[DA 1]

SAILM DHAIBHIDH

A Meadar Dhàna Gaoidheilg, Do rèir na Heabhra:

Agus na translásioin is fearr a Mbéar la agus a Nlaidin, do thionnsgnadh le Seanadh EARRAGHAOIDHEAL san bhliadhna 1659, agus anois air a ntabhairt gu crích, do chum gu dèanta an seinm a Neaglaisaibh agus a dteaghlachaibh a ghnáthuigheas an chánamhain sin.

Col. 3. 16.
Biodh focal Chríosd na chomhnuidhe ionnuibh gu saidhbhir sa nuile ghliocas ar dteagasg, agus ar munadh dhaoibh a chéile a Salmaibh, agus a bhfonnaibh molta Dè, agus a gcainticaibh Spioradalta ag dèanamh ciuil don Tighearna le gràs ann bhur gcroidheadhaibh.

Le UGHDARRAS.

Do chuireadh so a ngclò a Ndùn-Edin le Oighreachaibh Aindra Ainderson a Mbliadhna ar DTIGHEARNA 1694.


[DA 2]

<eng>EDINBURGH, March 8. 1694.

THe Lords of Their Majesties Privy Council having considered an Address made to them, by the Moderator and remanent Members of the Synod of Argyle. They do hereby give and grant to the Petitioners, and their Successors in Office, the sole Power and Priviledge of Printing the Paraphrase of the Psalms in Irish Metre: And discharges all others so to do, for the space of nineteen Years after the Date hereof, under the pain of Confiscation of the same to the use of the Petitioners, and their foresaids, and of being further Punished, as the Council shall think fit. Extracted by me

GILB. ELIOT Cls. Sti. Concilii.<gai>


[DA 3]

Do chum an Léghthora.

A Tà focal Dé, a Léghthora chriosduidh, ag teagasg, gur cuid égin don adhradh agus don ghlóir is dleasdanach dhùinne a thabhairt do Dhia; a mholadhsan do sheinm a gcainticaibh spioradalta le gràs ann ar gcroidheadhaibh; mar a deir an tabsdal Pól, Col. 3. 16. Agus do bhrìogh nach fédar sin do dhéanamh le tuigse, ann a ngcànamhain choigcrich. Uime sin do chuireadh roimhe so, le Seanadh Earraghaoidheal, an céud chaogad do Shalmaibh Dháibhidh, ann san mheadrachd ghaoidheilg ta freagradh do na fonnaibh gallta sin leis an gná bhí ga nseinm a Neaglaisaibh agus a dteaghlachaibh; do chum gu mbiodh gléus aig na daoinaibh sin da ngcánamhain an ghaoidheilg, an Tighearna do mholadh le cantaireachd cheòlmhuir ionnatteangaidh dhùthcha fein, amhluidh mar is gnà le daoinaibh eile. Agus da rèir sin do chuireadh a ngclò an caogad céudna a Mbliadhna ar Dtighearna 1659.


[DA 4]

Tuig fós gu raibh rùn aig an Tseanadh chèdna an chuid eile do na Salmaibh do chur san mheadrachd chèudna; acht do bhrìogh gur chuaidh dàil ann san obair sin, trìd triobloid Ríoghachd agus Eaglais na Halbann, gu nuig a naimsir so; agus go bhfuil a mpobul le cíocras agus diàn-thogradh aig iarraidh an chuid eile do na Salmaibh a chur amach: Uime sin, a lèghthora chríosduidh, rinneamur ar ndìthchioll, na Sailm gu hiomlan, eadhon cèud agus caogad Salm a thabhairt dhuit, mar atáid air na ngcur sìos san leabharsa; maille ris a nfhoirm cheasnuighe ta gnáthuight am a Neaglais na Halbann. Acht do bhrìogh gu bhfuil eadardhealachadh edar a nobair so, agus a nealadhain dhàna ta gnáthuighte san ghaoidheilg, air a nádhbhar sin, tabhair fa dear, gu bfédar linne leantain gu dlù ris an chèud chànamhain ann do dheachdadh na Sailm ar ttùs, iodhon a Neabhra; agus na focail sin do thaghadh, is fearr nò chèile thigeadh ris a nàdhbhar, agus ris an chànamhain sin, agus ris na translásionaibh is fearr do thugadh as a Neabhra. 2. Tuig mar a ngcèdna m bfédar linne air uairaibh ar sgá a mheadarachd, focal do shíneadh ni is faide nó is gnàthuighte ann a nsgrìobhadh eile: coimhedidh, trì siolaidh, air son coimhdidh an dò shiolaidh. Agus ar uairaibh, focal do ghearradh as a thosach leis an chomharthasa (’) ar na chur re tosach a nfhocail, ’Sle air son is le, ’Smairg air son is mairg: agus air uairaibh focal a


[DA 5]

ghearradh as a dheireadh leis an chomharthasa (’) re deireadh a nfhocail mar tà Tíghearn’ air son Tighearna: Agus ar uairaibh focal a ghearradh as a mheadhon leis an chomharthasa (~) air meadhon a nfhocail mar atá Salm 39.6. Samhlug~hadh ar na ghearradh mar fhocal dhò shiolaidh Samhluadh; agus air uairaibh tàid air a ngearradh gun chomhartha idir orra, mar atà Toir nó Tabhr air son Tabhair: Agus air uairaibh ni bhfuil comhartha sambith air a nfhocal is cóir a ghearradh, gidheadh féudfuidh tù an lín do léghadh agus do sheinm gu fonnmhur, ma bheir tu fa dear gu bhfuil ochd siolaidh ann san chéud lìn agus sé siolaidh ann san dara lìn ma nseach.

Agus anois, a lèghthora dhiadha, do bhrìogh go drinn sinn an tsaothairsa chum gu biodh sì na meadhon chum Dia a ghlòrughadh, agus chum tanamsa, agus anmanann dhaoine eile do dhúsgadh, agus da ntabhairt air a naghaidh chum na sláinte bhiothbhuan; atà sinn aig earail ortsa ann a Ngcríosd, thù da gnàthughadh chum na ngcrìochaibh gcédna, agus gu háridh chum gu biodh do thogradh air na dhúsgadh, agus air na thògbhail suas gu tlachd do ghabhail ann an Dia; agus chum gu gabhadh Dia tlachd ionnadsa, chum gu biodh do chroidhe maille red theangaidh, do ghrádh maille red ghuth, aig seinm moladh don tì atá na chruthuightheoir, agus na shlanuighoir dhuit; a réir an roinn sin atá san Laidin;


[DA 6]

<eng>Non vox, sed votum; non musica
chordula, sed cor;
Non clamans, sed amans sonat in
aure Dei.<gai>

Se sin ren a rádh,
Cho né nguth binn, acht guidhe thréun;
Cho tèud, acht croidhe ceart;
Cho ghlaodh, acht grádh ni fuaim gu gèur,
a ngcluasaibh Dhè na bhfeart.

Fadheòidh, bi maille rinne aig guidhe an Tighearna chum soisgeul Josa Crìosd a chraobhsgaoileadh, agus da thríd sin a ríoghachd a mhéudughadh chum glòir an Tslánuighoir agus chum maith anmanna a Phobuil. Gràsa maille riot.


[TD 1]

SAILM DHAIBHIDH
A MEADRACHD.

SALM I.

BEannuight an duine sin nach gluais
a ngcomhairle na ndaoi,
An slighe fhiar na mbpeacach bao
na sheasamh fos nach bí,
A ngcathair fanoid luchd an spórs’
nach togair suigh’ gu bráth.
2 Acht gabhail toil do naomhreachd Dé,
ga smuaintiug~hadh oidhch’, is lá.

3 Mar chraoibh is amhluidh beithann sè
’gcois aibhne fás atà,
Do bheir na haimsir toradh trom;
gun duille chall no bláth,
Soirbhichidh leis gach ní da ndèan.
4 Ni hamhluidh sin do bhí
Na daoine peacach: acht mar mholl,
air fhuadughadh le gaoith.

5 Is uime sin ni sheasmhunn suas
na haingidh ann san bhreith,
Nò peacaich ann a ngcomunn naomhth’
na mfírenach gu seth.
6 Oir ffiosrach Dia ar slighe ghloin
na mfírenach ar fad:
Acht slighe fhiar na mbpeacach bao,
dimhilltar í gu grad.


[TD 2]

SALM II.

CReud as far ghabh na Geintligh boil’,
’san pobul fos gu cruinn,
Far smuaintigh siad beart dhìomhaoinach
nach fédfuidh chur an suim?
2 Rìoghridh na talmhann déirigh siad,
’sna prionnsidh móra tréun,
Anaghaidh Dé do chruinnig~headar,
’san tì do ung se fein.

3 Brismaid anois a ngcuibhreach dhínn,
(a dubhradar ar fad)
Na boinn do báill leo íathadh oirn,
dhínn tilgemaid gu grad.
4 An tí ar neamh na shuigh ata,
do ni se gáire fó:
Is mar chúis mhagidh beithann siad,
don Tighearn’ árd, gach lò.

5 ’N sin labhraidh se a mbriathraibh borb
na chorrigh riu gu garg,
Is cuiridh se gu cabhaig iad,
le lasan is le feirg.
6 Gidheadh do ungadh leam mo ríogh
gu fíor ar Sion caomh;
Is chuir me é na uachdaran
suas ar mo thulach naomh.

7 Cuirfam a ngcéill an tordug~hadh úd:
(dubhairt Jehóbha riom,)
Is tu mo mhacsa; sann aniugh
do ghineadh thusa liom.
8 Iarr orm, smar oighreachd bheiram dhuit
na geintiligh gu léir,
’S Mar Shealbh ro dhíleas bheiram dhuit
fad iomall crìch gach tír.


[TD 3]

9 Nítar le slait don iarunn chruaidh
gu luath a mbriseadh leat,
Na mbloidaibh bega pronnfar iad
mar phota criadh led neart.
10 O’ ríoghridh, uime sin anois
gabhuidhse ciall gu léir:
A bhreithaimh talmhuinn gabhaidh fos
deadh fhòghlam glan da rèir.

11 Don Tighearna Jehobha mór
adhruidhse dhò gu ceart,
Le heagal dèanuidh seirbhis mhaith
do Thighearna na mfeart.
’Sle ballchrith déanaibh gaírdeachas.
12 Don mhac is tugaibh póg,
Deagal gu lasadh ’fheargsan ruibh,
dar milleadh ann sam ród.

An uair do bheithas corrigh air
ag lasadh acht gu beag:
Is beannuight iad gach uile neach
an dòchas air do leag.


SALM III.

NAch líonmhur iad mo naimhd’, a Dhia,
síor dhol a méud gach lá?
Is luchd mo thriobloíd iomad íad,
ag éirigh riom do ghna.
2 Re manam iomdha deir, nach bhfuil
aon fhurtachd aig an Dia,
3 Ach stu fear togbhalach mo chinn,
mo ghloir, is tu mo sgia.

4 Ar Dia do ghairmas le mo ghuth,
d’ éist as a thulach naomh:


[TD 4]

5 Luigh, chodail, agus mhosgail me,
chum Dia me suas gu caomh.
6 Ni heagal leam deich míle sluaigh,
da ngcuairtighionn siad me.
7 Mo Thighearn’ èirigh suas gu luath,
is cuidìgh leam a Dhé:

Mo naimhde bhuail tu ar a ngiall:
bhris fìacla fos na ndaoi.
8 ’Sle Dia an furtachd: ar do shluagh
do bheannachd tá gun dì.


SALM IV.

O Thusa Dhia ùd mionracais,
èisd riom tra èigham riot;
’Stu dhfuasguil orm is me an teinn,
fóir orm, is èisd mo scread.
2 Mo ghlóir ca fhad a chlann na ndaoin’,
chum náire chaochlaig~heas sibh?
Ag tabhairt gráidh do dhíomhaoineas,
is leanas brèagan ribh?

3 Biodh agaibh fios gur roghnuigh Dia
dhò fein an duine naomhth’:
Tra ègham ris, do bheirionn sé
sár èisdachd do mo ghlaodh.
4 Biodh eagal oirbh, sna déanaibh lochd:
ler gcroidhe labhraibh fein
Gu huaigneach air ar leabuidh, fos
bibh tostach mar an gcèdn’.

5 Deadh ìobairt thaitneach tugaibh uaibh
don ionracas do ghná,
’S ar dóchas cuiribh ann an Dia,
ag earbsa ris gach lá.
6 Ni maith cia nochdfas dùinn anois?
ta mòran ac ag rádh:


[TD 5]

Acht dealradh glan do ghnùis, a Dhè,
tog oirnne suas do ghnà.

7 ’S mò chuir tu dhaoibhnas ann mo chroidh’,
nó nuair is lìonmhuìr coirc,
Nò, aca súd, is saidhbhre fíon
ag cinneachdin gun airc.
8 An síthchaimh luighidh me faraon,
is codlidh me le suain:
Os tus’ amhàin bheir dhamh, a Dhè,
fuidh dhìdean, comhnuidh bhuan.


SALM V.

DOm bhriathraibh, tabhair air’ a Dhé,
is beachduigh air mo smuain.
Eisd guth mo ghlaoidh, mo ríogh, ’smo Dhia,
oir guidham ort gu dián.
3 Mo ghuth do chluinntar leat a Dhè,
ar maidin gach aon là:
Gu moch do dhèanam urnaigh riot,
is dearcam ort do ghná.

4 Cho tus’ an Dia ler miann an tolc,
is lochd in chaidrann tù.
5 Cho seas an tamadan do làt~hair:
fuath leat luchd uilc nach fiù.
6 Do sgriosar leat luchd labhar tha bréig:
is gráin le Dia faraon
An duine fuilachtach, ’s an tí
chum cealgoireachd do chlaon.

7 Acht mise, tiocfam chum do theach,
thaoibh mèud do ghrása caomh:
Is ann a teagal adhram dhuit;
maghaidh red theampul naomhth’.


[TD 6]

8 Fa chúis mo naimhde, treoruigh me,
ad cheartas naomh, a Dhé,
Is dèunsa romham ar gach ball
do chasan díreach ré.

9 Oir ni bhfuil cinnt no ceart na mbéul,
fìor aingidhachd ionnt’ atà:
An scornach fosgailt ac’ mar uaimh,
le miodal teanga tlá
10 Le ngcomhairlaibh leig tuitam dhoibh,
sgrios iad, a Dhé, na nlochd:
Na mbpeacaid~haibh líonmhur fuaduigh iad:
oir rinn siad ceannairc ort.

11 Ach aoibhnas ar gach neach gu raibh,
ni barrant’ dhíot na nairc:
Is dèanadh iad buan gháirdeachas,
o rinn tu dhoibh cultachd:
Biodh ionnad ait, na ghràidhgheas tainm.
12 Oir beannuig~heann tus, a Dhé,
An fíreun: ni tu le do ghrás
a chuartug~hadh, mar le sgé.


SALM VI.

A Thighearn’, ann do chorrigh mhóir
na cronigh me gu garg,
Na dèan mo smachdachadh gu géur
an uair a lasas tfearg.
2 Déan trocair orm, a Dhia na ngrás,
oir lag atáim gun cheist:
Dhiá, slanuigh me anois a mfhéum,
O táid mo chnàmhan brist.

3 ’Ta manam ar na chrádh gu géur:
acht thus’, a Dhé, cia fhad?


[TD 7]

4 Pill, fuasgail manam: agus fóir
le trocair orm gu grad.
5 Oir orts’ a Thighearna san bhás,
cho chuimhnighear gun cheist:
Cia bheir dhuit buidheachas san uaimh,
no bheir ort luadh a mfeasd?

6 ’Táim sgídh lem osnaigh, feadh na hoidhch’
ag cur mo leab’ ar snámh:
Le déuraibh m’uirigh uisgeacham
san am bu chóir dhamh támh.
7 Mo shúil ata ar fáilneachadh
fa chúis mo bhróin gach trá:
Is ta ag dul gu haois, arson
muil’ eascairdeadh do ghna.

8 A luchd na haingidhachd gu léir,
imthibhse uam a mfad:
Oir chuala Dia gu trocaireach
árd-ghuth mo chaoi gun stad.
9 An athchuinghe do chuir me suas
do chual’ an Tighearn’ í,
Is gabhuidh sé gu toileach uam
an urnuigh do ni mi.

10 Ar meascairdaibh gu raibh ar fad
nair’, agus cúradh géur:
Is pfilleadh iad ar ais gu luath
le masladh mór gu léir.


SALM VII.

O Dhia mo Thighearn’, earbam riot:
orm furtigh agus fóir,
Is saor me fós o dhibhargadh
luchd leanmhuin orm an dtóir.


[TD 8]

2 Deagal mar ní an leomhan trèun
gu rèbar manam leis:
Ag déanamh liodairt dheth gu mion,
gun neach dam fhuasgladh as.

3 Jehobha Dhè, ma rinn me so;
ma tà lochd ar mo làimh:
4 Ma dhíocas olc do nfhear do bhí
an síthchaint dhamh, ’s an dáimh;
(Ni hamhluidh sin, acht rinn me ’ntí
a theasairgin gu blá
Do bhí gun adhbhar is gun chúis
na námhaid dhamh gach lá.)

5 Leanadh an námhaid manam féin,
glacadh se é, ’sgu lár
Saltradh mo bheatha, leagadh fós
monoir san dus le táir.
6 ’Eirigh, a tfeirg, tog suas thu féin,
fà chorrigh meascar thréin:
Is chum na breith a dórduigh tú
mosgail fam chúis a Dhé.

7 Mar sin ni coimhthionol an tsluaidh
do chuartughadh gun cháird:
Is uime sin fá ngcúis, a Dhé
pfill féin ar ionad árd.
8 Breith ar an phobul béiridh Dia:
’reir mionracais dèun breith,
Do réir mo neamhchiont féin, a Dhé,
gu teann cuir as mo leth.

9 Gu dtigeadh crìoch ar olc na ndaoi,
acht daingnigh daoine cóir:
’S fear sgrúdigh croidh’, is rannsigh ár,
Dia comhthromach na glóir.


[TD 9]

10 Sé Dia mo sgia, sé dhfurtaighas
ar luchd an chroidhe cheart.
11 Breithamh luchd córach Dia, gach là
a mfeirg re luchd drochbheart.

12 Ma se nach pillfionn sé air ais,
a chloidhamh liomhfar leis:
Ar lagh a bhogh’ do chuir gu teann
gu caitheamh ullamh deas.
13 Fíor acfuin agus inneal mairbh
do dheasigh sè dhò fèin:
A shoighde do luchd dimhargidh
do ullmhuigh sè gu trèun.

14 Fèuch, amhluidh iodhnadh mná re saot~hair,
mar sin re holc atá,
An taimhleas se bu torrchios dò,
bréug rugadh leis gun stá.
15 Do chlaoich se slochd, is threachaìl è,
thuit fein san díg do rinn.
16 Thig aimhleas a chlaigcean fein,
is fhorneart ar a cheann.

17 Do réir a cheartais molaidh me,
an Tighearn’ ar gach am:
Do dhainm Jehobha sinnidh me,
O sé is àird’ at’ ann.


SALM VIII.

JEhobha Dhia, cia mórdha tainm
ar feadh gach uile thír!
Do ghloir do shocraigh tu oscionn
na mflaitheas is na nspéur.
2 As bèul na naoi ’s na ngcìochran mao
bhri teascar dòrduigh neart,


[TD 10]

An námhaid chum gu gcoisgionn tu,
’san dioghaltach micheart.

3 Do spéuran tra thug me fanear,
obair do mhéura féin,
An ghéalach is na réulta glan,
do dhórduigh tu le chéil:
4 Créud é an duin’ gu gcuimhnis air?
no mhac gu fiosraighd leat?
5 Don inmh’, is beag do laghduig~hais air,
ar ’ndfuair na haingil ceart;

Do chuir tu coroin áluinn air,
le mais is gloir thar chách.
6 Ar oibribh fós do lámh ar fad,
thug uachdranachd gu brath:
Gach dúil do chuir fa chosaibh dhò
do chruthuigh thusa riamh:
7 Caoirigh, is buar, ’sgach ainmhidh fos
ta giomachd ar an tsliabh.

8 An éunlaith ta san aidheir shuas,
an tiasg ata sa chuan,
’Sna shiobhlas ar sligh’ tuinne fos,
sin thug tu dhó gu buan.
9 A Dhia ar Tighearn’ is ar triath,
tainmsa ca huasal é?
Ar feadh gach talamh is gach tír
is mórdha sud a Dhé.


SALM IX.

LE muile chroidhe bheiram dhuit,
ard-mholadh binn, a Dhé;
Is toibridh mirbhuileach ar fad
do innsam iad gu ré.


[TD 11]

2 Do dhèanam ionnad aoibhnas ait,
is gáirdeachas gu mór:
Do tainmse sinnam moladh binn,
O ríogh is áirde gloir.

3 Arís tra fhillfear ar an ais,
mo naimhde, théid gu lár;
Oir tuitidh siad is thèid dhoibh as,
a tfiaghnais féin gun dáil.
4 Mo chóir do rinn tu sheasamh dhamh
gu daingean is gu trèun:
Ad chathair chomhthrom shuigh tu suas
mar bhreithamh ceart a mbein.

