[C 1] SPIRITUAL SONGS IN GAELIC & ENGLISH BY D. GRANT. TULLYMET [C 2] [Blank] [C 3] [Blank] [DA 1] Laoidhean Spioradail LE DANIEL GRANND, TULLYMET. “Gabhadh focal Chriosd còmhnuidh annaibh gu saobhir san uile ghliocas, a teagasg agus a’ comhairleachadh a chéile le Salmaibh, and Laoidhibh, and Dànaibh Spioradail, a deanamh ciuil do ’n Tighearn le gràs ann bhur cridhe.”—Col. iii. 16. SECOND EDITION. PERTH: PRINTED AND SOLD BY JAMES DEWAR, JUN.; D. R. COLLIE & SON, 19, ST. DAVID STREET, EDINBURGH; AND W. M‘DONALD, ELGIN. MDCCCLXII. [DA 2] [Blank] [TD 1] [Blank] [TD 2] AN CLAR INNSIDH. NO. PAGE. 1. Gradh Chriosd, 3 2. Cumhachd Dhé na Fhreasdal, 7 3. Slàn Leibh, 10 4. Laoidh do ’n Spiorad Naomh (Partly a Translation), 12 5. Ad Cridhe Brùite, 14 6. An dara Cuid, 15 7. Misneach do ’n Fhear-thurus, 17 8. Gairm do Shion, 20 9. Comh-Fhurtachd, 25 10. Bàs Criosduigh Og, 27 11. Iompachadh, 31 12. Taisbean, 35 13. Am Baile Dìdean, 41 14. Pill, Pill carson a Bhàsaicheas tu, 45 15. Furtachd, 49 16. Slàn leis an t Saoghal, 52 17. An Soisgeul, 56 18. Misneach do ’n Fhirean, 60 19. Innleachdan Shàtan, 63 20. Laoidh Molaidh, 67 21. Mo Ghearan, 70 22. Orain Molaidh, 73 23. An Toigh leat Mise? 76 24. Am Peacair, sa ’m Bàs, 82 25. Cuireadh an t’ Soisgeil, 87 26. An Roghainn rinn Maois, 91 27. Laoidh do Chriosduighean, 94 28. Cia Mar Tha t’ Anam, 99 1. Hymn on the Death of the late Mr M‘Ewen, 103 2. Hymn on Heb. x. 36, 105 3. A New Year’s Wish, 106 4. Who Will Come? 108 5. Hymn on the late Mr John Grant, 111 6. Farewell to Strathspey, 113 7. A Hymn for Christians, 116 [TD 3] LAOIDHEAN SPIORADAIL. GRADH CHRIOSD. AIR—“Druimion dubh.” 1. Nach sona’ ’n dream tha ’n làth’ r na Morachd? Anns an àros òirdheirc shùas; Faicinn gnùis an Ti is Glòrmhoir, Snamh an sòlasan bith-bhùan. 2. Tha ’n t-òran binn, tha iad a seinn, O’n fhùair gu cinnteach iad a bhùaidh: Is, se a bhrìgh, toirt cliù gun chrìch Do Righ na sìth a chreach an ùaigh. 3. ’S an dream da-rìreadh, tha na ’m firean, Direach, dìleas, iosal, stuaim’; Se suim an òran s’ tha na shòlas Dhoibh, ’sna cheòl an tigh an cùairt. 4. An so le mòran cradh is leònadh, ’S tric iad brònach, ’n ait bhi seinn: Gidheadh tha iartus ac an còmhnuidh, Bhi toirt glòir do Dhia gach linn. 5. Tha ’n suilean tric a sileadh dheòir, ’S an cridh leòint’ sa chogadh chrùaidh; An deuchainnean, sa ’n eagal mòr, A gleachd’ ri feòil, ri Satan, ’s ùaill. [TD 4] 6. Ach measg nan trioblaid’ so gu léir, An gràdh Mhic Dhé, ni ’n anam tàimh, Le sùil a chreideamh nuair is léir— An fhuil ’o chréuchdaibh taomadh bhàn. 7. An so tha gràdh gun cheann gun sàmhladh Nach gabh rannsachadh gu bràth; Oir siorruidheachd cha leòr gu fhéuchainn Fhad, a léud, a dhoimhne, ’s àird. 8. Oir ma’n robh talamh ann na néamhan, Ma’n robh créutair ann, na tim; Ghleidh an gràdh so do na tràillean Rathad teàrnaidh ann ’s gach linn. 9. ’San latha dhorch sna chiontaich Adamh, Anns na bhàsaich e gu trùagh; Se so an Gràdh thug gealladh gràsmhor— Dha dheth Shlànuighear nam bùadh. 10. Na h-iobhairt, samhlachan, is sgàilean, Bh’air an àithneadh do na h-Iudh’ ch; Gu léir bha samhlachadh an T-Slànuighear, ’S doimhn’ a ghràidh nach d’teid air cùl. 11. Is Dh’innis Fàidhean ’n iomadh àitean, Anns na làithean, tha o chian, Cia mar thigeadh beatha, ’slàinnte, Troimh an T-Slànuighear, o Dhia. 12. Bu mhor an sòlas, is an àoibhneas, Troimh an fhòillseach thugadh dhoibh; Air mais’ an Righ, is glòir na Rioghachd, Bha gu steidheachadh air gràdh. 13. Is tric rinn geatan Shion sòlas, Beachdach comhlath air an là; [TD 5] ’San gabhadh Iosa fuil is feòil, Sa’m faicteadh mòralachd a ghràidh. 14. Is uairean chùalas Sion ’g ùrnuigh, Gu mo chòmhnadh, “thig m’ Aon ghaoil; Is bi mar elid, na mar fhiadh,— Air beanntaibh briagh na’n spiosraibh càoin.” 15. Ach ruith an ùine gus an d’thàina’— ’N ’t ’am ’san éireadh Ghréin air dàoin’, Sa’m baile Dhàibhidh, féuch, an T-Ard Righ! Air a bhreith ’san stàpull fhaòin. 16. An so le ìonghna’ chi do shùilean, Righ na’n dùl na leanabh màoth! Gun mheas, gun àilgheas, is gun fhàrdaich, Nuair a thàinig E do’n T-Sàogh’l. 17. A Bhethelém ’n sin is leir dhuinn; Gliocas néimh, is gràdh bith-bhùan, Iehobhah gabhail còmhnuidh ’m feòil A chum gu glòir gu readh’ a shlùagh. 18. Tha ainglean, néimh le h-aoibhneas binn, A teachd a dh’inns’ an naigheachd bhùan; Deagh ghean do dhaoine tha iad seinn, Is glòir do Dhia, is sith da shlùagh. 19. Is faic na Buachaillean le ìonghna’, Teachd a dh’àoradh Dha gun dàil; Is daoine glic a tuiteam sios, A ’g aideach Ios, sa tabhairt Dhà. 20. Is dh’ fhàs e sùas mar Mheanghan cùradh, Fallain, ùrair, ciùin, is séimh, Ro iochdmhor, càirdeil, truasail, gràsail, Caomhail, slànachadh gach dream. [TD 6] 21. Ach fad a chuairt air feadh na fàsaich, Chaidh a shàrachadh gu trùagh; Na dhuine brònach, cleachdt’ ri dòruinn, Nios o òige, h-uin’ na h-ùaigh. 22. Fa dheoigh tha ’n t-àm air teachd chaidh òrdach’ Chum na fiachan mòr bhi paidht’; Is éigin Dàsan nis am pàidheadh! Neo’gu bràth a shlùagh bhi caillt’! 23. Ach faic anis E anns a Ghàradh! ’S Dia air fhàgail! aobhar bròin, An cùpan ud ga chuir na làimh, A chorp ga fhàsgadh, ’s anam leòint’. 24. Is faic E tuiteam air a ghlùnean, Righ nan dùl, se ’n t-iongnadh mòr! S’e ’n cruaidh ghleachd anam ann an ùrnuigh, ’S fhallas brùchda, ’s crith air fheòil. 25. Is faic a nis E s’e air àllach,* Seall a nàird ris air a chrànn; Tha ’n sealladh ùamhasach ro-àrd— S’gu la do bhàis cha ’n fhaic thu shàmh’l’. 26. Is chi thu chorp an croch’ air ìarunn, ’S fheoil ga spìonadh o’ na cnàimh’-n; Is lasair dhian, do chorruich Dhia— Dol troimh mar iarunn ann an àmh’-nn. 27. Deich mile muillean uair na’s dìan, Tha corruich Dhìa na Anam Naomh! Ga fhàsg’, ga fhasgainn, is ga phìan’, Oir fhuair e sìorr’-dheachd ann sa chùp. 28. Chi thu ’n aghaidh chaoimhneil, thruàsail, Tional néul, is snùadh a bhàis; * Eng., “Nailed.” [TD 7] A chridhe bùaladh, ’theangaidh glùasad “Athair thrùasail, maith e dhoibh.” 29. Am b’iongantach ged chrith na sléibhtean, Ged a réub na creagan crùaidh; Cha b’urra’ Ghrian bhi toirt fianuis— Air a ghniomh so rinn an slùagh. 30. Bha daoine ’s deamh’nan air a thòir, Ga lot, ga leònadh leis gach trùaigh; ’S cha d’fhuair e fois ach gus na bhàsaich, ’S chaidh a chàramh anns an ùaigh. 31. Ach mhìll e ’m bàs, is bhruth e Sàtan, ’S dh’eirich nàird, le cumhachd mòr; Is chreach e ’n ùaigh, is thug e bùaidh, Is chaidh e sùas, na Righ na glòir. 32. An iongantach ged bhitheadh na h-àinglean Beachdach dòimhneachdaibh a ghràidh’ s’. Ach O! a rannsach leo cha ’n fhàodar, ’S gàol neo-chriochnach e gun tràigh. 33. Oir ged robh aghaidh Mhoir an T-sàoghail— Uile sgàoilt’ na chomhnard réidh, ’Se air a sgrìobhadh, ’s beag a dh’ìnnseadh— E da rìreadh ’ghaol Mhic Dhé. CUMHACHD DHÉ NA FHREASDAL. AIR—“La Bhreithanas”—by DOUGAL BUCHANNAN. 1. Cia glòrmhoir, àluinn iomlan Dia Tha lìonadh talamh ’s néamh gu léir; [TD 8] Tha Uile-chumhachdach an gnìomh, Tha sìorruidh beannaicht’, glic is tréun. 2. Se chruthaich, is a shocraich Néamh, Sna h-uile créutair naomh a thànn; Sann Dàsan tha iad tabhairt cliù, Toirt moladh, ùmhlachd, agus gràdh. 3. Le focal tréun a chumhachd mhoir, Gu bith, ’o neo-ni, ghairm an saogh’l, A Ghrian, sa Ghealach, ’s reultan mòr, Thug reachdan, ’s òrdugh, dhaibh mar-aon. 4. Le chumhachd tha iad cummta sùas, ’S iad ùmhal Dha, o fhùair am bith; ’S iad féuchainn dealradh mòr deth Ghlòir, ’S deth mhais’ ro-òirdheirc, dhoibhs a chi. 5. Roimh achmhasan biodh ’n cruinne-cé, Air chrith gu léir mar dhullich craobh; A sgealbadh, sgoltadh, clisgeadh, léum; Le uamhas réubadh air gach taobh. 6. Le guthan tréun a thairn’ich mhoir, ’S le dealanach, feadh neòil a ruith; Bithidh fuaim sna spéuran; mar gu bìodh— A chruitheachd tabhairt sùas a bith. 7. ’N tra dh’àithneas E, grad dhorchaidh ’n spéur, Is folachidh Ghréin gu tur a gnùis; Na neoil a filleadh, tional grùaim, ’S e teirinn nùas, ri barr nan stùc. 8. Le chumhachd dùisgidh ’n doinion mhòir, Is seididh ghaoith le anradh gàrbh; A spion’ na’n craobh, a réub na’n slìabh, A leagadh sìos, toirt leis air fàlbh. [TD 9] 9. ’N sin béucaidh ’n cùan, is crithidh ’m fònn, Is eiridh thuinn, le atadh gàrbh; Le on-fha buiridh, leumaidh sùas; ’S iad goil le bùaireas, fiadhaich, gàrg. 10. Se shuidheas fòs air cuairt na’n néimh’. ’S da shuilibh ’s léir gach ni san T-Sàogh’l; Se Mharcaicheas, air sgiath na gaoith, ’S na neoil, sa ghaoith, fo chosaibh sgàoilt. 11. Se dh’fhosglas tobraichean na doimhn’ Is uinneagan na nēimh maràon; Se thaomas uisg’, ’s clach-mheallain nùas, Sa thogas sùas am Bogha bràoin. 12. Gach ni sa chruitheachd ullamh thà, Feitheamh air àithn’s a chuir an gniomh; A ghaoth, an tein’, an t-uisg’, a phlàigh, An claidheamh, ’m, bàs, a ghoirt, a ghrian. 13. Le uisg’ do bhàthadh leis an sàogh’l, Is doinion thein’ air Sodom thaom; A phlaigh a sgrios nuair chunnt e ’n slùagh, Sa Ghoirt thug bùaidh gu tric air dàoin. 14. Is thig an latha ’s chi sinn è, Sa ’m bi na spéuran teich’ air fàlbh; San leagh na beanntaibh sios mar chéir, ’S bidh ’n sàogh’l gu léir na lasair dhearg. 15. Nach sonadh, beannaicht’, tear’nt’, an dream! A fhuair na’n éucairt, maitheanas; Sa fhuair da n’ anam dion, is sith, Fo sgail an Ti, tha cumhachdach. 16. Nach maith do’n dream a dh’aidich Criosd, Sa leanas E gu fior ri ’m beò! [TD 10] Ni Es’ an aideach, is an dion. An làthair Dhia, san latha mhòr. 17. Nach trùagh an dream a tha gun Dia, Gun fhois, gun dion, da n’anam leòint’? ’S nach gabh iad comhairl’, ann an tim, Is teich ’gu Ios, is mairsinn beò. 18. Se so an t’àm, se nis an ùair, Gu teicheadh dh’ionnsuidh ’n Uan, o’n bhàs ’S ge be a thig da ionnsuidh ’n tràth’s, Cha tilg e tàireil e gu bràth. SLAN LEIBH. AIR—“An Dachaidh Bhuan”—by P. GRANT. 1. Ochòin a chàirdean sa luchd mo ghàoil, Tha dol ga’m fhàgail san àits’ do’n t-sàoghal: ’S tha nis an òrdugh, is deas gu seòladh, Thar cuantaibh mòr, agus mòran chàol. 2. Sar bhuàidh gu bràth leibh s gach àit am bì, ’S gu d’thoir an T-Ard Righ sibh teàruinnt tìr; ’S gu faigh sibh càirdean, a nochdas gràdh dhuibh Is moran fàbhor, gu àm ’ur crìch. 3. Mo bheannachd dhùrachdach oirbh gach ùair, Sa’n Ti is Naomh gun robh leibh gu buàn; Oir se mo dhùrachd, mo ghuidhe, ’s m’ ùrnuigh, Gu ’m bi sibh ùmhal do dh’ Ios nam bùadh. 4. Le creideamh beò deanaibh greim air Criosd, Chum bhith na phòrsan da’r n’ an’m gu sior; Is bheir e teàruinnt sibh troimh an fhàsaich, ’S nuair thig am bàs ni E sibhs a dhion’. [TD 11] 5. Na cuiribh dochas an ni fo’n ghréin, ’S na gabhaibh taimh, do bhur n’ anam féin, Ach gus am bì sibh, fo dhion fuil phrìseil, Fo dhion fuil phrìseil, fuil fhior Mhac Dhé! 6. Oir dh’ easbhuidh còir a bhi agaibh ànn— San obair chriochnaicheadh air a chrànn; Cha ’n eil sibh sàbhailt, ’s ma thig am bàs oirbh’ Sann bhios sibh bàit’ ann an truaigh’ gun cheànn. 7. An dean sibh tàir air an T-Slan’-ghear chàomh? A ghabh ar nàdur, ’s thainig do’n t-sàogh’l; Sa dh’ fhulinn càineadh, is masladh gràineil, Sa thilgeadh tàireil, le tràillean dhàoin’! 8. So’n Ti a riàraich a Cheartas ghéur, Is dh’ol E sìorr’-eachd do chorruich Dhé, S’ dh’ fhulinn pìantaibh, o’n t-slochd gun ìochdair; ’S tha nis a rìaghladh, gu h-ard air néamh, 9. A chairdean gràdhach ris bithidh réidh, ’S na deanaibh tàir air, ach thugaibh géill, Is gheibh sibh gràs uaith’, is gheibh sibh fhàbhar, Is geibh sibh Phàras, is làithreachd Dhé. 10. O cuiribh cùl ris na h-uile peac’ Is iarraibh seoladh o Dhia na’m feart; A chum ’ur treòrach, san t’slighe Glòrmhoir, Sa’m faigh sibh sòlas, toirt geill da reachd. 11. Seadh iarraibh còmhnadh an Spiorad Naomh, A chum ’ur treòrach gu fuil an Aon; A Ghlanas ùaibhse, gach peac’ is trùailleachd, ’S Bheir dhachaidh sùas sibh do’n àros nàomh. 12. Ach feuch nach meall sibh ar n’ anam féin, ’S nach d’thoir sibh càll air is cradhan géur; [TD 12] Le bhi cur dòchas an cleachdan, ’s òrduighean, An ait’ bhi pòsda ri Criosda Dhé. 13. Slan leibh a chàirdean, tha n’ dealach ànn! Ach beagan làithean bheir iad gu ceànn— Gach bròn is sàruch tha ann sa’n fhàsaich, Is gheibh na h’ àilleagain’ crun ma’n ceànn. LAOIDH DO’N SPIORAD NAOMH. AIR—“La Bhreithanas”—by D. BUCHANNAN. (Partly—a Translation.) 1. O anail bheò an Spiorad Naomh, Thig, séid gu caòmh air m’anam trùagh; Is soillsich m’ìnntinn, ’s leagh mo chrìdh, Le gradh do’n Tì thug mach a bhùaidh. 2. O Spiorad òirdheirc cluinn mo ghlàodh, Air sgàth an Rìgh a chreach an ùaigh; Na t’fheartaibh cumhachdach, is beò, O Spiorad Ghlòrmhoir, thig a nùas. 3. O thig mar sholus,—chum gu ’m féuch— Dhomh féin mo neo-ni’achd, ’s mo thrùaigh, Is seol mi ann san t’slighe, Dhé, Sa meal mi réite trid an Uan. 4. O thig mar theine, ’s glan mo chrìdh’, On h-uile trùailleachd mhìllteach th’ànn; Dean m’anam taitneach tre an Tì, Thug Féin na ìobairt air a chrànn. 5. O thig mar dhruchd, le beannachd ùr, Ni taiseach, ùrach, agus blàths, [TD 13] Mar Hermon fasaidh m’ anam ùr, S gu siorruidh cliùthaichidh do ghràs. 6. O thig mar ghaoith, is cuir am fàng, Air la na Cunguis fos mar rinn: Mar sin air anaman dean sa’n àm’s, ’S gach baile, gleànn, is duthaich chéin. 7. O thig mar shaighead, bior an crìdh— Tha goil le mì-run, olc’ is fùath; Is thoir gu géill do Righ na sìth, An dream tha clì, am measg gach slùagh. 8. O thig mar lasair, is ath-nùadhaich— An duin’ a fhùair bhi fada beò, Sa bhuanaich ann sna cleachdaibh trùagh, O! teasruig ma’n d’thoir sùas an deò. 9. O thig mar chumhachd, teasruig, dion, An dream tha òg an rian an t-saogh’l Air neo sann ni iad dol gn dian, Sna slighean fiara, peacach, clàon. 10. O thig a Spioraid ghlòrmhoir àrd, Is dean dhuit àit’ an cridhe dhàoin, Tha fathast uaibhreach, borb a fàs, ’S tha cuir a bhàis, sa ghath gu fàoin’. 11. A Spioraid Naoimh, O thig gun dàil, Do shaoghal sàruicht’ caillt’ gabh trùas; A chum an toirt a liontaibh bhàis, A dh’ionnsuidh ’n T-Slànuighear thig nùas. 12. O Soillsich, beothaich, neartaich, dion, An dream ri Criosda leig an taic; A chum gu glùais iad ma’ ri Dia, San t-solus Fhior, a reir a reachd. [TD 14] AN CRIDHE BRÙIT. AIR—“An Dachaidh Bhuan”—by P. G. A CHEUD CHUID. 1. Tha mise brònach is tùrsach tinn, Airson cho gòrach sa chaith mi ’n tim,— A chaidh a dheònach le Righ na glòir dhomh Gu ruig an lò anns an d’ fhuair mi sith. 2. Nis tha mi n’ dòchas gu faigh mi tir, Tre chreideamh beò ann an Righ na sìth; S’ gu d’ fhuair mi tròcair, air sgath mar dhòirt E— Fhuil phriseil, ghlòrmhoir, air Calbharì. 3. Ach ’s aobhar bròn dhomh is rugha’ grùaidh, An làth’r Iehòbhah sa ’n làth’r a shlùaigh— Gach comhairl’ dhùilt mi, ’s gach la a mhùch mi, An Spiorad Naomh ma san d’ thug e bùaidh. 4. A roghnach dòruinn roimh shonas bùan, Is bhrosnaich Sàtan mi iomadh ùair— Gu briseadh Sàbaid, gu mionnan, càineadh, Is peacaidh gràineal, tha grànnd’ ri ’n lùaidh. 5. Mo chridhe aingidh, an aimhleas dealbh, ’S e làn do naimhdeas, do dh’ fhuath, ’s do cheilg, A goil le bùairibh, le morchuis, ùabhar, Och! ’s mi an trùaghan tha toiltinn feirg. 6. Cia minic éigh a chuir è mo chlùais? Cia tric a ghéill mi dha O! mo thrùaigh? ’S e ga mo threòrach ’s mo shuilean còmhduicht’, Gu furnais Thòphet tha domhain trùagh. 7. Cia tric a mhùch mi a choguis fhior? Cia tric a chiùrr mi, sa lot mi Criosd? [TD 15] Cia tric a dh’ éigh mi, ’sna neamhan g’ éisdeachd Le m’ ghniomhra, céus E, mor easbhuidh ciall. 8. Cia tric a chàmpaich mi san tigh òsd’? Cia tric a dhànns mi an tigh a cheòil? ’S mo choguis g’ innseadh airson gach ni dhiubh, Gu ’n d’ thugadh Dia mi gu peanas mòr. 9. Cia tric a léugh mi am Piobull féin? Is s’ iomadh bréug rinn mi ’n lathair Dhé— A gealltainn imeachd a reir na Firinn, ’S gu deanainn sith ris, ’s gu m biodh sinn réidh 10. Ach ’s minic dhìbir mi ann sa chéums’, ’S do n’ pheac bu mhìlltich sann bheirinn géill, ’S mi radh le m’ ghlùasad, thu imeachd ùamsa, ’S nach biodh tu t’ ùachdaran ormsa féin. 11. O! doimhne tròcair, is maitheas Dé, A chum mi beò ’n deigh sud gu léir; Sa thug na thròcair, dhomh sealladh glòrmhoir, Do ’n Ti a dh’ òrdaicheadh leis mar réit’! 12. O Manam gràdhaich, is beannaich Criosd, Is earb gu bràth ris, cha d’ fhàilinn riamh; Thoir urram àrd Dha, thoir caidreamh bhlàth dha, Oir ann na fhàbhair tha beatha shior. AN DARA CUID. 13. Ach O! is brònach an ni ri lùaidh, Gu ’m bheil ro-mhòran am measg an an t’slùaigh; Tha fathast gòrach, nach fhac an dòruinn, ’S nach do ghabh eòlas air Ios’ nam bùadh. 