5 Do rinn tu ar na cinnaibh smachd,
do sgrios na daoine daoi:
A nainm do chur tu as gu glan,
o linn gu linn a choidhch’.
6 O námh, chuaidh críoch ar sgrios a mfeasd:
leag thusa bailte tréun,
An iomradhsan ’san gcuimhne fos
do theirig sin leo féin.

7 Acht mairfidh Dia gu bunailteach:
chuir cathair suas chum breith.
8 Bheir ar an domhan comhthrom ceart,
le cóir don tsluagh fa leth.
9 Mar dhaingneach bithidh Dia na mfeart
don tí ata fo leon:
An triobloid tearmunn díleas è
re faicsin neach fuidh bhròn.

10 Gach neach ga bhfuil ar tainmíe fios,
ni dòchas dìot, is bun:
Oir mèud ’satà gad iarraidh, Dhè,
nior thrèig tu iad gu tur.


[TD 12]

11 Don Triath, ta gáiteach sliabh shioin
sinn moladh dhó gu binn:
Airisaibh fos ameasg an tsluaigh
na gníomhartha do rinn.

12 Tra nì se rannsachadh ar fuil,
’nsin cuimhneach orra tá;
Cho leig ar dearmad glaodh na mbochd
A ghairmas air do ghná.
13 Fóir orm, a Dhé, is amhairc ar
mo thriobloid O luchd mfhuath,
A Dhé ata gam thogbhail suas
O dhoirsaibh bàis gu luath.

14 An doirsaibh Inghean Shioin chaoimh
gu bhfoillsig~hinn tuile chliù:
Do dhèanam gàirdeachas ar sgá
na sláint’ do dheónigh tù.
15 Thuit sios na cinnigh ann san dìg
do thochail siad do chách:
Is ann san lìon a dhfoluigh siad,
ta ngcosa fein an sàs.

16 Aithnighear Dia san bhreith do nì,
tra thuitas daoi san drip;
Is ann a ngnìomh a làimhe fein
teannghlacar è san rib.
17 Pillfar luchd uilc is aingidhachd
gu hifrionn sìos gu léir;
’Sna fineachan nach cuimhnigh Dia,
pillfar iad sìos le chèil’.

18 An tainnis truadh cho dtèid è ’bhfeasd
ar dearmad no ar dì:
Air dochas fos an duine bhochd
gu brath ni fhaicear claoi.


[TD 13]

19 A Thighearn’, èirigh, ’s na leig buaidh
le neach dan dual a mbás;
Breith tugar ar na cinneachaibh
a tfiaghnais anns’ gach cás.

20 Cuir eagal orrasan gu mór,
Jehobha Dhia na mfeart,
Gu naithnigheadh na Geintiligh
iad fein na ndaoine meat.


SALM X.

CRèud as far sheasais fad o láimh,
Jehobha làidir thrèun?
An aimsir teinn is triobloid mhóir
fa ndéan tu tfolach féin?
2 Ta ’ndroch-dhuin’ ann na àrdan borb
ag díbhargadh na mbochd;
Acht glacar iad ’sna hinntleachdaibh
do dhealbhadar chum lochd.

3 Oir nì an drochdhuin’ ráiteachas
a miann a chroidhe fein,
’S na daoine sanntach molidh sé,
ge beag ar Dia a mèin.
4 An drochdhuin’ ag fior árdan gruaidh
ni ghairionn sè ar Dhia:
Na chroidhe ni bhfuil uair ar bith
aon smuaineadh air an triath.

5 Ta uile shlighthe doilghiosach,
’s árd o na shùil do bhreith:
Ag sèidadh pluic gu fanoidach,
ma eascairdibh gach leth.
6 Na chroidhe fein do labhair sè,
a mfeast’ cho ghluaisfar mi:


[TD 14]

Oir cho dtig amhghar orm gu bràth
no triobloid fos dom chlaoidh.

7 Do dhígan, mhallachadh, ’sdo ghò,
a bhèulsan làn atà:
Ta donas mòr is dìmhaoinas
fuidh theangaidhsan do ghna.
8 An diomhaireachd na ngclochan beag’
ghna-shuighionn sè gun fhios:
Ta shùil ar bochd ’sar neamhchiontach,
da mort an uaignidhas.

Ta shùile nimhneach mar a ngcèdn’
ro ghuineach gèur gu lochd,
Ag dearcadh ann an dìomhaireachd
a sgrios an fhìreun bhochd.
9 Mar leomhan luigh a mplaid ata,
na thàmh an garadh dìon,
’Ghabhail na mbochd: is ghlac se iad,
ga ntarruing ann na lìon.

10 Crúbaidh, is cromidh se gu làr,
chum dò nach moithiodh neach:
Le a laochraibh chum gu leagfadh sè
a mbochd ag gabhail seach.
11 A dubhairt se na chroidhe fèin,
dhichuimhnigh Dia gan cheist:
Do dhfolaigh sè a ghnúis a ngcèin,
ni lèir dho sud a mfeast.

12 Jehobha, èirigh suas an àird’,
a Dhia ta neartmhar trèun,
Tog suas do làmh: ’sna dearmaid chaoidch’
na deòridh bhochd na mfèidhm.
13 Na daoine dona creud fa ndèun
siad tailcais ort a Dhè?


[TD 15]

A dubhairt se na chroidhe fèin,
ni fhiosruighionn tu è.

14 Chunnaic tu sin, os duit is lèir
gach dochar, is gach spìd,
Chum le do làimh gu dtiobhradh dhoibh
comain an uilc do nìd:
Sann ort a dfag an duine bochd
ê fèin do chur fo dhìon,
Os tu fear cuidigh agus neart
na ndílleachdan gan mhaoin.

15 Gàirden an drochdhuin’ is an daoi
leon thus’, is bris a Dhè:
Is rannsigh ’mach a lochd gu gèur,
gu nuig nach fuighar è.
16 Gu suthain is gu siorruidh fos,
an Tighearn’ ta na rígh:
Sgriosadh na cinnigh ’mach gu glan
na fhearannsan do bhi.

17 Miann na ndaoin’ umhla chual tu, Dhé;
a ngcroidhe ni tu glèust,
Is bheir tu ar do chluas gan cháird
a ngearansan gu nèist:
18 Do chonbhail ceart re dílleachdan,
sre daoine brúite truadh,
Do chum nach dtugadh duin’ on úir
ni smó ar forneart luadh.


SALM XI.

MO dhóchas chuir me ann an Dia:
crèud é fa nabradh sibh
Re manam, chum mo chur ar gheilt,
teich as mar èun g’ar sliabh?


[TD 16]

Féuch chuir na haingidh bogh’ ar ladh’,
an saighd ar sreing do ghlèus:
Theilgin san droch’ an tí ta ceart
na chroidh’ agus na bhèus.

3 Ma théid na bunaite ar dhi,
crèud ní an duine còir?
4 Ta Dia na theampul naomhth’, ar neamh
ta chathair làn do ghlòir,
Is lêir da shùilaibhsan gach dùil,
san domhan mhór atá:
Le a roscaibh clann na ndaoin’ arfad
rannsighidh sè do ghnà.

5 Rannsighidh Dia na fireunigh:
acht luchd na haingidhachd,
Is fuath le anam, is gach neach
thug spéis do ragaireachd.
6 Ar daoinibh drochmhuint’ dòrtidh Dia
nuas painntearan gan dí:
Teine, pronnasc, is doinionn garbh,
cuibhrionn cup’ dhoibh do nî.

7 Oir Dia ta comhthromach is ceart,
is ionmhuin leis an chóir:
Ag amharc ar na fireuntaibh
le deadh-ghnùis, lán do ghlóir.


SALM XII.

NOis fòir, is cuidigh linn a Dhé,
oir deadh-dhuin’ ni bhfuil ann,
Na trèbhdhirigh measg clann na ndaoin’
ren faghail tá ro ghann.
8 Labhridh gach neach ren choimhearsan
an bhréug le miodal béil;


[TD 17]

Le croidhe dùbailt làn do cheilg
síor labhridh siad le chèil’.

3 Gach béul ta làn do ghabhann tlà
dan gnà bhi leam is leat,
An teanga bhruidhneach àrdanach
sgathar le Dia na mfeart.
4 A dubhairt, orra bheir sinn buaidh
ler dteangaidh fein amach,
Leinn fein ar bèil: cia chean an triath
do chuireas sinn fa smachd.

5 Re foireigneadh na ndeòridh truadh,
re osnaidh dhaoine bochd,
Nois èirgham, (dubhairt Dia:) dan dìon,
o luchd bagridh an lochd.
6 Is fìorghlan briathar Dhé gu dearbh:
amhluidh mar airgiod é
Do lèaghadh is do ghlanadh fòs,
fa sheachd an suacan crè.

7 Coimhedigh thus’ iad uil’, a Dhé
díonigh tu iad do ghnà
On ghinolachs’ anois atann,
o shoin amach gu bráth.
8 Gluaisidh gach èn taobh luchd a nuilc,
is togbhidh siad a ngceann;
An tan do chuirfar suas gu hàrd
na daoin’ is suarigh ’tann.


SALM XIII.

CIa fhada dhearmodair me leat
a Dhia, a nann gu bràth?
Cia fhada dhfolaig~heas tu do ghnúis
gu coimhtheach uam gach trà?


[TD 18]

2 C’fhad’ bhìm re comhairl’ ann mo chom,
le croidhe trom gach laoi?
Cia fhada dhàrduig~hear tharum suas
mo nàmhaid mar do bhi?

3 Tabhair fanear, is freagair me,
a Thighearna mo Dhia;
Soillsigh mo shúile, codal trom
chum bàis nach codladh me.
4 Deagal gu nabradh riom mo nàmh,
chuaidh agam air anois:
’Sgu dèanadh meascar gàirdeachas,
an uair a dhaomar mis’.

5 Achd dearb me as do ghràs, is biaidh
mo spiorad ait ad shláint’:
6 Is sinnidh mé gu binn do Dhia,
ar son a phailtas ghnáight’.


SALM XIV.

NA chroidhe deir an tamadan,
ni bhfuil ann Dia ar bith,
Taid truaillidh, suilltoil fos a ngníomh,
ni bhfuil ann neach ni maith.
2 An Tighearn’ damhairc sè o neamh,
ar chloinn na ndaoin’ anuas;
A dhfèuchuin an raibh tuigs’ ag neach
no dhiarradh Dia na ngràs.

3 Do chlaonadar a thaoibh ar fad,
ro shalach iad gu lèir:
Ni bhfuil èn neach re déanamh maith,
ni bhfuil fiú aon fuidh spèur.
4 Nach tuigionn luchd na hèugcorach?
ta ’gith ar fad ’sar lèud


[TD 19]

Mo phobuil suas mar aran blast’,
ar Dia ni ghairionn siad.

5 An sin do ghabh siad eagal mór;
ar son gu bhfuil gu fìor
Dia ann a nginolach is linn,
na mfìreunach do shìor.
6 Comhairl’ na mbochd do nàirigh sibh,
chionn Dia na thearmunn dò:
7 As Sion O gu dtiocfadh mach
sláint’ Israèl gach ló!

Tra bhèaras Dia ar ais o bhruid
a phobul fein le chèil’,
Ar Jacob bithidh aoibhnas mòr,
is aitas ar Isrèl.


SALM XV.

CIa fhanas ann do phaluinn shuas?
a Thighearna cia è?
Cia ’nti far leat ar do chnoc naomh
a chomhnuigheas gach rè?
2 An tì do ghluais gu trèbhdhireach,
is ionracas do nì,
Labhras an fhìrinn sin amach
na chroidh’ a steach do bhi.

3 An tì nach dèan ar neach ar bith,
cùlchàineadh le na bhèul,
Nach dèan èn lochd da chomharsnach,
’snach tog air fós droch sgèul,
4 Do nì trom thailcais ar an daoi:
acht onoir dhoibh do bheir
Da neagal Dia: nach caochail mionn
da dtigeadh call dó air.


[TD 20]

5 Airgiod ar ocar nach do chuir:
anaghaidh fos na nsaoi
Brìb nach do ghabh: cho ghluaisfar è
gu bráth mar sin do nì.


SALM XVI.

DHia, coimhed me, os ionnad fèin
atá mo dhóigh gu fíor;
2 O manam, dubhairt tu re Dia,
is tù mo Thriath gu síor.
Mo mhaithas ort ni rigionn sè,
3 Acht ar na naomhaibh ’tà
Ar talmhuinn, ’s ar na flaithaibh fíor,
ga bhfuil mo ghean ’s mo ghrádh.

4 Mòrmhéaduighear a ndoilghios doibh
a dheithfrighas gu luath
Ar lorg dé eile choimhigh bhrèig’
ag cur re cràbhadh truadh:
An deoch-ìobairt atá do dhfuil
ni ofrailam gun cheist,
Is ar a nainmnaibh ann mo bhèul
ni thiobhram luadh a mfeast’.

5 Cuibhrionn mo chup’ is moighreachd Dia:
’stu sheasas damh mo chrann.
6 A náitaibh aoibhneach thuit mo líon:
leam oighreachd bhreágh’ nach gann.
7 Do bheiram buidheachas do Dhia,
thug comhairl ’orm a mfhèum:
Ta màirne fós a nam na hoidhch’
gam theagasg mar an gcèdn’.
8 Do chuiras romham, anns gach cùis,
an Tighearn’ mòr do ghná;


[TD 21]

Os ar mo dheaslaimh gu bhfuil sé,
cho ghluaisfar me gu bráth.
9 Mo chroidh’ nì aoibhnas uime sin,
ni gáirdeachas mo ghlóir:
Nì mfheoil fos comhnuidh fhoistineach
le díon an dòchas mór.

10 Oir chean’ ni fhágann tu san uaigh
shíos manam ar én achd;
’Sni leigionn tú dod sheircin naomh
gu bhfaic se truailligheachd.
11 Dhamh sligh’ na beatha foillsig~hidh tú:
ad lát~hair lán aoibhnas ta,
Is ag do dheaslaimh fein a Dhè
mòr-shubhachas gu bráth.


SALM XVII.

EIsd thus’ a Thighearn’ ris a chòir,
mo ghlaodh tab~hair aire dhò,
Is cluinn a nurnuigh thig amach
om bhèul gun bhrèug, gun ghó,
2 Mo bhreith o tfhiaghnais thigeadh ì:
led shùilaibh lérsineach,
Fèuch ar na neithaibh sin a Dhé,
ta ceart is comhthromach.

3 Dhearbh tu mo chroidh’, is dfiosruighis
sa noidhche, dfionn gu gèur,
Cho dfuair tu maoin: oir bè mo rùn
nach peacaighainn lem bhèul.
4 Fa thiomchioll oibridh dhaoine fos,
ghléidh me me fhein gu beachd,
Le guth do bhèil, O chèmanaibh
luchd braid is ragaireachd.


[TD 22]

5 Cum m’imtheachd suas aDhia na mfeart
ad shliththibh ceart gu trèun,
Ad chasan díreach cum me suas,
nach sleamhnuigh uam mo chèm.
6 Do ghairmas ort, a Dhè, fa chùis
gu nèisdfadh tusa riom;
Do chluas dom ionnsaidh crom a nuas,
is fos mo ghearan cluinn.

7 Taisbein do chaoimhnas iongantach
ta gràdhach lán do chlú,
Do shaorus le do dheaslaimh fein,
an drong dan dóchas thú,
On droing na naghaidh thogas ceann.
8 Acht coimhed me gu trèun
Mar chloich do shùl: dèan folach orm
fuidh sgáil do sgiatha fein.

9 On drochdhuin’ ta re forneart orm,
O naimhdaibh manma trèun
Ata gam chuartachadh gach taobh,
mo choimhed orra dèan.
10 Na nsaill ata siad druidte suas,
cainnt uaibhreach ta na mbèul.
11 Chrom siad gu lár is dhearc le nsùil:
is chuartigh siad ar gcèm:

12 Mar leomhan gionach togarach
chum cobhartigh do ghná,
Mar leomhan òg an dìomhaireachd
ag luigh a mplaid atá.
13 Eirigh, a Dhè, is coisg mo nàmh,
leag síos gu talamh è:
On drochdhuin’ ta na chloidhamh dhuit,
saor manam uaidh a Dhè.


[TD 23]

14 On dream ta dhuits’ a Dhè, mar láimh,
o dhaoinibh saoghalt dán,
Ga bhfuil a ngcuibhrionn is a ncuid
san bheathaidh so amháin.
Da bhfuil tu tabhairt làn a mbronn
as tulidh dhíomhair fòs:
Làn cloinne ’taid, fuìghleach a maoin
fágbhuid dan leanbaibh óg.

15 Achd mise chean’, do dhearcam air
do ghnùis a bhfírentachd:
Ar mosgladh dhamh, lán díolfar me,
a Dhè, led chosamhlachd.


SALM XVIII.

MO chion ort fein, a Dhia, mo threis.
2 mo charraig Dia gu ceart,
Mo dhaingneach, is mo shlánuighoir:
mo Thighearn’, is mo neart,
An tì an cuiram dòchas fòs,
mo thargaid is mo sgia,
Adharc mo shlànuigh è gu beachd,
mo bhaidal àrd se Dia.

3 ’Nois gairam ar an Tighearna,
da ndlighar moladh síor;
Mar sin o meascairdaibh gu lèir
coimhedar me gu fíor.
4 Chuir tuilteach drochdhaoin’eagal orm,
chuaidh umam guin an èug.
5 Pian ifrionn agus eangach báis,
romham gach áit’ do bhìd.

6 Am ègin ghoir me ar mo thriath,
d’èigh le mo ghlaodh gu hárd:


[TD 24]

Is as a theampul naomtha fein
d’èist sé mo ghuth gun cháird:
Na fhiaghnais is na èistachd fein
mo ghlaodh do ránig suas.
7 An talamh ar gach cém an sin
do chriothnuigh, chrathadh, ghluais.

Iochdar na ngcnoc agus na mbeann,
do ghluaisadh sin gu garg,
Do chriothnaigh is do chrathadh iad,
do bhrígh gu raibh air fearg.
8 Chuaidh deatach as a shròin amach:
is teine loisgeach mór
Chuaidh as a bhèul, is lasadh leis
do dheibhlaibh ni bu leór.

9 Du lùb se fós na neamha fuidh,
’s anuas do thurling sé:
Fíor dhorchadas is duibhaigean
do bhí fuidh chosaibh Dè.
10 Ar chèrub mharcuigh sé gu hárd,
ar itaig fos do chuaidh:
Do bhì sè luath ag italigh,
ar barraibh sgia na gaoith.

11 Dubhdhorchadas mar dhíomhaireachd
do chuir sè uime fein:
Bu phubul dó na huisgigh dorch’,
is nèulti tiugh’ na nspéur.
12 Do chuaidh a néulti tiugh’ le chéil,
is clocha meallain fos,
Is èibhla teineadh roimh’ do chuaidh
O ndealradh bhí na ghnùis.

13 Rinn Dia sna spéuraibh tairneanach,
do leig an tí is àird


[TD 25]

A ghuth amach, le cloichshneachd chruaidh
is èibhlaibh teth gun cháird.
14 A shoighde leig se chuc’ amach,
do sgaoil se iad ar fad,
Tein’-aidheir orra theilg gu mór,
ler chlaoidhadh iad gu grad.

15 Aigèan na nuisgeadh chonncas ris,
bhi grunnd an domhain nocht:
Le tanail as do shróin, a Dhè,
led achmhasan is smacht.
16 As ionad árd do chuir se nuas,
is bhuin se mis amach,
Is rinn mo tharruing mar an gcéudn’
a huisgaibh iomarcah.

17 O meascar tulchuisach is trèun
do anacail se mi,
’So luchd mo mhìruin agus mfuadh:
oir láidir orm do bhi.
18 An lá mo thriobloid is mo theinn’
thug ionnsaidh orm gan fhios:
Ach do bhi Dia na throstan damh,
cho sleamhnuigh uam mo chos.

19 Gu hionad farsing agus rè
amach do thug se mí:
Mo theasairgin do rinneadh leis,
oir ciàtfach dhíom do bhi.
20 Reir m’ionracais, is gloine lámh,
do chúitigh Dia maith riom.
21 Om Dhia nior chuaidhm gu haingidh olc,
sligh’ Dhia do choimhdeadh liom.

2 Oir uile bhreith do bhi am lat~hair:
a statnin uam nior chuir.


[TD 26]

23 Bu trèbhdhireach na fhiaghnais me:
om aingid~hachd fein do sguir.
24 Reir mionracais is gloine lámh,
an sealladh beachd a shúl,
Do rinneadh mis’ a chúiteachadh
gu caomh le Dia na ndúl.

25 Don duine ghrasoil, grásmhur thu,
díreach don trèbhdhireach.
26 Glan tu don duine ghlan, is fiat’
don duine fhiat’ ma seach.
27 Na daoine ta fuidh thriobloid mhoir
lán shaorann tu gach áit:
Acht bheir tu ’nuas an mhuintirsin
ga bhfuil an sealladh árd.

28 Oir lasfaidh tu mo choinneal damh,
do ni mo Dhia smo Ri
Mo dhorchadas a shoillseachadh
chum soiller glan go mbi.
29 Mór-mhalshluadh, le do threis a Dhè,
do bhriseadh leam ar fad:
Le neart mo Dhia thar ball’ a lèm,
do chuaidh me fhèin gan stad.

30 Acht Dia chean’, ta a shlighe ceart,
do dhearbhadh focal Dè:
Don dream gu huile earbas as,
da ndìon is targaid è.
31 Oir cia ’s Dia, ach Jehobha ann?
cia ’s carruig acht ar triath?
32 An neach do ni mo shlighe ceart,
’sa bheir dhamh neart, se Dia.

33 Mar chosaibh fèigh ta luath chum rith
mo chosa do rinn se,


[TD 27]

Ar m’áitaibh àrd gam shocrachadh,
gcoinne nach gluaiste me.
34 Gu comhrag theaguisg se mo lámh:
ionnas gur leam do chuaidh,
Gur bhriseadh le mo ghairdenaibh,
sár bhogh’ don stálinn chruaidh.

35 Do thug tu sgia do shláinte dhamh,
do dheas lamh chum me suas,
Thug orm do chaoimhnas is do ghrádh
gu hinmhe mhòir gu dfás.
36 Mo chémna rinn tu farsing fúm,
sin damh mar fuaradh thus,
Ionnas gur socrach sheasmhas me,
cho sleamhnuigh uam mo chos.

37 Lean me mo naimhd’ is ann san ruaig
orra do rug gu cas:
Is achd gur chlaoidhadh iad gu léir
nior thillios fein ar m’ais.
38 Gun chomas éirigh lot me iad,
do thuit siad fuidh mo chois.
39 Le neart chum cath do chrios tu me:
na dhéirigh riom leag thus’.

40 Ar muineal thug tu dhamh mo námh:
luchd mfhuadh gu claoidheadh me.
41 Ghlaodh siad, sda mfurtachd ni raibh neach:
re Dia, ’snior fhreagair sé.
42 Amhluidh mar dhus ag dol le gaoith,
gu mion do phronn me iad:
Do thilg me iad amach arís
mar chlábar ar an tsráid.

43 O stríbh na ndaoine shaor tu me,
rinn ceann na mfineach dhíom:


[TD 28]

Na daoine riamh nach bàithnidh dhamh
re seirbhis damh do chìom.
44 Ar cluinntin doibhsan iomradh orm,
gèìlfidh siad dhamh gan stad:
Do ni dhamh coigrigh mar an gcèudn’
a nísliug~hadh fein ar fad.

45 Lán-searguidh is dubh-chríonaidh as,
iarmad na nallmharach;
Ag teachd le heagal ’suamhunn mór
O ngaradh fein amach.
46 Dia beo ata, beannuight gu raibh
mo charruig fein gu brath:
Is Dia mo shlàinte bithadh sè
ar árdughadh do ghna.

47 Mo dhioghaltas, smo leasachadh
se Dia do bheir amach:
Sè fos a chuiras fuidh mo smachd
na slóigh gu hiomadach.
48 Sé fhuasglas o mo naimhdaibh me,
’stu thog me thar gach neach
A dèirigh riom; is rug me saor
O fhear na hègcorach.

49 A measg na ngeintlach uime sin
do bheiram dhuits’, á Dhé,
Mor-bhuidheachas, do tainmse fos
ard-mholadh sinnidh me.
50 Do bheir se fuasgladh mòr da rígh:
le pailteas ni se gràs,
Ar Dáibhi, neach do ungadh leis,
is ar a shliochd gu brath.


SALM XIX.

GLoir Dhè do fhòillsighionn na neamh:
sna spéura gniomh a lámh.


[TD 29]

2 Ta la aig dèanamh sgeul do lá,
is oidhch’ do dhoidhch’ gan tàmh
Ag teagasg eolais, ans’ gach àit’.
3 Oir ni bhfuil ionad ann,
No cainnt, no uirchioll fos ar bith,
nach cual a nguth gach am.

4 Chuaidh ’nlìn’ ar feadh gach tír amach
a mfocal chuaidh an gcèin
Gu crích na cruinne, chuir se ionnt’
buan pháluinn árd don ghréin:
5 Neach ta mar nuadh-fhear-pósta teachd
o sheomra fein amach,
Ta ait, mar ghaisgeach trèun ag rith
coimhliong’ gu togarach.

6 Ag dol amach o chrioch na nspéur,
ma ngcuairt ga ngcríoch do ghna:
Sni bhfoluighear o theas na grèin’
aon ni san chruinne ta.
7 Is iomlan lagh Jehobha mhóir,
an tanam iompoigh’ sè:
Teistas an Tig~hearna ta se dearbh,
don tsimpligh glic do ni.

8 Ta stutuin fos an Tig~hearna ceart,
’gcur aoibhnais ann sa chroidh’:
Glan aitheanta Dè ag soillseachadh,
na nsúl’ nach maith do chí.
9 Eagal an Tig~hearna fiorghlan è,
buan-mhaireachduin do ghna:
Fior agus comhthromach ar fad,
a bhreitheamhnais ata.

10 Is fearr re niarraidh iad na ntór,
an tór is fearr ar bith:


[TD 30]

Nis millse no an mhil atáid,
no cíor mheala ren ith.
11 Ag faghail rabhaidh fos, ata
do shearbhant’ uadh’ do ghna;
Is ann na ngcoimhed cùramach
mór-thuarasdal ata.

12 Cia thuigeas chean’ a sheachran fein?
glan O lochd diomhair me.
13 O pheacaig~hibh dánadais ar ais
cum tóglach fein a Dhè;
Na biothadh ac’ ârdcheannos orm:
an sin bím trébhdhireach,
Agus on pheacadh mhór do bhím,
fíor ionraic neamhchiontach.

14 O Dhia mo neart, ’smo shlánuighoir,
an deadhthoil gabh uam fein
Na smuaintigh ta am chroidh’ a stigh,
is briathra glan mo bhèil.


SALM XX.

GU freagradh Dia thu ann an lá
do thriobloid, is do phéin,
Gu dèanadh ainm Dia Jacob fos
do choimhed ann a tfhéidhm.
2 Gu ccuireadh chugad comoradh
trá, as a theampul naomh:
Is dèanadh sé do neartachadh
as Sion fein gu caomh.

3 Cuimhnighadh sé gu grásmhur dhuit
tuil’ ofrala gu grad,
Is gabhadh sè gu taitneach uait
tiodhbarta loisgth’ ar fad.
4 Do réir deadh-rùin do chroidhe fèin
tiobhradh se dhuit gu maith,


[TD 31]

Coimhlíonadh se gach comhairle
ta ann do chroidh’ a stigh.

5 Do ni sinn aoibhnas ann do shláint’,
is ann an ainm ar nDiain
Suas togbhidh sinn ar bratighan:
Dia ’dheonug~hadh tuile mhiann.
6 ’Nois ’sfiosrach me gu teasairg sé
an ti do ungadh leis:
Is le neart saoridh deaslaimh’ Dè,
O neamh do éistar ris.

7 Ta cuid ag earbs’ a carbadaibh,
is cuid a heachuibh árd:
Achd ainm Jehobha chean’ ar Dia
cuimhnighidh sinn’ ’sgach áit.
8 Do isliug~hadh iad, is thuit siad síos:
achd déirigh sinn’ is sheas.
9 Dhia, fóir; is éisdeadh rinn an rìgh
tra ni sinn gearan ris.


SALM XXI.

A Mèd do nearts’ a Dhé na ndúl,
biaidh aoibhnas ar an rígh:
Is ann do shláinte throcairaich
sólas cia méud do ni?
2 Làn-mhiann is rún a chroidhe fein
do thug tu dhó gu seth:
Aon athchoinigh do iarr a bhéul
nior dhearnas air a chleth.

3 Oir beannughadh an mhaithas mhóir
sin thugas dó gu moch:
Is chuir tu coroin árd ma cheann
don ór is deirge dreach.
4 Do iarr sé ortsa beatha bhuan,
sin thug tu dhó gu fíor:


[TD 32]

Do thug tu síneadh saoghail dò,
do chum bheth beo gu sìor.

5 Do thaoibh na slàinte thug tu dhó
is mòr a ghloir gach am:
Ard-onoir agus mórdhalachd
do chuir tu ar a cheann.
6 Oir rinneadh leat ro bheannuight è
ar feadh gach rè gu beachd:
Is rinn tu è lán-aoibhneach fòs
led ghnúis an trócaireachd.

7 Oir ann an Dia Jehobha mòr
earbidh an rígh do ghna:
Trìd trocair’ fos an ti is aird’,
ni ngluaisfar é gu brath.
8 Aimsigh do ghlac ar huile nàmh:
ar heascar do làmh dheas.
9 Mar àmhuinn thinntigh nì tu iad
an aimsir tfeirg’ da nsgrios:

Na chorrigh mhòir ni Dia gu fíor,
an slugadh sios ar fad,
Is nìtar orra milleadh fos
le teine mór gu grad.
10 An toradh sgriosfidh tu on tìr,
’san síol o dhaoinaíbh as.
11 Oir chum siad chugad olc: sdo dhealbh
feall ghrànd, nach dféud cur leis:

12 Is uime sin led shoighdaibh glèust’
ar sreing re naghaidh súd,
Bheir orr’ air ais gu rachadar,
sgu pilleadar ar gcùl
13 Arduigh thu fein, ad chumhachdaibh,
a Thighearna na mfeart:


[TD 33]

Mar sin sior-chanfidh sinn do chlu,
is molfidh sinn do neart.


SALM XXII.

Mo Dhia, mo Dhia, creud me far thréig?
le tfurtachd uam a ngcèin,
O bhriathraibh goirt’ mo bhúíridh áird
gan fhuasgladh orm a mféidhm?
2 Mo Dhia, nior thug tu freagradh dhamh,
san ló do ghairmas ort;
An uair bu chòir dhamh támh san oidhch’,
ni bhfuilam fein am thosd.

3 Ach thusa chean’ ta fíorghlan naomh,
a Dhe oscionn gach sgéil,
Ad chomhnuidh ann san àros sin,
a bhfuil clu Israéil.
4 Do rinn ar sinnsir dhíotsa bun:
is shaor tu iad mar dhearb.
5 Do ghlaodh siad riot, is shaoradh iad:
dhearb riot, gun aghaidh dhearg.

6 Acht mise fos cho duin’, acht cnuimh:
gráin daoin’, is tâir na nsloìgh.
7 Cûis crathadh cinn, is casadh bèil,
spòrs’ do na chi mo dhòigh.
8 Ag rádh, do rinn se bun a Dia,
chum bfuasgladh air na fhém:
Nois deanadh sé a theasairgin,
o thug se toil do fein.

9 Acht ’stus an ti do bhuin amach
a broinn mo mháthar mi;
Is tû bu bharant’ dochais damh,
’ntra ar an chìch do bhim.
10 On bhroinn do theilgadh ortsa me,
ar bheth dhamh òg is mao;


[TD 34]

O thánig has as a bholg amach
is tu mo Dhia ro chaomh.

11 A Dhé na biosa fada uam,
oir ’sdlù dhamh triobloid theann;
’S gun agam neach dam chuideachadh
no urra chuireas leam.
12 Do chuartigh umam mòran tarbh
am thimchioll ar gach láimh:
D’iath umam tairbh ro láidir bhorb
a mBásan bhi na ntàmh.

13 Gu farsing dfosgail siad a mbeul,
mar leomhan állta garg;
Ag tabhairt sithidh réubigh orm
le búireadh fiaghaigh borb.
14 Mar uisge dhóirteadh mis’ amach,
mo chnámhan sgáint’ o chèil’:
Mo chroidh’ am chom an taobh a stigh,
ar leaghadh tá mar chéir.

15 Ar tiormachadh mar phota criaidh
ata mo neart a Dhé;
Mo theang’ ar leanmhuin re mo ghiall;
Gu hùir bháis thug tu me.
16 Oir d’iath siad umam madridh gharg,
bhuail umam thall sa bhos
Mor-bhuidhionn luchd na haingidhachd:
lot siad mo lámh ’smo chos.

17 Mo chnámhan uile féudfuidh me
an áireamh leth ar leth:
Gu géur atáid ag amharc orm
ag dearcadh orm gu seth.
18 Mo thruscan eatora do roinn,
croinn chuir siad ar mo bhrot.


[TD 35]

19 Acht fad’ om chobhair Dhia mo neart
na fan, achd deibhthrigh ort.

20 Do manam tabhair fuasgladh deas
on chloidhamh sgaiteach gheur:
Is maon-ghradh gu ma saorthar leat,
O neart na madradh thrèun.
21 O bhèul nan leomhan láidir borb
dhe' fuasgail orm gun stad:
O adharcaibh na mbuabhul tréun;
oir chual tu me gu grad.

22 Dom bhráithraibh cuiram tainms’ a ngcéill:
san eireachd molfam thu.
23 ’Shìol Jacob, ’sa luchd eagla Dé,
gloir tugaibh dhò is clú:
Oirbhs’ Iarmad Israhéil ar fad
biodh eagalsan gu mòr.
24 Oir tarcuis riamh cho drinn ar bochd,
’snior ghabh se gráin da leon:

Nior fholaigh air, ’snior cheil a ghnùis
da thrèigsin ann na theinn,
Tra rinn se glaodh is gearan ris,
thug éisdeachd dò gu binn.
25 Sann ortsa bhìos mo mholadh àrd
san eireachdas a Dhé:
Mo bhòid do ìocfam fos an lat~hair,
na druing’ dan eagal é.

26 Na daoine sin macant’ ata
iòsaid is gheibh an sàth:
Na dhiarras Dia ard-mholaid è;
bhur croidh’ biaidh beo gu bráth.
27 Pillfidh re Dia gach iomall tìr’,
ag cuimhniug~hadh air fa leth:


[TD 36]

Is sluadh na mfineacha gu lèir
dhuit géillfidh siad gu seth.

28 Arson gur le Jehobha mòr
an rioghachd le cóir cheart:
’Sa measg na mfineachan ar fad
aig uachdranachd is neart.
29 Na daoine reamhar anns gach tìr,
íosuid is gèillfid dó:
Dhó cromidh sìos na thèid san uaimh,
cho chum neach a anam beo.

30 Thig sliochd is seirbhis níd do Dhia,
dhò measar iad mar linn.
31 Innsid a cheart don ál re teachd,
gurb’ eisin sud do rinn.


SALM XXIII.

IS sè Dia fein is buachail’ damh,
cho bhi me ann an dì.
2 Bheir se fanear gu luighinn síos
ar cluanaibh glas le sith:
Is fos re taobh na naibhnichan
thèid seachat sìos gu mall,
Ata sé ga mo threorughadh
gu mín rè ans gach ball.

3 ’Ta ’gaisag manam dhamh ar ais:
is treorachadh mo chèm
Ar slighibh ghloin na fìreuntachd,
ar sgáth dheádh-ainme fein.
4 Seadh fos a chean’ da ngluaisfinn trìd
ghleann dorcha sgàil an bháis,
En olc no urchoid do theachd orm
ni heagal leam ’sni cás:

Arson gu bhfuil tu leam do ghna,
do lorg, ’sdo bhata trèun,


[TD 37]

Atàid ag tabhairt comhfhurtachd
is fuasglidh dhamh am fhèm.
5 Damh dheasuig~has bórd ar beul mo nàmh:
le hola dhung mo cheann,
Cur thairis ta mo chopan fos
ag méud an làin atann.

6 Acht leanaid maith is trocair riom,
a ngcion a bhíos me beo:
Is comhnuigham an áros De,
ar fad mo rè ’smo ló.


SALM XXIV.

’S Le Dia an talamh, is a lán:
an domhan, sna bhfuil ann.
2 Oir shocruigh sé ar cuantaibh é,
ar srothaibh leag gu teann.
3 Cia è an fear a reachas suas
gu tulach naomhtha Dè?
Is ann na ionad naomhthasan,
cia sheasas ann gu ré?

4 An tì ga bhfuil na lámhan glan,
is croidhe neamhchiontach;
Anam nior thog re diomhainas,
nior lugh mionn íganach.
5 An tí sin beannughadh O Dhia
do gheibhann sé gu pailt,
Is ionracas faraon on Dia
’sbun sláinte dhò na airc.

6 Se sin an ginolach san dream
a dhiarras è gu mòr:
Ta ’g iarraidh taghaidh is do ghnúis,
O Jacob mar is còir.
7 O gheatuidh, togaibh suas bhur ccinn,
is èirghibh chean a nàird,


[TD 38]

A dhoirse siorruidhe; rìgh na gloir’
gu dtigeadh se ga áit’.

8 Cia è sin fein ard-righ na gloir’?
an Tighearna láidir trèun,
Jehobha neartmhur cruaidh a ngcath
bheir buaidh amach dho fèin.
9 A gheatuidh, togaibh suas ar gcinn,
is èirghibh chean’a nàird
O dhoirse siorruidhe: Rìgh na gloir’
gu dtigeadh se ga àit.

10 Cia è sin fein ard-righ na gloir’?
Jehobha mòr na nslògh,
Se fein is righ na gloir atann,
gun choimeas idir dhò.


SALM XXV.

DHia, togbham manam riotsa suas.
2 Mo Dhia, mo mhuinghin dheas,
Dom ionnsaidh na leig àdhbhar náir’:
dom eascar gàirdeachas.
3 Fuidh nair’is masladh na leig neach
da ngnà bheith feithamh ort:
Acht nàire gu raibh ar an dream
do ni gun àdhbhar lochd.

4 Foillsigh do ròdsa dhamh a Dhè;
ad shlighthe teagaisg me:
5 Is treoruigh me a thfirinn ghloin,
smo theagasg déan a Dhe:
Oir ’stu is Tighearn’ ann gu dearbh,
’stu slàinte dhamh do ghna,
Is ort atàim ag feithamh fos
le foighid mhòir gach la.


[TD 39]

6 Cuimhnigh, a Dhè, do thrócair chaomh,
do chaoimhnas lán do ghrádh:
O chian na ngcian do bhi siad ann,
san aimsir fad’ on la.
7 Na cuimhnigh peacaidh mòige dhamh;
sna lochda do rinn mé:
A réir do throcair’ cuimhnigh orm,
ar sgáth do ghrás, a Dhé.

8 Is maith ’sis dìreach Dia na ndúl:
Is ar an ádhbhar òd
Do dheánann sé na peacaich thruadh
a theagasg ann san ròd.
9 Treoruighidh se na daoine ciuin
a mbreithamhnas gu ceart:
’Sna daoine mìne teagaisgidh
na shlighe Dia na mfeart.

10 An trocair’ is an fhìrinn rè
sud sligh’ ar Dia ’sgach ball;
Don druing a chumas gealladh ris,
snach leig a theist ar chall.
11 Sgáth tainmse, logh mo chionta fos,
oir ta sud mòr, a Dhé.
12 Cia mfear dan eagal Dia? san ròd
’sion-roghnuigh seoluidh sé.

13 An seasgaireachd ni anam tàmh,
’sle ’shliochd le ceart an tìr.
14 Ta rún an Tighearn’ ag an dream
da neagal é gu fìor:
Is nìtar leis a chumhnant fos
fhoillseachadh dhoibh gu ceart.
15 Ataid mo shuile fein do ghna
re Tighearna na mfeart:


[TD 40]

Ar son gu spìonaidh se mo chos
gu haithghearr’ as an rib.
16 Pfill chugam, is déan tròcair orm:
am aonar ’táim, ’sfuidh dhrip.
17 Ta teinn mo chroidh’ ag dol a méad:
saor me om amhghar geur.
18 Fèuch ar mo phéin, is m’anshocair,
’smo pheacaidh logh gu léir.

19 Mo naimhde guineach toir fanear:
oir ta siad lìonmhur ann,
Fuath nimhneach agus mìrunach
ta aca dhamh nach gann.
20 Dhia coimhed manam,’sfurtaigh orm:
na leig fuidh náire mi,
Mo dhochas uile leagas ort,
ar son gur tu mo rìgh.

21 ’Nois dèanadh ionracas is còir
mo dhion: ’smi feithamh ort.
22 Dhia, fuasgail ar cloinn Israhéil,
o ’nuile amhghar ghoirt.


SALM XXVI.

TAbhair orm breith, a Dhia na ndùl,
am neamhchiont’ ghluaisas fein:
O rinn me dòchas maith a Dia,
cho sleamhnuigh uam mo chém.
2 Dhia, fionn mo chroidh’, is máirne fos,
fidir is ceasnuigh mé.
3 Oir dearcam ar do chaoimhneas gráidh:
ad tfìrinn ghluais me Dhé.

4 Le cuideachd dhiomhain riamh nior shuigh,
cho siobhlam le luchd saoibh.
5 Is beag orm coimhthionol an uilc:
’scho suigham leis na baot~haibh.