14. Is thusa léughadair rannsuich féin, Is thus tha ’g éisdeachd, thoir aire ghéur; [TD 16] Am bheil thu ’g ìmeachd sna cleachdaidh millteach A rinn mi ìnns’ anns an robh mi féin? 15. Ma tha, tha m’ Pìobul a cuir an géill— Gu’ m beil thu dìreach fo chorruich Dhé; ’S gu’ m beil e ’m fearg riut fheadh’s ni thu dearmad, Air Ios’ a dhearbhadh le amhgair géur. 16. Is tha e ’g innseadh am briathraibh géur, Nach teid gu siorruidh a h-aon do néamh— Nach bi air iompach, ’s nach ceus an seann duin, ’S nach gluais gu simplidh fo eagal Dé. 17. A nis an éiginn do d’ choguis ìnns’? Nach eil thu féin air do bhreith a rìs; Ma ’s eiginn smùainich, ciod e an trùaighe— Da ’m beil thu bùailteach fheadh ’s tha thu clì? 18. An saoil thu chréutair nach bochd an nì? Ma ’s ann theid t’ fhaotainn sa bhuidheann chlì; Saoil nach eil pìan anns an lasair, Dhìan ud, Fo thuiltibh sìorruidh do chorruich Dhé? 19. Saoil nach eil dòruinn a n’ Ifrinn féin? Saoil nach eil bròn ann, is sileadh dhéur? Saoil nach eil fuàim agus gearan cruàidh ann? Ochon a shluagh tre an Uan bith’dh réidh. 20. Saoil nach bi sòlas, is sonas bùan? Sann aig an àireamh thug gràdh da ’n Uan; Nuair gheibh iad còir anns an aros Ghlormhoir, Sa’m beil Iehòbhah na chòmhnuidh shùas. 21. Nuair bhios iad snàmh ann an cuan a ghàoil, Sa seinn do t-Slànuighear rinn iad sàor; Is Es’ ga ’n treòrach gu tobair bheò-uisg’— ’S iad ’g amharc còmhlath air glòir a ghnuis. [TD 17] 22. Nuair bhios iad còmhdaicht’, is crùn ma ’n ceann; Air sraidean òr-glan, is pailm na ’n laimh; O ’s sona’ an slùagh iad, tha fois bith-bhuàn ac, ’S choidh cha ’n fhùaraich an gradh sa ’n daimh. 23. ’N dean gradh do Dhìa na do t-anam féin? ’N dean deidh air sìochainnt, is sonas nèamh? ’N dean eagal pìantaibh, na curam sìorr’theachd— Do dhusg gu iarruidh, ma ’n d’ thig an t-éug? 24. Ach ged nach éisd thu an la na slàinnt’, Ged robh thu tréun, ann gniomh, sa ’n càinnt, Nuair chi do shùilean, am Breitheamh, tùirlìnn, Bithidh tus fo chùram, air chrith, ’s thu fànn. 25. O tuig gur è nis do bhùanachd féin, Thu dh’ fhaotainn eòlas air Criosda Dhe; Nis seall gun dàil ris, oir ann tha slàinnte, ’S cha dean e tàir ort, ge salach bréun. MISNEACH DO’N FHEAR-THURUS. AIR—“La Bhreithanas”—by P. G. 1. A luchd turuis tha ’g ìmeachd Dh’ionnsuidh tìreachd Chanàan; Biodh na mhisneach ’s gach tìm dhuibh Gur e Iosa an Slàn’-ghear; Gur e fasgadh o’n t’ sìd E, Bunait dìleas nach fàilinn; Didean daingeann nach glùais e, Caisteal ùasal ro àrd e. 2. Iochdmhor, gràdhach, is càirdeil, Truacant’, bàigheil, ro chàomh e: Uasal, iriosal, gràsmhoir, Macant’, fàbharach, càon e; [TD 18] Cuireach, cumhachdach, gràsail, Iomlan àrduichte, nàomh e, ’N comhnaidh ullamh gu teàrnadh, ’Choidh cha ’n fhàilinn a ghairdean. 3. Caoimhneil, teo-chridheach, trùasail, Nuair bha chùairt ann san t-sàoghal, ’S nis ge ard air dol sùas e Bheag cha d’ fhùaraich a ghàol duibh; H-uile déuchainn, is sàrach, H-uile cràdh, agus leònadh, ’S urrainn tachairt ri chàirdean, Ni a Ghràsan an còmhnadh. 4. Ged is trùaillidh ar nàdur, Salach, gràineil, is breòit i; ’N so tha Tobar ro-àluinn— Ghlanas, shlànuicheas, còmhlath; Ghlan i àireamh do-àireamh, Do na tràillean a b’ fheòlmhor; ’S thig da h-ionnsuidh mar thà thu ’S gheibh thu slànach ga leor innt. 5. Tha mòran doille nar n’ ìnntinn, Es’ gu cìnnteach ni n’ soillseach; Moran cruas, air ar cridhe, ’S Es’ an Leigh’ ni iad aoibhneach; Mòran laigs, agus teagamh, ’N so gun teagamh tha còmhnadh Moran buairean, is eagal, ’N so tha teagasg, is seòladh. 6. Le moran curaman tìmeil ’S tric ’ur crìdh air an sàrach; Ach tha fois ’o gach nì dhuibh— Anns an Tì so a bhàsaich, [TD 19] Moran trioblaidean ìnntinn, So gu cìnnteach am Fàidh— Ni ur teagasg, s’ur seòladh, Ni ur còmhnadh, ’s nach fàg sibh. 7. Tha mi-chreideamh, ’s an-earbsa, Tric ro-shearbh ga ’ur leònadh; ’N so tha creideamh ga tairgse Sann gun airgiod ’s gun òr dhuibh; Uairean eag’lach gu m’ fàilinn Aig a bhàs sibh ’ur dòchas; ’N so tha cumhachd an Ard Righ Chum ’ur teàrnadh ’s ur glòrach. 8. Ge falamh, féumanach, thusa ’N so tha trusgan na Bainnse; Ni do lomnochd a chòmhdach, ’S ni thu sòlasach, aoibhneach; ’S ged is innleachdach Sàtan, Chum do shàrach, ’s do leònadh, ’N so tha gaisgeach, se ’n T-Ard Righ, ’S thug do Shàtan ceann breòite. 9. ’N so tha tròcair, is firinn, Ceartas, siochainnt, air còmhlach; ’N so tha tobair do ’n fhior uisg’, Ni ’n t-anam iotmhor a shàsach; ’N so tha Bainnis a Phrionnsa, ’S iad na h-aoidhean a chàirdean, Fion, is bainne ro-fhial ac— Sa ’n Laogh biadht’ chum an àrach. 10. Sann tha dion, agus dòchas, Solus, sòlas, is tear’nteachd; Gradh, is creideamh, is eòlas, Sonas, seòladh, is slànach; [TD 20] Sith, is fois, agus fàbhar, Iochd, is blàths, agus còmhnadh, Fasgadh, fàs, agus slàinnte— Anns an T-Slànuighear a còmhlach. 11. Buanaich creidsinn na firinn, ’S beachdaich dìreach air Iosa; Taicich t-anam gu dìlinn— Ri fhìreantachd shiorruidhs’; Feuch nach cràdh thu le d’ ghiùlan, Is nach mùch thu le d’ bhriathran— ’N Spiorad Naomh, ann na sheòlan, Ann na threòrach, ’s na iartuis. 12. Armachd ghlòrmhoir an t-soluis, Cuir gu còthromach sùas i; ’S bithidh i féumail gach là dhuit, Ach gu h-àrraidh ’n am bùairidh; Thoir ùmhlachd do dh’ àitheantan, An t-Slànuighear a bhùadhaich, Thoir do chridhe ’s do ghràdh Dha, ’S Gheibh thu Phàras gu bùan uaith. 13. ’S nuair gheibh seilbh ann am Phàras, ’S crun ro àluinn bhios soillseach; Chi thu aghaidh do Shlàn-ghear, ’S t-anam snàmh ann an aoibhneas; Cha bhi trioblaid, na sàrach, Cha bhi bàs ann na oidhche; Gu siorruidh tuilleadh toirt glòir Do ’n Tì thug còir dhuit na oighreachd. GAIRM DO SHION. Air—“Spread the Bible.” 1. Tha Ainglean naomh is aird ’am mòrachd, Tabhairt glòir is cliu do’n Uan; [TD 21] ’S nach d’ thoir iadsan rinn e shàoradh, Dhasan gàol is moladh bùan; ’Shion éirich, umad t’éididh. Crath thu féin ’o dhus ’s ’o lùath. 2. Cluinn an toirm tha measg na ’n òighean Tha aig suipeir pòsaidh ’n Uan; Tha ’n taobh thall do’n h-uile dòruinn— Seinn an còmhnaidh ’n òran nùadh. ’Shion éirich, umad t-éididh, Crath thu féin ’o dhus ’s ’o lùath. 3. Faic an gàirdeachas ro-àraidh— Tha a ghnàth aig Ainglean Dé; Le bhi faicinn Chriosd air àrdach Agus peacaich dhàsan géill’, ’Shion éirich, umad t-éididh, Ruith an réis, is gleidh an fhéill. 4. An urrainn pobull Dhia bhi sāmhach? Cliu a Mhòrachd gun bhi lùaidh; Nuair tha ghairdean mòr ga shìneadh, ’Spiorad ’g ìompachadh an t-slùaigh. ’Shion éirich, umad t-éididh, Crath thu féin ’o dhus ’s ’o lùath. 5. ’S fada bha do gheatan brònach, ’S beag a dhòmhlaich iad do ’n t-slùagh; ’S beag a dh’ aidich ainm ro-òirdheirc ’S lugh’ a ghlòraich E, gu ’n ùaigh. ’Shion éirich, umad t éididh. Crath thu féin ’o dhus ’s ’o lùath. 6. Faic le sòlas mar tha ’n fhìrinn— Nis, a dìreadh ’s tighinn os ’naird; Pairteach sonas, beath’, is sìochainnt— ’Measg na ’n ìochdaran ’s na ’n ard. [TD 22] ’Shion éirich, umad t-éididh, Nochd thu féin air taobh a ghràis. 7. Faic an dream a bha gun chùram— Air an dùsg’ le anail bheò; Air an àonadh ri ’m Fear-Sàoraidh ’S iad na ’n càorich nis na chrò, ’Shion éirich, umad t-éididh, Nochd thu féin a t-armailt bheò. 8. Faic an dream a bha mi-chreideach, Cruaidh mar chreagan, allaidh, dān; Air an lotadh, caoidh, a ’g osnaich, Chreid an Soisgeul ’s fhuair iad slàinnt, ’Shion éirich, umad t-éididh, Feuch nach géill thu fein do shànnt. 9. Faic an dream a bha gun eòlas— Air an dòruinn, na air Dia; Air an soillseach, air an treòrach, Nis a chòmhnaidh ’m baile dion. ’Shion éirich, umad t-éididh, ’S feuch gu ’n crùn thu fein do Righ. 10. Faic an dream bha dall is gòrach, Diomhain, feòlmhor bòsdail, cli; Air an gluasad, air an seòladh, Air am pòs’ ri Righ na ’n Righ, ’Shion éirich, umad t-éididh, ’S feuch gn ’n crùn thu fein do Righ. 11. Faic an dream bha uaibhreach, spéiseil, Naimhdeil, féineil, borb, is àrd, Air an isleach, striochda, géilleadh— Dhas’ a chéusadh ann nan àit. ’Shion éirich, umad t-éididh, Seachain éucoir ’s na bi àrd. [TD 23] 12. Faic an cealgair air a rùsgadh, ’S anam brùchda mach le bròn; Na lannan tuiteam bharr a shùilean, E ag ùrnuigh, ’s Dia na chòir, ’Shion éirich, umad t-éididh, ’S thoir gach géill do Chriosd, is glòir. 13. Faic am mionntair mor sam misgear, Choinnich tric an tigh an òil; Air an glac’ an lion an t-Soisgeul, ’S air an coisinn mar bha Pòl. ’Shion éirich, umad t-éididh, ’S tabhair géill do Chriosd ri d’ bheò. 14. Chi thu cuid a shleamhnaich chodail— ’N deigh dhoibh aideach ioma bliadhn’; Air an aisig dh’ionnsuidh slàinnte, Deaneamh gàirdeachas an, Dia ’Shion éirich, cuimhnich Démas, Seachainn féin na céuman fiar. 15. Faic an dream a bha ga ’n sàrach, Lan do chràbhadh fuar, is sgleò; Air an rusgadh dheth na sgàilean, ’S iad le gràs air tighinn beò, ’Shion éirich, umad t-éididh. Lean E féin, ’s cha bhi sa cheò. 16. Faic an dream tha òg an làithean— ’N ait bhi sàsachadh gach miann; Iad a geilleadh tra do ’n T-Slàn’ ghear, Air an Teàrnadh, ’s iad fo dhion. ’Shion éirich, umad t-éididh, ’S fuirich féin sa Bhaile Dhion. 17. ’S chi thu cuid a bha ga ’n sgriosadh— Dha, na tri, a dh’ fhichead bliadhn’, [TD 24] Air an iompach, ’s air an tionndadh; Gu bhi gràdhach, ’s leantuinn Chriosd. ’Shion éirich, umad t-éididh, ’S feuch gu ’n géill thu fein do dh’ Ios. 18. Se pairt ro-bheag do dh’ obair mhòr— An Spiorad Naomha bha mi luàidh; Ann bhi dùsgadh, soillseach, treòrach, Anaman gòrach ’o gach trùaigh, ’Shion éirich umad t-éididh. ’S gluais gach céum na sheolan buàn. 19. Shion éirich, seinnsa cliù dha, Is bi ’g ùrnuigh ris gach lò: Gu ’n d’ thig fheartan nuas gu drùidhteach— Thaiseach, dh’ ùrach’, ’s thabhairt beò, ’Shion éigh ris, sgāth na h-éiric, Creid gu ’n éisd E, ’s gheibh thu treòir. 20. Na bi cadalach a t-inntinn, Na bi sgith dheth thigh’nn na làth’r; Feith aig ursannan a sheòmar, ’S beanneachd shònruicht’ gheibh gach là, ’Shion éirich, umad t-éididh, Soillsich, féuch dhuinn glòir a ghràis. 21. Nach d’ thoir thu glòir is cliu do Dhia? Thug seachad Ios a chum a bhàis? Cheannaich t-anam, theasraig, dhion thu, Ceartas riaraich ann a t-àit, ’Shion éirich, umad t-éididh, ’S lean E féin gu la do bhàis. 22. Cluinn e ’g osnaich, faic a lotan, ’S e an crochadh air a chrànn; Dia ga thréigsinn, Es’ ag éigheach’! Creagan réubadh, air gach làimh, [TD 25] ’Shion éirich, coimhead géur ris, ’S ni e féum dhuit anns gach àm. 23. Beannaich, cliùthaich, lean gu dlù ris, Dha thoir ùmhlachd fhallain, fhìor; Cudthrom t-anam leig air Iobairt, ’S ni le fhìreantachd do dhìon. ’Shion éirich, umad t-éididh, ’S na bi féineil na gun chiall. 24. Gach anam beò aig bheil lòchran; Dol an còmhail bas, is ùaigh; Ac tha féum an cor a rànnsach, Bunait meàllt! tha càlldach trùagh. ’Shion rànnsuich, oir aig àmsan,— Ni do rànnsach Dia nan slùagh. COMH-FHURTACHD. AIR—“Bas an Aingaidh”—by P. G. 1. A shluagh a dhùisgeadh le cumhachd Dhé, Sa chuir e dh’ùrnuigh, is ris an d’éisd; ’S tre chreideamh shlàinnteil, sa ’n Ti a bhàsaich, Tha ’n duil ri Phàras nuair, thig an t-éug. 2. Ged robh sibh sàruicht’ le ioma’ leòin, Mar iads tha ’m Phàras, nuair bha sa ’n fheòil; Le buairean Shàtan, tha cronail làdair, ’S tha ciurrail, cràiteach, do ’n chridhe leòint’. 3. Ged robh an saoghal a teicheadh ùaibh, ’S ’ur cairdean gàolach, a dol sa ’n ùaigh, ’S sibh air ur fàgail leibh fein san fhàsaich, Gun chuid, gun fhàrdaich, ach falamh fuàr. 4. Tha ’n t-olc a strì ruibh air ioma’ doigh, Air thì bhur crìdh’ thoirt ’o Righ na glòir; [TD 26] Sa ’n fheoil a ’g iarruidh, bhi air a riarach, Sa h-anamhiannan tha fathast beò. 5. Sa ’n làn do thruailleachd tha fo’ ar cleòchd, Sa ’n inntinn ùaibhreach, an cridhe reòt; Tha salach cealgach, is uairean feargach, Tha so gu dearbh dhuinn na aobhar bròn, 6. Tha e da rìreadh na chogadh mòr, Bhi ’n comhnaidh strì sann ri fuil, is feòil; Ach sann do ’n tì sin bheir buaidh, tha ’m Piobull— A gealltainn firinneach, crun na glòir. 7. Ged tha sibh sàraicht’ mar so san t-sàogh’l, Tha ’n Caraid làdair, da ’n d’ thug sibh gàol; ’S tha chridhe blàth, agus iochdmhor, càirdeil, Is tha e pàirteachadh gràs gu sàor. 8. Ged tha sibh féumanach, lag, is trùagh, Se Ios a chéusadh, sa luidh san ùaigh: Ach se a dh’ éirich, ’s tha cumhachd Dhé aig, Sa mheud sa ’s tréud dha, bheir iadsan bùaidh. 9. Se so an Tì chosainn sith da shlùagh, Le fhuil ro-phrìseil a thoirt na ’n lùach; ’S le iads bhi dìleas dha ’n cois na firinn, Bheir Esan tìr iad an sonas bùan. 10. O’n s’Easan ’s dìdeann, sa ’s tearmunn ànn, O bithidh dìleas dha anns gach àm; Is leanaidh dlùth ris, is biodh ar sùil ris; ’S ni Eis an t’ iul dhuibh nuair bhios sibh fànn. 11. Is gliocas iarraibh ’o Dhia ’s gach àm, Oir ’s toigh leis riarach a thoirt da chlànn; So comhairl’ fhéumail an Abstoil Shéumais, ’S nach gabh sinn féin i dol tre na ghleànn. [TD 27] 12. Rannsaichidh cùramach focal Dè, Is bithidh ’g ùrnuigh le durachd ghéur, Airson gach ni gheibh sibh sgriobht san fhirinn, A fhuair na fireana chum am féum. 13. Is leanaidh céuman an dream thug bùaidh, Is armachd Dhé cuiridh oirbh gach ùair, ’S nuair theid bhur féuchainn, le ioma’ déuchainn, Ni ’m bas gach éucail a ghlanadh ùaibh. 14. Ach feuch nach géill sibh, ’s nach d’ thoir sibh spéis, Do ’n phuinsean ghéur sin rinn Ios’ a chéus’, Ach thugdaidh fùath dha, ’s na leigidh bùaidh leis, Is teichidh uaithe le crith is oillt. 15. Nis tha mi ’n dòchas a chairdean gàoil, Gu ’n iar sibh seòladh an Spiorad Naòmh; Gu ’n lean sibh ’n Slàn-ghear, ’s gu ’n d’ thoir sibh gràdh dha, Dh’ aindeoin gach sàrach thig oirbh sa ’n t-sàogh’l. 16. ’S tha ’n la a dlùthach’ sa teachd gu lùath, Sa’m faigh sinn sàorsa o’n chridhe chrùaidh; Sa’m faic sinn glòir, agus mais’ Iehòbhah, Sa ’m bi sinn còmhlath a seinn do ’n Uan. BAS CRIOSDUIDH ÒG. AIR—“Gu ma slan a chi mi, &c.” 1. Mo chridh’ is ’m fheoil tha fàilinn, ’S mi ’n làimh an teachdair fhùar; Mo neart ’s mo threoir ga ’m fhàgail, ’S mi teàrnadh sios do ’n ùaigh; Mo chaomh luchd-gaoil, ’s mo chàirdean, Ga ’m fhàgail aig a bhrùach, Ach ’s iochdmhor caomh mo Shlàn-ghear, Le gràs thug dhomh a bhùaidh. [TD 28] 2. Tha m’ fhuil ’o m’ chuislibh fùarach, Mar fhùachd an latha reòt’; A taineach, lagach, glùasad, Ma ’n cùairt sa chopan òir. Cha ’n fhada gus nach glùais i. Sa ’n d’ thoir mi sùas an deò; Ach s’ iochdmhor caomh mo Shlàn-ghear, ’S tha ghràs dhomh ùr gach lò. 3. Mo chlaisteachd tha ga ’m fhàgail, Is m’ anail geàrr gu leòr; Mo lùth a teicheadh dlùth uam, ’S mo shuilean tional sgleò, Gach buaidh am chorp tha fàilinn Sa’ m bàs a teachd am chòir; Ach ’s iochdmhor caomh mo Shlàn-ghear, Tha teàrnadh m’ anam beò. 4. Cha duilich leam bhi fàilinn, Sa fàgail gleann na ’n deòir; ’S cha ’n eagal leam am Bàs nis,— Oir tha mo Shlàn-ghear, beò, Cha n’ fhaodair leis mo chìùrradh, On chiùrr e Es’ am àit’, ’S nach iochdmhor caomh and Tì so?— Rinn teachdair’ sìth do ’n bhàs. 5. Thoill mi airson m’ eas-ùmhlachd— Bhi dùint’ am peanas mòr; Mo chainnt mo ghniomh s’mo ghiùlan, Bha toilltinn diùm is bròn; Ach ghiùlan Criosd gu chùl e, Sa’ chùpan rinn e òl; ’S nach iochdmhor caomh mo Shlàn-ghear? A shlànaich m’ anam leòint’. 6. S’o n’ rinn e m’ anam shlànach, [TD 29] Sann Dhàsan bheir mi’ ghlòir, Cha b’airidh mi air fhàbhar, Se ghràs a thug mi beò; Is chum e suas air làimh mi, Neo dh’ fhàilnichinn gach lò; ’S Nach iochdmhor caomh ’m Fearsàoraidh? Thug gàol dhomh ’s mi gun treòir. 7. Nis slàn le truailleachd nàdur, A shàraich mi, sa leòn; Le smuaintean olc is gràineil, Le trioblaid, cràdh, is bròn; Slan le inntinn thalamhaidh, ’S le chridhe cealgach reòt’; Oir Ios mo chaomh Fhearsàoraidh Thug sàorsa dhomh is treòir. 8. Slàn le uabhar ’s fàramad, Le ceàlgaireachd, is strì; Le feinealachd, is mòr-chuis, ’S tric brònach rinn mo chrì’, Nis slan le tinn, is éuslaint’, Is ēucailean na tir; Oir Ios’ mo chaomh Fhearsàoraidh Thug sàorsa dhomh, is sith. 9. Nis slàn le gleann na ’n deòir so, ’S gach sòlas faoin’ a th’ànn, Is slàn le biadh, is āodach, Cha ’n iarr mi àon diubh thàll. Is slan le corp a bhàis so, Gach la a bhà ga ’m chràdh, Is gloir gu bràth do ’n t-Slàn-ghear, Nach d’ fhàilinn dhomh a ghràdh. 10. Nis slan le càirdean gaòlach, Tha tamh an sàogh’l na ’n deòir; [TD 30] Le Peathraichean, is Bràithrean. Is Pàrantan, tha beò; Bu chaoimhneil, iochdmhor, càirdeil, Bu gràdhach bha sibh dhomhs, Ach ’s fearr, dhomh nis mo Shlàn-ghear, ’S gur e amhàin m’ Fhear pòsd’. 11. Ged tha mi ga bhur fàgail, Na bithidh cràiteach, leòint. Na deanaibh gul, na caoinadh, Na gearan, caoidh, na bròn; Oir ’s sonadh la mo bhàis dhomh, Na la a bhà sa ’n t-sàogh’l; ’S mi faotainn dh’ionnsuidh Phàras, Gu uchd mo Slàn-ghear gàoil. 