[TD 41]

6 An neamhchiont glanidh me mo lámh:
is cuartig~ham taltair, Dhè.
7 Gu bhfoillsig~hinn le guth molaidh árd,
do mhírbhuilte gu léir.

8 Comhnuidh do theachs’ is ionmhuin leam,
a Thighearn’ is a Dhé,
Gnà-aite bunaidh tonorach
is leam ro-ionmhuin é.
9 Le peacachaibh luchd déant’ an uilc
na cruinnigh manam bochd,
Na cuir mo bheath’ na ngcuideachd súd
ta fuileachtach gu lochd.

11 Ga bhfuil an donas mòr na nglaic:
lán bríbain an lámh dheas.
11 Acht gluaisams’ ann mo neamhchiont’ fein,
ad thròcair saorsa mis.	
12 Na seasamh ta mo chos gu beachd
ar ionad comhnard rè:
Is ann a ngcoimhthionol na naomh,
beannuigham thus a Dhé.


SALM XXVII.

SE Dia mo sholus. is mo shláint’,
cia chuireas eagal orm?
Sé neart mo bheatha Dia na ndùl,
cia chuirios faitchios fùm?
2 Mo naimhde, meascairde luchd uilc,
tra thánig orm gu bras,
Gu gionach dithe mfeola suas;
fuair tuisleadh, thuit gu cas.

3 Sluagh námhad ge do théisdeadh me,
ni heagal le mo chroidh’:
Da néirgheadh cogadh ’maghaidh fos,
as so mo bhun do ni.


[TD 42]

4 Aon ni do mhiannuigh me o Dhia,
gu minic iarram è:
Do bheith am chomhnuidh feadh mo lá
an tigh ’san áros Dè;

Do chum gu bhfaicinn fein gu glan
maise Jehobha mhòir,
Gu bhfiosruighinn ’sgu bhfuighinn sgéul,
na theampull mar is còir.
5 Oir ni se mfolach ’nam na hairc
na phubul: dìon do nì
An diomhaireachd a phailuinn damh,
ar charraig socrionn mi.

6 Os cionn mo naimhde ta fam chuairt
nois togbhar suas mo cheann:
Glan ìobairt aoibhnais uime sin
ga phubul bheirthar leam:
Is sinnidh me gu togarach,
seadh, canfam fos gu binn
Ceol agus moladh àrd do Dhia
ar feadh mo rè smo linn.

7 Le guth mo bhéil tra éigham riot,
tab~hair èisteachd dhamh, a Dhé:
Le iochd déun tròcair’ orm is fòir,
gu grásmhur freagair me.
8 Iarr m’aghaidh, nuair a dubhrais riom,
a dubhairt manam leat,
Taghaidh, agus do ghnùis, a Dhé,
sin iarram fein gu hait.

9 Na folaigh uam do ghnúis, a mfeirg
na dìbair tóglach fein:
’Stu chuidigh leam, a Dhé mo shláint’,
na fágsa me ’sna tréig.


[TD 43]

10 Tra thréigas m’athair me gu tur,
’smo mháthair fos faraon,
Do ni an Tighearn’ ann an sin
mo thogbhail suas gu caoin.

11 Dhia, teagaisg dhamh do shlighe fein:
is treoruigh mis a Dhé,
Fa chúis mo naimhde mìrunach,
ar casan dìreach rédh.
2 Do mhìrun meascairdeadh ro gheur
na tabhair thairis damh:
Oir d’éirigh riom luchd fiaghnuis bhréig
is dream a bhrúcas nimh.

13 Rachadh mo mheisneach uil’ ar gcúl,
mun’ gcreidfinn maithas Dé,
Gu bhfaicsinn sin a dtìr na mbeo
dom fhuasgladh ann am fhém.
14 Fuirigh gu foighidneach re Dia,
glac chugad meisneach mhòr,
Is bheir se spionnadh croidhe dhuit:
fuirigh re Dia na glòir’.


SALM XXVIII.

A Dhia mo charraig, èigham riot,
ad thost na bìosa uaim:
Deagal led thosd, gur cosmhuil me
re daoinaibh théid san uaimh.
2 Guth m’athchoinge tra èigham riot,
éisd thus an sin a Dhé:
Tra thogbhas me mo làmhan suas
gud theampull naomhtha fein.

3 Le luchd an uilc ’sna hègcorach,
na tarraing me gu bràth:
Len gcomharsan a labhrus sìth,
acht olc na ngcroidh’ ata.


[TD 44]

4 A réir a noibre, tabhair dhoibh,
do réir an rùin chum lochd:
Is cùitigh riu droch-ghniomh an lámh,
amhluidh mar thoill siad ort.

5 Do bhri nach tuig siad oibridh Dhé,
no gnîomh a láimhe fos,
Do ni se milleadh orr’ is claoi,
’scho dèan an togbhail suas.
6 Ar son guth m’athchoinge gu d’èist,
mòr-bheannuight’ gu raibh Dia.
7 Do chuir mo chroidh’ a dhòchas ann,
sè Dia mo neart ’smo sgiath.

Atáim ag faghail cuidigh uaidh:
mar sin an dochas, ait
Ata mo chroidh’; ’slem’ òran binn
sìor-mholfam è gu pailt.
8 ’Se Dia is neart, ’sis treise dhoibh,
oir ta se fein gu deas
Na neart, ’sna spionnadh slànuigh dlù
don tí do ungadh leis.

9 Dhia furtigh ar do phobul caomh,
is beannuigh toighreachd fein,
Dhoibh tabhair beath’ is teachd an dtìr,
tog iad a bhfeasd a Dhé.


SALM XXIX.

THugaibh a laochraidh láidir thréun,
do Thighearna na mfeart,
Thugaibh don Tighearn’ ud faraon
glòir, urram agus neart.
2 An ghloir is cubhaidh fos da ainm,
sin tugaibh don Dia thréun:
Sléachduibh don Tighearna faraon
a mais’ a naomhachd fein.


[TD 45]

3 Ta guth Dhé ar na huisgeachaìbh:
is fos ni Dia na glóir
Ard-thoirneanach, is suighidh sé
ar uisgig~haibh láidir mòr.
4 Tá guth an Tighearna gu beachd
mòr-chumhachdach is tréun:
Ta guth an Tighearna faraon
lán mórdhalachd ann fein.

5 Brisfidh an Tighearna le ghuth
na Cèdair ata fás:
Is brisfar Cedair Lebanoin
le ghuthsan aig a chruas.
6 Do bheir se orra lèm gu clist
amhluidh mar ghamhuin bó:
Sliabh Sirion is Lebanon
mar bhuabhal meargant’ òg.

7 Sgoiltigh guth Dhia na dealanuigh.
8 An fásach crathaidh sé:
Is dìthreamh Chadeis mar an gcédn’
sè Dia a chrathas è.
9 Do bheir guth Dhia ar aidhaibh allt’
grad sgarthachdain ren laogh;
Is lomaidh sud na coillte dlù
ag rúsgadh barr na ngcraobh:

Is ann na theampull naomhthasan,
cuirfidh gach neach a ngcéill
Glóir agus onoir mhór ar nDia;
ga mholadhsan da rèir.
10 Ta Dia na chomhnuidh ar an tuil:
’sna shuigh a mfeast’ na righ.
11 Bheir Dia da phobul neart: is bheir
dhoibh beannughadh le sìth.


[TD 46]

SALM XXX.

DHia, árduig~ham thu, o thogbhas me,
gàir’ meascar nach drinn dìom.
2 A Dhia mo Thighearn’, ghlaodh me riot,
is dfurtaigh orm gu dian.
3 Do thogbhadh manam leats’ a Dhè,
glan as an uaimh anìos:
Is choimhdais me gu sàbhailt’ beo,
don tsloc nach rachuinn sìos.

4 Don Tighearn’ árd gu ceolmhar binn
sinnibh a naomh-shluadh fein,
Re cuimhniug~hadh ar a naomhthachdsan
sgaoilaibh a chlú a ngcéin.
5 Oir ’fhearg ni mair acht mionoid bheag;
na dheadh-ghean beatha tà:
Tra-feasgair ge gu raibh a mbròn,
chluinnt’ aoibhnas teachd an lá.

6 Am shocair dubhairt me mar so,
cho ghluaisfar mis a bhfeast.
7 Led thrócair’ thug tu ar mo chnoc
gu daingean suas gur sheas:
A Dhé do cheil tu orm do ghnùis,
chuir sin gu triobloid mi.
8 Dhia, riot do ghlaodh: is rinn re Dia
mo ghearan is mo chaoi.

9 Créud é an tairbh’ am fhuilse tá,
taréis mo chur san uaimh?
An molfar thusa leis an ùir?
an tab~hair ar tfírinn luadh?
10 'Eisd riom anois, a Dhia na ndùl,
déan tròcair’ orm is grás:
Is bìos a Dhé ’tfear cuidigh leam
tra tharlas dhamh bheith ’nsás.


[TD 47]

11 Mo bhròn gu dámhsa chaochlais damh:
is médach saic a chean’
Do sgaoilais dìom, is chriosruis me
le haoibhnas gáir’ is gean.
12 Mo ghlòir gu sinnadh dhuitse clù,
gan idir bheith na tost:
Mo Thig~hearna Dhia, do bheiram dhuit
mòr-bhuidheachas a mfeast.


SALM XXXI.

A Sads’, a Dhé, do dhèanam bun;
náir’ orm na leig a mfeast:
Dèan fuasgladh dhamh ad tionracas
o thriobloid is o cheist.
2 Do chluas dom ionnsaidh crom a nuas,
is furtigh orm gu dian:
Do charraig tuinigh bìosa dhamh,
tigh tearmuinn chum mo dhìon.

3 Os tu is carraig dhìleas damh
smo dhaingneach láidir tréun,
Ar ’nádhbhar sin sgàth tainms’ a Dhé,
treoruigh, is sdiuir mo chém.
4 Saor as an rib a dfoligh siad
buin mis’ amach a Dhé:
Ar son gur tus an ti amhàin
is neart ’s is treoir dhamh fhein.

5 Ad laimhs’ amhain a Dhia na ndùl
mo spiorad tiomnam suas:
A Dhia na fìrinn is mo thriath,
’stu dhfuasgail ar mo chruas.
6 Is fuath leam iad do bheir fanear
na brèuga diomhaineach:
Acht dòchas ann an Dia na ngrás
chuir me gu muinghineach.


[TD 48]

7 Ad thròcair’ bìom gu haoibhneach ait:
oir thug tu Dhè fanear	
Mo thriobloid; ’smanam ann an teinn
do bhi tu fiosrach air.
8 Nior dhearnadh leat mo dhruideadh suas
an lámh an nàmhaid threun:
An àite farsing shocruigh tù
mo chosan is mo chèm.

9 O ’táim a Dhia an triobloid mhòir,
dèan trócair’ orm gu cas:
Mo shuile, manam, is mo bholg
le bròn ar seargadh as.
10 Oir chlaoidheadh manam as le bròn,
’smo bhliadhna fos le caoi:
Do bhrigh mo lochd chuaidh as dom neart,
mo chnámhan ar an gclaoi.

11 Mar ádhbhar fanoid bheitham fos
dom eascairdibh gu léir,
Gu háiridh do mo chomharsnaibh
mar mhasladh bheitham fein,
Is do luchd m’eoluis fos atáim
am àdhbhar geilt is fuath:
Gach neach do chì me ar an tsràid,
ag teitheadh uam gu luath.

12 Mar dhuine marbh ar dol a cuimhn’;
mar shoitheach briste mi.
13 Oir chualas toibhèm mòran daoin’;
eagal gach taobh do bhi:
Am aghaidh nuair do chruinnighdar,
dhealbh siad mo bheatha sgrios.
14 Acht dhìots’ a Dhè, do rinn me bun;
is tu mo Dhia deir mis.


[TD 49]

15 Táid maimsiridh ad láimhs’ a Dhé;
orm furtigh agus fóir
O làimh mo naimhde, is on dream
ta leanmhuin orm an dtóir.
16 Do ghnuis is taghaidh dealruig~headh sin
ar tóglach díleas fein:
Ar sgàth do ghrása charranigh,
mo shaoradh dèan gu trèun.

17 Na leig fuidh náire mhaslaidh me,
oir Dhia do ghairmas ort:
Biodh náir’ àr uile luchd an uilc;
san uaimh gu raibh na ndtost.
18 Cuir bèil na mbréug a Dhè na ntàmh:
labhrus gu l árdanach,
Naghaidh na bhfìreun spreigadh cruaidh
gu spídeoil tailcaiseach.

19 Cia méad do mhaith do thaisg tu dhoibh,
dar eagal tu faraon,
’Sdo rinn tu do na dhearbas riot,
a bhfiaghnais clann na ndaoin’!
20 O àilghios daoine ni tu ndìon,
fuidh dhiomhaireachd do ghnùis;
’Sam paìluinn fos o stríbh na nteangc’,
ni dídean dhoibh na ngcúis.

21 Dia gu ma beannuight é gu bràth:
oir dfoillsigh sé dhamh fein
A chaoimhneas cáirdoil iongantach,
an gcathair láidir thréin.
22 Am dheibhthair dubhras, scaitht’ atáim
o bheachd do shùl amach:
Acht chual tu nuair do ghlaodh me riot,
guth m’asluigh ghearanaigh.


[TD 50]

23 O grádhuig~haibh Dia a naoimh arfad
oir Dia don trébhdhireach
Do ni se díon, is dìol gu pailt
don uaibhreach áilghiosach.
24 Sibhse do chuir an Dia na ngràs
bhur dóchas mar is cóir,
Biodh misneachoil, is cuirfidh sé
neart ann bhur croidh’ is treoir.


SALM XXXII.

BEannuight an duine sin a dfuair
na pheacadh maitheamhnas,
Is fuair le tròcair’ folach air
a chiont’ is easontas.
2 Beannuight an ti nach agair Dia
na sheachranaibh ni smó,
Is ann na spiorad fos nach bhfuil
claon chealgoireachd no gó.

3 Ag fantin damh gu fad am thámh
luigh ar mo chnàmhaibh aois
Gach lá mar sin do bhi mo chor,
le dol dom bhùireadh suas.
4 Oir orm do bhi do lamh gu trom
re feadh gach oidhch’ is là:
Mo bhríogh gu tart an tsamhraidh theth
ar atharachadh atá.

5 Lán-fhoillsigh me mo pheacadh dhuit,
nior cheilas m’aingidhachd:
A dubhras, aidfuim sin do Dhia,
is mhaith tu cron mo lochd.
6 So fáth ma nguidhann riot gach naomh,
an am an fuighar thú:
Gu dearbh an tuil’ na nuisgeach mór’
cho rig siad air gu dlù.


[TD 51]

7 Ta tusa tionad foluigh dhamh,
nì coimhed orm o theinn:
Is nítar leat mo chuartughadh
le hóran saoirse binn.
8 Fíor-theagaisgam is muinfam duit,
an bealach is an tiùl
An dtigeadh dhuitse triall gu ceart:
’nois seólam dhuit lem shúil.

9 Na bibh mar mhuilat, no mar each,
na hainmhidigh gan chéill:
Re ngcuirthear chum nach tiocfaid ort,
teann sparrag srèin na mbèul.
10 Is líonmhur bròn ag luchd an uilc:
acht neach da mbarant’ Dia,
Ta thròcair’ dol ma thiomchiollsan
da dhìdean mar nì sgiath.

11 A Dhaoine trébhdhireach, an Dia
bibh aoibhneach agus ait:
Is dèanuidh gàirdeachas, gach neach
ga bhfuil an croidhe ceart.


SALM XXXIII.

O Sibhse tá nar fírèunidh,
biodh aitas oirbh an Dia:
Oir ’s cubhaidh do na daoinaibh cóir
bhi tabhairt cliú don triath.
2 Ar clàirsigh thugaibh moladh dho:
is ar an tsaltuir ghrinn,
Ar inneal ciuil na ntèuda deich
sinnaibh do Dhia gu binn.

3 Is canaibh dhòsan òran nuadh:
árd sinnaibh fonn gan stad.
4 Oir ’s ceart a reachd; a mfirinn fós
ta oibridh déant’ ar fad.


[TD 52]

5 Is ionmhuin leisan còir is ceart:
líon maitheas Dè gach tìr.
6 Rinn focal Dé na neamh, san sluagh
rinn guth a bhèil gu léir.

7 Marr thorr’ atá sé carnnadh suas,
uisge na fairge móir’:
Ag coimhed fos an doimhneachd suas
gu díleas an tigh stòir.
8 Nois roimh’ an Tighearna gu mór
biodh eagal ar gach tìr;
Is ar na dháitighas an faog~hal
biodh ogluighachd gu lèir.

9 Oir labhair Dia, is rinneadh é:
dòrduigh, is chuir ar chois.
10 Chuir comhairle na nsluagh ar gcùl
is innleachd daoin’ ar ais.
11 Ta comhairle Jehobha mhóir
gu seasmhach buan a mfeast;
Smuaintigh a chroidhe mar a ngcéudn’
o linn gu linn gun cheist.

12 Beannuight an fine sin ga bhfuil,
mar Dhia Jehobha trèun:
’Sa mpobull fos do ròghuigh sé
mar oighreachd bhuan dho féin.
13 Ar chloinn na ndaoine seallidh Dia,
o neamh na nspéur a nuas.
14 ’Sléir dhò gach neach san chruinne chè
O ionad còmhnuidh shuas.

15 A ngcroìdh’ air èundoigh chumadh leis:
do thug fanear a ngnìomh.
16 Cho tèaruinn rígh le méad a shluaidh:
don laoch neart mór cho díon.


[TD 53]

17 An teach an comhrug díomhaoin è
do dhèanamh furtachd leis.
No dhèanamh fuasglidh re am féidhm,
ge mòr a lúdh sa threis.

18 Fèuch, súilan Dè gu furachair
air a luchd eagail fein,
Is ar an droing sin as a ghrás
ni muinighin gu tréun:
19 A nanam chum a dhíon on bhás,
’son ghort a ngconbhail beo.
20 Ar nanam feithidh se air Dhia:
ar neart, ’sar sgiáth gach ló.

21 Oir annsan ni ar gcroidh’ a stigh
ùrgháirdeachas gun dí:
Oir ann na ainm ro uasal naomh
ar muinighin do bhì.
22 Do thròcair’ gu raibh oirn’ gu caomh
a Thighearna gach lá,
Do réir mar chuir sinn’ ionnad fèin
ar dóchas trèun do ghnà.


SALM XXXIV.

JEhobha beannuigham gu hárd
gach aimsir is gach trá:
A chlù ’sa mholadh ann mo bhèul
gu hiomraiteach do ghnà.
2 Is ann san Tighearna ro thrèun
ni manam uaill a chean’;
Tra chluinnid sud na daoine sèimh,
biaidh aoíbhnas orr’ is gean.

3 Mór-mholaibh leamsa Dia na mfeart
ainm árduighmid le chèil’.
4 Do iarras Dia, chual è, is bhuin
me as gach gábhadh gèur.


[TD 54]

5 Damhairc siad air, is dhealrigh iad,
is nior ghabh náir’ a ngruaidh.
6 Do ghlaodh an bochd, is d’èist ris Dia,
is dfuasgail as gach truaidh.

7 Ta aingeal Dè ag campughadh
man droing dan eagal è,
Dan bhfuasgladh is da nteasairgin
on dtriobloidibh gu lèir.
8 O blaisaibh agus faicaibh so,
gur maith ’s gur milis Dia:
An fear sin beannuight è gu beachd
a dhearbas as an triath.

9 Fìor-eagal Dé, biodh oirbh a naoimh:
oir uireasbhuidh no dì
Ni bhfuil air a luchd eagailsan,
fíor-chràbhadh dhò do ní.
10 Biaidh easbhuidh ar na leomhnuibh òg,
is ocras mòr gu seth:
Acht ar an droing a dhiarras Dia
ni nceilar éan ni maith.

11 Tigaibh a chlann, is éistibh riom:
dhuibh muinfam eagal Dè.
12 Cia ghrádhuig~heas láith, ’s ler b’àill bheith beo,
chum maith gu bhfaicadh sé?
13 Coimhed do theanga féin on olc,
’s o labhra ceilg’ do bhéul.
14 Seachain an tolc, is déan an maith:
iarr sìthchaint, ’s lean gu gèur.

15 Ta súile De ar fíreunaibh,
’s a chluas re nglaodh gu fíor.
16 Ta gnùis Dè ’naghaidh daoi, do chum
a ngcuimhn’ a sgrios a tìr.


[TD 55]

17 Do ghlaodh na fírenidh re Dia,
is d’èist se riù gu grad,
Thug furtachd agus fuasgladh dhoibh
on amhgharaibh ar fad.

18 Don druing sin ga bhfuil croidhe brùit’
is dlù dhoibh Dia gan cheist:
Do nì se furtachd fòs don dream
ga bhfuil an spiorad brist’.
19 Is lìonmhur triobloid agus teinn
thig air an fhíreun chóir:
Acht ast ar fad ni Dia na ngrás
a theasairgin fadheoidh.