12. Is cha bhi tinn na éucail, Na bròn na éuslaint’ ànn; Is cha bhi peac’, na bùaireadh, Na trùailleachd ni mi fànn; Cha bhi ann pian na dòruinn, Na cradh, na goirt, na plàigh; Ach làth’ reachd Dhia gu siorruidh, Is cùan neo-chriochnach’ gràidh. 13. Tha sràidean soillear òir ann— Is neòmhnuidean ro-bhriagh; Tha tobar dh’ uisge beo ann. ’S cha deòthaich i re ial; ’S tha craobh na Beath ’a giùlan, Gach ùine toradh fior; ’S nach iochdmhor caomh mo Slàn-ghear? Bheir Pharas dhomh gu sior. 14. Tha Enoch, Noah, ’s Abrah’m, ’S na Fàidhean ann gu léir, ’S na h-uile neach a bhàsaich [TD 31] An taic ri slàinnte Dhé; Toirt cliu do ’n Ti a bhàsaich A dheanamh nàird na réit’, Se so ’m Fearsaoraidh tréun ud Thug fhuil am éiric féin. 15. Is Easan fos is òirdheirc, Sa ’s glòrmhoir ann an nèimh, Neo-chriochnach àrd am mòrachd, Sa ’n glòir thar Ainglean Dhé, Se teampull àluinn Phàras, Se solus fhlàitheanas E, Se bith, is beath’, is sòlas, Gach créutair beò th’air neamh. 16. Sann nis a bheir mi glòir dha, Gun pheac’, gun bhròn, gun sgios, ’S ann nis a bheir mi gàol dha, ’S cha tràoigh e dha gu sior! ’S ann da a bheir mi ùmhlachd Se chrùnas mi gu briagh, Nach iochdmhor caomh mo Shlàn-ghear? Bheir Phàras dhomh gu sior. IOMPACHADH. AIR—“Beath’ an Duine”—by P. G. 1. ’S mi ’n créutair tha leòint’, Tha salach is breòit, Bha ceannairceach gòrach baoth; A rugadh sa pheac’, Sa dh’ imich ’s gach cleachd, Bha taitneach am beachd na ’n daoi. 2. Bhris ’n lagh anns gach céum, Thoill mallachdan géur, Thoill corruich an Dé tha mòr; [TD 32] ’S mi ’m amadan bréun, Neo-chiallach neo-ghéur, Neo-thuigseach gun spéis do ’n chòir. 3. Làn iodhalan mòr, Sa riarach’ na feòl, Sa miannachadh stòr is cliù; ’S mi ’m beachd gu ’m bu mhòr, Mo shonas ri ’m bheò, Am pailteas deth shòlais ùr. 4. ’S cha chreidinn an Slùagh. Bha teagasg gach ùair, Gu ’n robh mi fo thrùaigh an sàs; Mo chridhe cho chrùaidh, ’S nach b’ eagal leam ùair, Gu ’n d’ thigeadh cho lùath am bàs. 5. Ach thainig le fùaim, Air ’m anam le bùaidh, Tairn’aich eagalach chrùaidh Shinài; Chuir sud mi gu glùas’d’, ’S mo chridh’ air a lùasg, ’S b’e m’ eagal mo thrùaigh’ amhàin. 6. ’S mi faicinn sa ’n àm, Gun pheacaich mi ànn, Le briseadh gach rànn is àithn’; ’S bha choguis ga ’m théum’, ’S ga ’m lotadh gu géur, ’S mo pheacan gu léir na ’n gràin. 7. ’S mi thoisich gu ’n dàil, Ri ùrnuighean a ràdh, ’S ri oibraichean cràbhach mòr; ’S cha chreidinn nach b’ fheàird, ’S nach deanadh iad stà, [TD 33] ’S nach cosnadh iad Phàras dhomhs’. 8. Dh’ fhas cùramach stùaim’, An cainnt’ is an glùas’d, ’Sna cleachdan so fhùair mi sith; ’S mi saoilsinn gu tréun, Le ’m dheanadas féin, Ga ’m faighinn gu réidh gu tir. 9. Ach solus o’n àird, Se dh’ feuch dhomh am pàirt, An éucail a bhà am chridh; Leag sud mi gu làr, ’S bha rithist an sàs, Tinn, muladach, cràiteach sgith. 10. Thuirt ’n lagh rium gun trùas, “Tha malluicht’ gu bùan, Mar d’ thoir thu gach ùair dhomh géill; ’S mar eil thu cho naomh, ’S nach ciontaich thu ’n smaoin, Cha ghabh e do ’m thaobhs bhi réidh.” 11. Bha dearbta gu leòir,— Dhomh nis air gach dòigh, Nach deanainn do ’n chòir gu bràth; Na chosnadh dhomh glòir, ’S mo pheacan cho mòr, ’S m’ uil’ oibrean nan sgleò gun sta. 12. Gun chòir ann an Criosd, ’S na fhireantachd shior, Dh’ fheuch soilleir dhomh Dia. gun dith; Gu ’m bithinn gun sith, Gun sonas an tim, ’S gu ’m bithinn gu siorruidh cli. [TD 34] 13. ’S na ’m faighinn mi féin, A ’n ordugh ’s gach céum, Bha toileach air géill’do Chriosd; Na ’m faighinn mo chrìdh, A thaiseach gach tìm, Gu ùmhlachd do ni bha fior. 14. Thug oidhirpean crùaidh, Gach peacadh chuir ùam, Gach seachran droch smùain is rùn; Ach dh’ fhàs mi na ’s trùaigh’, Na ’s miosa ’s na ’s crùaidh, Gun chomas, gun bhuàidh, gun iùl. 15. Dh fhalbh mhisneach sa ’n lùgh, Dh’ fhalbh gliocas is sùrd, Dhorch fradharc mo shùil le bròn; Aig naimhdean an sàs, Mar cheum do na bhàs, Gun fhurtachd gu ’n làimh ga ’m chòmhn’. 16. Iehòbhah e féin, Bheir seoladh ni féum, Bheir solus do ’n dréam tha dàll; Bheir eòlas air féin, Ni ’s glòrmhoir fo ’n ghréin, Sa ’s taitnaich do ’n chréutair chàillt’. 17. Thuirt’ rinm ann san àm, “Seall Riums’ air a chrànn,— Feuch mo lotan, mo chràdh, ’s mo bhàs; Chum thusa bhi beò, Tha ’m fhuil air a dòrt’, ’N cup feirg rinu mi òl a’ d’àit. 18. “Feuch, chriochnaich mi féin, An obair gu léir, [TD 35] Is chosainn mi réit’ is slàinnt’, Iad so ni dhuit féum, Leig taic sann rium féin, ’S bi umhail ’s gach céum do ’m àithn’. 19. “Feuch ’s mise Mac Dhé, Faic m’ obair gu léir Gabh nasgaidh e chréutair thrùagh; Mo gradh tha dhuit féin, Thoir do chridh’ dhomh,—is géill, Gabh fasgadh fo ’m sgé’ gach ùair.” 20. Fhuair saorsa san ùair, Sa m’ fac a mi ’n t-Uan, A tabhairt na bùaidh e féin; A bàsach am àit, Sa ’g éiridh an àird, Le cumhachd gu làimh dheas Dhé. 21. Dh’ ath-nuadh’cheadh mo chridh— Gu gràdh thoirt do ’n Tì, A chosainn dhomh sìth ’s mi trùagh; ’S Tha m’ earbsa gu ’m bì, Mo thaic ris gu crìch, ’S gu ’n d’thoir e mi tìr le bùaidh. 22. ’S cha’n i m’ obair féin, Rinn stà dhomh na féum, Saor Ghràs rinn dhiom créutair nùadh; ’S do ’n Ti sin tha beò, Biodh cliù mar is còir, Ard-onoir is glòir bith-bhùan. TAISBEAN. AIR—“Tullaich Bhoidheach.” 1. Air dhomh bhi smùaineach, is mi an ùaigneas, Air cor an t-slùaigh sin thug sùas an deò, [TD 36] Chaidh ghairm an còmhail, a Bhréitheamh mhòr, air, Nach robh iad eòlach an tir na ’m beò; A dh’ fhàg an sàoghal, ma ’n robh iad gàolach, Ma n’ thuig an t-àobhar airson thighinn ànn, Gun eolas slàinnteil, air Ios an Slàn-ghear, Gun toil da àitheanta, gun ghradh da chlànn. 2. Sa beachdach còmhlath, air gradh Iehòbhah A thug na thròcair an t-saors’ da shlùagh; Air dha an treòrach le Spiorad glòrmhoir, A chuir an dòchas sa ’n Ti thug bùaidh; Da ’n d’ thug E fhaicinn, mor olc a pheacaidh, Is truaigh na ’n cleachdan bha ac o’n òig’, Sa rinn an àicheadh, ’s thug fuath tre ghràs dhoibh, ’S tha nis, ’s gu bràth, ann na fhàbhar beò. 3. ’S mar so a smùaineach, their leam gu ’n cùala— Mi Aingeal glùasad le fùaim bha mòr, ’S thanig e bhàin agus sheas e làimh rium, ’S bha aig na làimh mar gu ’m b’ choinnleir òir, Bha thrusgan bòidheach, is aghaidh glòrmhoir, A dealradh còmhlath mar ghrian nan spéur’, Is thuig mi ’n trà sin gu ’m b’ es’ Michàel, Tha seasamh ’m fàbhar san làthair Dhé. 4. ’S, their leam gu ’n d’ thànig ’s gu ’n sheasamh làimh ris Neach ùamhaidh gràineil, ’s bu dŭbh a bhéin; ’S a shuilean oillteil bha lassair soillseach Bha g’ inns’ gu ’m b’ òighre e, air trùaigh is péin; Ris thuirt Michàel, “Carson a thà thu? Air teachd do ’n àros ann sa ’m bheil slùagh? Carson a dh’ fhàg thu an leabaidh chràiteach Sa ’m bi thu cnàmhadh am piantan crùaidh?” 5. Se fhreagir Sàtan, “Tha mi mar ’s gnàth leam, Gu tric san àit so, sa’ measg na ’n ùaigh’, Oir tha na mìltean an so na ’n sìneadh, [TD 37] A bhios gu cìnnteach, gu siorruidh trùagh; Oir ’s ioma créutair, tha ’n so air sléuchda, Thug dhomhsa géill, ’s rinn a reir mo thoil; Ach dhoibhsan ’s éiginn gu siorruidh ēigheach, Na ’n luidhe air ēibhlean, sa ’m feoil a goil. 6. “Bha mise sònruichte, sonadh, òirdheirc, Nuair bha mi chòmhnuidh am fabhar Dhé; ’S nis air mo shònrach, gu luidhe ’n dòruinn, Slan leis gach dòchas gu brath dhomh fein; Se ni bheir sòlas dhomh nis bhi seòladh, Gach sean, is òg, n’ aghaidh òrdugh Dhé; ’S le ceilg is ìnnleachdan, dalladh ’n ìnntinn— Air ciod tha sgriobht ann sa Phiobull féin. 7. “A bhàn sa nàird anns gach ait san tàr mi, Air feadh na fàsaich, a dh’ oidhch sa lò, Is siorr-theachd féuchaidh, gur ioma créutair, Bhios mar mi féin, air na h-éibhlibh beò; Oir ann san àit so, tha a’am gu h-àraidh, Ro-mhoran chàirdean, ’s luchd ceird ma ’n cùairt; Da ’n cleachd bhi g’ ìmeachd, reir beachd an ìnntinn, ’S tha dhomhsa dìleas, am bog, sa ’n crùaidh. 8. “Tha cuid le mì-run, is fuath os ’n ìosal, Do ’n dream da-rìreadh tha fireant’ còir; ’S cuid eile bhruidhinneas mar gu bu Chriosduidh’, ’S gun aithne fhior ac air brigh an stòr; ’S tha cuid a ’g ìnnseadh gu ’m beil iad fireant, Leis mar a dhìrich iad beinn Shinài; Cuid eil’ le déuraibh, le urnuigh ’s léubhadh, ’S na ’n oibribh féin tha iad cadal bhàin. 9. “Tha cuid cho sànntach se ’n iodhal ghràdhach An stor s ’n airneis, sann orr tha n càinnt Ciod dh’ ith’s sa dh’ òlas se ’n curam sònruicht’, Air uaill is mòrchuis tha ’n déidh, sa ’n sànnt; [TD 38] ’S tha cuid a ’g ìmeachd an cleachdaibh millteach Am misg, am mì-bheus, san slighibh clàon; ’S tha cuid a briathrach an aghaidh Diadhachd, Ag radh nach fhiach i, ’s ga cuir gu fàoin. 10. “Tha cuid a chréutairean baileach éudmhoir, Is baileach féumail, an tir na ’m beò; Tha stuama béusach, tha seachainn’ éucoir, ’S tha truasail déirceil ri neach fo leòn; Ach le mo sheòladh ’s, leag iad an dòchas, Air bonn neo-stòlda an gniomh’ran féin; ’S chi iad an gòrraicht’, nuair bhios iad mòran— Do linnibh brònach, a caoidh am péin. 11. “Tha cuid ri bréugan, is mionnan oillteil, Gun tuigs’ gun chéill ac, sa ’n spéis san olc; ’S tha cuìd gu brùideil ri cluiche sùgradh, Sa their gu bòsdail nach eil ann lochd; ’S tha cuid gu tàireil a bris’ na h-àithn’ ud Tha ’g iarraidh ’n t-Sàbaid a choimhid naomh; ’S tha cuid an dòchas gu ’m faigh iad tròcair On dh’ ith, is dh’ òl iad, aig bòrd an Uan. 12. “Le cuilbheart, sheòlta, ’taim mealladh mòran, ’S mar sin g ’n treòrach gu doruinn ghéur; Le iad bhi ’n dòchas, le oibribh sònruicht’, Gu ’n dean iad còmhnadh ri ’n slàinnte féin; Le ’n ùrnuigh, ’n léughadh, sa ’n seachnadh éucoir, ’S nam beachdaibh féin tha iad éudmhor còir; So ged nach sàbhail, tha ’n dochas làdair, Gu ’n dean e pàirt, ’s gu ’n dean Criosd an còrr. 13. “Tha cuid an dòchas an laithean ’n òige, Gu ’m faigh iad tròcair, nuair thig an aois; ’S cha neil iad smùaineach cho baileach dùalach, ’S tha ’m bas gach ùair dhoibhis trùaigh gun chrioch; Is dhall mi ’n léirsinn air chor’s nach léir dhoibh [TD 39] Gu ’m beil gach créutair fo chorruich Dhia, Sa ’n nuair nach sàoil iad ni ’m bas an sgàoileadh ’S bith’ gul, is càoineadh, san lasair dhian. 14. “Le ceilg, is seòltachd, chosainn mi mòran, Sa pheac ga ’n treòrach, ’s ga ’n seòladh cli, An coguis mhùch mi, is rithist dhùisg i, Chaill iad gach dùil, ’s chuir iad fein gu dith; Tha ’n dus neo-phriseil, na luidhe ’m prisan, Gu teachd a Bhreitheamh ann sa ’n la mhòr, ’S bheir Esan bìnn’ agus theid an dìteadh, Sa ’n cuir gu siorruidh a dh’ ionnsuidh bròn. 15. “Tha cuid da’ rìreadh, do luchd an Sgrìobhaidh, Air fas cho mìn, s’ ann na ’n teagasg fuàr; Sa ’n teagasg dìleas a ruigeadh ìnntinn, Cha neil iad g’ ìnnse, le cìnnt do ’n t-slùagh; ’S mar so gu seòlta ’s air ioma dòighean, ’Tha m’ obair mhòr ’s, anns gach seòrs’ do ’m shlùagh, ’S tha mòran ànaman, mar so ga ’n dàmana, ’S cha neil iad àinmig a bhios an truàigh.” 16. Ach thuirt Michàel, “Chaill thus le t-àrdan, An t-àros àghmhor san robh thu shùas, Is thug gu dòruinn, is piantaibh mòra’, Thu fein, is mòran do d’ sheòrs’ gu trùagh, Is tusa Sàtan, fear casaid Bhràithrean, A dh’ oidhch’sa là, ann an làthair Dhé; ’S nuair thilgeadh tàireil thu, mach a Phàras, Rinn sinne gàirdeachas, ’s ni gach ré. 17. “Oir se do rùnsa, do dheidh, ’s da dhùrachd, Na h-uile dhùnadh sann ann an trùaigh; Is iomadh ìnnleachd, is cuilbheirt mhìllteach, Tha thus le mì-run, a sior chuir sùas; Mar so gu gòrach a meudach dòruinn, Le peacan mòr ’n aghaidh òrdugh Dhé; [TD 40] ’S thu ’n comhnuidh féuchainn, a mheud sa thréig thu, A lot, sa théumadh, a shlug, sa réub’. 18. “Ach sann gu diomhan tha thusa miannach An dream tha diadhaidh, a tharruin clì, Ni cumhachd sìorruidh an Ti neo-chrìochnaich’, An gleidh’ sa ’n dìon gus an d’ thig iad tìr; An neach is brònaich, sa ’s laig an dòchas, Airson na dhòirteadh fuil luachmhor Chriosd; Ni cumhachd àrduicht an Ti is Airde— An toirt gu Pharas, do shonas sìor. 19. “Tha mòran Ainglean gach la a càmpach Ma ’n dream tha gràdhachadh Chriosd gach ùair; Gu ’n toirt gu teàruint’, tre Ghleann na fàsaich, ’S gu naimhdean bàsmhor a chumail ùath’; ’S ge ioma bùaireadh tha dhoibhsan dùalach, ’S na h-uile trùailleachd, tha fuàight’ na ’m feòil; Cha n’ urrainn àon diubh an anam aòmadh, O Ghradh ’n Fhir-shàoraidh, rinn fhuil a dhòirt’. 20. “’S nuair thig an t-òrdugh ’o Righ na glòire, Theid iad tre Iòrdan, is bheir iad bùaidh; Sa ’m feoil ged fhàilinn, tha ’n dochas làdair, San Ti a bhàsaich airson a shluàigh; An tuil ged éirich, air chor ’s nach léir dhoibh, O bheachd an réusan, an d’ thig iad tìr; Gidheadh tha dòchas ’o chreideamh bheò ac— Gu ’m beil iad còmhlachadh Dhia an sìth. 21. “Tha ciurp na ’n Crìsoduidh sa ’n uaigh gu dìblidh, Is fois, is sìth ac, gun sgìos, gun bhròn; ’S cha ’n urr’ an saòghal, ’s na th’air a dhàoine, Am fois a chàochladh, na iads a leòn; ’S nuair, thig an Slàn-ghear, le gloir, is àilleachd, Cruinnichidh E chàirdean ’o Dheas, ’s ’o Thùath; [TD 41] ’S le co-sheirm bùadhach, is cridhe bùaladh, Theid iadsan sùas dh’ ionnsuidh sonas buàn. 22. “’S nuair gheibh iad còir ann san àros Ghlòrmhoir, Tha ’n làthair na Mòrachd, tha òirdheirc Naomh; Chi iad Iehòbhah, ’s e uile ghlòrmhoir, Is bithidh iad beò leis fad saogh’l nan saogh’l; Gach bron, is déuchainn, gach leon, is éucoir, ’S na h-uile éucail a bha ga ’n cràdh; Nis uil’ air dì-chiumhn, ’s iad snàmh gu sìorruidh, An gaol gun ìochdar, gun oir gun tràigh. 23. “Sa ’n sin a Shàtan theid thus, ’s do chàirdean, A chuir do ’n àros is truaighe th’ànn, Is theid thu sìos ann sa ’n t-slochd gun ìochdar Sa choidh gu sìorruidh cha ruig a cheànn.” Nuair chual an Nàmhaid na thuirt Michàel, Theich e ’o làthair, air chrith, le gaòir; ’S dh’ fhag mis an t-àros, ’s nach robh mi sàbhailt’, ’S Nuair thig am bàs, tha mi ’n duil bhi sàor. AM BAILE DÌDEANN. AIR—“La Bhreithanas”—by D. B. 1. O! anam luàchmhor tha gun Chriosd, Air brùach na sìorruitheachd gun dion; Nis cluinn mo sgéul, is tuig a bhrigh, Is tomhais e ri firinn Dhia, 2. Oir bhris’ thu ’n lagh tha maith, is naomh, Is rinn thu claonadh ’o na chòir, Is rinn thu ceannairc ’n aghaidh Dhé, Se réubalt th’annad oir gach doigh. 3. Do namhaid t-anam thug thu géill, ’S do ’n chréutair thug thu ’n spèis, sa ghlòir— [TD 42] A bhuineadh do na Chruithear féin, Is thréig thu Es’ an tobar bheò. 4. ’S cha nè amhain gun d’ rinn thu lŏchd, ’S gun fhios agad gur ŏlc a bh’ ànn; Ach ’s minig rinn thu nithibh cli, ’S do choguis g’ innse sin san àm. 5. ’S gach mallachd tha sa Phiobull sgriobht, ’S tu thoill da’ rireadh iad gu sior; Gach dòruinn, peanas, cradh, is bròn, Bhi choidh ga ’n dòrtadh ort le Dia. 6. Nis beachdaich, ’s chi thu ’m focal Dé— An doigh ’sna bhuin E géur ri cach; Nach d’ fhuair gach cothrom fhuair thu féin, Ach faic! le oillt mar tha an sàs. 7. ’S chi thu na tobraichean a réub’, Is uinneagan na ’n néamh a taom’; An tuil a bruchdadh, goil a nùas, Sa sgaoil an ùamhais air gach taobh; 8. Is chi thu ’n slùagh a bha gun Dia, ’S iad nis gun dion! gun aite taimh; A ruith, a ’g eigheach, gul, a caoidh; ’S iad air an claoidh a nis le bàs. 9. Is faic an rughadh tha sna spéur’, Is doinionn thein’ a séid a’nuas; Na h-aingidh leagheadh sios mar chéir! Is deatach Shodoim ’g éiridh sùas. 10. Sa ris le ionghnadh seall a nàird Is faic an t-Ard Righ air a chrànn; An claidheamh dusgadh, ’s fhuil ga dòirt’, Is anam brònach, craiteach, fànn. [TD 43] 11. Sa ’m b’ eiginn Dhasan nach d’ rinn peac, Airson a pheac’ bhi air a phian? Is thusa ciamar theid thu às, Ma gheibhear dh’ eàsbhuidh thu air Criosd? 12. Is faic mar tha gu dian an tòir— Air t’ anam leòinta, Ceartas Dhia; Mar chlaidheamh lasrach, sgaiteach, géur, Gu caitheamh, réubadh, sgriosadh, pian’. 13. Nach cluinn thu ghlaodh gu tric tha shuàs, Is dh’ fhaodadh fhùaim dol troimh do chrìdh; “Nach gearr thu sios a chrionaich ghràd’ Carson a dh’ fhàsaicheadh i ’n tir.” 14. “Cia tric a chladhaich thu ri taobh? Cia tric rinn aolach chuir ma bun? Ach toradh maith cha d’ ghiulan riamh, Oir ’s dearcan fiadhaich ē gu tur, 15. “Nach faic thu n’ àit bhi dol na ’s feàrr? Gur ann a tha e fàs na ’s mios’; Na ’s raig na ’s doille, is na ’s crùaidh, ’S e ’n còmhnuidh tional cùal gu sgrios? 16. “Is minig nuair a bha e tìnn, A gheall e cìnnteach dhiutsa géill; ’S cha lùaith’ a dh’ aisigeadh tu shlàinnt’, Na bheireadh e do ’d nàimhaid spéis, 17. “An ait thu theachd da fhichead mios, Tri fichead bliadhna thainig ’s còrr, A dh’ iarruidh toradh, ach cha d’ fhuàir, ’S nach d’ thoir thu ’n tùagh dhomh nis am dhorn?” 18. An saoil thu dhuine ’m bheil e fior, Na nithibh chuir mi sios am dhàn? [TD 44] Ma tha nach mithich dhuits’ bhi triall, A dh’ ionnsuidh dion, ma ’n d’ thig am bàs. 19. Se ’n sgéul is aoibhnich chualas riamh, Ga ’n d’ ullaich Dia, deagh Bhaile Dìon; A dh’ ionnsuidh ’m faod am marbhaich’ trùagh Grad ruith gu lùath o’n chlaidheamh dhìan. 