20 A chnàmhan coimhdidh sè gu lèir:
ni bhfuil a haon dibh brist’.
21 Acht marbhidh olc an duine daoi,
is claoithar è gun cheist:
Is luchd an fhormaid, bheiras fuath
do dhaoinibh còir is ceart,
Mòr chiontach fágar iad na nlochd,
dimhilltéar iad gu beachd.

22 Anam a shearbhantadh gu lèir
saor-fhuasglidh Dia gach am,
Cho mhilltear idir neach dhiobh sud
chuirfios an dòchas ann.


SALM XXXV.

TAgair a Dhia re luchd mo stríbh;
cuir troid ar luchd mo chath.
2 Glac fein do thargaid, is do sgiàth,
éirigh’, déan congnamh maith.
3 Glac fós do shleadh, ’s ar luchd mo thóir
an bealach druid gu teann:
Re manam abair fèin mar so,
is me do chongnamh ann.


[TD 56]

4 Trom nàir’ is masladh gu raibh dhóibh,
tà ’giarraidh manam bochd:
Is pilleadh siad le hamhluadh gèur,
ta smuintiug~hadh chugam lochd.
5 Biodh iad mar mhuillnen dol le gaoith:
biodh aingeal Dè na ntóir
6 Biodh aingéal Dè ga nrith gu teann,
dorch sleamhuin biodh an ròd.

7 Oir goiste dfoligh siad san dìg
gan ádhbar no cionfáth;
Sin chlaoichadar gan chúis ar bith,
chum manam chur an sás.
8 Gun fhios, gu dtigeadh dóghruinn air,
is glacfar è san líon
Dfoligh sè fèin: ’san sgriosadh chèudn’
grad thuitadh é gu dian.

9 Ni manam gàirdeachas an Dia:
’sna fhurtachd sólas mór.
10 Is deir mo chnámhan uil’, a Dhè,
cia choimeas riots’ is còir;
Ni teasairgin don duine bhochd
on neach ta air ro thrèun,
An tainnis is an bocht on tì
ler báill a chlaoidh gu léir?

11 Luchd fiaghnais bhrèig a dèirigh riom:
is chuir siad as mo leth
Na neithe sin gu hègcorach
nach bfiosrach me a mbeith.
12 Olc dhíol siad riom an èric maith,
chum manam chur fuidh leòn.
13 Ach mis’, ar bheth dhoibh sud gu tinn,
ghabh umam culaidh bhròin:


[TD 57]

Manam le trosgadh dùmhligh me,
fphill m’urnuigh’ ann mo chrios.
14 Mar charaid, brat~hair, no fear-caoi mat~har,
gu brònach crom ghluais mis.
15 Acht chruinnig~headar, is bhìd gu hait,
ar bheth dhamh ann an teinn:
Gun fhios damh, chruinnigh prascan gránnd’,
gun támh mo réubadh rinn.

l6 Le cealgoiraibh gu fanoideach
na mfèist’ rinn spórsa dhíom,
Do chasadar a mfìacla riom,
síor mhagadh orm gu dian.
17 Cia fhad’ is lèir dhuit so, a Dhè?
saor manam fèin gu cas
O a milleadhsan; mo sheircin fòs,
a Dhia ar leomhnuibh seas.

18 Lán-bhuidheachas do bheiram dhuit
a measg an tionoil mhòir:
Is measg an tsluaigh tra ’slíonmhur iad
ardmholfam thú le glòir.
19 Mo naimhde tá gun ádhbhar riom
nior raibh ac’ aoibhnas dhíom:
’San dream do thug dhamh fuath gan chuis,
doibh caogadh sùl na bìom.

20 Oir ar an tsìth ni hiomraig~hann siad:
acht cumadh asinnleachd
Do dhaoinaibh sámhach ciuin na tìr’
ga mbuaidhreadh le haniochd.
21 Gu farsing dfosglaid riom a mbéal,
ha, ha, a deir siad chean’,
Do chì anois ar sùil an nì
budh mhiannach linn, ’s bu ghean.


[TD 58]

22 Acht chonnairc thusa so a Dhia,
na bìós ad thost am fhèm:
A Thighearn’ is a Dhia na mfeart,
na fuirigh uam a ngcéin.
23 Tog ort, is mosgail chum mo cheart,
fam chùis, mo Dhia ’s mo rígh.
24 Dhia, dèan a rèir do cheartais breith,
is dhóibh nior b’aoibhnas mi.

25 Na ngcroidh’ na habradh siad riu féin,
aha, sé sud ar miann:
Is fòs na habradh siad a chaoidhch’,
do shluig sinn è gu dian.
26 Biodh orra náir’, is táirnear iad
gu hamhluadh mòr le chéil’,
Atá gu suilbhir; is gu hait
re faicsin m’amhghair ghèir:

Is biodh siad ar an sgedughadh
le masladh is le náir’,
Ta ’giarraidh urram mór dhoibh fèin
am aghaidh; àdhbhar gàir’.
27 Biodh aoibhnas orr’, is gáirdeachas,
ta seasamh le mo chòir:
Is abradh siad do ghná gun cheilt’,
gu raibh Jehobha mór,

Tá gabhail tlachd do shonas buan
a sheirbhisigh do ghná.
28 Is air do cheartas thig mo bhéul,
is ar do chlù gach trá.


SALM XXXVI.

DEir easaontas an drochdhuin’ so
am chroidh’ is ann mo chliabh,
Fíor eagal Dè fa chom~hair a shúl’
ni bhfuil, is ni raibh riamh.


[TD 59]

2 Oir ni se brionnal bao ris fein
do rèir mar thaitnas ris,
A chionta gus a mfoillsighar
mar ádhbhar fuath da sgrios.

3 Fíor-chluaintaireachd is égcoir mhór
sud cainnt a bhèil gu tric:
Do sguir se fòs o dhéanamh maith,
is leig se dheth bheith glic
4 Aimhleas na leabuidh ta se dealbh,
san tslighe nach bfuil maith
Ga shuighughadh ’s ga shocrug~hadh féin;
ni hoilltoil leis beart shaith.

5 Do thròcair’ tà sna neamhaibh shuas,
a Thighearn’ is a Dhé:
Gu rig na neoil is áird na nspèur
do rigionn tfìrinn rè.
6 Do cheartas mar na sléibhte árd;
do bhreith mar dhoimhneachd mhòir:
Ar duin’ is ainmhidh nì tu, Dhè,
deadh-choimhed agus fòir.

7 O Dhia! is prísoil onorach
do chaoimhnas grádhach caoin;
Fuidh sgáil do sgè nìd uime sin,
lán dóchas clann na ndaoin’.
8 Le saill do theachs’ is tarois phailt
sásighear iad gu mór:
As tabhuinn lán da shòlasaibh
deoch bheir tu dhoibh ren òl.

9 Tobar na beatha tá gu dearbh
agads’ a Dhia na ndúl;
Is ann do sholus dealrach glan
do chi sinn solus iuil.


[TD 60]

10 Mairfeadh do chaoimhnas gráidh a Dhè
don dream chuir eòlas ort:
Is buanaigh tionracas faraon
do luchd an chroidhe cheart.

11 Na leig do chois an árdain bhuírb
am aghaidh teachd, a Dhè,
Is lámh an drochdhuin’ aingidh fòs
gu bráth na tulgadh mé.
12 An sin do thuit luchd dèant’ an uilc:
is sìos do leagadh iad,
Ag dìodhbhail spionnaidh agus lúdh
éirigh ni ’smó cho nfhéd.


SALM XXXVII.

LAsan no campar na biodh ort
fa dhaoinaibh aingidh olc,
Is na gabh formad ris an dream
do bhìos ag déanamh lochd.
2 Oir amhluidh mar is dual don fhèur,
glan-sgathar iad gu grad,
Is amhluidh mar na lusa mao
crìon-seargidh siad ar fad.

3 Cuirse do dhòchas ann an Dia,
is dèantar maitheas leat,
Mar sin síor-àitig~hidh tú an tír’,
’s beathuighear thù gu beachd.
4 Gabh tlachd an Dia, is bheir se dhuit
làn-rùn do chroidh’ a chaoidhch’.
5 Do shlighe tabhair suas do Dhia:
earb ris, is bheir gu crìch.

6 Foillsighidh sé do chóir ’s do cheart
mar sholus glan na ntrá,
Is amhluidh mar árd-mheadhon-laoi
do bhretheamhnas do ghná.


[TD 61]

7 Gu sámhach fan re Dia na ndùl,
is feith le foighid leis:
An tí na shligh’ a shoirbhigheas,
na gabhsa formad ris;

Fa chùis an fhir do bheir gu buil
a dhrochbheart inntleachdach.
8 Leig corrigh dhìot, trèig fearg: chum uilc
na bíosa frineasach.
9 Oir drochdhaoin’ is luch déant an uilc
glan sgathar iad gu lèir:
Acht líon ga bhfuil an sùil re Dia,
buan-mhealidh siad an tìr.

10 Oir feth gu fòile re huair’ bhig’,
’s an droch-dhuin’ ni mbi ann:
’Sna ionad fòs, ma bheir fanear,
cho bhì è fèin no chlann.
11 Acht mealidh daoine sèimh a mfeast’
an tir ’s an talamh tí:
Lán-toileachadh do gheibh faraon,
an lìonmhuireachd na sìth.

12 Ta ’ndroch-dhuin’ cumadh lochd don tsaoi,
is casadh fhìacla ris.
13 Ni Dia air fanoid; os dò ’slèir
gur dlù air la a sgrios.
14 Na haingidh nochdfuidh siad an lann,
’s ag cur a mbogh’ ar ghlèus,
A leagadh aimbeartach is bochd,
’s a mharbhadh luchd deádh-bhéus.
15 A nccloidheamh thèid na ngcroidhe féin,
thèid ar a mbogha claoi.
16 ’Sfearr beagan aig an duine chòir,
no saidhbhreas mór na ndaoi.


[TD 62]

17 Oir gáirdein luchd na haingidheachd
mionbhrisfar iad da ngcruas;
Acht daoine còir’ is fìreunidh
ni Dia an gconbhail suas.

18 Ar aimsiraibh na mfìrentadh
is fiosrach Dia gan cheist’:
A noighreachd is a mbunadh fòs,
doibh ’s marthanach a mfeast’.
19 Cho chuirear iad gu ruighadh gruaidh
san aimsir ghábhuidh olc:
Oir gheibhadar an sáth gu leòr
an láethibh gainn’ is gort’.

20 Acht sgriosfar droch-dhaoin’, naimhde Dè
do bhìd mar shaill na nuan:
Lán-mhilltar iad: is thèid dhoibh as
mar dheatach nach bhfuil buan.
21 An iasachd gabhaidh daoine daoi
’s cho dìol arìs ar ais;
An fìreun tá se tròcaireach,
is nìtar pailtas leis.

22 Oir mèad sa fuair a bheannachdsan,
síor-mhealidh siad an tír:
’S an dream do gheibh a mhallachdsan,
lom-sgriosfar iad gu léir.
23 Ta Dia ag stiobhradh cémana
an duine naomhtha chòir:
Is tá se gabhail tlachd is toil
da shlighesan gu mór.

24 Dan dtarladh dhó gu dtuitfeadh sè,
cho teilgfar uil’ é sìos:
Oir tá an Tighearn’ le na láimh
ga chonbhail suas arís.


[TD 63]

25 Do bheith me òg, ’s anois an aois:
is riamh ni fhaca mi
a dhìbrachan an duine còir,
na shliochd ag iarruidh bìgh.

26 Sìor-thruacant’ é, is coinghiolach:
beannuight a shliochd atà.
27 Seachain an tolc, is déan an maith,
is comhnuidh gabh gu bráth.
28 Is toigh le Dia ceart bhreitheamhnas,
a naoimh cho tréig sé chaoidhch’,
Sìor-choimhdar iad: acht sgathar sìos
droch-shliochd na ndaoine daoi.

29 Mealaidh na fíreunidh an tìr;
is nìd buan-chomhnuidh innt’.
30 Thig béul an tsaoi ar gliocas glan,
a theang’ ar comhthrom cinnt’.
31 Ta lagh a Dhiasan ann na chroidh’:
cho sleamhnuigh uaidh a chém.
32 Ta ndroch-dhuin’ feithamh ar an tsaoi,
da mharbhadh is da théum.

33 Cho nfhág an Tighearn’ è na láimh
do dhèanamh air drochbheart,
Ni fhàgfar ris é ann a mbinn
tra chuirfar é fuidh cheart.
34 Feith thus’ ar Dhia, is gluais na ród,
is árdfuig~har leisin thú
An tìr gu mealfais: is droch-dhaoin’
ga nsgrios do chí do shùil.

35 An duine malluight chonnairc me
an neart, ’s a ninmhe mhòir,
Ga sgaoileadh féin amach mar chraoibh
ag fás gu dosrach úr.


[TD 64]

36 Acht chuaidh sè thart, is fèuch ni raibh:
diarr, is nior fuaras è.
37 Amhairc is fèuch gur sìth is crìoch
don duine dhìreach réidh.

38 Acht sgriosfar luchd an easaontais,
is thèid doibh as faraon:
Dimhilltear agus sgathar sios
crìoch dheidhionach drochdhaoin’.
39 Acht furtachd fìor na mfìreun fós,
thig sin o Dhia na ndùl:
Is ann san aimsir thriobloidigh,
sè ’s barant ar an gcùl.

40 Thig treis’ is furtachd chuc’ o Dhia,
le fuasgladh an dèadh-am:
Iad saoridh sè o dhaoinaibh olc,
o chuir siad muinghin ann.


SALM XXXVIII.

O Thighearn’, ann do chorrigh mhòir
na cronigh me gu garg,
Na dèan mo smachdughadh gu gèur
an uair a lasas tfhearg.
2 Oir táid do shoighde goineach gèur
sàitht’ ionnam fèin gu teann:
Is orm atà do lámh gu trom,
gam chonbhail síos gach am.
3 Ni bhfuil maoin fallanachd am fheoil,
ar son do chorrigh ghèir’:
Am chnàmhaibh ni bhfuil tàmh no fois,
ar son mo pheacaidh fèin.
4 Oir chuaidh mo pheacaidh os mo chionn:
’tàid orm na neire throm.
5 Mo chréuchda ta ro lobhth’, is brèun,
mo ghòrigh ’s coireach riom,


[TD 65]

6 Atàim gu cràiteach, easlan crom,
ag triall gach là le bròn.
7 Mo leasraidh lan do ghalar gránd:
gan fhallanachd am fheoil.
8 Taim lag is brúit’: ag bùireadh fòs
trìd mishuaimhneas mo chroidh’.
9 Ad tfiaghnais, Dhè, ta m’uile mhiann:
ni bhfolight’ ort mo chaoi.

10 Mo chroidh’ ata sìor phloscarnigh,
mo neart dfág me gu glan:
An dtaic’ re fradharc géur mo shùl,
sin agam fòs nior fhan.
11 Ta luchd mo ghaoil ’smo chàirdean caomh
ag seasamh fad om bhèim,
Mo chomharsain is luchd mo phàirt
ag teithadh uam a ngcèin.

12 Sealg orm atáid luchd iarraidh manm’:
luchd iarraidh m’uilc a ghná,
Ag labhairt neithe aimhleasach,
’s a smuaineadh ceilg’ gach là.
13 Acht mise chean’, mar bhoghar me,
nach ccluinnionn guth no sgéul;
Is cosmhuil me re duine balbh
gan chomas fosgladh bèil.

14 Mar sin mar dhuine mé nach gcluinn,
gan achmhasan na bhéul.
15 Oir dhearbas riot, a Dhé mo thriath:
Dhia, freagridh tus a mfhèm.
16 Oir, chum nach biodh ac’ aoibhnas orm,
a dubhras freagair mi:	
Is orm nach biodh siad maoiseachtach,
mo chos tra sgriosas ì.


[TD 66]

17 Oir sdlú chum claonidh mé, ’smo bhròn
am fhiaghnais tá do ghná.
18 Mo lochd do innsam, is fam chiont
mór-aithmheul orm atá.
19 Acht méad sa ta na naimhde dhamh,
’s ro bheathoil iad, is trèun;
Is luchd mo mhìruin égcorach
tàid lìonmhur mar an gcéudn’.

20 Siad sin is naimhde dhamh gu fíor,
luchd cùitigh maith le holc:
Ar son gu bhfuil me leanmhuin ar
an nì ta maith gun lochd.
21 Na tréig me, Thighearna:mo Dhia
na bìosa uam a ngcèin.
22 Dhia, deibhthrigh do mo chuideachadh,
os tu mo sláinte féin.


SALM XXXIX.

A Dubhram, bheiram fèin fanear
mo shligh’, o lochd mo theang’:
Coimhdam (ar bheith don daoi am chóir)
le srian mo bhéul gu teann.
2 Dfanas gu tostach balbh am thámh
on ni sin féin bu mhaith,
Mhosgail mo thriobloid is mo bhròn
ionnam gu mòr a stigh.

3 Ar bheith dhamh smuaintiug~hadh tric mar so,
do ghabh mo chroidhe teas.
Do las an teine: is mar so
lem theangaidh labhair mis.
4 Toir fios a Dhé dhamh ar mo chrìch,
tomhas mo là créud é:
Gu bhfuighinn eolas agus fios
ca hanmhunn gearr mo ré.


[TD 67]

5 Féuch, rinn tu mar lèud bois’ mo láith’,
mar neamhnì agad maois:
Gach neach da fheabhas è, gu fior
’s nì dìomhain é gan phrìs.
6 An samhlug~hadh brèig’ ag siobhal fós
gach duin’ atá gu dearbh:
Gan suaimhneas táid gu deimhin fèin
an díomhainas gun tairbh’:

Ag torradh neich’, is cur le chèil’
mòr-bheartais ar gach dóigh,
Gun fhios cia chruinnig~heas iad mar oighr’,
no mhealas iad fadheoidh.
7 Créud ’nois ren feitham féin, a Dhè?
mo dhòchas dhìot do níom.
8 Saor me om uile lochd: ’s na déan
ball masluigh an-daoin’ dhíom.

9 Do bhì me balbh, gun fhosgladh bèil,
os leatsa rinneadh è.
10 Tog dhiom do bhuille, Dhe:le bém
do láimhsa chlaoidhadh mè.
11 Tra smachduig~har duine leat ma lochd,
mar chnuimh théid as da shnuadh.
Gu deimhin féin ’s fìor-dhíomhainas
gach duin’ ar bheith don tsluadh.

12 Dhia, èist rem urnuigh, is rem ghlaodh,
rem dhèuraibh ’d thosd na bi,
Oir coigreach agad, is fear-cuairt’,
mar m’aithreach uile mí.
13 Dhia coigìl agus caomhain me,
gu bhfuighinn neart rem bheo:
Sol rachuinn thart ag dol don èug,
’s nach bithinn ann ni smò.


[TD 68]

SALM XL.

D Feith me le foighid mhaith ar Dhia,
chrom chugam, d’éist mo ghuth.
2 Do thug sé a slochd uamhunn mè,
a clábar criadha tiugh,
Ar charraig chomhnard chuir mo chos,
mo chèm do shocruigh sé.
3 Is òran nuadh do chuir am bhéul,
gur bé sud moladh Dè:

Chí mòran é, fuidh eagal bìd,
is earbann siad a Dia.
4 Beannuight’ an duine sin gu dearbh
ní dóchas as an triath,
Is nach gabh tlachd no toil ar beith
do luchd an árdain mhoir,
No fòs don druing’ do théid a thaoibh
gu ceilg’, le saobhadh glòir.

5 Is líonmhur toibridh iongadach,
a Thighearn’ is a Dhé,
’S Do smuaintigh oirn’: ni áirfar iad
an órdugh dhuit gu ré:
Da ngcuirfinn iad a ngcéill gu mion,
no fòs gu ninnsinn iad,
A náireamh reachadh thar mo neart,
ag lìonmhuireachd is méad.

6 Ofrail ni miann no ìodhbairt leat,
do fhosgail tu mo chluas:
Lochd-ìodhbairt agus ìodhbairt loisg’
nior iarras duit chur suas.
7 An sin a dubhairt mise, féuch,
anois atàim ag teachd:
An rola ’nleabhair orms’ a chean’
sud sgríobhth’ atà gu beachd:


[TD 69]

8 Se sud mo thlachd smo mhiann a Dhè,
do thoil gu dèanta leam:
Do reachd a chean’ atá gu buan
am chroidh’ a stigh, ’s am chom.
9 Ar tfìrentachd sa choinne mhòir
a Dhé do rinn me sgéul:
Oir féuch, a Dhé, mar ’s aithnigh dhuit,
nior choisg me fhéin mo bhèul.

10 Am chroidh’ nior fholaig~heas tfìrentachd,
ach tfìrinn chuir me ngcèill;
Do shláint’, ’s do chaoimhneas caomh, nior cheil
tfìrinn on tsluadh gu léir.
11 Do thròcair’ caomh na cumsa uam,
a Thighearna gu bráth,
Do chaoimhnas grádhach, tfìrinn fos
dom choimhed fèin do ghná.

12 Oir is doth-áireamh iad na huilc
ta ’g iathadh orm gach leth,
Mo pheacaidh, ghlac siad me gu teann,
nach seall me suas gu seth.
Os lìonmhuir’ iad no folt mo chinn,
do thréig mo chroidhe mé.
13 Dhia, gu ma toil leat furtachd orm:
grad chuidigh leam, a Dhè.

14 Biodh náir’ is amhluadh dhóibh faraon
do manam dhiarras claoi:
Ruaig orr’ ar ais, is ruighadh gruaidh,
ler b’áill mo chur gu dì.
15 Gun áird gun àiteach gu raibh siad,
mar thuarasdal da náir’,
A dubhairt riom gu fanoideach,
Aha, aha, a gáir’.


[TD 70]

16 Aoibhnas is aigher do gach neach,
gad iarraidh fèin atà:
Is abradh siad ler dtoigh do shláint’,
Dia gu ma mòr do ghná.
17 Acht mis’ ge hainnis bochd atàim,
do smuaintig~hionn orm an triath:
M’ fhear cuidigh thu, ’s mo shlánuighoir;
maillis na dèan, a Dhia.


SALM XLI.

BEannuight an duine bheir gu glic
fanear an duine bochd,
An uair’ a thriobloid is a theinn
bheir Dia è saor on olc.
2 Ni Dia a dhìon, ’s a chonbhail beo,
is beannuight é san tìr:
Gu toil a naimhde mìrunach
ha tabhair é gu fíor.

3 Ar leab’ a thinnis iarganigh
bheir Dia dhò neart is treoir:
A leaba nì tu dhó ar fad
re ham a thinnis mhòir.
4 A dubhras, dèunsa tròcair’ orm,
a Thighearn’ is a Dhé:
Is leighis manam easlan bochd,
oir taghaidh pheacuigh mé.

5 Ta ’ndream sin is fíor-naimhde dhamh
ag labhairt orm le bém:
Cia huair’ a sgriosfar ainmsan as,
’s a rachas è don éug.
6 Ma thig se mamharc, labhridh sé
cainnt dhìomhaineach gan chéill:
Ta chroidh’ ag torradh nimh a stigh,
’s a muigh do ni air sgéul.


[TD 71]

7 Síor-chogarsigh a ngcluais a chéil’,
luchd mfuath atáid ar fad:
Ag smuaineadh agus cumadh lochd
am aghaidh fèin gan stad.
8 Droch-thinneas (deir siad) ta gu dlù,
ag leanmhuin ris ren bheo:
’Nois ar bheith dhò na luigh gu tinn,
cho nèirigh é ni smó.

9 An fear bu charaid díleas damh,
re ’n earbuinn gach nì b’áill,
’Sa chealaigh m’aran ar mo bhòrd,
am aghaidh thog se sháil’.
10 Acht thus’, a Dhé, dèan tròcair’ orm,
is tog me ’rìs an áird’,
Gu dtuginn comhdhail chuimseach dhòibh,
is comain cheart gan chàird.

11 Trìd so is fiosrach me gu beachd
gur hionmhuin leatsa mí:
Ar son nach dtug mo naimhde buaidh,
’s nach rinneadh leo mo chlaoi.
12 Ach mise chean’, am ionracas
stu sheasmhas mé do ghná:
A bhfiaghnais fós do ghnùis, a Dhé,
gam shocrughadh gu bràth.

13 Jehobha Dia cloinn Israhéil,
beannuight’ gu raibh se féin,
O aois gu haois gu suthain sìor,
amén sin is amén.


SALM XLII.

MAr thogras fiagh na srothan uisg’
le búireadh árd gu géur,
Mar sin ta manam ploscartigh
ag èighach riots’, a Dhé.


[TD 72]

2 Ta tart ar manam an geall ar Dhia,
sann air an Dia ta beo:
Ca huair’ na fhiaghnais thiucfas mé
is nochdfar mise dhó?

3 Gach là is oidhch’ is iad mo dheoir
is cuibhrionn damh ’s is biádh:
An uair a deir siad riom do ghná,
ca bhfuil anois do Dhia?
4 Ta manam ar na dhòrtadh ’mach
sud chean’ tra chuimhneas mè;
Oir chuaidh me leis a chuideachd mhór’,
dol leo gu teampull Dé;

Do chuaidhas leo le gáirdeachas
is moladh fòs le chèil’,
Is leis a chuideachd sin do bhì
ag coimhed làithé fèil’.
5 O manam! créud far leagadh thú
le dìoghbhail misnigh síos?
Is crèud fa bhfuil tu ’ntaobh stigh dhìom
fa thriobloid is fa sgìos?

Cuir dòchas daingean ann an Dia,
oir fòs do mholam é
Ar son an fhurtachd is na slàint’
thig dhamh o éudan ré.
6 Thuit manam ionnam sìos, a Dhé,
mar sin do chuimhnim ort
O thalamh Jòrdan, Hermon árd,
o Misar fós an cnoc.

7 Le fuaimneach tfeadan uisg’, a Dhé,
ta doimhn’ ar dhoimhne gairm:
Do shùmaineadh, ’s do thonnan árd
dol thoram táid le toirm.


[TD 73]

8 Orduighidh Dia de ghràsa dhamh
a chaoimhnas ann san lò:
San oidhch’ do ní me guidh’ is ceol
re Dia do chum me beo.

9 Mo charraig, créud far thrèigais mé?
re Dia a deirim féin:
Crèud as fa bhfuilam triall fa bhrón,
bhrì forneart meascar tréun?
10 Mar lann am chnámhaibh, meascairde
toirt toibhèm dhamh atá:
Tra deir siad riom gu fanoideach,
ca bhfuil do Dhia? gach lá.

11 O manam crèud far leagadh thú,
le díoghbhail meisnigh síos?
Is créud fa bhfuil tu ’ntaobh stigh dhìom
fuidh aithmheul is fuidh sgíos?
Cuir dòchas ann an Dia gu seth:
oir molfam é do ghnà,
Os se is sláinte do mo ghnùis,
is sè mo Dhia gu bráth.


SALM XLIII.

CUm comhthrom riom, is tagair fèin
mo chúis, on fhineach olc,
On èugcorach, ’so fhear na ceilg’
Dhè saorsa mè on lochd.
2 Crèud as far theilg tu mise uait?
’sgur tu mo Dhia ’smo threoir;
Crèud as bhri forneart meascairdeadh,
far shiobhlam fèin fuidh bhròn?

3 Dhia, tfírinn’ is do sholus glan
leíg chugam sud amach:
Dam theorug~hadh chum do thulaich naomh,
’smo thabhairt chum do theach.


[TD 74]

4 ’N Sin racham dionnsaidh altair Dhè,
an Dia sin m’ aoibhnas mhóir’;
Ar clàirsigh bhinn do mholfam thú,
O Dhia, mo Dhia na glòir’.

5 O Manam, crèud far leagadh thù
le dìoghbhail meisnigh síos?
Is crèud fa bhfuil tu ntaobh stigh dhíom,
fuidh aithmheul, is fuidh sgíos?
Cuir dòchas ann an Dia gu seth,
oir molfam é do ghna,
Os sè is sláinte do mo ghnúis,
’s gur hè mo Dhia gu bràth.


SALM XLIV.

LEr gcluasaibh chualamairn’, a Dhè,
ar sinnsir chuir a ngcèill
Na gnìomhthara do rinneadh leat
na naimsir, fad on gcèin.
2 Led láimh mar theilg tu ’mach na slóigh,
is chuir tú sud na náit:	
Mar rinnis ar a phobul claoi,
gan teilgeadh fada uait.

3 Oir sealbh san tír ni fuaradar
len gcloidheamh no len loinn,
Ni mò do rinn a ngáirden fèin
an dteasairgin na nteinn:
Acht do lamh-dheas thug dhoibhsan buaidh,
do ghàirden neartmhur tréun,
Is solus glan do ghnúis, arson
gu dtug tù toil dhoibh féin.

4 O ’stusa féin a Dhia na mfeart,
mo Thighearn’ is mo rìgh:
Furtachd do Jacob órduigh uait,
is fuasgail ar gun dí.


[TD 75]

5 Sann trìd do neartsa leagar sìos
na huile is naimhde dhuinn’:
Tríd hainmsa saltridh sinn gu lár
an drong do éirghios rinn.

6 Oir as mo bhogh’ cho dèan me bun,
ni mfurtachd dhamh mo lann.
7 Ach ’stusa náirigh luchd ar fuath,
o ’r naimhdaibh chuidigh linn.
8 Ar feadh an laoi sann ann an Dia
do ní sinn uaill’ is glóir’:
Is tainmsa fós ar feadh gach linn
árdmholidh sinn gu mór.

9 Acht rinn tu ’nois ar dteilgeadh dhíot,
is náirigh thusa sinn:
’S amach ler narmoiltaibh ’s ar bhfeachd
ni bhfuilis dol far linn.
10 Gu teithadh chuir tù sinn ar ais
on námhaid ghèùr san chath:
Is luchd ar míruin táid dhoibh fèin
ag déanamh creich’ is sgath.

11 Mar chaoirigh thug tu sinn dar nith
measg fineach sgaoileadh sinn.
12 Reic tu do phobul fèin gan fhiach,
’s nior mhéaduigh maoin da ngceann.
13 Do rinn tu toibhem dhinn gu truadh:
dar gcoimharsnaibh gu lèir;
Ball spòrsa do na bhfuil ma ngcuairt,
’s ball magidh mar a ngcèdn’.

14 A measg na ngeintileach ar fad
gná-fhocal rinn tu dhìnn:
’S ameasg a phobuil anns gach áit’
nar nádhbhar crathadh cinn.


[TD 76]

15 Ta m’amhluadh is mo mhasladh géur
am fhiaghnais fèin do ghná,
Rinn náir’ is ruighadh fós mo ghruaidh
mfolach gu truadh gach là.

16 Se sin mo chor thaobh guth an fhir
a chàineas mé gu holc,
’S a spreigas mè: is thaobh an námh,
’s an dioghaltigh gu lochd.
17 Sud uile ge gu dtánig oirn’;
nior dhearmaid sinne thù,
Nior rinn sinn brèug no briseadh claon
’naghaidh do chúnnradh dhlù.

18 Nior aom ar naigneadh uatsa riamh,
nior chuaidh ar gcroidh’ ar gcúl:
Od shlighe fos nior chlaon ar gcos,
’s nior chuaidh ar seachran iuil.
19 Is ge do phronn tu sinn gu mion
an ionad dragun síos,
Is ge gu dfoligh thusa sinn
le sgáil is dubhar báis.

20 Ma se gur leig sinn as ar gcuimhn’
ainm uasal àrd ar nDia,
No ’r làmha gu Dia coimheach bréig
ma shíneadh linne riamh:
21 Nach rannsigh Dia so féin amach?
oir aig’ atá lán-fhios
Ar díomhaireachd an chroidhe stigh,
gach car atann is cleas.

22 Oir, ar do shonsa mharbhadh sinn
ar fad an là gu lèir,
’Smar chaoirigh ta sinn air ar meas
do chasgairadh gu gèur.


[TD 77]

23 Mosgail, crèud as fa ngcodlann tù,
Dhia airigh as do shuain,
Gu bráth na teilgse sinn amach,
na triallsa fada uainn.

24 Crèud as fan bhfoligh tu do ghnùis?
crèud as far dhearmaid thú
Ar namhghar, is ar négin mhòr
ar iathadh oirn’ gu dlù?
25 Oir chrom ar nanam síos don ùir,
ar brù re talamh theann.
26 Ad thrócair’ éirigh, cuidigh linn,
is furtigh oirn’ san àm.


SALM XLV.

DEadh-àdhbhar órain naoimh is ciuil
ag deachdadh ta mo chroidh’:
Is labhram ar na neithibh sin
do rinnas fèin man rìgh:
Mar pheann an láimh deadh-chlèrigh sgríobhth’
do chuireas síos gu luath,
Is amhluidh sin, mo theanga tà
ar tonoir àrd ag luadh.

2 Is maisigh thú no clann na ndaoin’:
gràs dhòirteadh ann do bhèul:
Is ar an ádhbhar sin rinn Dia
do bheannachadh gach ial.
3 Deasigh do chloidheamh ar do leis,
o thus’ a ghaisgigh mhóir:
Led chumhachd is do mhórdhalachd,
le greadhnachas glòir’.

4 Bhrìgh fìrinn, suaircas, agus ceart,
marcuigh gu buadhach árd,
Is neithe fuathmhur teagaisgidh
do dheas-làmh dhuit ’s gach àit’.


[TD 78]

5 Rachaidh do shoighde gèur gu croidh’
gach eascaraid an rígh:
Thríd sin an pobul tuitfid fúd,
is nídar leat a ngclaoi.

6 Gu suthain is gu sìorruidh tà
do chathair árd a Dhé:
Slat suaitheantais do righachd mhóir’
is slat ro chomhthrom ì.
7 Os ionmhuin leatsa cóir is ceart,
is thug tu fuath don olc,
Oscionn do chompanach chuir Dia,
do Dhias’ ol’ aoibhnais ort.

8 Don Alos, Mhirr, is Chassia
o téudach boladh thèid:
Leo sud do chuir siad aoibhnas ort,
od lùchairt geal mar dhèud.
9 A measg do bhantrachd onorach
ta ingheana nan rígh:
’San òr na hóphir ar do dheis
do bhainrìoghs’ seasaidh sì.

10 A inghean èisd is amhairc fós,
is cromsa sìos do chluas:
Tigh tathar, is do mhuintir fèin
na cuimhnigh as so suas.
11 Gabhaidh mar sin an rígh lan-toil
dod áille thlachdmhur fein:
O sé do Thighearn’ is do thriath,
tab~hair urram dhò is gèill.

12 Thig inghean Thìruis ort gu tric
le tiodhlacadh is gift’,
’Sna daoine saidhbhre ta na measg
ag aslug~hadh gràs is iochd.


[TD 79]

13 Inghean an rígh gu dearbh a stigh
ta uile lán do ghlóir:
Ta culaidh éuduigh impe fos
ar oibreachadh le hór.

14 Ann mbrot do dhobair ghrèis le snát~haid
bhearthar í gus an rìgh:
Thig chugad luchd a coimheidachd,
sa maighdiona na déidh.
15 Rachaid gu cùirt an rìgh a steach,
ait, aoibhneach bheirthar iad.
16 Arson do shinnsear biaidh do chlann,
mar phrionnsaidh anns gach áít’.

17 Tainm glòrmhur do gach linn a thig,
ar chuimhne cuiridh mé:
Mar sin do bheir an pobul duit
àrd-mholadh feadh gach ré.


SALM XLVI.

SE Dia is tearmunn dúinn gu beachd,
ar spionnadh è ’s ar treis:
An aimsir carroid agus teinn’
ar cabhair è ro-dheas.
2 Mar sin da ngluaist’ an talamh trom,
ni hàdhbhar eagail linn:
Da ndteilgte fós na slèibhte mòr
a mbuilsgen fairg’ is tuinn’.

3 Na huisgeacha le bèacaidh bhuirb,
dan rachaid thar a chèil’:
Len-ataireachd da mbiodh ar crith
na beanntidh àrd gu lèir.
4 Tá abhann ann, ní cathair Dhia,
le srothaibh séimh, ro ait:
Fíor áite naomh an tì is àird’
an bhfuil síor-chomhnuidh aig’.


[TD 80]

5 Ta Dia na meadhon innt’ a stigh:
mar sin ni ghluaistar ì;
Oir cuidiughadh is congnamh lè,
se Dia gu moch do ní.
6 Do ghabh na geintligh boil’, is ghluais
na righachda gu cas:
Ar cur do Dhia a ghuth amach,
do leagh an talamh as.

7 Ta Dia na nsluadh, far linn do ghná:
Dia Jacob ’s tearmunn dùinn.
8 Thigaibh, is fèuchaibh oibridh Dè,
gach sgrios or talamh rinn.
9 Gu hiomall fós an domhain mhòir’
an cogadh ní se chosg:
An bogh’ do bhris, an sleadh do ghearr,
an ccarbad cogaidh loisg.

10 Biodh sâmhach, ’s tuigaibh gur me Dia:
ârduighear me gu síor
A measg na nsluagh, bíom onorarch
ar feadh gach uile thìr’.
11 Ta Dia na nsluagh re congnamh linn,
’sa ngcòmhnuidh air ar gcrann:
’Se Dia ud Jacob ’s tearmunn dùinn,
dar bhfurtachd anns gach am.


SALM XLVII.

A Phobul is a shluagh gu lèir,
ar basa buail gan cháird:
Le guth ’sle gáirdeachas do Dhia
suas togaibh iolach àrd:
2 Oir Dia ro àrd is uathmhunn è;
rìgh mór oscionn gach tír’.
3 An pobul cuirfidh se far smachd,
far gcois na slóigh gu léir.


[TD 81]

4 Mórdhachd Jacob da ntug se gràdh,
mar oighreachd dùinn do thagh.
5 Chuaidh Dia le gàrthaibh buadh a náird’,
le trompait is mór-bhladh.
6 Sinnaibh do Dhia, sinn moladh: sinn
dar rígh, sinn moladh binn.
7 Os rìgh Dia mòr oscionn gach tìr,
sinn dó gu heólach grinn.

8 Tá Dia na shuigh na chathair naomh:
sè ’s rìgh ar finaibh ann.
9 Prionnsuidh na nsluagh do chruinnigh siad
pobul Dè Abraham;
Ar son gur le Jehobha ’mhain
sgia dhìdean do gach tìr:
Se fèin is áird’ ’s is urramigh,
’s do dhlighear moladh fìor.


SALM XLVIII.

IS mòr Jehobha Dia na mfeart,
an gcathair àird ar nDia
Is ar sliabh àrd a naomhthachd fèin,
ionmholta chaoidhch’ an triath.
2 Beinn Shioin ’s breágh’ a suighuighadh,
aoibhneas gach talmhunn ì,
Is ann da cóir án taobh ma thua,
ta cathair an àrd-rìgh.

3 So-aithnigh Dia na lùchairtaibh,
mar thearmunn doibh an airc.
4 Oír fèuch, tra bhì na ríghridh cruinn,
le chêile ghabh siad thart.
5 Mar chunnairc sud, ghabh iongnadh iad,
le cabhaig deibhthrid as.
6 Ghlac eagal’ iad an sin, is pian,
mar mhnaoi re sao~hair gu cas.


[TD 82]

7 Cabhlach Tharsais le gaoith a near,
mion-bhrisear leat gu luath.
8 Mar chual’, is amhluidh chunnairc sinn
a mbaile rìgh na nsluagh,
A mbaile ar Dia: se Dia gu bráth
nì daingionn è le neart.
9 Ad theampull, ar do chaoimhnas caomh,
Dhia smuaintigh sinn gu ceart.

10 Mar thainm, is amhluidh sin do chlú,
gu crìch na talmhunn tí:
Do dheas-lámh lán do fhírentachd
Dhia anns gach beart do ní.
11 Beinn Shioin gu ma haoibhin í,
is inghean Juda ait,
Arson do bhreitheamhnais, a Dhé,
lán-chomhthrom agus ceart.

12 Siobhlaibh ma thimchioll Shioin naoimh,
is cuartig~haibh ì maraon:
Airimh a baideala gu dlù
’sa turaite gach aon.
13 Thugaibh fanear a bàthoin bhreágh’,
sa caisteil àrd’ le beachd;
Chum sin gu gcuirfeadh sibh a ngcéill
don ál atá re teachd.

14 Oir se an Dia so fèin ar nDia
gu siorruidh is gu bráth:
Se chean’ a threoruig~heas sinn gu ceart
gu huair is am ar báis.


SALM XLIX.

EIstaibh a phobuil uile so,
na bhfuil sa chruinne ché:
2 Is cluinnaibh edar mhòr is bheag,
mas bochd no beartach è.


[TD 83]

3 Smuaintig~hidh mo chroidh’ ar tuigse ghloin,
ar ghliocas thig mo bhéul.
4 Aomam mo chluas gu párablaibh:
nochdfam caint dhorch ar téud.

5 Créud damh fan eagal láithan olc
gu gcuirfinn iad an suim,
Mòr aingidhachd is lochd mo shál’
tra dhiath siad orm gu cruinn?
6 Na daoine sin na nsaidhbhreas mòr
ta dèanamh dòigh is treis,
Agus an líonmhuireachd an stóir
atà ro bhòstoil leis.

7 A bhrat~hair ni fhuasgail neach dhìobh súd
a gábhadh no a péin,
A thabhairt éraic as do Dhia
ni fhèdar leis na fhèm:
8 Oir saoradh ’n anma ’sprísoil é,
sguiridh se ’bhfeast gu beachd:
9 Gu mairfeadh sé gu sìorruidh beo,
’s nach faiceadh truaillidheachd.