20. Is daighneach làdair, ghlòrmhoir e, Nach crith a ghaoith, ’s nach leag an tuil; ’N Coimh-cheangal nùadh air fhaicinn ànn, ’S gach bànn dheth séulaichte le Fhuil. 21. Tha ’n dorus fosgailt fad an là, Is air an àrd-dorus tha sgriobht; “O anam creid, is bithidh tu beò. Is thoir a ghlòir do Righ nan Rìgh.” 22. Sa ’n daighneach so tha rùm, is dòigh, An t-aran beò, ’s gun ghainne fion; Do ’n anmhunn bainne fior-ghlan beò, ’S do ’n làdair, pòrsan do ’n laogh bhiaght’. 23. Ged ’s fhad on sgaoileadh mach am bòrd, ’S ge ioma dh’òl, sa dh’ ith an sàth; Tha e cho pailt do ’n h-uile seòrs’, Sa bha e ’n tùs, is bithidh gu bràth. 24. Tha ’n cuireadh saor do ’n h-uile neach, A thighinn steach, sa bhi aig sith; Cha duinear aon a thig a mach, Oir sann tha chuirm air cosd’ an Righ. 25. Is gheibh an lomnochd comhdach ànn, Gheibh am fànn ann beath is lùgh; An t-éuslan gheibh ann slàinnt, is treòir, Na bochdan stòr, sna doill an iùl. [TD 45] 26. Tha réit’, is sith ri Dia gu bràth, A làithreachd, ’s fhàbhar ann mar ghrian; Tha furtachd, sonas, iochd, is blàths, A chomhnuidh ghnàth sa Bhaile Dhions’. 27. Cha ’n ’eil e idir fad ’o làimh, ’S cha ’n iarrar pàidheadh ort na gniomh; Tha ’n geatadh fosgailt’ fad an là, Is ann, ma ’s àill leat, gheibh thu dion. PILL, PILL, CARSON A BHASAICHEAS TU? AIR—“Cuachag Nan Craobh,” 1. Gach neach sa bheil deò, an talamh na’m beò, S’tha g’imeachd an fheòir uaine; Thoir eisdeachd do m’sgéul, s thoir aire dhuit féin, Nach bi u gun chéil uaibhreach: Ma tha u dheth ’n t’slùagh, sa pheacadh tha glùas’d, S’u dh’ easbhuidh ath-nùadhach’ slainnteil; S’ro eagallach crùaidh, mor chudthrom do thrùaigh, Ma theid ann san ùaigh mar tha u. 2. Thug Dia dhuit na’d làimh, a Lheabhar, tha làn— Do chomhairlean àigh, luachmhoir; Do chuireadhchan sàor, s’ do theagasgaibh gàoil, S’do rabhaidhibh fior uamharr: Ann dh’fhoillsich e Shlàinnt’, is Fhireantachd’ làn, Is cumhachd a làimh ghloirmhoir; Sa ’n sonas, sa ’n trùaigh,’ tha shios agus shùas— S’na neamhan, sa chùain doruinn. 3. Ort bhuillich e cìal ’is beannachdan fial, Sa ’n trocair se dhìon beò u; Chuir Coguis na’d chrì, ’thoirt fianuis ma n’ nì— Tha ceart, sa tha clì, ’n còmhnuidh; [TD 46] Thug réuson, s gach bùaidh, tha féumail do shlùagh, Chum geilleadh do’n Uan, sa ghlorach; S’mar sin bheir u féin, is mise, s’ gach cré, Nar cunntas do’n Dé ghloirmhoir. 4. S’nach smuainaich u trà, ma t’anam, a thà— A’ n’cunnart a bhàis shiorruidh; Air seachran o’n bhrònn, s’air peacach gu tròm, S’u eutrom mar mhòll siol-ghlas; Air caitheamh do là, gun chùram, gun sgàth, Gun atharrach’ le gràs bhi riamh ort; Fo churam is sàoth’r, a tional an t’sàogh’l, Nach sasaich a choidh t’iarrtuis. 5. Cha chomas do’n t’sàogh’l le storas sa mhàoin, Sle sholasan fàoin’ do riarach; S cha mho bheir bòsd, is aighear is ceòl— Dhuit Sonas, ge mòr do mhiann orr’; Ged fhaigheamh tu féin, gach solas fo’n ghréin, A bhuineas do ghné truàillidh, Cha tugadh dhuit sìth, s’ cha lionadh do chrì’, S bhiodh t’anam fo shìor bhuaireas. 6. O dhuine glac cìal ma ’m bi u gu sìor An lasraichean dìan doruinn; Ma ’m beir ort an stòirm a sheideas le tòirm, Sa shlugais air fàlbh beo u; Mar bhith gu bheil Dia, an trocair ro-fhial, S’nach ionnain na rian e, s’daoine, Bhiodh sinne gu léir, fo mhallachdan géur, A silleadh nan déur, sa caoineadh. 7. Ach ghleidhadh u beò, sa ’n teid n do’d dheòin, Sle t’fhios, ann an còmhdhail dioghaltas? Am beil u co crùaidh, ’s gu ’n ruith u gn trùaigh’— A’ dh’aindheoin na chùalas riamh leat? ’Bheil mothach’, na cial, air fuireach na’d chliabh? N’ann tha u mar Dhiahh’l an nàduir? [TD 47] Toirt dulan do Dhia s’ga bhrosnach’ gu dìan, Gu ’d chaitheamh sna pìantaibh s’ cràitich. 8. Nach leoir leat cho trùagh, s’tha moran a fhùair— A cheaua’, an dùais ghabhaidh? Chaidh sgathadh mar fhéur, sa cheangal gu léir, San teine is géire, a chnamhadh; Sa ’n eiginn gu ’n téid thus, Thusa uan déigh? A ghuil ann am péin, sa rànaich; Nach fhoghainn, ochòn, O! dhuine nach leòir— Tha cheana’ an dòruinn bàite? 9. Och smuladach càll na muinntir tha màll, S tha buannachadh dàll, gòrach; Gun sonas, gun dion, gun dochas, gun Dia; Gun bheannachd, gun Chriosd, gun tròcair; Gun solus, gun sìth, gun fhois ann an nì; Gun reite. gun Rìgh, gun chòmhdach; Am bas tighinn ma’n cùairt, s’iad tuiteam do ’n ùaigh; Sa ris tha ’n trùaigh’ a tòiseach. 10. Nach seall u ma’n cùairt? is chi u gur lùath— Tha ’m Bas a toirt ùainn’ moran; S’ nach tug e uat féin, cuid eiginn, sna ’n déigh Naoh robh u gu déurach, bronach? Cait t’ Athair, do Mhàthair, do Phuithar, do Bhràth’r? Do chompanaich ghràidh, shuaircail,— Bha ma-ruit, s’ u òg, a bheil iad nis beò? S’ ann tha iad fo’n fhòid uaighneach. 11. Sa’n saol u nach trùagh bhios t’anam gu bùan, Ma theid u san ùaigh gun tròcair? Gun reite ri Dia, gun aonachd ri Ios’, Gun ola bhi riamh na’d lòchran: Nach eagallach crùaidh bhi baite ann an trùaigh’? Fo mhallachdan bùan an Ard Righ; [TD 48] Gun fhuarach, gun dìon, gun dochas, am pian; S’u beo, ach gu sìorruidh bàsach! 12. Sa’n d’ theid u gu dàn, gun umhaill, gun sgàth, An coinneamh a bhàis iargailt? An gabh e riut trùas, am buin e riut sùairc, Mar bi u san ùair diaghaidh? An gabh e an rùaig? an d’ thoir u air bùaidh? Na n’ eisd e ri’d chrùaidh iachaidh? Co cinnt s’ tha u beò, bheir leis e a deò, Ged thuiteadh tu n’ dòruinn shiorruidh. 13. Tha ’n dearbhachd is cinnt’ a chualas na chì, Air fhagail sa Phìobul fhior dhuinn’; Is chithear an nì air sliabh Chalbharì, Sa’n la ann s’ do dhìteadh Ios’ air: Mar faodadh Mac Dhia, dol saor ăs o phìan, S’o mhallachdan dìan, siorruidh; An urrainn gu d’theid, Thu ăs uath’ u féin, Ma gheibhear gun réit’ ri Dia u? 14. So sgàthan o Dhia, sa ’m faic u ni ’s fior, S’ ni ’s soillear na ’m piantaibh Thòphet; Cho teann agus géur, ’s tha naomh cheartas Dé, Sa ’m peac’ na dhreach féin, gun chleòc air; ’N Ti chruthaich na sàoghail’, is anam glan nàomh; Fo uamhan—a glàodhaich—bàsach— Fo pheachdan a shlùaigh, ga’n dioladh, toirt bùaidh, Ga charamh san ùaigh, ach dh’fhàg i. 15. Nach eagallach crùaidh, nach iargalt’ is fùar— Do chridhe, s’do bhùaidhean réusannt’, S’nach druigh ort an gàol, nochd Dia do chlann dàoin’, An tabhairt Aon Ghàoil mar éiric: Na’n iochd, is an trùas, nochd Iosa gach ùair, Do dh’anaman bochd, trùagh, is éuslainnt; [TD 49] An tighinn ga ’n dìon, s’gu’n saoradh o phìan, S gu’n tabhairt gu Dia, s’gu Néimh leis. 16. Tha cuireadh nan gràs, sann direach an tràs, Ro-shaibhir, ro-làn, ro-fhialuidh; Is Iosa ag ràdh, u sealtuinn ris nàird, S’gu ’n d’thoir e dhuit slàinnte shiorruidh; Gu ’n d’ thoir e dhuit sìth, s gu ’n glan e do chrì’, S gu ’m bi e gach tìm na dhion dhuit; S’ gun sgeudaich u brìagh, na Fhireantachd shìor; S’ gu’m bi e na Ghrìan, s’na Sgiath dhuit. 17. O! Anam ma tà, an Dean u air tàir? Nach d’ thoir u dha gràdh? nach géil u? An cuir u ris cùl? am bi u co dùr S’nach Pill u ma’n dùinear neamh ort? Mar géil u gu lùath, s’mar teich u o thrùaigh’, A dh’ionnsuidh an Uan chaidh cheusadh; Bheir coinneach ri Dia, an lasraichean dìan, Ma dheireadh gu pìan, s’gu géil u. FURTACHD. AIR—“The Lass o’ Glenshee.” 1. Siad maitheasan lùachmhoir, is trocairean ùasal; An Ard-Righ a ghlùais mi san ùair so gu seinn; Dh’ ath-ùraich mo bhùaidhean, mur dhrùchd air na clùaintean, Sa mhosgail iad sùas ann am bùaidh-chaithream binn Thoirt moladh is mòr-chliu, do Naomh ainm Iehòbhah; Thoirt urram, is glòr dha, gu sòlaimt’ s’ gu tréun; Thoirt buidheachas sònraicht’ gu siorruidh da Mhòrachd— A shaor mi no thròcair, sa dh’ fhòir orm am fhéum. [TD 50] 2. Tha mhaitheasan sònraichte lionmhoir, is mòr dhomh, O’n la ann sna dheònaich E ’n deò chuir am chré; Sa maduinn na h’òige se bheathaich, sa chòmhdaich, A neartaich, sa threòraich, sa sheòl mi gu réidh; ’S gach trioblaid is déuchainn, gach cruaidh-chas is éiginn, Thug m’ amaideachd féin orm, is créutairean trùagh; Uath dhion mi na thròcair, smi ain-eolach gòrach; S’o thuiteam an Iòrdan; s’i còmhdach na ’m brùach. 3. Bu truaillidh is feòlmhor, bu diomhain, is bòsdail, Is b’ ardanach spòrsail, neo-stòlda, gun iùl; Bu sheachranach àimhleasach, duaichni’, mi-thàingeil,— Mo chri’ s’mo chàinnt ann san àm th’-air mo chùl: Ach ghleidheadh leis beò mi, ’an saibhreas a thròcair, S’ cha d’ rinn E fein, ’ghlòrach am fhògradh o ghnuis, Gu dorchadas sìorruidh, eu-dochas, is pìantan, O moladh do’n Dia sin, a dhìon mi s gach cùis. 4. Nuair fhuair mi mo léirsinn, sa mhothaich mi ’m éucail; Sa thuig mi gur créutair mi féin a bha caillt, Bha bron ann am bhùaidhean, is eagal ga ’m rùaigeadh; Is manam le ùamhann, ro-lùaisgt; agus craidht’ Ach Dia ann na thròcair, thug fuasgladh ro-mhòr dhomh, Le fuil an Aon Ghlòirmhoir chaidh dhòirt’ air a Chrànn; Do manam thug slàinnte, s ri ’m chreuchdaibh chuir plàsda, Is mhothaich mi ghràdh, agus fhàbhair san àm. 5. S’nuair rinn e mo shlànach, thug leis mi do’n fhàsaich, ’S mi solasach. sàbhailt; o àilghios an t’ sàogh-l; [TD 51] Bu toigh leam na Fàidhean, ’s na h’ Abstolaibh gràdhach; Ach O sann do ’n t Slàn’-ghear gu h’ àraidh bha m’ghàol: Ach ’s goirrid nuair bhà mi, gu cruaidh air mo shàrach— Le naimhdean ro-’làdair a chràdh mi gu trùagh; Ach Caiptean mo shlàinnte, thug fuasgladh, is shlànaich— Mo lotaibh, is bhàth e mo naimhdean sa chùain. 6. Is dheonaich gu gràsmhor dhomh Mana o’n àirde, Is beo-uisg’ na Slàinnte, o Chàrraig na ’m Bùadh; San latha, san oidhche, thug solus a shoillsich— An rod dhomh,—bu shaibhir a chaoimhneas gach ùair; S’ ge iomadh na dòighean, sna chiontaich gu mòr mi, Ge b’ amaideach, gòrach, mo sheòlan gu léir; Cha d’fhag mi gu bàsach air beanntan na fàsaich, Ach thug mi d’on àite so,—’s Phàras dhomh ’s léir. 7. O’s beannaichte sònraichte, caoimhneasan tròcair— Ro-iochdmhor Iehòbhah, an còmhnuidh da shealbh; Is maith ann s’gach dòigh E, is glic ann gach seòl E— Bheir rian ă eas-òrdugh, ’s bheir sòlas ă searbh; Is ceart E da’ rìreadh, s’na h’ uile ni nì’ E. Se Ughdar na firinn, is dìdean a shlùaigh; Is gloirmhoir a Nàomhachd, is treun mhoir a ghàirdean Is maith do chlann-dàoine an t’sàorsa thig ùaith; 8. Bha m, inntinn neo-stòlda, is dochasan mòra’,— Do shonasan feòlmhor gu gòrach am cheann; Chuir Esan air ghlùasad an t’ Slat, agus bhùail mi— Le goirtasan crùadalach, ’bhùannaich car àm; Thug claoidh air mo dhòchasan, ’s d’fheuch dhomh mo ghòraich’, [TD 52] Is chunnaic mi mòrachd, is glòr an Ard Righ; ’S na throcair thug fùasgladh, is lasachadh lùachmhor; Is mhothaich san ùair sin, mi sùaimhneas, is sith. 9. Nis manam bheir cliù, agus urram, is ùmhlachd, Do’n Ti sin a sgùirs mi, sa dhrùigh air mo chri; Sa ghluais mi gu ùrnuigh, is Phog mi le dùrachd— An t’ Slat is a h’ Ughdair le sùrd, agus sith; Chuir beatha am bhùaidhean, ’s do m’inntinn thug sùaimhneas Thug claoidh air mo thrùailleachd, is bùaidh air an Fhéin; ’S cha n’ urrainn mi lùaidh air gach buannachd a fhùair mi Ach s’ aithne do ’n Uan iad—sann ùaith’ shruth gu léir. 10. O manam bi iosal, bi faicilleach diaghaidh, Le urram, bi striochdadh do Dhia, ann ’s gach dòigh; Bi caithriseach iùlmhor, bi’n comhnuidh a g’ùrnuigh, Bi taingeil is dlùthaich le rùn ris a chòir; Bi sealltuinn ri Iosa, bi geilleadh le rian da; S bi foghlum do dhiaghachd o bhriathraibh a bheòil; Biodh do thaic airson sìorr-dheachd, air OBAIRS’ tha crìochnaicht’ Is molaidh gu sìorruidh tu Dia ann an glòr. SLAN LEIS AN T SAOGHAL. AIR—“Orain an t Saoghal”—by P. G. 1. Nis slàn leis an t’ Saòghal, Le mhàoin is le shàothair; Le chuspairean sòlais, ’S le dhòchasan faoin; [TD 53] Oir ’s gearr nuair a dheònaicheas— Dhòmhsa mo Righ, Mor shòlasan àluinn, Nach bàsaich a choidh. 2. Nis slàn leis a ghrian ud, Tha riàghladh an là; ’S le Ban Righ na h’ òidhche, Tha sòillseach co tlà; ’S gearr nuair a chi mi, Le ìnntinn gun neoil An solus sin tha fior-ghlan, ’S a Ghrian nach teid fòdh. 3. Nis slàn leibh a Bhéanntan, ’S a ghléanntan gu bùan; Le uisgeachan bòidheach, Le traigh is le cùan’, ’S gearr nuair a chí mi, An tir sin tha shùas; ’S bith’dh Fireantachd ríoghach’, ’S bith’dh síth ann bhios bùan. 4. M’ àite comhnuidh àille, ’S mo Ghàradh, slan leibh; Mo chéuman’ cha ’n fhàiltich, Mar b’ àbhaist sibh choidh; Ach tha ri tigh is glòirmhoir’, Mo dhòchas ’s mo shùil; Air ullachadh am Phàras, Le Ard-Righ nan dùil. 5. N’ luchd m’ eòlais, ’s mo Bhràthrean, ’S mo Chàirdean ro chaomh; Tha brònach o’n thà mi, Ga ’r fàgail san t’ soagh’l; [TD 54] Slan leibh car ùine— Nuair dhùineas mo shuil’, Bith’dh mis’ an sin le càirdean, Am Phàras a ghaoil. 6. Gach cúram is sàrach’, Gach cràdh is mi-rìan; Gach trioblaid is éucail, Gach ēuslainnt’ is pìan; Slan leis gach nì dhibh Cha n’ ìnntrinn iad shùas; Ach sòlasan sìorruidh, ’S mi ’m fiànuis an Uan. 7. Bhi faicinn luchd-mòrchuis, Luchd neò-ghlan, is sànnt’; Cha chràdh mi san tir so, Cha bhì ’n leithid ànn. Na naimhdean ’s luchd mì-ruin, Neo-dhìleas, ro-chàm; A ghéur lean sa rùaig mi, Mar rùadh bhoc na ’m beann’, 8. A ghleann dubhach iosal, Nan trioblaid’, ’s a bhròin; Sa ’n tric a rinn mi ìmeachd, A sìor shilleadh dheòir; Measg meallachan is cùraman’, ’S ùtraisean mor. Nis ’s toileach their mi, Slàn leat Dol nàird dh’ ionnsuidh gloir, 9. Cha tig a choidh ga m’ shàrach, Mar b’ àbhaist san t’ saogh’l; Eagal, geilt, na uàmhann’ Droch smùaintean, na faoin’; [TD 55] Ach ann an iomhaidh àluinn, An t’ Shlànuighear chàomh; Mi sgeudaichte, is sàsaicht’, ’S na làthair uile naomh. 10. A cheud la ’n t’ Seachduin, ’S na cleachd mi dol sùas; Gu beinn tigh Iehòbhah, ’S gu òrduighean a shlùaigh; Bha beath’, fois, is blàths ann, Is fàs iomadh ùair; Ach fois is sith gun fhàilinn, Gu bràth gheibh mi shuàs. 11. A Phiobuill ro-ghlòirmhoir, Thug beò mi an tùs; A shoillsich an ròd dhomh, An còmhnuidh t’ Fhear-iùl; Fad na h’ oidhche bhrònach, ’Stu sheòl mi ’s gach cùis; Nis Beannachd leat gu sìorruidh, Is Dia gheibh an cliù. 12. Tha Ghrian ud tha dealradh, ’An rioghachd na glòir; Nis soillseach’ mo shùilean, Toirt lùths dhomh is treòir; Ach O! Cia co òirdheirc, ’S tha ghlòir so a Shluagh? Se siorruidheachd ni fhéuchainn Do ’n dream sin theid sùas. 13. A Chré shalaich bhréun, Cathair éucaillean, ’s pian; Lotadh gu bàs mi, A sàsach do mhiann’, [TD 56] Nis slan leat car ùine, San ùir codail sios; Ach togaidh Iosa sùas u, Neo-thrùaillidh is briagh. 14. Ach O! Cia co sòlasach, Glòirmhoir an nì? Bhi chòmhnuidh a’ t’ fhàrdaich, Am Phàras le sìth; A faicinn an Ard Righ, Mar thà e na ghlòir; Toirt moladh, géill, is gràdh dha, ’S na fhàbhair mi beò. AN SOISGEUL. AIR—“Bonnie Dundee.” 1. Se Soisgeul na Slàinnte, th’ air ’m aire a Chàirdean, A chuir ann ur làth’r, sa ’n Dàin so gu réidh; Mar ’rùnaich an t’ Ard Righ, gu tigeadh á Phàras, A dh’ fhuasgladh nan tràillean, Emànuel fein; Gu ’n ceannach, sa ’n sàoradh, O pheacadh, s’ o dhàorsa, ’S gu ’n gabhail an Aonachd do-sgàoilte ris Fein; A chum ann an Adhamh, ged thuit iad, ged bhàsaich, Gu ’n togadh ă bàs iad gu fàbhair is réit’. 2. Ann an Tròcair ro fhialaidh, sa ’n gràdh tha neo-chriochnach, Sann ’rùnaich an Dìadhachd, o shìorruidheachd,—a ghloir— ’Lan fhoillseach sa’ n t’ sàoghal, am pearsa ’n Fhir Shàoraidh, ’S gu’ n creideadh ann dàoine, ’s gu maireadh iad beò; [TD 57] Ann an foillseach ro-òirdheirc, a bhuaidhean ro-ghlòirmhoir, An Iosa a còrdadh, sa pògadh a chéil; ’N toirt sith agus tròcair, do pheacaich thoill dòruinn, Is Dia air a ghlòrach, is sòlas air Néamh. 3. Bu choir dhuinn a Chàirdean, bhi umhal ’s gach pàirta, Do Lagh Naoimh an Ard Righ, o’n thàina’ do ’n t’ Saogh’l; Bu choir dhuinn a ghràdhach, seadh coimhliont a ghràdhach, Bhi geilleadh gach àm Dha, bhi tàing-eil is naomh; Ach ’n àit’ sinn Iehòbhah, a gradhach’ sa ghlòrach’, Sann dh’ fhuathaich ’s mhi-ghlòraich e ’n còmhradh sa ’n gniomh, Is thoill sinn éu-dòchas, du-éigin is dòruinn, ’S bhi choidh air ar fògradh, o thròcair, ’s o Dhia. 4. Se ’n Soisgeil an sgéul sin, gu soillear tha féuchainn, Gu ’n ’tainig mar chréutair, Mac Dhé ann sa ’n fheòil; ’S gun choimhlion ’s gu d’ àrduich, e ’n Lagh ann ’s gach pàirt déth, Is sin ann sa’ nàduir sna bhriseadh e n’ tùs: Is Ceartas gun riaraich, gun phàigh e na fiachan, ’S gu dh’ fhulaing na piantan, a phianadh a chlann; ’S gu d’ rinn e Iehòbhah, air talamh a ghlórach’, ’S gun chriochnaich e còmlath, se obair na Slainnt’. 5. Se Fireantachd shiòrruidh tha ’n Lagh Naomh a g’ ìarraidh, A sgriobhadh an rian dhuinn, le Dia air na Clair’; ’S bu choir do chlann dàoine, a coimhlionadh dàonnan, An Spiorad, an smaointean, an gniomh, is an cainnt; [TD 58] ’S tha Naomhachd is Fìrinn, is Ceartas, sa m’ Piobull, Gu soillear a dìteadh do’ rìreadh, gach àm— Gach aon do shliochd Adhamh, a bhris’ Lagh an Ard Righ, ’S ga mallach’ le Bàs air gu bràth nach tig ceànn. 