10 Oir chí se chean’ na daoine glic,
’sna hamadain gan chèill’,
’Sna hùmidh, fàgail toic do chàch,
is faghail bhàis iad fèin.
11 Se ’n smuaintiughadh gu mair an tigh,
sa ngcomhnuidh feadh gach rè,
A tabhairt ar a mfearann ainm
do rèir an ainme fein.

12 Gidheadh, an duin’ an onoir mhóir,
ni mair se ann gu buan:
Acht amhluidh mar an tainmhidh truadh,
chum báis a shiobhlas uainn’.


[TD 84]

13 An slighe sud ge gòrach ì,
taitnigh a ngcainnt ren sliochd.
14 Mar chaoirigh dol san uaimh atáid,
na mbiádh don bhás gan iochd:

Glacfidh na fìrein os angceann
árd-uachdranachd gu moch,
’S O ’n áite comhnuidh seargidh as,
’san uaimh an áill’ ’san dreach.
15 Bheir Dia do manam fuasgladh saor
o chumhachd báis is uaimh,
Oir gabhaidh sè me chuìge féin
gam theasairgin le buaidh.

16 A nuair do níthear saidhbhir neach
na glacadh faitchios thù,
’San tan a chinneas glòir a theach
na cuireadh ortsa tnù.
17 Oir nuair a reachas é don éug,
ni mbeir sè dadum leis:
’San uair do théid sé síos don uaimh,
a ghlòir ni leanann ris.

18 Is ge do bheannuigh anam fein,
ar maithrionn tra bhi sè:
Ni daoine moladh ort gu mòr
tra nì tu maith dhuit fein.
19 Gu hàl a shinnsear rachaidh sé,
solus ni fhaic gu bráth.
20 An Duin’ an onoir, ’s é gan chèill,
mar ainmhidh è gheibh bàs.


SALM L.

DO labhair Dia Jehobha tréun,
an talamh ghairm gu lèir,
On aird’ an ear gu hàird an iar,
o èirigh gu luigh gréin.


[TD 85]

2 As Sion árd, is foirse mais,
do dhealrigh Dia na mfeart.
3 Tiocfuidh ar nDia, ’s ni mbí na thosd,
ach labhridh sé le neart:

Théid teine roimhe millteach mór,
ag lasadh suas gu garg,
Ma thimchiollsan gu doinionnach,
ag dol na chaoiraibh dearg’.
4 Ar talamh, is ar neamh na nèul,
do ghairmann se gu hàrd,
Gu dtugadh ar a phobul fèin
ceart-bhreitheamhnas gun cháird.

5 Dom ionnsaidh cruinnighibh mo naoimh:
is tionoilaibh an dream
A rinn gu díleas is gu dlú
le hìodhbairt, cumhnant leam.
6 A cheartsan, do ni neamh na néul
a chur a ngcèil na am:
Oir se Jehobha féin gu beachd
is aon árd-bhreitheamh ann.

7 Mo phobul Isral, éistibh riom,
is labhridh me gu ceart:
A taghaidh togbham fiaghnais fhìor,
’s mí Dia, do Dhia gu beachd.
8 Ma tofrailaibh ni agram thù,
no fos ma tìodhbairt loisg’,
Arson nach dtug tu iad do ghna,
’s nach dfuaras iad gach toisg’.

9 Oir as do thigh cho ghabhuinn uait
mar ìodhbairt biorach bò,
’S cho ghabhuinn gabhar fhirionn’ fós,
mar ofrail as do chró.


[TD 86]

10 Gach ainmhidh beo a bhfuil a ngcoill’
is leamsa sin gu léir,
Gach caorig~hachd fos ar mhìle cnoc,
ta ’ginaltradh ar féur.

11 An èunlaith ’s aithnidh dhamh ar fad
ta ’gitaligh feadh bheann:
Is leam gach fiagh-bheathach uile fòs
feadh gharbhluigh agus ghleann.
12 Géur-ocras da mbiodh orm no gort’,
cho chuirinn duits’ a ngcèill,
Os leam an domhan man iath grian,
is na bhfuil ann gu léir.

13 Fuil gabhar né gu nòlfuinn uait,
feoil tarbh an ithinn ì?
14 Ioc ìodhbairt buidheachais do Dhia,
’s do mhòidan don árd-righ.
15 An lá do thriobloid is do theinn,
goir orm’ an sin gu ceart:
Ort fuasglam, agus bheir tu glóir’
dom ainms’ a chuidigh leat.

16 Acht ris an drochdhuin’ labhridh Dia,
mo statuin chur a ngcéill
Ca buinadh dhuit, no ghabhail fos
mo chumhnant ann do bheul?
17 Dom achmhasans’ o thug tu fuath,
’s an spèis riamh é nior chuir;
Acht theilg mo bhriathra ar do chúl,
ga ndiùltadh uam gu tur.

18 Tra chunnairc thu an gadigh dán,
daontigh tu leis ná olc,
Le luchd an ad haltranais arìs
b’fear comuinn tu na nlochd.


[TD 87]

19 Do theanga thug tu chumadh bréig,
chum uilc do thug do bhèul.
20 Dod bhráthair, shuigh tù thabhairt guth,
’s do mhac do mháthar bèm.

21 Na neithes’ uile rinneadh leat,
is dfanas dhìot am thochd:
Is shaoilais mar ata tu fein
gurb’ amhluidh me gach achd:
Acht cronigham do pheacaidh dhuit,
ad tamharc cuiram iad;
Do chum go bhfaiceadh do dhà shúil
nach folig~har ormsa béud.

22 O sibhs’ a dhaoin’ nach cuimhnigh Dia,
’nois tuigibh so na am;
Man déanam liodairt oirbh gu cas,
gun neach dar bhfurtachd ann.
25 An tì bheir ìodhbairt molaidh uaidh,
sé bheiras damhsa glòir:
Oir nochdfam sláinte Dé, don fhear
sheolas a shligh’ ar choir.


SALM LI.

DEan tròcair’ orm, a Dhia na ngrás,
gu hiochdmhur saorsa mis,
Réir lìonmhuireachd do thròcair’ chaoimh
glan as m’uil’ easaontas.
2 Gu hiomlan ionnuil me om lochd,
glan me om chiont’ ad ghrádh.
3 Oir ta me ’gadmhail measaontas,
’s lèr dhamh mo lochd do ghná.

4 Ad taghaidh, taghaidh fein amhain
do pheacuigh me gu trom,
Is ann a tfiaghnais fein, a Dhé,
an tolcsa rinneadh liom:


[TD 88]

Do chum ar labhairt duit amach
gu mbiodh tu comhthromach,
’S gu mbiodh tu glan ’ntra bheir tu breith,
is ceart neamh-éugcorach.

5 An bpeacadh, fèuch, do dhealbhadh me,
agus an cionta fos
Do ghabh mo mháthair me na broinn,
’ntra ghineadh me o thus.
6 An taobh a st gh don chroidhe, féuch,
an fhìrinn ’s ìonmhuinn leat:
San ionad fholight’ bheir tu orm
gu tuig me gliocas ceart.

7 Le hìsoip dèunsa mise glan,
is bitham glan gu beachd.
Déan m’ionnlad fos, mar sin do bhím
na ’s gile dhuit no sneachd’.
8 Guth subhachais toir orm gu gcluinn
is fonn an aoibhnais ait,
Mar sin nìd gáirdeachas gu mòr
na cnàmha bhrisfadh leat.

9 Om pheacadh is om easaontas
foligh do ghnùis, a Dhé;
Mo sheachrain is muil’ éugcoir fós,
glan thusa uam gu rè.
10 Dhia cruthaigh ionnam croidhe glan;
athnuadhuigh spiorad ceart.
11 Na teilg od shealladh me; ’sna buin
do spiorad naomhtha leat.

12 Is aisig dhamh ùrghàirdeachas
do shláinte cháirdoil féin:
Is dèansa fos mo chonbhail suas,
led spiorad saor gu trèun.


[TD 89]

13 ’N sin teagaisgam do shligh’, a Dhé,
don droing a bhris do reachd,
Mar sin le haithrigh pillfar riot
na peacaigh thruadh gu beachd.

14 O chionta fola saorsa me,
o Dhia, a Dhé mo shlàint’:
Sinnidh gu hárd ar tfìrentachd
mo theanga anns’ gach áit’.
15 Mo bhilidh ta ar druideadh suas,
fosgail, a Dhè, gan cháird;
An sin do mholadh le mo bhéul
cuirfar a ngcéill’ gu hárd.

16 Oir ìodhbairtadh ni hiarrunn tú,
sud bhérthuinn duit gach ré:
An ofrail loisge fos ar bith
ni bhfuil do thlachd a Dhé.
17 An spiorad briste tuirseach trom,
sud ìodhbairt Dhé na ndúl:
An croidhe briste brùit’, a Dhé,
le gràin ni ngcuir ar gcùl.

18 Ad dheadh-ghean déansa maith a Dhia
ar Sion do chnoc fèin:	
Ballaidh Jerùsalem gu luath,
tog suas led láimh gu tréun.
19 ’Nsin taitnigh íodhbairt cheartais leat,
ofrail, ’s lán-ofrail loisg’:
’N sin bheirthar colpigh dhuitsa suas,
ar thaltoir naomh gach toisg’.


SALM LII.

CReud as fa ndèan tu ghaisgigh thrèin,
uaill as an olc gu mór?
Mairfidh a bhfeast gan cheann gan chrìoch,
deadh-mhaitheas rígh na glòir.

[TD 90]

2 Do theang’a dealbh an aimhleis chlaoin;
chum ceilg’ már ealtuin ghéur.
3 Is annsa leat an tolc no maith,
s brèug no briathra fìor.

4 A theanga chealgach, ’s ionmhuinn leat
gach briathar millteach olc.
5 Ni Dia gu siorruidh’ mar a ngcédn’
lán sgrios do tharruing ort,
Glan-sgathar thú, is as do theach
grad-spíonthar thù gu tur,
A talamh is a tìr na mbeo
buaintar do fhréimh a bun.

6 Do chi an fìreun, gabhaidh fiamh,
is nì se gàire fò,
7 Féuch, so an fear nach d’earb a Dia
mar dhaingneach is mar threoir;
Acht ann an lìonmhuireachd a stòir
a dhòchas chuir gu trèun,
Na shaidhbhreas is na olc gu beachd
do neartuigh sé è fein.

8 Acht mis’ mar úr-chrann ola bíom
an áros Dé do ghná:
Ag cur mo dhóchais ann na ghràs,
re fad mo ré ’s mo lá.
9 Gu sìoruidh suthainn molfam thù,
bhrìgh sud gud rinnadh leat:
Feitham ar thainms’, oir ta se maith
an lat~hair do naoimh gu beachd.


SALM LIII.

NA chroidhe deir an tamadan,
ni bhfuil ann Dia ar bith:
Táid truaillidh, ’s gràinoil fos an lochd:
ni bhfuil ann neach ni maith.


[TD 91]

2 An Tighearn’ d’amhairc sè o neamh
ar chloinn na ndaoin’ a nuas,
A dhféuchain an raibh tuigs’ ag neach,
no dhiarradh Dia na ngrás.

3 Do phill siad ár an ais ar fad,
ro shalach iad gu lèir:
Ni bhfuil aon-neach re dèanamh maith,
ni bhfuil fiù aon fuidh spèur’.
4 Nach tuigionn luchd na hègcorach?
ta ’g ith ar fad ’s ar lèud
Mar aran blast’ mo phobul suas:
ar Dia ni ghoirionn siad.

5 An sin do ghabh siad eagal mòr,
gan àdhbhar eagail ann:
Sgaoil Dia a chnàmhasan o chéil’
chuir sèisdadh ort gu teann,
Is mar a ngcèudn’ do chuir tu iad
gu ruighadh gruaigh is nàir’,
Do bhrìogh gu dearnadh orra Dia
trom tharcuisn’ agus táir.

6 O sud mo ghúidh’ is m’athchoinge
gu dtugadh Dia na mfeart
Cabhair da phobul Israèil
as Sion fèin le neart!
’N Tra bhèaras Dia as ais o bhruid
a phobul fèin le chèil’,
Ar Jacob bithidh aoibhnas mòr,
is aitas ar Isrèl.


SALM LIV.

TRìd thainmsa, teasairg mis, a Dhè,
cum comhthrom riom led neart.
2 Eist m’urnuigh’, toir fadear, a Dhé,
briathra mo bhéil gu ceart.


[TD 92]

3 Oir d’éirigh coigrigh ’maghaidh suas’
luchd forneart ta gu géur
Ag iarraidh manma: riamh nior chuir
siad Dia fa ngcomhair féin.

4 Is féuch, se Dia ’s fear cuidigh leam,
dam sheasamh anns gach cás:
Bithidh Jehobha leis an droing
do chongmhas manam suas.
5 Olc do mo naimhdaibh dióghlaidh Dia:
ad tfìrinn déan a nsgath.
6 Gu toileach bheiram ìodhbairt dhuit:
Dhè molfam tainm, ta maith.

7 Oir rinn se saoirs’ is fuasgladh dhamh
om uile theinn gu tréun:
Ionnas gu bhfac mo shùil a miann,
ar m’eascairdibh gu léir.


SALM LV.

RE murnuigh éisd: ’s om ghuidh’, a Dhé,
na foligh thus thu féin.
2 Toir air’, is freagradh dhamh, ta caoi
le bròn ’s le bùireadh géur.
3 Ar son guth meascairde gu lèir,
is forneart fòs na ndaoi:
Oir olc do theilg siad orm, a bhfeirg
dhamh thug siad fuath gun dì.

4 Mo chroidh’ am chom ta cráiteach goirt’:
thuit uamhunn orm a bháis.
5 Crith, oillt’, is uamhunn thanig orm
gam shlugadh is me ’nsás.
6 Sgia coluim ò gan agam fèin!
an sin a dubhairt mis’,
Do theithinn as ag italigh,
is ghèbhainn támh is fois.


[TD 93]

7 Fèuch, rachainn fòs ar ánradh fad,
chum támh a bhfásach cruaidh.
8 Is dhèanainn deibhthair re dol as
o dhoinionn ghairbh na gaoith.
9 Dhia, sgrios an teang’, is sgaoil: oir chím
forneart san bhail’ is strìbh.
10 Táid dol ma bhallaibh oidhch’ is ló:
ta aimhleas ann is caoi.

11 Aingid~hachd ro mhòr is olc atà
na mheadhon sud gan cheist:
Feall re na shráidibh agus cealg,
ni dhealuighionn a bhfeast.
12 Cho bé mo námh thug masladh dhamh,
oir dfuilginn sud gu rê:
Ni mbè fear mfuath do dhèirigh riom,
oir uaidh do dhíonainn me.

13 Acht thusa, fear, bu choimpair dhamh,
fear m’eolais, is fear m’iuil.
14 Bu bhlast’ ar comhairl’, dol le càch
gu háros Dhia na ndùl.
15 Sealbh gabhadh orr’ a mbàs gu grad,
’s go hifrionn rachaid beo:
Oir aingidhachd na ntigh do ghná,
’s na mbuilsgen tà gach ló.

16 Acht mise, glaòdham suas re Dia,
saoridh Jehobha mì.
17 Glaodh àrd, is urnuigh déanam ris,
moch, feasgar, ’s meadhon-laoi:
Do bheir se èisdachd do mo ghlaodh.
18 Manam do shaor an sìth,
On chath ’s on chomhrug d’èirigh riom:
oir mòran leam do bhì.


[TD 94]

19 Cluinnfidh an Dia ta láidir beo
is dòruinn orra ní,
Seadh fos an Dia ar marthuinn tà,
’s o chiàn na ngcián do bhì:
Is ar an àdhbhar fos nach bhfuil
caochladh ar bith na nstaid,
Eagal an Tighearn’ uime sin
do theilg siad dhiobh ar fad.

20 A làmh do shín na naghaidh sud,
do bhì an síthchain leis:
A chúmhnant is a nasgadh dlù,
gu fealltach orra bhris.
21 Bu shleamhne briathra bhèil no ’ntim,
acht cogadh cruaidh na chroidh’:
Bu bhuig’ a chainnt no ola tlà,
’s mar chloidheamh ruisgd do bhì.

22 Acht teilgsa tuallach trom ar Dhia,
se ní do chongbhail suas:
Cho leig se mfeast do nfhìreun chòir,
o shocair fein gu gluais.
23 Acht thusa chean’, a Dhia na mfeart,
ad chorrigh cheart gu gèur,
An slochd da milleadh teilgfidh tù
an aitim ùd gu lèir:

Na daoine slighach fuilachdach
ni mair siad leth an láith:
Acht ionnad cuirfidh mis, a Dhè,
mo dhochas fein ’s mo dhoigh.


SALM LVI.

DEan iochd orm, oir le duine b’áill
mo shlugadh suas, a Dhè:
Is è gan támh gam fhoireigneadh
ag cogadh riom, gach rè.


[TD 95]

2 Is b’àill le meascairdaibh gach lá,
mo shlugadh sìos gan chàird:
’S ro lìonmhur iad ta cogadh riom,
o thus’ a rígh is áird’.

3 An láithaibh m’eagail, earbam riot.
4 An Dia àrdmolfidh mì
A bhriathar fein, is ann an Dia
mo dhóchas tréun do bhi,
Ni ngabham gealtachd uime sin,
’s a bhfeast ni heagal leam
Na dhfèdas feoil do dhèanamh orm
do lochd le iomairt theann.

5 Mo bhriàthra tàid a fiàradh fòs
gach là mar ’s toileach leo:
Chum doligh agus dochair dhamh,
ta ’nsmuaintighsan gach lò.
6 Atàid le chéil’ a cruinnughadh,
is iad ga bhfolach fein,
A feitheamh manma, ar bheith dhoibh
aig furachras mo chéim.

7 Gu saor an rachaid as mar sin
le ’négcoir mhòr gun tàmh?
A tfeirgsa leag a mpobul sìos,
a Thighearna led làimh.
8 Mo sheachrain air an àireamh leat,
ad bhuidal taisg mo dheoir:
Nach bhfuil siad ann do leabhar shíos,
ar chuimhne sgrìobht’ gach uair?

9 Mo naimhde rachaid ar an ais,
’n tra ghairam ort gu teann:
Is aithnigh dhamhsa so gu beachd,
oir Dia ata se leam.


[TD 96]

10 An Dia a bhriathar molfidh me:
molfam a nDia a reachd.
11 An Dia do chuirfeadh leam gu trèun
mo dhóchas fein gu beachd,

Is ar a nádhbhar ud, a Dhé,
ni heagal idir leam
Na dhfèdas duin’ a dhéanamh orm,
nach bhfuil dheth fein acht fann.
12 Do mhòide ta siad orms’, a Dhè:
is íocfam dhuitse clù.
13 Oir manam bochd gu saor on bhás,
gu gràsmhur dhfuasgail thù:

Nach fuasgail thù mo chosa fòs
gun tuìsleadh dhoibh nì ’s mó?
Gu ngluaisfinn ann a bhfiaghnais Dè
an solus dhaoine beo.


SALM LVII.

DEan tròcair’ orm, a Dhia na ngràs,
déan tròcair’ orm gach rè,
Oir ionnadsa ta manam truadh
ag cur a dhòigh gu léir:
Is gabhaidh me fuidh sgáil do sgè
mo thearmunn is mo neart,
Gu nuig’ a nuair an rachadar
na huilc od uile thart.

2 Eighfe me ris an Dia is àird:
re Dia ta làidir trèun,
A chuirfeas leam gach cùis gu crìch,
mar chì se ormsa fèim.
3 Cuirfidh se neart o neamh, dom dhìon
o bhèum a nfhir ler b’àill
Mo shlugadh: cuirfidh Dia amach
fhírinn ’s a ghrás gan dáil.


[TD 97]

4 Ta manam bochd a ngcomhnuidh fós
am builsgen leomhan garg,
A measg na druing’ am luigh atáim
ar lasadh tà le feirg’:
Daoine, ga bhfuil a bhfíacla fós
mar shleadh ’smar shoighde gèur,
Mar chloidheamh guineach, ’s amhluidh sin
an teangthasan gu lèir.

5 Os cionn na neamh, Dhia tog thu fèin:
os cionn gach tír do ghlóir.
6 Dom chèmanaibh do ghlèus siad líon,
chrom manam síos gu lár:
Slochd romham thochail siad, is thuìt
iad fèin san tslochd do rinn,
7 ’S Gléusta mo chroidhe, ’s glèust’, a Dhé;
dhuit canfam moladh binn.

8 Mosgail mo ghlòir, ’sa shaltuir fòs
a chláirseach dùisg gun cháird’:
Ar maidin mosglam fèin gu moch,
is sinnam ceol gu hárd.
9 Dhia, ’measg a phobuil, molfam thù:
dhuit sinnam measg an tsluaidh.
10 Oir tfìrinn is do thròcair’ mhòr,
gu neamh na nèul do chuaidh.

11 Ar hárdug~hadh bios, a Dhia na mfeart,
os cionn àrd-neamh na nspéur:
Is togbhar suas do ghlòir gu hárd,
os cionn gach tìr gu léir.


SALM LVIII.