6. Tha ’n Soisgeul a féuchainn, se Fireantachd Dhé dhuinn, A choimhlion mar chréutair, Mac Dhé ann sa t’ Sàogh’l An Lagh air a shlànach, ’s gu siorruidh air àrdach, Le Ios ann ar nàduir, O Slànuighear gàoil; Is Ceartas is Firinn, is Tròcair is siochaint, A comhlach’ an Criosda, ’s gu siorruidh iad réidh;— An sabhaladh Dhàoine, tre chreidheamh tha ’n àonachd, Ri Ios’ am Fear-Sàoraidh, fior Aon Ghin Mhic Dhé. 7. Tha Lagh Naomh an Ard Righ, gu soillear a g’radh riut, “Thoir ùmhlachd bhios làn dhomh, is mairidh tu beò; ’S mar d’thoir a dhomh làn e, mo mhallachd gu bràth ort; Ni d’ sgaradh o fhàbhair, o Phàras, ’s o ghloir”: ’S cha ’n urrainn, a chàirdean, aon duine Shliochd, Adhamh, An umhlachds’ gu bràth, a thoirt làn do Lagh Dhia; Is dichiollean dhàoine, cha ghabh e, ’s cha ’n fhàod e— Am peacair a shàoradh as èughais a riar, 8. Tha ’n Soisgeul a féuchainn, gu soillear a féuchainn, Mar gheibh u an réite, a chréutair, ri Dia; Ag radh riut direach, nis creid ann an Criosda, A choimhlion an Fhireantachd, shiorruidh, is bhreagh; [TD 59] Ma chreideas tu ’n Criosda, cha deanar do dhiteadh Do bhrigh gu d’ thug Iosa, lan-dioladh na bhàs; Sa ’n Fhireantachd shiorruidh, tha ’n Lagh uait ’a ’g iarraidh Sin gheibh u an Criosda, ’s ni i briagh u gu bràth, 9. Tha ’n Soisgeul a fèuchainn, se lànachd Mhic Dhè dhuinn, Neo-chriochnach an èifeachd, an saibhreas, ’s an gloir; Tha slàinnt ann do ’n èaslan, is plàsd do gach bréun-lot, Tha ’n anam a chrēutair, ge gēur-craiteach leoint’; Do n’ ocrach tha biàdh ann, is deoch ann do ’n iotmhoir, Dheth’n fhior-uisg, ni iòta, gu sìorruidh a bhàth’dh; Do ’n bhodhair tha clàisteachd, ’s do ’n bhacach tha slànach, ’S do ’n truaghan tha fàbhair, ’s do ’n tràill ann tha saors’. 10. Do ’n dall ann tha léirsinn, is saibhreas do ’n fhéum’nach, Is beatha do ’n chréutair, an éucoir bha marbh; O mhallachdan siòrruidh, Shinai tha diòn ann; Is maitheanas fiàlaidh, ro-fhiàchail nach fhalbh; O cheartas, ’s o dhìteadh, tha saorsa, is sìth ann, Do bhrigh gu bheil rìoghach’, tre fhireantachd, gràs Tha Làthaireachd is tròcairean, ’s Beannachdan sònraichte— Dhia air an deònach gu mòr ann, ’s gu brath. 11. Tha beatha is sòlas, is sonas is glòr ann, Is aoibhneasan beò, agus dòchas ri bùaidh, Tha ’n gath as a Bhàs ann, tha fuasgladh gu bràth ann, O chumhachd a Bhàis, is o àilgheas na h’ Uaigh’; [TD 60] Sa ’n t’ Soisgeil, a chàirdean, tha solus gu h’ àraidh, Air buaidhean an Ard Righ, a deàlradh mar ghrian; ’S air òirdheircais Phàrais, an Dachaidh ro-àille, A shonraich an t’ Ard Righ da chàirdean o chian. 12. A Leughdair rànnsuich, Fhir-eisdeachd na rànn so, Dhiot feoraicheam àon ni, is freagair do Dhia Na chreid u an Fhirinn? Bheil solus a t’ inntinn? Bheil t’ anam air iompach’? Bheil gràdh ann do Triath? Na mhothaich u ’m firinn, mor-éifeachd ro-phriseil— Fuil Iosa da rireadh toirt sith dhuit ri Dia? Ma mhothaich bi tàingeil, bi geilleadh gach àm Dha Slan leat air an àm so, is fuirich fo dhion. MISNEACH DO ’N FHIREAN. AIR—“What’s the News.” 1. O’ sona ’n sgeul a tha ri lùaidh, Dh’ eirich Criosd, etc., An deigh Dha cadal ann sa ’n ùaigh’, Dh’ eirich Criosd, etc., An deigh dha umlachd thoirt s’ e beò, An deigh dha fulaing ann san fheòil, An deigh dha chriochnach obair mhòir, Dh’ eirich Criosd, etc. 2. Ge gruamach iargalt’ fuar am Bàs, Dh’ eirich Criosd, etc., Ge naimdeil duaichnidh e ’s gach àl, Dh’ eirich Criosd, etc., Sann spion e ’n gath as air a Chrànn, Is chreach e ’m Bàs, sa ’n Uaigh, aig àm; Is uile naimhdean d’ fhag e fànn, Dh’ éirich Criosd, etc. [TD 61] 3. Is uime sin cha chiùrr am bàs, Aon da Shlùagh, etc., Sa ’n Uaigh cha n’ fhad a bhios an sàs, Aon da Shlùagh, etc., Cha neil sa ’m Bhàs ach teachdair’ sith, ’S cha neil sa ’n Uaigh’ ach leabaidh sith, ’S cha chiùrr gu siorruidh peac’ na ni’, Aon da Shlùagh, etc. 4. Ged is goirt bhi cuir san Uàigh, H’ uile bliadhn’, etc., An dream bha daimhail dhuinn is sùairc’, H’ uile bliadhn’, etc., Ach ceart co cinnt sa dh’ éirich Criosd, Sa’ n am tha sonraichte aig Dia, Grad eiridh Shluagh gu sonas sior, Dh’ éirich Criosd, etc. 5. Tha call ro-mhoir aig Eaglais Dé, Nuair tha ’n dream, etc., A bha cuir mais’ air Soisgeil Dé, Dol do Neimh, etc., A bha na ’n cridhe gràdhach’ Chriosd, Bha naomh, is umhal, ’s làn do chiall, ’S bha giulan toradh fallain fior, Dol do Neimh, etc. 6. Ma sheallas tu ’n Tigh-Aoraidh Dhé, ’S falamh ’n àit’, etc., Ma sheallas tu ’na ’n Teaghlach féin, ’S falamh ’n àit’, etc., Cha chluinn u ’n guth ’s cha ’n fhaic u ’n gnùis Ged robh do chridhe craiteach brùit’, Sa ’nuair tha ’n Teaghlach lùbadh ’n glùn’, ’S falamh ’n àit, etc. 7. Ach cha neil bròin na cràdh na truàigh’, Aig an dream, etc., [TD 62] A tha dol dhachaidh dh’ ionnsuidh n Uain, Tha air Neimh, etc., Sann bhios iad sona’, siochail, séimh, ’S iad iomlan naomh an cleachd, sa ’n gnè, A snamh an cùan do ghaol Mhic Dhé, Tha air Neimh, etc. 8. Tha trusgan sgiamhach mhaireas nùadh, Aig an dream, etc., A chreid an Soisgeil, ’s lean an t’ Uan, Dh’ ionnsuidh Neimh, etc., Bith’dh ’n sith, sa ’n aoibhneas mòr gu bràth, A seinn mor chliu, do Ti,—na ’n àit,— A d’ fhulaing air a chrann am bàs, Chum an dion, etc. 9. Is chi iad mòrachd ’s gloir an Dia, Tha air Neimh, etc., Is chi, is aithnaichidh iad na Naoimh, Tha air Neimh, etc., Na Flathan ard a bh’ ann o chian, Gach Faidh, ’s Abstoil ghradhaich Dia, Sa ’n Cairdean fein a chreid an Criosd, Chi air Neimh, etc. 10. On chodail is on dh’ éirich Criosd, Bith’dh an dream, etc., A chodail ann an Ios’, gu léir,— Ann an Neimh, etc., Co luath sa gheibh an Criosduigh bàs, Sann bheir na h’ ainghil anam teàruint’, A dh’ ionnsuidh Dhia dhá d’ thug e gràdh, Ann an Neimh, etc. 11. Na deanaibh bròin mar nith’ r le càch, Ged robh ’m bàs, etc., A tabhairt uaith’ ar Cairdean blàth, Fanaidh sàmhach’, etc., [TD 63] Aig Dia tha còir air uile shlùagh, ’S ged bheir e leis, se Fein thug ùaith; Is ainmsan beannaichidh gu bùan, ’S geillidh Dhà, etc. 12. Biodh ar Cairdean dhachaidh fhùair, Dh’ ionnsuidh Neimh, etc., Nar cuimhn’, sa g’ aom’ ar cridhe sùas, Dh’ ionnsuidh Neimh, etc., Le suil gu d’ thig an dara ùair, An Slànuighear thoirt dhachaidh shlùaigh, ’S gu ’n coinnich sinn an sin le bùaidh. ’S iad ’s a d’ fhalbh, etc. INNLEACHDAN SHATAN. 1. O se lot is, a rùaig mi, ’Chradh, a mhill, sa rinn trùagh mi, ’N doimhne trùailleachd, is bùairean tha ’m fheòil; Stric a chuir iad mi ’n crùaidh-chas, Stric a mhill iad mo shùaimhneas, Stric a thug iad ma ’n cùairt domh an ceò. 2. Tha an éucail tha ’m Nàduir, Co breun, sallach, is gràineil; Is nach gabhar a slànach ri ’m bheò; ’N comhnuidh sprutadh an ùachdair, Luighean puinseanach ùabhair, ’S ged a ghearrar le tùagh iad cha leòir. 3. ’S air an trùailleachds’ tha m Nàduir, Sann tha ’n obair aig Sàtan, ’S aobhair mulad, is cràgh e gach àm; Gu ’m bheil Traoightearean làdair, ’S cairdean dileas do ’m nàmhaid, Faotuinn comhnaidh am fhàrdaich gach àm. [TD 64] 4. ’S trid am meallachan bréugach, M’ anam chiùrr agus réub iad, ’S tric a leasaich iad éucail is cràdh; Ach ge tric rinn mo leònadh, Tha mi fathast co gòrach, ’S gu bheil tuille sa chòir ga thoirt dàibh. 5. Thig an a Namhaid gu seòlta, ’S their e, “’S duilich bhi ’n còmhnuidh, Cumail claidheamh ri sgòrnan gach miann;” ’N sin feuchaidh e bhiàdh dhomh, ’S their e rithisd, nach briàgh e? ’S mu gheibh an Toil,—tha san lion mi am pian. 6. Thig e rithisd an òrdugh, ’S aig tha solasan bòidheach; Abuich, aille, mar ròsaibh fo bhlàth; ’S their e, gabhsa do dhiol dhiubh, ’S ni iad sonadh gu fior u; ’S gath am follach os iosal na ’n làimh. 7. ’S mur faighear leis bùaidh orm, Their e rithisd sa ’n ùair rium; “’S math a fhuairar u nùair ud co dhiu, Tha gu ’n teagamh air fàs u, Ann an gibhtean sa ’n grasan; ’S cha neil eagal gu fàilinn u choidh.” 8. Is ma gheibh e an sàs mi, Their e rithisd gun dàil rium; “Cha neil agad ach sgàilean na fiù, Air do chleachdan, ’s do chrabhadh, ’S leis a pheac’ bhi ga àicheadh; Tha do thaic ann am pàirt riu co dhiu.” 9. “H’ uile la tha u g’ éiridh,— Tha u ciontach’—’s dhuit ’s ’éiginn, [TD 65] Penas fhaotinn da ’n réir air gach dòigh; Is nach b’ fhearr dhuit bhi cìallach? ’S iarrtuis naduir a rìarach’, ’S bith’ tu measail am fìanuis nan slòigh.” 10. “Na ’m biodh tusa a ’d Chrìosduigh, Cha bhiodh earrainn sa Phiobull,— A dheanadh do dhiteadh ri ’d bheò; Ach se th’ annad an Ceàlgair, ’S cha neil ni nis a b’ fheàrr dhuit, Na gu ’n cuireadh tu ceànn air do lò.” 11. Nuair a theid air mo ghlùnean, Their “Cha ’n eisd e ri t’ ùrnuigh, Cha neil creideamh, na ùmhlachd, na gradh; Faic, tha t’ inntinn co suìbhlach, ’S ann do chainnt cha neil dùrachd, ’S b’ fhearr do bhilean bhi dùinte sa ’n am.” 12. ’S ma bhios fars’-neachd aig ’m inntinn, Thig, is their rium gu simplidh; “’S math a rinn u gu cinnteach an dràsd’, ’S mor an drùighidh, sa ’n dùrachd, Leis an d’ rinn u ris t’ ùrnuigh; ’S gheibh u éisdeachd ged dhiùltadh e càch.” 13. Is ma gheibh e gun géil mi, Thig e rithisd is éighidh; “Feuch a nis tha u féinail, is fùar. Se féin-ghlor tha u ’g ìarraidh, ’S cha neil ni ann do Dhìaghachd, Ach sgleo fhalamh tha rìarach’ an ’t slùaigh.” 14. Thig e rithisd gu seòlta, ’S their e “Teagasg is seòl iad, Labhair, searmonich mòran ma Ghràs; ’S feuch gu faicear an còmhnuidh, [TD 66] Gu bheil drùighidh ro-mhòr ort, ’S gheibh u onoir, is glòir sann o chàch.” 15. ’S thaobh mearachdan chàiche, Thig, is their rium gu càirdeil; “’S math a fhuairar gu h’ àraidh u féin; Sud na mearachdan dàichail, Chunnaic thus iad, is d fhàg iad; ’S fhad ma biodh tu mar chàch toirt daibh géil.” 16. “Tha u eòlach sa ’n Fhirinn, ’S tomhas mòr dhi air t’ inntinn, ’S tha u gluasad gu simplidh, ’s gu ciùn; Is ged robh iarrtas air àrdach, ’S cliù fhaotinn o chàcha; Ciod tha ’n sin ach beag fhàilinn nach fiù?” 17. Tilgidh rithisd am inntinn, Saighdean toibheumach, millteach, Cronail mallaichte innleachdaeh géur; ’S troimh mi-chaithris, is trùailleachd, Nuair is mo bhios mo shùaimhnas; Ni mo chiurreadh le bhùairean bréun. 18. Nuair a leughas mi ’m Piobull, Their e “Cia-mar tha ni so? Feuch, Carson, Ciod a bhrigh anns gach céum? Faic, Cha ’n urrainn u mhìneach, ’S Ciod a ’m fios tha gu cìnnteach, Nach e sgleò tha sa ’m Phiobull gu léir?” 19. ’S nuair troimh rannsachadh géura, Gheibh mi buaidh air a bhréugan; An sin gabhaidh ’n Ratréut e gu lùath, Ach tha innleachdan bàsmhoir, Air mo chéum leis ga ’m fàgail, Dh’ fheuch am faigh e mo bhàth’dh an truaigh’. [TD 67] 20. Sann tha ’m féum air gach ùine, Bhith ri caithris, is ùrnuigh Bhith fo ’r ’n armachd, ’s ar sùil ris a Cheànn Chum gu ’m faigh sinn ă ’lànachd, Gras bheir buaidh air gach Nàmhaid; Fheadh air choigraich sa thà sinn sa ghleànn. LAOIDH MOLAIDH. AIR—“Heaven is my Home.” 1. O ’s grasmhoir, iochdmhoir, glòrmhoir Dia, Thugaidh moladh dhà; ’Saibhir, saor a thròcair fhiàl, Thugaidh moladh dhà; An gliocas chruthaich sinn an tùs, Thug reusan, ciall, is tuigs’, is iùl, Thoirt géill is gloir do Righ na ’n Dùil; Thugaidh moladh dhà. 2. Neartaich, bheathaich, ’s thog sinn sùas; Thugaidh moladh dhà; Sgeadaich sinn, is dhion gach ùair; Thugaidh moladh dhà; Gach Maduinn, Feasgar, s Meadhon-là, Tha thiodhlacan ro-shaibhir làn, Sa mhaitheasan dhuinn ùir a ghnàth; Thugaidh moladh dhà. 3. Shìn e mach nar beath’ ’n sìth; Thugaidh moladh dhà; ’S cha d’ thug e ’n claidheamh air ar tìr; Thugaidh moladh dhà; Tha *dortadh fola, s comhraig crùaidh, An Duthchan eile’, milleadh ’n t’ slùaigh; Tha creachadh, losgadh, goirt’, is trùaigh’; Is sinne sabhailt beò. * Referring to the Indian Mutiny, 1857. [TD 68] 4. Chuir Grian, thoirt solus, blàths’, is fàs, Ann an speura’ nèimh; Thug Geallach, dheanamh suas a àit; Nuair ghabhas pràmh e féin. Tha cuir nuas an uisg’, sa ’n drùchd, Thoirt fas air arbhar, féur is phlùr; Do dhuine ’s ainmhidh as an ùir; Tha cuir teachd-an-tir. 5. Le maitheas crùnaidh e a bhliadhn’; Thugaidh moladh dhà; Tha shaibhreas farsainn, saor, is fial; Thugaidh moladh dhà; Na Fithich ēighidh iad ri Dia, ’S na Leomhain òg’ tha dh’ easbhuidh biàdh, Fosglaidh e a laimh gu fiàl; ’S Bheir e dhoibh an riàr. 6. Pheacaich sinn gu tric, ’s gu trùagh; Ann an cainnt, sa ’n gniomh; Tha ar cridhe sallach, cruaidh; Dh’ easbhuidh rath, na rian; San t’ slighe leathainn sinn a ghlùais, Fo chumhachd mòrchuis, sannt, is ùaill, Gu feolmhoir, gòrach, diomhain, cruaidh; ’S cha do sgrios e sinn. 7. An gradh, sa ’n tròcair sheall E nùas, Dh’ fhaicinn h’ uile cridh; A dh’ fheuch an robh am measg an t’ sluaigh, Neach idir nach deach cli; Se thuirt E mu ’n chinne-dhàoin’, Nach robh na ’m measg, air fad,—a h’ àon— Bha ionraic, fireant’, ceart, na nàomh; ’S nach muladach a ni. 8. ’Sa ’n ait’ an t’ iomlan chuir gu trùaighe, Mar a thoill gach àon; [TD 69] An Trocair ghabh E riu trùas, Chionn gur mor a ghaol; Sann chuir o Neamh Aon Ghaoil a chrìdh, Aon, Aon Ghin Mic, Ard Righ nan Righ; A thearnadh dhaoin’ o dhol an dìth; O nach mor a ghràdh. 9. Choimhlion, ’s dh’ àrdaich Ios’ Lagh Dhé, O nach mor a ghradh; ’S leig E sios a bheath féin; O nach mor a ghradh; Dh’ fhulaing penas, pian, is bròin, ’S gu ghrund an cupan feirge dh’ òl. Gu bàs gu toileach, anam dhòirt; O nach mor a ghràdh. 10. Air sgàth ’n Fhir Shaoraidh nis tha Dia, O nach mor a ghràdh; Tabhairt mathanas ro-fhial, O nach mor a ghràdh; Do gach creutair sean, is òg’, A theicheas dh’ ionnsuidh Chriosd da ’n deòn, Sa chreideas ann mar Shlànuighear beò, Sa bheir Dha an cridh. 11. O sann thig sinn sean, is òg’, ’S bheir sinn moladh Dhà, Earbaidh sinn ă Fhuil chaidh dhoirt’, ’S ă eifeachd mhòir a bhàis; Bheir sinn gradh dha geil, is glòir, ’S gheibh sian gras uaith, neart, is treòir; Ann tha slainnt’ ar n’ anam leòint; ’S Bheir sinn moladh Dha. 12. O nach tròcaireach ar Dia; Bheir sinn moladh Dhà; A dh’ aom ar cridh dh’ ionnsuidh Chriosd; Bheir sinn moladh dhà; [TD 70] Hosanna ăit do ’n Ti thug bùaidh, ’Sa shlànaich lot ar ’n anam trùagh, Halleluiah theid sinn sùas; ’S Bheir sinn Moladh Dhà. MO GHEARAN. AIR—“Druimion dubh.” 1. Oh! nach bu tobar dheoir mo shùilean, Chum gu ’n guilinn ’la sa dh’ oidhch’; Airson cŏr mo chaomh luchd-dùthcha, Tha gun chùram, crith na oillt. 2. Tha na cridheachan air seachran, ’S tha na ’n cleachdan trùaillidh faoin’; Tha na ’n inntinn naimdeil atmhor, ’S deanamh ’n dachaidh fos do ’n t’ saogh’l. 3. Gun ghuth, gun smuainach gu bheil Siorr’dheachd, Bas, na Dia, a tighinn na ’n còmhail; Caitheamh an ùine ro-mhi-chiallach, Toileach’, ’s riarachadh na feòl’. 4. Ciod a dh’ itheas, is a dh’ òlas, Cia mar gheibh sinn stòr, is saimh? Se is cainnt do chleachdan mòran, Sud an cùram mòr gach àm. 5. Nach do smuainich riamh le cùram, Co ni ’n còmhnadh aig’ a bhàs; Na cia-mar bheir do Dhia iad cùnntas, As gach pùnnd a thug e dhoibh. 6. Nach fhaca riamh gu bheil an anam, Teann an sàs aig Ceartas Dé; Is nach do chriothnaich’ le bhi faicinn, Claidheamh lasrach as an deigh. [TD 71] 7. Ged tha ùamhasan Iehòbhah, ’N da chuid ròmpa’ is na ’n déigh; Sa ’n cunnart fàs na h’ uile moment, Ach, Ochon! dhoibh sud cha léir. 8. Ged tha maitheasan Iehòbhah, Saibhir, mor na h’ uile là; ’S tearc an àireamh tha iad g’ àomadh, Gu Fear-Saòraidh gàoil na ’n gràs. 9. Ged tha ’m Piobull ann ’s gach fàrdaich, Ann an Cànain bhlast’ na ’n GAEL; ’S comas léughadh aig gach créutair, Ach gun spéis ac dha, na càil. 10. Ged tha Slàinnte mhoir an t Soisgeil, ’S daor a chosainn Righ nan Righ; Air a cumail mach sa ’n Fhòcal, ’S beag tha sòcrach’ oirre ’n cridh. 11. Ged tha Criosd na ghloir, ’s ’na shaibhreas; Air a shearmonach nar tír; ’S tearc an àireamh ann tha deàrbhadh— Ann gu ’n d’ fhùair an anaman sith. 12. Ged a dh’ fhoillsich Dia na Fhocal, Nach e thlachd gu ’n caillear àon; ’S ged a tha ga ’m gairm gu pilltinn, ’S mor tha cuir a ghairman fàoin’ 13. Ged tha Criosda cuireadh dhàoine, Tha ri sàoth’r, ’s fo ùallach trom;— Thighinn na ionnsuidh chum an teàrnadh, Ach cha n’ àill leo thighinn ànn. 14. ’S ma ’n ti a thig se tha e ’g ràdh, Nach tilg gu bràth e mach, ’s nach diùlt; [TD 72] Ciod air bith mar bhà, na thà e, Eis gu ’n teàruinn e gu cùl. 15. Dhoirt E fhuil a chosainn réite, ’S luìdh fo chréuchdan E sa ’n ùaigh’; ’S dh’ eirich sùas le bùaidh gu Phàras, Chosainn slàinnt is sith dha shluagh, 16. Gach cumhachd Talmhaidh, agus Néamhaidh, Tha gu léir nis aig an Uan; Chum gu ’n slànaich, is gu ’n teàruinn, Peacaich ghràineil, dheth gach slùagh. 17. Tha ’n obair ghlòirmhoir rinn E chriochnach’, Fagail Dhia ro-cheart, is Naomh; Ann an saor’dh gach neach mi-dhiadhaidh, Chreideas ann an Criosda Dhé. 18. Mo thrùaigh’ mo thrùaigh’ a chàirdean gràdhach, Fhad air ’s thà sibh deanamh tàir; ’S nach eil nì, na neach ri fhàotainn; ’S urrainn sàor’dh ach Eis o ’n bhàs. 19. Ciod is ciall duibh! ciod is ciall duibh? Aig an Diabh’l sibh glacta’ beo; ’S Aon Mhac Dhia air tighinn ga ’r ’n ìarraidh; Is nach fhiàch leibh tighinn na chòir? 20. O nach teich, gun dail nach teich sibh? Dh’ ionnsuidh ’n Daingneach ’ladair shàoir; Ma ’s an sguab am Bas air falbh sibh, Gu tiugh dhorchadas le gàoir? 21. O nach duisg’, gun dail nach duisg sibh? ’S faicidh ’n tigh’ na smùid ma ’r ceann; Eiridh, teichidh,—ach mar dùisg sibh; Bithidh sibh mùchta, sgriosta, caillt, [TD 73] 22. Nach teich, nach teich sibh mach a Sòdom? ’S doinionn mhòir a tional shùas; Mur teich gu cinnteach bithidh sibh bàthte, Is nach cràiteach, goirt an smùain. 23. Nach teid, Nach teid sibh steach do ’n Airce? O! an àichadh nis sibh DIA? An ēiginn Da an Airce a dhùna? Oh!—a ghlaodh bhios muigh sa ’n ùair. 24. Thus a Léughas fos, na dh’ éisdeas; O an ēiginn t’ fagail càillt’? ’Bheil u diùltadh, diùltadh gēill? Do Chriosda Dhé,—ma tha, se ’n càll, 25. Ma tha u toileach nis, sa géilleadh; Gheibh u réit’, is fois gu ’n dàil; Trid na h’ aireadheachd tha sa’n Eiric, Thug Mac Dhé, do Dhia na bhàs. ORAN MOLAIDH. AIR—“Katherine Ogie.” 1. O moladh ’s cliu do ’n Ti is àird, A theàruinn mi o dhòruinn; A chum mi suas gach oidhch’ is là, Is miltean fàbhair dheònaich; Tha ’n doigh sna bhuin E rium a ghnàth; Na dhearbhadh làidir sònraicht’; Gur buan a ghràs, gur mor a ghràdh, ’S gu mair gu bràth a Thròcair. 2. Cha b’ airidh mi air beannachd riamh, Ach thoill gach pian is dòruinn; Le m’ ar a mach an aghaidh Dhià, Gach la riàmh le ’m ghòraich’; [TD 74] Gun tuigs’ gun chiàll, gun seol, gun riàn, Gun eagal Dià, gun ghàol da; Mo chainnt’, ’s mo ghniomh, ro-thrùaillidh fiàr, ’S aig ana-miànn air thaod mi. 3. Dh’ fheuch dhomh olc, is plaigh mo chrìdh, Gu ’n robh mi clí ’s fo dhàorsa; Bha m’ anam brònach, craiteach, sgìth, Gun fhois an ní sa ’n t’ sàogh’l: Dh’ fheuch mi ’n sin ri fàs ni b’ fheàrr, ’S ri Beinn Shinài dhìreadh; Ach ’n àit ni ’s feàrr, na ’s miosa ’d fhàs, ’S mi làn do pheac’ ’s do dhìteadh. 4. An sas aig Ceartas mi gu teànn, Gun fhùasgladh ànn a ni dhomh: ’S e ’g éigheach ’m anam ghearradh sìos, Do ’n teine shìorruidh mhìllteach; Mo Choguis mhuch mi fad na ’n ciàn, Mar sgìan am chridhe brùite; A dùsgadh orm mar Leomhan gàrg, Mo neart air falbh, ’s mo lùth uam. 5. Am ēiginn mhoir, aig ceann mo chiall, Gun fhois, gun dion, gun dòchas; An Tròcair dh’ fheuch dhomh IOSA CRIOSD, Toirt Umhlachd, ’s Dioladh comhlath; Is threòraich m’ anam bochd—gu dion,— Fhaotinn fo sgiathaibh’ Thròcair; ’S gu taiceachadh air ùmhlachd Chriosd, Sàr Bhunait dion, is dòchais. 6. An eallach ciont, is dìt’ le chéil’, A chràdh, a rēub, sa leòn mi; Thuit dhiom aig’ Cranna-cēusaidh Chriosd, ’S mo shùil air Ios’ na aonar; ’S air m’ fhacal fior, bha m’ anam liont’, Le h’ aoibhneas, sith is sòlas; [TD 75] Le taingealachd, le moladh, ’s cliù, Do dh’ Ios’, thug saorsa mhòir dhomh. 7. Mi ’g amharc sùas, ri Ios’ na ’m Buàdh, Is m’ anam fùasgailt’ ceòlmhoir; Sann chual a mi neach àraidh g’ ràdh, ’Seas, Faic, nis slàinnt’ Iehòbhah; Thuirt m’ anam ’s leòir e Dhia na ’n gràs; An sin chaidh ’n ghràdh a dhòrtadh,— A mach air feadh mo chridh’—chum— Nach nàraichear mo dhòchas. 8. Bha subhachas, is ēud, is sith, Is gradh am chrìdh còmhlath; Bha ’m peacadh fùathach thar gach nì, ’S mo choguis tairis beòmhoir; Bha Focal Dē dhomh ùir gu léir, ’S aig m’ anam Féisd ro-mhoir ann; Bha chuing aig Criosd, dhomh éutrom, fior, ’S be miann mo chridhe ghlòrach’. 9. Bu mhoir mo spéis, do làtha Dhé, Da shluagh gu léir, ’s da òrduighean; Be m’ aoibhneas tachairt ris an dream, A bhiodh ma Chriosd’ a còmhradh. Bhiodh òrain molaidh tric am bhéul, ’S mo chridhe séinn le sòlas; Is rachainn tric a dh’ àit’ leam féin, A gh’ ùrnuigh, ’leughadh, mheòrach’. 10. Sud an Samhradh sa ’n robh ’m blàth, ’S mo Ghrian a deàlradh ciùn-mhoir; Is frasan gràis, a tighinn o ’n àird, Toirt fàs air gràdh, sa g’ ùrach’; Am Ghàradh féin, gach craobh is géug, Gach luibh, gach féur, is phlùran; Fo bhlàth gu léir le drùchd o néamh, Ro-àille, céit-fhail, cùbhradh. [TD 76] 11. Mo dhlù’ Fhear-dàimh, is Fear-mo-Ghràidh, Bhiodh dlùth dhomh tric sa ’n là ud; ’S e féuchainn domh a mhais’, sa ghlòir, A shaibhreas mòr, sa ’n lanachd; Sa nùair a b’ urrainn mi a ràdh,— Gur leamsa an t’ Ard-fhear gràidh so, ’S gur Leisan mis’—bhiodh ’m aoibhneas làn, ’S mo chridhe fànn le gràdh Dha. 12. Cha b’ fhiù leam Sòlasan an t’ Sàogh’l, ’Sa stòras fhàoin’ sa ’n tìm sin; Be iartas m’ anam a bhi naomh, Is gluasad réir na Fìrinn, Mo dhùthchas is mo dhachaidh shùas, ’M Fhear-tagraidh shuas ’s mo Dhìllsean; An b’ iongnadh ged a bhiodh mo chrìdh’, Na ’n ionnsuidh tric a dìreadh. 13. Tha trùailleachd shallach leantuinn rium, Sa ’n t’ Saogh’l cha ’n fhaigh mi saoir dhi; Tha gleachd a mach is stri a steach, Trid saighdean goirt a Mhílltear; Ach o’n a thug m’ Fhear-saoraidh buàidh, ’S gu bheil a Shlùagh na ’n Aon Ris; ’S iad taitneach Dhà, am Mac a ghràidh, Cha tilg mi uam mo dhòchas. AN TOIGH LEAT MISE. AIR—“Alasdair Mhòtich.” 1. Nis a Shimoin Bhar-Iòna, Aon ni sònraicht’ tha cli; Eadar thusa ’s do Slànuighear, Chionn gu’ d’ àicheadh u mi; ’S on tha mise gu t’ fhàgail, ’S dol gu Phàras an sith; [TD 77] Thig, ’s gu ’m faic cia-mar thà u, Ma ’sa ’m fàg mi an tirs’. 2. ’S cuimhne leat nuair a bhà sinn,— Cruinn sa ’n àrd-sheomair ghrinn; ’S nuair a dh’ fhéuch mi gu ’n tréigeadh, Sibh gu léir mi, mar rinn: Labhair thusa gu dàna, ’S chuala cach u toirt glàodh; “Ged a d’ fhulaing mi ’m Bàs, Cha dean mi t’ àicheadh a chòidh.” 3. Is cuimhne leat is e ’s dàcha, ’N tigh Chaiàphas mur rinn; Nuair a sgiùrsadh le cach mi, Is a bhà mi an teinn; ’S cruaidh na mionnan a thàinig, Mach an trà ’d as do bhéul; Nach b’ aithne dhuit riamh mi, ’S rinn u m’ àicheadh gu tréun. 4. Nis a Shimoin Bhar-Iòna, Tha mi feòrachadh dhiot; Bheil barrachd graidh agad dòmhsa? Orra sin ann sa ’n tims? Bha u g’ aideach sa ’n àm ud, Gu ’m bànnsa leat mi; Ach faic, is smùainich mar rinn u, ’S ciod a nis tha gu bhí’ 5. Fhreagair Simon, ’s bu bhròinach, Dubhach, leòinte a chrìdh; Chionn an aobhair gu ’n d’ fheòraich— E tri chuairt an t’ aon nì; ’Sa chionn gun labhair e gòrach, Nuair bu mhòir a bha shìth, Ach nuair a thàinig an déuchainn, Dh’ aicheadh, ’s thréig e a Rìgh. [TD 78] 6. Is thubhairt ri Iosa, An cainnt fhior, shoillear, réidh; “Dhuit is aithne gach crēutair, “Agus ’s lēir dhuit gach cridh’, “Agus ’s fiosrach u ’n còmhnuidh, “Gur mòr dhuit mo spēis; “Ged bha mo chainnte co gòrach, “Och! cha b’ eòl dhomh mi fēin.” 7. Ach O m’ anam neo-bhàsmhoir, Thig, is rànnsuich a chùis; A bheil u gradhach’ an t’ Slànuighear, Agus Dhàsan toirt cliù; An urr’ u radh am firinn, Mar thuirt Simon sa ’n ranns’, An d’ thoir e sòlas dhuit smùainach, Dhas’ gur léir u gach àm. 8. Faic, is cuimhne leat àm, Sa ’n robh u fànn agus leòint’; Air do chùairteach’ le nàimhdean, Sallach, càillt’ agus breòit’; Eallach ciont’ air do ghùaillean, ’S u gun sùaimhneas, gun treòir; Teann air Bàs, agus Siorruidheachd, ’S corruich Dhia air do thòir. 9. Bha u muladach cìanail, Dh’ easbhuidh dìon agus sìth; Coguis chiontach gad phiànadh, ’S bròin a liònadh do chrìdh; U ach beag an ēu-dòchas, Dh’ easbhuidh, lòchran na soills’, Is dùibhre eag’ lach na siòrruidheachd, Umad g’ ìadh’dh mar oidhch’. 10. ’S cuimhne leat mar a dheònaich, Ann na thròcair dhuit,—Dia,— [TD 79] Solus, tuigs’ agus eòlas, Sann air Morachd an Triath; Rinn na fiachan a phàighaidh, Chosainn slàinnt’, is a bhùaidh; Thug an gath as a Bhàs, Sa chreach gu bràth e,—sa ’n Uaigh. 11. Nuair a chunnaic u Iosa, Tabhairt dioladh gu leòir; Sa chreid u an Fhirinn, T’ fhois, ’s do shith, ann bha mòr; Fhuair u saors’, agus fùasgladh, ’S bunait lùachmhoir, is comhnard, Thuit an eallach dheth ’d ghùaillean, Is do bhùaidhean thug beò. 12. A chulaidh shallach thug dhiot i, ’S thug culaidh rhiomhach na h’ àit’; Rinn do ghlanadh, ’s bha féum air, ’S chuir e séul air do làimh; Thug e claidheamh, is sgìath dhuit, ’S clogaid dhionadh do cheànn; Brògan maiseach, s uchd-ēididh, ’S bord, ’s gach gléus air gach àm. 13. Leig e ris dhuit a bhòidheacht’, ’S thug e bùaidh air do chrìdh; Leig e ris dhuit a ghlòir, Is sud thug sgleò air gach nì; Rinn ris fein è do phòsadh, ’S thug e stor dhuit, is sìth, ’S thug e leis u do ’n fhàsaich, ’S bha e càirdeil is mín. 14. Bha do ghradh dha sa ’n àm ud, Mar an Sàmhradh le blàths; Bhiodh tu smùainach gach àm air, ’S tric a cùimhneach’ a bhàis; [TD 80] Bhiodh tu cainnt air le sòlas, ’S u a chòmhnuidh fo sgé; Bha do shonas ro-mhòir, ’S nur toil a còrdadh ri chéil. 15. Bhiodh e leat air an t’ Sàbaid, ’S cha deanadh t’ fhagail Di-lùan; Bhiodh e leat troimh an t’ Seachduin, ’S u na reachdan a glùas’d; Bhiodh tu g’ ùrnuigh a ghnàth ris, Agus tàirsinn Dha dlùth; An sin bhiodh nithibh an t Sàoghail, Uile fàoin’ ann do shùil. 16. Ach O m’ anam an d’ fhàlbh? An deach an gràdh ud air cùl? ’Bheil an reodh air bùadhach? ’Bheil do bhùaidhean gun lùths? Ged robh solus sa ’n Tuigs’, ’S ged robh am Breithnach gun mhùgh’, Ma gheibh an Gràdh agad bàs, Cha ’n fhaigh gu bràth u an Crùn. 17. Bheil an Slànuighear dhuit lùachmhoir? Thar gach smùain agus nì, Bheil u fùathach’ ’sa tréigsinn? H’ uile ēucoir ’s gach tìm? Bheil u miannach gu bhrosgail, Ris bhi cosmhal sgach nì? Bheil u ’n geall ann sa ’n àm— Gu biodh tu thàll Leis an sith? 18. Bheil do spēis Dha ga ’d stiùradh, Gu bhi ùmhal ’s gach àm? Do gach ni rinn E àithnadh, Rinn E àithnadh da chlànn; Bheil u beatheach’ air Fhòcal? ’N e do dheòch e, ’s do bhiadh? [TD 81] Bheil do thlachd ann bhi beachdach? Air a reachdans’ tha fior. 19. Bheil u gràdhach’ an còmhnaidh?— ’N dream tha gràdhach’ an Uan? Le gradh spioradail, fior-ghlan, Fallain, treibhdhireach, buan? Bheil do chomunn ris milis? Bheil u sireadh gach ùair? Bheil u fàs ann na Iomhaigh? ’S ann am miann air bhi shùas? 20. Na d’ rinn u idir mar Pheadar, Easan àicheadh gu crùaidh? ’N deach u idir air seachran? ’N d’ fhàs a reachdan dhuit fùar? ’N robh do chainnt, is do bheachdan, Reir an reachd aig gach ùair? Na ’n robh do chleachdan ga àicheadh, ’S sin an làthair an t’ slùaigh? 21. ’N robh u treibhdhireach, dileas? Ann ’s gach ni, ’s aig gach àm? ’N robh u idir fo dhrùighidh, Inntinn dhùbailt na chàm? ’N d fhuaradh idir u gēilleadh,— Sios do ’n Fhein, na do shannt’? Na ’n robh u g’ ullachadh bòrd, Do mhiannaibh feolmhoir is grand’? 22. ’N d’ fhuaradh idir u feargach? Gabhail farmad, na stri? ’N robh u idir a g’ àrach’,— Fuath, na àrdan ad chridh? ’N robh u idir a féuchainn, A bhi eudmhoir is ciùn? A chum ’s gu ’m faicear le càch u, Is gu ’n tarruingnadh tu ’n cliù. [TD 82] 23. O m’ anam dhuit ’s ēiginn, An lath’r Dhē aideach saor; Gu ’n robh u seachranach gòrach, Is nach eil t’ eòlas ach maol; Nach eil do Gradh mar bu chòir dha, Ged is brònach an nì; Is nach eil t’ iartuis co beò, ’S co déine ri òrdugh do Rìgh. 24. Ach O faic, agus smùainich, Ged is trùagh u, is sgith; Tha a Ghradhsan mar bhà e, Gun aon fhàilinn a choidh; Tha Iochd, a Chumhachd, sa Throcair, ’S àiridheachd Umhlachd, gu sior,— Fantuinn daingeann gu chaochladh, So do Sholas, ’s do Dhion. AM ’PEACAIR SA ’M BÀS. AIR—“The Roaring Ocean”—by BURNS. 1. P. A Bhàis’! a bhàis tha iargalt, dùaichnidh! Dh’ easbhuidh trùas, ach fùar ro-ghrànd’, A bheil u teachd a chum mo bhùaladh, Och! mo thrùaighe ’s tu a th’ ànn. 2. B. ’S mi, a Pheacaich, ’s mi da rìreadh, ’S tha mi dìreach air do thòir; ’Sa réir an òrdugh a thug Dia dhomh, Bheir mi thus’ do ’n t’ Sìorruidheachd mhòr. 3. P. O nach biodh an Saogh’l na b’ fheàrr, Mur biodh tu idir ann, a Bhàis? ’S mor an dragh, an cradh, ’sa ’n sàrach’, Tha u toirt a ghnàth ’s gach àit. [TD 83] 4. B. Chionn gu d’ thainig Peac’ do ’n t’ Saògh’l, Is gun bhris clann-dàoine ’n Aithn’; Thainig mis’, air lorg eas-ùmhlachd, Sud, ’s cha mhis’ a dhùisg gach cràdh. 5. P. O! a Bhàis, nach gabh u trùas rium, ’S mi an crùaidh-chas air gach dòigh; ’S gearr ’o n’ thainig mi do ’n t’ Sàogh’l, Is nach fhàod na ’s fhaid’ bhi beò. 6. B. Ciod air bith mar tha do chùisean? Cha ’n ’e sin mo chùis’ san àm; ’S gearr na fad dhuit ann san t’ saògh’l, Fad cha ’n fhàod u nis bhi ànn. 7. P. Ach bha mò shuil ri iomadh sòlas, ’S mor na dòchais bha am cheànn; ’S ma bheir u leat mi air an dòigh so, Tha gach dòchas aig an ceann. 8. B. Biodh do dhochais mar a b’ àill leo, Ann sna làthaibh nis a d’ fhàlbh; Ach ged sgàin do chridh le rànnaich, Bith’dh gu geàrr u tosdach’ bàlbh. 9. P. Ochoin! cha d’ fhuair mi moran sòlais, Ged bu mhòir a bha am rùin; Ach na ’m fagadh tusa beò mi, Bhiodh mo shonas mor, ’s mo chliù. 10. B. Beag na mor, mar bha do shòlais, Ciod air bith a bha na ’d rùin; Fad cha ’n fhagair nise beò u, ’S beag mo shuims’ deth ghlòir do chliù, 11. P. O a Bhais is stu tha iargalt, ’S cruaidh do chridh, ’s bodhar do chlùais; [TD 84] Nuair nach gabh u truas ri ’m dhēuraibh, ’S mi am ēiginn, ’s air mo lùasg’. 12. B. Cruaidh is iargalt mar a tha mi, Thus’ thug barrachd orm an crùas; Oir do Dhia is stu nach géilleadh, ’S Dhasan géillidh mis’ gach ùair. 13. P. Nach fhaic u nis mar tha mo chàirdean, Guil, sa caoidh, ’s iad làn do bhròin? Is nach taisich sud do nàduir, Chum nis m’ fhàgail tachdan beò? 14. B. Biodh do chàirdean mar a dh’ àill leo, Ciod mo shuims’ do chràdh am bròin? Oir cha robh iochd, na truas am nàduir, Riamh ri cràdhan duine beò. 15. P. Faic mo Bhean bha gràdhach fàolidh, Cluinn a gàoir, is faic a deòir, ’S ciod a ni i ’n ceann na Teàghlaich ’N deigh m’ àdhlac’ sa fo fhòid? 16. B. Ged is dlùth an ceangal posaidh, ’S ged chaidh òrdachadh le Dia; Brisidh mis’ e—ged robh ’n Teaghleach, ’S Ise faòntrach, dh’ easbhuidh biadh. 17. P. Ach O cha neil mi ann an òrdugh, Gu dhol nis thoirt còmhail do Dhia; Ach na ’m fuighainn beagan slàinnte, Dh’ fhasainn crabhach, ’s ghleidhinn ciall. 18. B. Ciod air bith mar tha u ’n òrdugh, Dhiot cha ’n fheoraicheam sa ’n àm; Ach cha ’n aisigear do shlàinnte, ’S u am ghlac sa ’n sas gu teànn. [TD 85] 19. P. Ach fabhast dhomh tha Dia na nàmhaid, So an gath tha cràiteach, géur; Ach na ’m faighainn beagan slàinnte, Dheanainn pàighaidh, ’s bhiodh sinn réidh. 20. B. Co dhiù a tha e dhuit na nàmhaid, Na na charaid gràdhach càoin? ’S beag mo shuimsa cia-mar thà sin, ’S t’ uile chradhan dhomh tha fàoin. 21. P. Mo Choguis fein a nis tha dùsgadh, Rinn mi mhùchadh ioma’ lò; ’S goirt a buillean, ’s géir a cnàmhadh, ’S leat a Bhàis, iad sin nach leòir? 22. B. Tha u fein a nis ga ’d dhìteadh, ’S tha u dìreach gu bhi ’n sàs; Chionn gach tàrchuis agus dì-meas, Rinneadh leat air Ios, ’s air Gràs. 23. P. O a Bhàis ciod è a ni mi? Ma bheir leat mi sios gun dàil; Bithidh mi dòruinneach gu siorruidh, ’S O! mo chiall cha mhair ach geàrr. 24. B. Dean a chréutair ni is àill leat, ’S biodh do chàirdean rium an diomb; ’S bi’ sa sòlasach na brònach, Ach an deò bheir mise leam. 25. P. O nach fhaic u ’n lasair Shiorruidh? ’S moran Dhiabhoil a fulaing ànn? Sa ’n eiginn domhsa, nis gu siorruidh, Tuiteam sios ’sa ’n t’ slochd gun ghrùnnd? 26. B. Rach sios na suas mar chuireas Dia u, Ma’ ri Diabhoil, na ri Ainghl’n; [TD 86] Ach gu gearr theid u do ’n t’ siorruidheachd, ’S bithidh do chŏr gu siorruidh ceang’ ’lt’, 27. P. O mo chridhe tha u sgàineadh! ’S m’ anam tha u cràiteach fànn! Och! mo thrùaighe, tha mi fàilinn, Gleachd a bhàis! se nis a thànn. 28. B. Fhuair u fios nuair bha u ’d shlàinnte, Dh’ easbhuidh Aonachd làn ri Ios’, Nach robh doigh air a bhi teàruinnt’, Ach cha chreideadh tusa Dia. 29. P. O a Bhàis, an goin u beò mi? Sin an ni tha dhomh na chràdh, Ach nis, ach nis se th’ ann an t’ siorruidheachd Slan le Dia, le fois, ’s le gradh! 30. P. O gach neach a chluinnas ’m éighidh, Bithidh reidh ri Dia gun dàil; ’S gabhaidh rabhadh o mur dh’ éirich,— Dhomhsa féin, tha nis aig Bàs. 31. P. Tha mo dhochais uile bàsach! ’S tha mi ’n sas aig Ceartas Dia! ’S cha neil fuarach’, fois, na fàbhair, Ann sa ’n àros so gu sior! 32. P. Sibhse a pheacaich tha mi fagail, Faodaidh ’n trà ’s gach ni chuir fàoin; Ach dh’ easbhuidh Chriosd mu ghlacas bàs sibh, Chi sibh ’n sin nach eil e fàoin! 33. P. Tha mo ghlaodh ribh mar ă siorruidheachd, Teichidh dh’ ionnsuidh Chriosd gun dail; Eiridh, ruigidh obair chriochnaicht; Fhad’s tha Dia air cathair na ’n gras. [TD 87] 34. P. Cha ’n fhaic sibh tuille mi sa ’n t’ saogh’l, ’Sgal mo ghàoir cha d’ thig gu ’r clùais! Guil, is caoidh, is giosgan fhiacal! ’S teine siorruidh se mo dhùais! CUIREADH AN T’ SOISGEIL. AIR—“Duncan Gray.” 1. Thig gu Iosa Criosd gun dàil, Thig mar thà u ’s gabhar riut; Tha u peacach fad do là, Thig mar thà u ’s gabhar riut; Trocair iochdmhoir Dhe na glòir, Ghleidh u ’n fhad’s an tir na ’m beò, Smuainich nis co th’ air do thòir, Thig do’ d dheòin is gabhar riut. 2. Tha u ciontach, sallach, trùagh, Thig gu lùath is gabhar riut; Thoill u bas, is dòruinn bhùan, Thig gu lùath is gabhar riut; Bha do chridhe trùaillidh, crùaidh, Lan do dh’ anabas ann ’s gach ùair, Feolmhoir, gorach, diomhain fùar, Thig gu lùath is gabhar riut. 3. Faic do chŏr, ’s do chunnart mòr, Thig do ’d dheòin is gabhar riut; Claidheamh Ceartais air do thoir, Teich do ’d dheoin is gabhar riut; Mallachd, ’s corruich Dhia na glòir, Nach cuir criothnachadh air t fheòil? ’N d’ teid u dh’ Ifrinn do ’d dheòin? Thig gun dàil, is gabhar riut. 4. Ciod is ciall duit? ciod, Ochoin! ’S u fo dhòruinn eagalach; [TD 88] Caitheamh tim ri cluich, is ceòl, ’S u fo dhòruinn eagalach; Gun suim, gun smuainach gu bheil Dia, Cumail cuimhne air gach gniomh, Rinneadh leat gach la riamh, Och! mo thruaigh’ nach teicheadh tu. 5. Dorus Tròcair fosgailt thà, Thig mar thà u ’s gabhar riut; Dia tha nis air cathair na ’n gràs, Thig mar thà u, ’s gabhar riut; Ciod air bith mar chaith do là, Ged robh iargalt, duachnidh, dàn’, Thig gu Criosda Dhe gun dàil, Thig mar thà u, ’s gabhar riut. 6. Na bùanaich nis na ’s fhaid’ ad Thràill, Thig mar thà u, ’s gabhar riut; Na fan na ’s fhaid’ fo bhinne bais, Thig mar tha u, ’s gabhar riut; Gabhsa saors’ tre Fhuil an Uan, Ma d’ théid Minidh chuir na ’d chlùais, Ri dorus Shatan,—Och! mo thrùaigh’, Teich gu lùath, is gabhar riut. 7. B’ fhearr gu ’m biodh tu glice trà, Thig mar tha u, ’s gabhar riut; B’ fhearr gu ’n teicheadh tu gun dàil, Dh’ ionnsuidh t’ Slànuighear Bheannaichte, Ghabhadh riut, le iochd, is gràdh; Dhionadh t’ anam o na bhàs, Bheireadh dhuit a nasgaidh Slàinnt’, Thig mar thà u, ’s gabhar riut. 8. Tha E ’n dé, an diugh, ’s gu bràth,— Ann an gràs, ’sa n àiridheachd,— An ni céudna,—’s ann an gràdh; Thig mar thà u, ’s gabhar riut; [TD 89] Saibhir, cumhachdach, is mòr, Riaghladh shuas air cathair glòir, Sa slanach’ anaman tha leòint’, Thig do ’d dheòin is gabhar riut. 9. ’S iomadh Creutair rinn E slàn, Nuair a bhà air talamh E; ’S cha do dhiùlt neach riamh le tàir, Thig mar thà u ’s glanar u; Ann tha Fireantachd gu bùan, Dh’ fhirinneach’ gach ciontach trùagh, ’Chreideas ann am measg gach slùagh, Thig gu lùath, is gàbhar riut. 10. Bord na Bainnse nis tha sàoir, Thig da’ ionnsuidh ’s gabhar riut; ’N fheudail bhiadhta an sin tha sgàoilt, Thig, ’s gu faoilidh gabhar riut; ’S ged is ioma’ dh’ ith’ sa dh’ òl, Aite falamh aig a Bhòrd,— Fathast tha, do ’n h’ uile seors’, Thig do ’d dheòin is gabhar riut. 11. Tric air Criosd ged rinn u tàir, Thig gun dail, is gabhar riut; Cha neil tlachd aig ann do bhàs, Thig mar tha u ’s gabhar riut; Tha E g’ éigheach mach gach là, Pillidh, pillidh ’s gheibh sibh slàinnt, Pillidh chum ’s nach fhaigh sibh bàs, Teich gun dàil is gabhar riut. 12. Seall ri Iobairt réitich Chriosd, ’S gheibh u dion do t’ anam innt’; Eifeachd mhoir tha ’m Fuil an Uain, Thig gu luath is glanar u; Slàinnte bheannaicht’, iomlan, bhùan, Tha, gun Airgiod, is gun lùach, [TD 90] Nis ad thairgse a chreutair thrùaigh, ’Bheil co crùaidh ’s nach gabh u i? 13. Thus’ a tha fo chùram ’s bròn, Thig do ’d dheoin, is gabhar riut; Chriochnaich Criosd an obair mhòir, Dh’ fhag Iehòbhah toilichte; Faic, an rathad soillear réidh, Faic, se ’n rathad Criosda Dhé, Seall ris, seall air do shon féin, ’S gheibh u réite mhaireannach. 14. Da aitheantan uile thabhair spéis, Thabhair géill le aithne dhoibh; Le cùram rannsuich Focal Dé, Is géill do n Uan oir ’s airidh E; Le dùrachd anam lean E fein, Tog ort suas an Crann-a-céus’, Imich romhad ma’ ri thréud, Is sith Dhè bith’dh maille riut, 15. Tréig, is seachain aitheantan dhaoin’, ’S beachdan faoin’ na ’m Phairisach; ’S ann gu diomhain tha gach àor’dh, Chaidh a thàobh o reachdan san; Lean’sa dlùth ri Focal Dé, Smuainich, breithnaich, rannsuich, léugh, G’ iarruidh seoladh Spiorad Dé, ’S ni gu Néimh do neartachadh. 16. ’S thus’ a chréutair tha gun Chriosd, Dh’ easbhuidh dion, na aithreachas; Tha mi brònach nach eil lùaidh, Air u gluas’d, na carachadh; ’Bheil u Diùltadh, DIULTADH Dhia? ’N dean u tair ni ’s fhaid air Ios? ’N éigin t’ fhàgail gu dhol sios? O mo Dhia, nach Teasraig u? [TD 91] AN ROGHAINN RINN MAOIS. AIR—“A Mhàiri bhàn òg.” 1. Se ’n Roghainn rinn Màois, a dhàoine ’s math leam, Thoirt sàor ga ’r ’n àire san rànns’; Mar ròghnaich, e àmhghar, ’s tàrcuis fhulaing, Roimh àilghios, urram, is sàimh; A measadh gu ’m b’ fheàrr, gach sàrach ’s cunnart, Bha ’n dàn da fhulaing gach ùair; Na fantuinn mar bhà, am fàbhar Nighean,— Righ Phàraoh—’s thighinn gu trùaighe. 2. Nuair thainig gu àois, be Màois an duine, A dh’ fhàodadh fuireach mar bhà; Bha saibhreas is glòr, bha mòr-chuis ’s ùrram, Gu mòr ga ’n solaradh dhà; Dh’ fhaodadh e ’n fheòil, ’s gach dòigh a thoileach’, ’S bhi beò ’s gach onoir mar Phrionns’, Ach dh’ àicheadh e féin, is thréig e uile iad, ’S thug géill da Chruith-fhear gu ceann. 3. Rinn Nighean Righ Phàraoh trà a theasairg, ’S chaidh àrach freag’rach da h’ àithn’; Chaidh thogail an àilghios, càirdeil bead’rach, ’S Nighean Phàraoh aige mar Mhàthair; Chaidh fhoghluim ’s gach gnàth, a b’fheàrr, sa ealant’, Bha ’n àrd-thigh oilean na tìr, Is d’ fhas e sùas gu sùairce, duineil, Gu bùadh-mhor, cumhachdach mìn. 4. Chunnaic e sàrach, ’s cràdh a Phŏbuill, Is thàin’ gu h’ ŏbann na chridh An ’còmhnadh gun dàil, ă tràilleachd mhalluicht’, Gu saòrsa, sonas, is sìth; Is theasairg e ’n Tràill, ă làimh an duine, A bhà ga chiurradh, ’s ga phian’, [TD 92] A sàoilsinn le càch, gun dàil, gu ’n tuigeadh, Le ’làimhs’, gu ’m furtaicheadh Dia. 5. Theich as an Eiphit, ’s thrēig e uile i, Is ghéill le urram do Dhia; Bha suil aig ri àit’, na b’ fheàrr a mhealltuinn, ’S bha àit’, na anam, aig Criosd; Bha dion, agus slàinnt’, is teàruinteachd mhaireann, Gach là aig anam san Uan; Is bhùanaich gu chrìch e dìleas,—’s faicinn,— An Tì neo-fhaicinneach shùas. 6. Bha Creideamh, is Dòchas, ’s eòlas fallain, Toirt treòir da anam ’s gach nì; Bha aoibhneas, is sith, is dìllseachd fantuinn,— ’Na chrìdh,—sa thaic’ air a Rìgh; Bha gràdh do ’n t’ Slànuighear, tàimh na anam, Sa ’n d’ fhuair e sonas, is dion; Bha, durachdach, ēudmhor, fēumail, duineil, ’N Tigh Dhé, ga chùmail an rìan. 7. Gun teagamh bha mòran slòigh, a theiradh, Gu ’m ghòrach, amaideach Màois; Nach fhaodadh e tàimh, ’s bhi cràbhach, creideach, ’N cùirt Phàraoh, ’n déigh thighinn gu àois? Nach fhaodadh bhi ēudmhor, fēumail, measail? Sa ’n Eiphit teagasg, gach tìm? Nach fàodadh bhi sàbhailt, ’thàmh an Comunn— Ri Phàraoh, ’s pobull na tìr? 8. On mhothaich e gràdh, a Shlànuighear Beannaicht’, Thug slàinnt’ da anam is dìon; Chuir roimh gun dàil, an Slànuighear leantuinn, Da àithn’, ’s da theagasg bhi striochd’; Is d’ fhāg e ’n Eiphit, ’s ghéill da Chruith-fhear, Is dh’ éisd ri ghuth e gach ùair; Chaidh mach as an tìr, ’s na mìltean ma’ ris, Sa ’n sìth fhuair troimh na Mhuir rùadh. [TD 93] 9. Is fhùair o ’n Ard-Righ, fàbhair, ’s urram, Is gràs ga chumail gu ciùin; Na thurus gach là, san Fhàsaich uile, Bha ’Làthaireachd ma’ ris, sa rùin; ’S nuair thàinig an ùair, chaidh sùas gu Pisgah, Is fhùair e sealladh do ’n Tìr; ’S o sin chaidh e sùas, le bùaidh, is caithream, Gu sùaimhneas Fhlath’-innis Dé. 10. O ’Dhuine is còir, is còir dhuit breithnach, Is còir dhuit fharraid gu ’n dàil; An d’ rinneadh le ’d chrìdh da-rìreadh ’n Roghainn Tha m Pìobull g’ radh rinn Maois? Na roghnaich u Criosd, mar dhion do t’ anam? Gu fior, an àithne do ’d chrìdh?— Mor-ēifeachd is bùaidh, Fhuil ’lùachmhoir, glanadh— ’S toirt sùaimhneas anam dhuit, ’s sith? 11. Tha fhios agad féin, dhuit ’s éiginn aideach, Gu d’ rinn e ’n roghainn a b’ fheàrr; ’S ma rinn, O, nach b’ fheàrr, gun dàil u thighinn? Gu Slànuighear iriosal làn; Is gheibhadh tu slàinnt, gu bràth do t anam— Ann, ’s fàbhair bheannuichte Dhé; Is Fireantachd shìorruidh, diòn, is dachaidh, Toil-inntinn, fasgadh is réit’. 12. O Dhuine tha stòras, sòlas, ’s onoir, Is glòr, is sonas bith-bhùan; Tha maitheanas sàor, tha sàors’ a nasgaidh, Tha àoibhneas, beartas, is bùaidh; Tha Bainne is Fìon, is bìadh do’ n’ ocrach, Is dion o Cheartas, ’s o thruaigh’, Tha sith agus slàinnt gu bràth a fantuinn, ’S gu bràth ri ’m mealltuinn sa ’n Uan. 13. An deigh gach tàir, gach cràdh, gach buille, An Slànuighear dh’ fhulaing san t’ sàogh’l’, [TD 94] An dean u air tàir? na ’d thràill am fuirich? Aig Sàtan. ’s meallachan fàoin’? An éiginn Dha t’ fhàgail, t Fhagail, anam— Gu Bas, fo mhallachd Lagh Dhē? Se guidhe, is dùrachd, ’s rùn mo chridhe, Ri Dia gu ’m biodh tu réidh. 14. Is thusa fhuair Slàinnt, is teàruinnteachd anam, An Slànuighear Beannaicht’ na m bùadh; Thoir ùmhlachd is spéis, da féin, is lean E, ’S gach céum a theagasg da shluagh; Bi ’n comunn ri shlùagh bi glùasad ma riu, Is bùanaich caithriseach beò; ’S nuair thuirlinneas nùas, an t Uan mar Bhreitheamh, Bheir sùas u rithist gu glòr. LAOIDH DO CHRÌOSDUIGHEAN. AIR—“Whistle o’er the lave o’t.” 1. Cia mar thà sibh Chàirdean Chriosd? Cia mar tha aig tùs na Bliadhn’? Gu ’m biodh sibh fàs an gràs sa ’n ciall, Se so mo mhiann ’s mo dhùrachd; Se so mo dhùrachd, ’s ’m ùrnuigh ghnàth, Sibh bhi ’n corp, sa ’n anam slàn, Sibh bhi dh’ ionnsuidh Chinn a fàs, Am blàths, an gràs, sa ’n ùmhlachd. 2. Dh’ fhéuchadh dhuibh gu ’n robh sibh càillt’, Is fhùair sibh eòlas air a phlaigh, A bh’ ann nur cridh’, ’s bha agaidh cràdh, An àm dhuibh luidh ’s éiridh; Thugadh dhi na h’ uile cleòc, Thugadh ùaith gach duil bhi beò, Claidheamh Ceartas air nur tòir, Bu ghoirt ur bròin ’s ur ’n éiginn. [TD 95] 3. Is threòraich Dia ur ’n anam leoint’, Gu Iosa Criosd, rinn fhuil a dhòirt, ’S troimh crathadh Fhola, ’s Iobairt mhòir, Ruig Tròcair Dhé nur féum sibh; An taic ri Obair Chrìochnaicht CHRIOSD, Fhuair sibh dòchas, fois, is dìon, Slainnte, sìth, is maith’nas fial, Clogaid, sgiath, is ēudach. 4. Fhuair sibh eòlas ceart air Ios’, Mar Chriosda Dhe,—da’ rireadh Dia; ’S air Aonachd Bheannaicht, fhallain, fhiòr,— Ri shlùagh gu siòr, nach sgàoilear; Air ùmhlachd, fhulangas, ’s ’a bhàs, An àit, na h’ uile thugadh Dhà, Air Ais-éiridh o Uaigh, is Bàs, ’S air nis an làthair na Mòrachd. 5. Nuair fhùair sibh dochas math tre ghràs, Bha do ghràdh ur ’n ’anam làn; ’S be ur rùin ’s ur déigh a ghnàth, Da thoil Emmànuel gēilleadh; A smùaineach air a Ghlòr, sa Ghràdh, A smùaineach air a thruas, sa Bhàigh, A sealltuinn Air sa Ghàradh cràidht’, Bha ’r cridh fànn le spéis Da. 6. Is cia mar nis, a Chlànn mo rùin,— Ma ri ’r n’ anam tha a chùis? A bheil sibh fàs an gràs; sa ’n iùl— Air toil an dlù’ Fhear-daimh so? A bheil ur creideamh fallain beò? An cleachda tric air Fhuil chaidh dhòirt’, A ’n aithne dhuibh a h’ eifeachd mhòir, Toirt slàinnt is treòir da ’r n’ anaman? 7. A bheil ur Gradh a mēudach, ’s fàs? Do Chriosda Dhé, ’s da shluagh ’s gach àit? [TD 96] An treise e nis oir—leibh na bhà,— E,—nuair a d’ fhàg sibh ’n Eiphit? Bheil saothair ur graidh a dol a mēud? A ’m fianuis dhaoine, agus Nēimh? Le cùram rànnsuichidh sibb fēin, An lath’r Dhé, dha ’n léir sibh. 8. Bheil agaidh comunn milis blàth? Ri aon a cheil, ’s ri Dia na ’n gràs? ’S ri Ioss Criosd a sheas nur ’n àit’ ’S gu daor a phàigh nur ’n éiric? Bheil muinghinn agaidh ann ’s gach càs? Le ùrnuigh, ’s aslach ’dh tighinn na làth’r? A chum gu ’n còghain e sibh le gràs, ’S gu bràth nach dean nur tréigsinn. 9. Bheil truailleachd naduir dhuibh na cràdh? Bheil deigh agaidh bhi saor o ’n phlàigh?— Tha air ur siubhal gus an àms’, ’Sa d’ fhag sibh fànn is crēuchdach; Bheil Ocras’ ’s Tart an deigh na còir? Gu làdair ann ur n’ anam beò, Air Naomhachd bheil ur déigh gu mòr? Is air an Fheòil a chēusadh? 10. Bheil àit’ is bùaidh aig Focal Dē? Ann ur n’ anam, ’s ann ur bēul? Bheil meas agaidh air la Dhé? Air Aoradh féin, ’s air òrduighean; An toigh leibh cruinneach’ ma’ ri chēil’? A chuimhneach’ bàs an Tì chaidh Chéus’? A shéinn a chliù sa d’ fhăotinn sgēul,— Ma Iobairt-réitich ghlòirmhoir. 11. Do chliù, is onoir Chriosda féin, A bheil da-rireadh agaidh spéis? Ur Biadh ’s ur Deoch an è, an è? A thoil a dheànamh ’n còmhnaidh; [TD 97] ’Bheil sibh g’ iarraidh Rioghachd Nèimh? ’S Fhireantachd tha glòirmhoir séimh? A bheil ur giùlan is ur béus, A cosainn géill o chàch Dha? 12. A Bheil da—rireadh agaidh slàinnt’? An deach gu fior ar breith o ’n àird? A bheil ur càinnt ga ’r brath a ghnàth?— Mar dhream o t’ Shlànuighear d’ fhòghlum; A bheil ur giùlan is ur gniomh, An làth’r dhàoin’, dearbhadh fior? Gur sibh da’ rireadh litir Chriosd, Le Spiorad Dhia chaidh sgrìobhadh? 13. Thigidh, Thigidh ’Chàirdean Chriosd, Le creideamh, tagairmid ri Dia, Gu ’n doirt e mach gu bùadhar fial, Do Spiorad Chriosd gun dàil oirnn; A chum a rìs ar tabhairt beò, Gu rioghachd iarraidh, is a ghlòir, Sa shlanachadh ar n’ anam leòint’, Sa thabhairt treòir is éud dhuinn. 14. Chuir Daniel aghaidh, is a chrìdh’,— Le dùrachd dh’ iarraidh Dhia na sìth,— Airson an t’ slùaigh bha dol an dìth, Is fhuair gu cinnt’ e éisdeachd; Bu duine Elìas mar sinn féin, ’S air iartas dhùin, is d’ fhosgail néamh, Bhiodh tioramachd ann, na uisg’-a réir,— Fior Fhocal Dé na bhéulsan. 15. Na nithibhs’ d’ fhàgadh dhuinne sgriòbt, Mur éiseimpleir,—a chum gu biodh,— Ar muinghinn ann an Dia na sìth, Is sinn da’ rìreadh g’ ùrnuigh, Is gheibh sinn éisdeachd, gheibh sinu gràs, Gheibh sinn tròcair, sith, is slàinnt’, [TD 98] Gheibh sinn teàruinnteachd gu bràth, Fo sgàil na h’ Iobairt-réitich. 16. Bith’dh Dia na sholus dhuinn gach là, Bith’dh Creideamh, Dòchas, ’s Gradh e fàs; Bith’dh misneach againn tighinn na làth’r, ’S gach trioblaid, cràdh, is déuchainn; ’S fo thrcorach’ beannaichte a Ghràis, Bheir sinn gradh, is umhlachd Dhà; ’S tre Eadar-ghuidh, ’s Airidheachd ’làn, Gheibh sinn Canàain Néamhaidh. [TD 99] CIA MAR THA T’ ANAM. AIR—“Bonaparte’s Defeat.” 1. Air la boidheach Sàmhraidh dhomh, ’S mi teànn air bun Shrath-’Lòcha;* ’S mi g’ amharc air na Beànntaibh ard, Fior obair laimh Iehòbhah; ’S iad féuchainn mach a chumhachd mor, ’S ga chliuthach mar bu chòir dhoibh; Gu samhach ciùn, toirt fianuis sùil, Do ’n h’ uile dùil ma mhòrachd. 2. Thainig smuaintean ann am cheànn, Ma ’n t’ Sluagh tha ànn a chòmhnuidh; Ciod è an cŏr an lath’r Dhia, A thaobh na sìorruidheachd mhòra? Ciod an àireamh ann gu fior, Le Spiorad Dhia chaidh threorach’? A dh’ ionnsuidh Iobairt réitich Chriosd, ’S gu dion fo Fhuil chaidh dhortadh. 3. Cha ’n aithne dhomh sibh Shluagh san àm, Oir ’s Coigreach ànn ur tir mi; Ach se dùrachd, ’s rùn mo chrìdh, Sibh bhi da’ rìreadh Diaghaidh; Gn ’m biodh agaidh eolas ceart, Air Criosd ’s air feartaibh luachmhoir— Fhuil phrìseil, Fhireantachd, sa Ghràs, Toirt sith, is slàinnt, is buaidh dhuibh. 4. An deach gu fior nur breith o’ n àird? An d’ fhuair sibh ’n Slànuighear lùachmhoir? Na thuig sibh phlaigh a th’ ann ur crìdh? Na theich gu Leigh na ’m bùadh sibh? Na mhothaich riamh gu ’n robh sibh càillt’? A toilltinn cràdh is trùaighe? * Composed while on a visit to Lochaber, 1861. [TD 100] A’ m faca Ceartas air nur toir? Na theich gu Baile Dion sibh? 5. ’N deach eifeachd bheannaicht’ Fola Chriosd, Ri ’r n’ anam riamh a chàramh? An d’ ithe sibh riamh do ’n Mhana fhior, Thainig o Dhia ă Phàras? ’Bheil Beatha agaidh ann an Criosd? Rinneadh le Dia da chàirdean— Na Fhireantachd, ’s na Naomhachd bhùan, Na Shaorsa, is na Shlàinnte. 6. Tha moran sluaigh a dol an dìth, A dh’ easbhuidh Chriosd ’s gach àite; Is bhuineadh dhuibhse fein bhi glic, ’S gun stad an cleachd na ’n cràbhadh; Ach cladhach domhainn troimh gach beachd Is cleachd, is seann-deas-ghnàthach’— A dh’ ionnsuidh BHUNAIT dhaingeann, fhior Leag Dia an Sion àghmhor. 7. Oir cha bhi h’ aon a gheibhar glic, An ath-la thig an t’ Ard Righ; Ach mheud sa gheibhar fos an taic— Ri Criosda, Craig na ’n Aluibh; So an dream theid aideach’ Leis, Sa bheir E leis gu Phàras; ’S theid cach a dhiultadh, ’s fhogradh sios, Do ’n teine shiorruidh chràitach. 8. Tha iomadh créutair bochd am beachd, Gu ’n tréig e ’m peac’ ma ’m bàsaich; ’S gu ’m bi e trà’ gu leoir san Arc, ’S nach d’ thig an tuil co tràthail; ’Sa nuair tha chridh ’lan do ’n t Sàogh’l, Gu ’n lùaidh gur éiginn fhàgail; Tha ’m Bàs ga thabhairt leis gun trùas, ’S mo thrùaighe latha Bhàis dha. [TD 101] 9. O mo Chàirdean bithidh glic, Is teichidh chum bhi sàbhailt; A dh’ ionnsuidh Slànuighear na ’m bùadh, Na Fhuil tha bùaidh gu slànach; So an t’ am a Shlùagh, a Shlùagh, An deigh gach ùair a chail sibh; Creididh, Geillidh, ’s bith’dh sibh beò, Chum glòir an Ti chaidh àrdach. [TD 102] SPIRITUAL HYMNS. [TD 103] A HYMN ON THE DEATH OF THE LATE MR J. M‘EWEN, WHO EMIGRATED TO CANADA IN 1839 AND DIED IN 1842. AIR—“Druimion Dubh.” 1. The vernal breezes wafting gently, O’er the deep and roaring sea, Have, alas! quite unexpected— Brought unwelcome news to me. 2. Death, the grim, unflinching Monarch, Bent with cunningness his bow, Flew the dart, and hard the struggle, Oh! my brother is brought low. 3. Dark and trying dispensation, How mysterious is the fall? Friends have lost a DEAR relation, And the faithful band—a STAR. 4. He went o’er the roaring ocean, There to labour he had gone; But was call’d to brighter regions, Where of labour there is none. 5. Willingly he would have labour’d, In the garden of the Lord; Winning SOULS to Christ the Saviour, Was his AIM and chiefest joy. 6. But he bow’d in resignation, When his Saviour said, “Come home,” Ready, girded, lamp was burning; Sails unfurl’d, and he ’s gone home. [TD 104] 7. Free of toil and all vexation, Free of cares and trials sore; Free of evil and temptations, Since he gain’d the heav’nly shore. 8. There has access to the fountain, Not through means as here below: For he dwells aside the mountain Whence the living waters flow. 9. He beholds his Saviour’s glory, And with joy his praises sing; Anthems sweet, celestial chorus, Making heaven’s arches ring: 10. “To him who loved me, and who wash’d me, In the fountain of his blood, Be glory, honour, wisdom, praises, Might, salvation, ever more.” 11. Many mourned his departure, Who, when all are met again, Shall be his crown of rejoicing; And their joy shall never end. 12. Since we hope he is in glory, Let us mourn for him no more; Yet the flesh is weak and sorry, When we muse on days of yore. 13. Days that sweetly, gently passed, Days of happiness sublime; Days of rest and joys surpassing; In the ark—our light divine. 14. Changes come—but Jesus ever— HE FOREVER is the SAME; [TD 105] O let nothing then us sever, Praise and love his holy name. 15. Assur’d that such as love and please him, And are faithful to the end, Shall, when he appears in glory, Be acknowledg’d as his friend. 16. Departed saints shall all awaken, Those alive shall changed be; And with Christ shall go to glory, With their Lord shall ever be. A HYMN ON HEB. X. 36. AIR—“Gu ma slàn a chi mi, &c.” 1. “For you have need of Patience,” our great Apostle says, That after you have waited, you may his promise share; For yet a little moment, and, lo, the Lord shall come, And will not tarry longer, to bring his children home. 2. The promises of Jesus, are precious, sweet, and sure, Will give the heart that ’s aching, much consolation pure; O! had I but more patience, to wait, and rest secure, Depending on my Saviour each day, and every hour. 3. Had I but stronger Faith, in my Saviour to confide, To trust, obey, and fear Him, whatever should betide; I thus might rest composed, reposing on his arm, That He would ne’er forsake me, but save me from all harm. 4. Thou dearest loving Saviour, my prayer is to thee For wisdom, guidance, patience, and resignation free, [TD 106] For grace and understanding, thy high commands to do, That thus I may be ever, upright, sincere, and true. 5. My ways and heart are open, before thy piercing eyes, My worship, hope, and motives, my sorrows and desires; In mercy, wash me wholly, O Lord I humbly pray, Renew my heart to love thee, and guide me in thy ways. 6. All my concerns I’m leaving, sweet Jesus, in thy hand, Be to my soul the treasure, while in this desert land; Whatever is thy pleasure, I fain would that desire; To praise thee, and to please thee, my tongue and soul inspire. A NEW YEAR’S WISH. AIR—“Gude nicht an’ joy be wi’ ye a.” 1. A good New Year to you I wish, Much joy and happiness and bliss; The light that shines on Zion Hill, May cheer your path, your heart may fill; May God your life, in mercy, spare, Preserve your health, assuage your cares, Your prayers hear, and hearing, grant Your heart’s desires,—supply your wants. 2. O may you all, the Gospel sound, As this momentous year comes round; Find joyful, gladsome, living news, And through your souls new life infuse, O may the Lord your faith increase, And keep you humble by his grace; [TD 107] Aud lead your hearts to Jesus’ wounds, As there Salvation rich is found. 3. And may the peace of God remain— Within your hearts, and there may reign; That so you may in patience grow, And lean on Jesus, while below. May no temptation’s fiery blast, Nor passions sore, nor sinful lusts, Distress, nor make your bosom heave, Nor yet the Holy Spirit grieve. 4. May you be led throughout the year, To love the Lord, and him revere; To live and walk, and act by faith, On Jesus casting all your cares: O may your Lord and Saviour dear Refresh, and keep your hearts sincere, And lead you to the Banquet Hall, To feast on Him, your all in all. 5. As thaw does melt the Winter snow, And frost’s hard gripe unlooses too; So may the power of Grace Divine, Re-melt, re-mould your hearts, and mine; As genial Spring revives the flowers, And wakes sweet warblers in our bowers; So may the gentle dews of grace, Revive our hearts, to sing and praise. 6. As smiling Summer passing round, Re-heats, and carpets all the ground; So may, of Righteousness, the Sun, Us warm, and beautify within; As gentle Autumn comes apace, With precious fruit, bow’d to the earth; So may we grow in grace, and bear, The fruits of peace and love this year. [TD 108] WHO WILL COME? AIR—“What’s the news?” 1. Of Christ my Saviour I will sing, Who will join, etc.? My Prophet, Priest, my God, and King, Who will join, etc.? His love, his grace, his mightiness, His pow’r to save, his right to bless, His merits great, and Righteousness, Who will join, etc.? 2. We need this Saviour, every one Who will come, etc.? Because by sin we are undone, Who will come, etc.? From God we all did sadly slide; Our hearts depraved are, aud vile, Our purest actions are defil’d, Who will come, etc.? 3. We do deserve eternal ire, Who will come, etc.? And without Christ we all must die, Who will come, etc.? O sinner, justice cries of thee, “Cut, cut him down,—why should he live? He bears no fruit, he unbelieves,” Who will come, etc.? 4. O see the flaming sword behind, Who will run, etc.? And don’t you see it? are you blind? Who will run, etc.? The Lord in mercy has prepar’d, A place of refuge for the slay’r, [TD 109] That he might run, and there be safe; Who will run, etc.? 5. The Gospel banquet now is free, Who will come, etc.? The feast is spread for such as we, Who will come, etc.? On Wisdom’s table there is laid, The Bread of Life from age to age, And all are welcom’d to partake; Who will come, etc.? 6. The love of God is clearly shown, Who will come, etc.? In that He sent his only Son, Who will come, etc.? To suffer, bleed, obey, and die, The claims of justice satisfy, For wicked foes, to bring them nigh, Who will come, etc.? 7. The great Redeemer left his throne, Who will come, etc.? ’Twas love, ’twas love that brought him down, Who will come, etc.? To call, to seek, to bless, to save The vile, the lost, the deaf, the maim’d And wretched ruin’d dying slaves, Who will come, etc.? 8. His blood is still a precious well, Who will come, etc.? To purge the conscience—save from hell, Who will come, etc.? The heavy laden he invites, The most polluted, he incites, To come, to lave,—be washed white, Who will come, etc.? [TD 110] 9. Despair and darkness come apace, Who will run, etc.? Remorse and wailing and disgrace, Who will run, etc.? Now Satan tempts, deludes, deceives, And hell is gaping to receive, The young, the old, who don’t believe, Who will run, etc.? 10. The way to glory, joy, and peace, Who will come, etc.? Is open’d by the God of grace, Who will come, etc.? This way begins at Calvary, As Jesus there the cup received, And says to men, “Believe and live,” Who will come, etc.? 11. The gates of Paradise above, Who will come, etc.? Now stand wide open,—God is love, Who will come, etc.? And others enter—don’t you see? Yes, Jews and Gentiles, who believed, Of sin and sorrow there are free, Who will come, etc.? 12. If you refuse when Jesus calls, And not come, will not come, When death hath clos’d your seeing balls, Cannot come, shall not come, The God who now, in love, invites, Will laugh and mock you then outright, And leave you in eternal night, See your doom, etc. 13. The Holy Spirit crieth “come,” Will you come, etc.? [TD 111] The Bride of Jesus crieth “come,” Will you come, etc.? And he that heareth says “come,” And he that willeth now may come And freely drink the living stream, Who will come, etc.? A HYMN ON THE DEATH OF THE LATE MR J. GRANT, BACKCHARN, STRATHSPEY. A MAN THAT FEARED THE LORD ABOVE MANY. AIR—“Druimion dubh.” 1. Yes, my dear and loving FATHER, Thou departed art, and gone; Death hath made the separation, Yes, and I am left alone. 2. Oh! my heart is sadly grieved, Wounded, bleeding very sore; But who can comfort or relieve me? Since my FATHER is no more. 3. My loss is great, and very pressing, And can scarcely be repair’d; I have lost the best of Fathers, That I always shall declare. 4. Who shall warning give, and counsel? Since my counsellor’s away; Who, like him, shall fondly wrestle— With the Lord, for me in pray’r? 5. Who shall now conduct the worship? When the sacred hour comes round: Often this to me was Bethel, Now like Kedar it is found. [TD 112] 6. Oh! the blank, the solemn blank, We see, and feel, since he is gone; Who can fill it? foolish question— When the answer must be—none. 7. But though a seat below is empty, One is filled in heaven above; Though clouds below around me hover, All above is light and love. 8. I have a doleful night of sorrow, He, a joyful, happy day; Having now the crown of glory, Sees his Lord, and sings his praise. 9. I have loss, but he hath profit, With his Lord, and like his fair; Completely holy, just, and joyful, Free of sorrow, sin, and care. 10. My earthly Father is departed, Yet a FATHER I have still— Who shall never die, nor leave me, And his favour give, he will. 11. My cup is bitter, yet my Saviour— Drank the fearful cup of woe; Be humble then, and thankful, patient— O my soul,—and praise him more. 12. Heavenly Father grant me patience, Here to wait—upon thy will; Strengthen, guide, instruct and save me, Draw my heart to Jesus still. 13. And when all this scene is over, Bring me home, to see thy face, [TD 113] To meet with friends, and there enjoy them, Then with joy I’ll sing thy praise. FAREWELL TO STRATHSPEY—1839. 1. Now the time is fast approaching, Even opening to my view; When, to home, though dear, attracting, I must bid a last adieu; For my Saviour’s Cause, and glory,—part with you. 2. Many ties would still constrain me, To remain among the few,— Who have learn’d of lowly Jesus, To be meek and lowly too; And to leave you Makes uneasiness accrue. 3. Sweet habitation, seat of favours, Render’d precious oft before; Affection filial, paternal, Here had constant her abode; Here resided Patience, harmony, and love. 4. Here I learn’d to love my Saviour, By the aid of grace divine; To trust, confess, obey, and fear Him, And to hate my darling sin; Saw its evil In the Death of JESUS, shine. 5. Here I often had communion, In sweet union with those,— [TD 114] Who, in truth, believe the gospel, And its opposite oppose, News of Jesus, Blessed theme, and full of joys. 6. And must I leave these hallow’d scenes? Where oft the presence of the Lord,— Is truly felt by each believer, Loving Jesus and his word, Loving creatures Taught to please, and love the Lord. 7. Farewell to Zion’s walls and palace, To her gates and towers sublime, To her stones, and rubbish precious, Render’d so by grace divine, Resting safely On the Rock of Ages,—shine. 8. Never fear though foes assail you, Though they rage like wicked fiends; Jesus is your sure foundation, Your salvation, and your friend; Nought can hurt you If you trust Him to the end. 9. Love the Saviour, honour, praise him, All his precepts do fulfil; Live a life of faith and pray’r, Of resignation to his will; Meek and faithful, Wait with patience, and be still. 10. May joy, sweet peace and consolation, Ever there, have their abode; May union, harmony, and patience, Leave no room for malice more; [TD 115] May you prosper, In the ways of God the Lord. 11. Farewell to friends and dear companions; May you all be taught to flee— To the refuge set before you, Which is glorious, open, free; I beseech you, Flee to Jesus, thus, and live. 12. Adieu ye rugged, cliffy mountains, Verdant vallies, winding streams; Heathy glens, and rolling fountains, Wild romantic vales and dales, Charming landscape Adieu, my life is but a tale. 13. But though I leave these scenes of pleasure, Still I bear them in my mind; The charming bow’rs which oft prov’d Bethel, Thence I frequently retir’d; Now to leave you Makes me heave the pensive sigh. 14. But now I hope I’m reconciled, And resigned to the will Of my Father, who ’s in heaven, And would wish to love him still; Never leave me Blessed Jesus, feed my soul. 15. Concluding now I crave this favour, Of the faithful, though the few; Remember me in all your prayers, When it fareth well with you; So you promise, And may the Lord bless you, Adieu. [TD 116] A HYMN FOR CHRISTIANS. AIR—“Lament of Mary Queen of Scots.” 1. Believers, see on Calvary, The bleeding Larnb of God; Nail’d there to the accursed Tree, He bears the fearful load; Alone, alone He there endures, The just deserts of sin; The wrath unmix’d on Him was pour’d, And night obscures the sun. 2. Was He not innocent and true? The Father’s Holy Child; Was He not ever, ever pure, Obedient, harmless, mild? How then, O why it came to pass That He must die at all? Can Justice on the Innocent, Cause punishment to fall? 3. He took upon himself the sins Of those He came to save; Jehovah made them meet on Him; They brought Him to the grave: By imputation thus was He Made sin, and then and there An off’ring made His soul for sin; So righteousness is theirs. 4. A window opened is on high, Behold it and be still; A voice is heard, attentive be— I come to do thy Will: This said the Son, O wondrous grace, Thus to consent to come, From bliss and glory excellent, To suffer, die, atone. [TD 117] 5. The children having flesh and blood, He part took of the same; Their kinsman thus He did become, And so hath right to save; He is the head, the body they, And members, they alone, Are of His body, flesh, and bones, For ever truly one. 6. In Christ believers died by sin, With Him to life they rise; In Him by law were put to death, And thus to law they died; Their whole account was settl’d sure, When He, their head expir’d; Their final victory secur’d, When He, their head did rise. 7. In Him they all most righteous are, And free of guilt or crime; No condemnation is to them, They are complete in Him; The righteousness the law requires, In them is now fulfilled; So, then, as Justice reigns on high, Rejoice, obey, be still. 8. Be still, and know that God on high, Remains for ever pleas’d, With Him, your glorious, living head; Your husband, whom He rais’d; He ever lives to intercede, Your advocate and friend; Upon his breast your names He bears; He bears them to the end. 9. He is immutable and true, Is reigning now above; [TD 118] The same to-day as yesterday, In power, grace, and love; Most gracious, loving, merciful, Pre-eminent, Divine; The ever-living Saviour; Bless God that He is thine. 10. It pleased the Father, that in Him Should all the fulness dwell; Unsearchable in ev’ry grace, His riches none can tell; Believers all his riches share, And daily grace receive; Because He lives and never dies, They all shall ever live. 11. Gird up your loins, his name confess, Look up, look up, press on; With patience run the Christian race, Through grace, the prize you’ll win; The Bridegroom soon from heaven shall, With angels bright descend; His Bride shall then, all rob’d in white, With her blest Lord ascend.