AN labhair sibhs’ a choimhthional,
da ríribh ceart neamh-chlaon?
’San tabhair sibhs’ gu comhthromach,
breith cheart a chlann na ndaoin’?


[TD 98]

2 Is ann bhur croidhe ta sibh dealbh
mór aingidhachd gan tàmh:
’S Ar talamh ta sibh tomhas fós
foirèigion chruaidh bhur lámh.

3 Luchd uilc o thiocfaid as an bhroinn,
na ngcoigrigh mhór atà;
’N Tra bheirthar iad, ar seachran thèid,
a labhairt bhrèug gach la.
4 A nimh mar nimh na nathrach ta:
mar nathair dhruid á cluas.
5 Re guth na ndraoi ta eagnaidh seólt’
nach èist is fós nach gluais.

6 A bhfìacla brìs, a Dhé na mbèul:
a Thig~hearna láidir thréin,
Pronn fíacla agus tuisc ro-mhòr
na nleomhan óg gu lèir.
7 Gu leaghadh siad ag sileadh síos
mar uisge rith le gleann:
’Sa shoighde bris, ’ntra chuireas è
a bhogh’ ar lagh gu teann.

8 Mar sheilichoig bhìos a leaghadh as
gu rachaid thart le claoi:
Mar thoirrchios an-abuigh na mban,
nior fhaicfaid grian a chaoidhch’.
9 Sol mhothuigheas bhur bpotuigh’ teas
teachd orr’ o dhroighnibh críon,
Ni Dia, ’siad beo, na chorrigh mhóir
’n dubh-sgrios le hossaig dhèin.

10 Biaidh aoibhnas ar an fhíreun chóir,
’ntra chí sè ’ndioghaltas:
Is ann a fuil luchd aingidhachd,
nithfidh se fòs a chos.


[TD 99]

11 Deir duin’ an sin, gu bhfuil gan cheist
deadh-dhuais aig daoine còir:
Gu bhfuil ar talmhuinn fós, gu beachd,
na bhreitheamh ceart Dia mòr.


SALM LIX.

TEasairg, is saor me, o mo Dhia,
om naimhdibh d’éirghios riom.
2 O luchd an uilc ta fuilachdach,
díon mís, is cuidigh liom.
3 Fèuch, ’naghaidh manma luigh a mplaid,
is chruinnigh daoine tréun:
[?] shann, a Dhia, arson mo lochd,
no cron do dheárnas féin.

4 Ag rith atàid gun cron am thaoibhs’,
’s gu hullamh dol ar ghléus:
Chum teachd dom fhurtachd mosgail trà,
is toir fanear a mbéus.
5 O Dhè na nsluadh, Dhé Israéil,
mosgail, ’sgo bhfiosruight leat
na geintlidh: ’sna déan iochd ar neach
gu haingidh bhris do reachd.

6 Ar teachd don fheasgar pillidh siad:
ag donnaligh gu hàrd
Mar choin, man bhail’ a cuartughadh,
is amhluidh sin atáid.
7 Fèuch, brùchti siad amach le mbèul:
na mbilibh cloidheamh gèur:
Cia chean’ do chluinn, no bheir fa dear,
se sud is cainnt doibh pfèin.

8 Acht thusa, Dhia Jehobha mhòir,
do ní tu gàire fó;
Is dhuit mar àdhbhar fanoid fòs
biaidh Geintilidh gach lo.


[TD 100]

9 Arson gur mór a lúdh ’sa neart’
síor fhetham orts’ a ghnà,
Do bhrì gu bhfuil dhamh Dia na ndùl
na dhídean dlù gu bráth.

10 Biaidh Dia on dtig mo thròcair chaomh
dol romham ar gach cém:
’Se Dia bheir dhamh ar m’eascairdibh
mo rún gu bhfaicam fein.
11 Ma mbì mo phobul dichuimhneach,
na marbh an aitim ùd:
O Dhia ar sgia, sgaoil iad led neart,
is leag gu hìsiol fùd.

12 Fa lochd an teang’, is cainnt a mbèil
na nàrdan glacfar iad:
Fa chùis na mallacht, is na mbrèug
do labhradar os áird.
13 Sgrios iad a tfeirg’, sgrios iad gu tur
chum iad a dhul ar dhí;
Tuigfid gur rígh ann Jácob Dia,
gu hiomall crìch gach tìr.

14 ’S Ar dteachd do nfheascar pilfadh siad
ag donnaligh gu hàrd
Mar choin, man bhail’ a cuartachadh,
is amhluidh bithadh siad.
15 Ag iarraidh beath’ gu seachranach
’s gu luaighneach ann na nteinn;
Ag dèanamh gearain ann san oidhch’,
mun bí an sáith na mbroinn.

16 Acht mise molfar leam do neart;
gu moch ag seinm do ghrás,
Arson gur tù mo thearmunn trèun,
’s mo dhaingneach fèin ’ngach cás.


[TD 101]

17 ’Stu féin mo neart, dhuit canam fonn,
sé Dia mo dhìdean tréun.
Sé ’nDia sin féin rinn trócair’ orm,
’s a chuidigh leam a mfhém.


SALM LX.

Do theilg tu sinne uait, a Dhia,
do sgaoil tu sinn ar fad,
Do bhí tu rinn a ngcorrigh ghèir,
pill rinn thu féin gu grad.
2 Chuir thus’ an talamh trom ar chrith;
is fos do bhrisis é:
lânigh a bhriseadh, oir gu beachd
ar creanachadh ta sè.

3 Do thaisbein thusa neithe cruaidh
don tsluagh is leat le cóir:
Fíon buaidhreasach chuir uamhunn oirn’
thug thusa dhùinn ren’ ól.
4 Do thug tu bratach árd a Dhè
don druing dan eagal thú:
Do chum gu sgaoilte sud amach,
bhrì fírinn duit le clù.

5 O dhaoirsa chum gu saorthar leat
do phobul ionmhuinn fèin:
’Eisd riom, is slánuigh me gu grad
led dheas-láimh láidir thréin.
6 Do labhair Dia na naomhthachd fèin,
biaidh aoibhnas orm nach gann:
Ar Sechem nì me roinn gu ceart,
gleann Sucot toimhsar leam.

7 ’S leam Gilead le dlighe cheart,
Manasse ’s leam gu beachd,
’Se tréabh Ephraim neart mo chinn,
bheir Juda ’mach mo reachd.


[TD 102]

8 Ta Moab na pot’ ionnlaid dhamh,
teilgfam thar Edom ruaidh
Mo bhróg: is deárnam caithreim binn,
tar Phalestin le buaidh.

9 Cia bheir don chathair dhaingeann me?
’s gu Edom bheir gu ceart?
10 Nach tus’, a Dhia, ler thrèigeadh sinn
’s nach deachaidh ’mach ler bhfeachd
11 O thriobloid tabhair congnamh dhùinn
oir ’s dìomhain furtachd dhaoin’.
12 Tríd Dhia do nì sinn trébhantas:
’se shaltras naimhde fùidhn’.


SALM LXI.

RE glaodh mo ghearain éisd, a Dhè:
is m’urnuigh toir fadear.
2 O iomall talmhunn èighfam riot,
’s mo chroidhe trom fuidh smal:
Dhia, treoruigh chum na cairge mè
is àirde no me fhèin.
3 Bu tearmunn thú, ’sbu chaisteal damh
o meascairdibh gu lèir.

4 Ad phubul naomhtha nì me támh
gach aimsir is gach trà:
Mo dhòigh fuidh dhubhar sgàil do sgè
cuirfidh me fhèin gu blàth.
5 Oir chuala tus’, mo mhóide fos,
’s an gealladh do rinn mè:
Oighreachd na muinntir thug tu dhamh
dar neagal thainms’ a Dhé.

6 Buan-saoghal agus aimsir chian
bheir thus’ a Dhia don rìgh:
Mar iomadh ginolach is linn
a bhliadhnaidhsan do nì.


[TD 103]

7 Mairfidh se buan a bhfiaghnais Dè
gu bunailteach ’s gu bràth:
Tròcair is fírinn deasigh dhó,
da choîmhedsan gach trá.

8 Mar sin gu síorruidh sinnam clù
do tainm ta uasal árd,
Mo mhòide naomh gu dìolfam riot,
o lo gu lò gan cháird.


SALM LXII.

LE foighidin ta manam bochd
feitheamh ar Dhia gu beachd:
San uaidh ta furtachd agus fóir
orm ar gach taobh a teachd.
2 ’Se ’mháin is carraig dhìdean damh
is mfurtachd è ro-dheas:
Mo thearmunn dìleas è faraon,
gu mòr ni ngluaisfar mis.

3 C’ fhad’ dhealbhar aimhleas leibh do neach?
lán-mharbhthar sibh gu beachd,
Mar bhall’ ar chrith, ’s mar ghàradh d’aom
ta leagadh oirbh ag teachd.
4 O onoir árd da theilgionn síos
ta ngcomhairl’ amháin a rith,
Se ’s miann leo brèug: beannachd nambèul,
acht mallachd an taobh ’stigh.

5 O manam, feith gu foighidneach
re Dia amháin mar chleachd:
Oir annsan ta mo mhuinghin thréun,
’s mo dhòchas fèin gu beachd.
6 Se ’mhain is carruig dhìleas damh,
’sé ’mhàin mo shláinte dheas:
Mo thearmunn daingean è faraon,
mar sin ní ngluaisfar mis.


[TD 104]

7 Mo shláinte ta ’s mo ghlòir an Dia,
ris earbfam fèin do ghná;
Carraig mo neart, ’s mo thearmunn trèun
se Dia, gu buan ’s gu bráth.
8 O phobuil, cuiribh ann an Dia
bhur dóchas anns gach am,
Na fhiaghnais dòirtibh ’mach bhur croidh’:
se Dia ar tearmunn ann.

9 ’S nì dìomhain daoine beag gu fíor,
ta daoine mòr na mbréug:
Ar meidh ren tomhas, ’s édtruim’ iad
na dîomhainas fa chèud.
10 Na hearb a forneart, ’s na dèan uaill
a rebinn no drochbheart,
Na Socrigh fós do chroidh’ ar stór,
’ntra chinneas saidhbhreas leat.

11 Do labhair Dia aon uair amach:
sud chualas uair no dhó,
Gur leis an Dia ta cumhachdach
treis agus neart gach ló.
12 Tròcair’, a Thig~hearna, beanuidh dhuit
is gràsa mór faraon:
Oir bheir tu ’réir a ngnìomhthara,
a luighachd do gach aon.


SALM LXIII.

O Dhia, is tu mo Dhia, gu moch
do iarram thú gach lá:
Ro thartmhur ata manam bochd,
a ngeall ort fèin do ghnà;
Ta miànn, is cíocras mòr ar mfeoil
a ngeall ort fèin gach am,
An tìr ro thirim thartmhur theth,
gan uisg’ ar bith bheith ann.


[TD 105]

2 Do chumhachd chum gu bhfaicfeadh mè
’s do ghlòir ata ro-chaomh;
A rèir mar chunncas roimhe thù,
le clú a táros naomh.
3 Ar son gur fearr no beatha fòs
do chaoimhneas grádhach caoin:
Ard-mholadh dhuit le hiomdha clù
mo bhilidh bheir faraon.

4 Mar sin a ngcion do bheitham beo
beannuigham thu do ghnà:
Is ann a tainmsa togbham suas
mo lámhan riot gach trá.
5 Sásighthar manam mar le smior
’sle saill ro reamhar rè:
Is bheir mo bhéul ’s mo bhilidh dhuit
árd-mholadh ait’, a Dhè.

6 ’Ntra ní mé ar mo leabuidh fós
do chuimhnachadh le tlachd,
’S an am na faire smuainim ort,
ag dol don oidhche thart.
7 Arson gur tù bfhear cuidigh leam,
a Thighearn’ is a Dhè:
Biaidh aoibhneas agus aitas orm,
fuidh dhubhar sgáil do sgé.

8 Ta manam leanntainn ort gu dlù:
do dheaslámh chum me suas.
9 Luchd iarraidh manma bochd da sgrios,
do rachaid sìos don uaimh.
10 Le faobhar cloidheamh agus arm
sìos tuitfidh siad gu làr:
Mar chuibhrionn do na sionnachaibh
do nìtar iad le táir.


[TD 106]

11 Acht aoibhnach biaidh an rìgh an Dia,
na lughas é gan bhèud
Do nì siad uaill: acht druidfar béul
gach ti do labhras brèug.


SALM LXIV.

NTra dhèanam urnuigh riots’, a Dhè,
èisd re mo ghuth gu luath:
O eagal nàmhaid coimhed fòs
gu tèaruint’ manam truadh.
2 O chomhairl’ dhíomhair dhaoine daoi,
o ionnsaidh ghairbh faraon
Luchd déant’ an uilc is aingidhachd,
cuir folach orm gu caoin.

3 An teanga fèin do ghèurigh siad
mar chloidheamh guineach gèur;
Ta mbogh’ ar lagh, ’san soighde deas,
siad briathra searbh a mbèil.
4 Gu caitheamh siad an dìomhaireachd
an neach sin foirfidh tá:
Gu hobann ’táid ga chaitheamh fós,
eagal nior ghabh no sgá.

5 Ag gabhail meisnigh táid san olc,
gu huaigneach cainnt le chéil’
Ma leagadh líon: is iad ag rádh,
cia chì, no cia dan lèir?
6 Na huilc do rannsigh siad amach,
do choimhlíon sgrùdadh mion,
An rún a stigh ’s ro dhomhain é,
’sa ngcroidhe ta mar sin.

7 Acht soighad caithfidh orra Dia,
bhios guineach agus gèur,
Grad bhuailtear, agus lotar iad
ga ngoirtughadh gu lèir.


[TD 107]

8 Mar sin do bhéirid orra fèin
toradh an teang’ gu grad:
Gach uile neach dan lèir an dòigh,
teithadar uadh a mfad.

9 Mòr-eagal bithidh ar gach neach,
is nochdfid obair Dhè:
Oir bheirann siad gu glic fa dear
an gníomh ud do rinn sè.
10 Ní mfìreun aoibhnas mòr a nDia,
ag cur a dhóchais ann:
’S gach neach ga bhfuil an croidhe ceart
nìd gaìrdeachas nach gann.


SALM LXV.

TA ann a nSion feitheamh ort
moladh, a Dhe, gun dí:
Sann duit a dhìolfar fòs gu pailt
an mhòid mar gheallfar í.
2 O thus’ a dhè sdas urnuigh ghlan,
sann chugad thig gach aon.
3 Mo sheachrain táid an uachdar orm:
glan thus’ ar bpeacaidh uainn.

4 ’S beannuight’ an duine sin a choidch’
do thaghar leatsa Dhé,
’Sa bheir tu fós a bhfogus duit,
ad chùirt gu ngcomhnuig~hann se:
Sàsighear sinn le maitheas mòr
do theach, ’sdo theampuil naoimh.
5 Le neithibh uathbhasach, bheir dhuinn
ad cheartas freagradh caomh,

A Dhia ar sláinte, ’s tu gu dearbh
lán dòchas críoch gach tîr,
’S na bhfuil san fhairge fada uainn,
an dòchas ‘s tu do shîor.


[TD 108]

6 Le ’neartsan shocruigh slèibhte mòr,
è criosruight fòs le treis.
7 Do choisgfar fuaimneach mar’, is tuinn,
is bruidhionn dhaoine leis.

8 Na daoine ta a ngcomhnuidh thall,
’s na tíoribh fad’ amach,
Na uamhann orra tá gu mór
do chomh~thara mìrbhuilteach:
Do bheirann tù ar dul amach
na maidin gach aon là,
’Sar dul an fheasgair mar a ngcèdn’
bhí aoibhinn ait do ghnà.

9 An talamh ta tu fiosrachadh,
’s ga uìsgeachadh gu rè:
Le abhuinn Dè ta làn don uisg’,
trom bheartach ní tu è:
Dhoibh arbhar ta tu deasughadh,
ag freasdal dó mar sin.
10 ’Sa ’guisgeachadh le pailtas mòr
na hiomairain gu mion:

A sgrìban leagfidh tusa sîos,
le frois ga dheanamh tais,
A chinneas agus fhochann fós
ga mbeannachadh le mais.
11 Man bhliadhna coroin ta tu cur
led mhaitheas fèin a Dhê,
Ta saill ag sileadh anns gach àit
od chémanaibh gu rè.

12 Ar cluainaibh glas an fhàsuigh luim
do shilfhan siad gu mion;
Na tulaich bheg’ gach taobh atàid
lân aoibhnais agus gean.


[TD 109]

13 Na cluantidh ar na nsgedughadh
le tréudaibh: ta na glinn
Le harbhar ar a mfolach fós:
gáir aoibhnais ac’ ga sheinm.


SALM LXVI.

TOgaibh gach uile thìr gu hárd,
iolach do Dhia na ndùl.
2 Da ainm ro uasal sinnibh glòir:
ag tabhairt dhòsan clù.
3 Abruidh re Dia, cia huamhasach
gach beart do nìtar leat?
Oir gèillfidh dhuit do naimhde borb,
ar son gur mòr do neart.

4 Sléuchduidh gach uile thalamh dhuit,
ag iomradh ort gu binn:
Do tainm ro-uasal iongantach
níd moladh mór do sheinm.
5 Thigaibh ann so is amhaircaibh
ar oibribh Dé gu géur:
Ta uathbhasach na ghnìomharthaibh
ar chloinn na ndaoin’ gu léir.

6 Mar thalamh tirim rinn se ngcuan:
is trìd na nsroth bu luath
Chuaidh daoin’ a ngcois, ann sin do bhì
sinn annsan ait le buaidh.
7 Le thrèun-neart riaghluidh se a chaoidhch’,
da shúilaibhsan is lèir
Na geintiligh: ’s na hárduighid
luchd easaontais iad féin.

8 O dhaoine, beannuighaibh ar nDia,
árdmholaidhs’ é gan chlos.
9 Se chum ar nanam beo, se bheir
nach corruighthear ar gcos.


[TD 110]

10 Mar airgiod leaghta ghlan tu sinn:
’s tu dhfidir sinn, a Dhê.
11 Chuir umain lìon: ar leasrigh chuir
fuidh dhòruinn is fuidh phèin.

12 Thug tù ar dhaoinibh marcachd oirn,
tríd tein’, is uisg’ do chuaidh,
Arìs gu hionad saidhbhir ré
do thug tu sinn le buaidh.
13 Racham dod thigh le ofrail loisg’:
dhuit coimhlìonam mo mhòid,
14 Do ghealladh leam le fosgladh béil,
’ntra bhi me ’nèginn mhoir.

15 Don eallach reamhar, íodhbairt loisg’
le tùis is saill na nreth;
Ofrail na mbó, sna ngabhar fós
do bheiram dhuit fa leth.
16 Tigaibh, is èisdigh so, gach neach
air an bhfuil eagal Dé,
Gach maith do rinn ar manam bochd
sud airisam gu rè.

17 Do ghlaodhas ris gu hárd lem bhéul:
lem theangaidh dhárduig~headh è.
18 Am chroidh’ da ntiobhrainn spéis don olc,
cho néisd an Tig~hearna mè.
19 Gu dearbh d’èisd Dia riom: thug fadear
guth m’urnuigh rì na ndùl.
20 Moladh do Dhia, nar cheil a ghrás,
’s mo ghuidh’ nior chuir ar gcúl.


SALM LXVII.

GO déanadh Dia mor-thrócair’ oirn,
’s ar beannachadh do ghná:
Is togbhadh sé gu grásmhur oirn
dealradh a ghnùis gu bràth.


[TD 111]

2 Chum fios do shlighe bhi gu fìor
ar fad gach tìr’ gu seth;
Is iomradh ar do chabhair chaomh
’measg fineacha fa leth.

3 Moladh a mpobul thus, a Dhé:
moladh gach pobul thù.
4 Biodh gáirdeachas ar fineachaibh,
gu hait a seinm do chlù:
Oir ceart-bhreith bheir tu ar an tsluagh,
riaghluig~hais ar talamh iad.
5 Molfadh gach pobul thus’, a Dhé:
molfadh iad thù ’s gach áit’.

6 ’Nsin bheir gach talamh is gach fonn
deadh-thoradh trom gu pailt:
Is cuirfidh Dia ar Tighearn’ oirn
a bheannachadh gun airc.
7 Ni Dia ar beannachadh gan cheist,
’s biaidh eagalsan gu fìor
Ar gach aon neach a dháitighas
fad iomal crìoch gach tìr.


SALM LXVIII.

EIrghiodh ar Dia, is sgaoilfar leis
an droing is naimhde dhó,
’S an aitim sin thug dhòsan fuath,
teithfid o ghnùis gach lò.
2 Mar dhfuaduig~hear deatach, fuaduigh iad:
mar leaghas teine cèir,	
Mar sin gu sgriosfar drochdhaoin’ as
a bhfiaghnais Dé gu léir.

3 Acht gáirdeachas ar dhaoinibh cóir:
is aoibhnas gu raibh ac’
A mfiaghnuis Dè, le luathghair mhòr
bìd suilbhir agus ait.


[TD 112]

4 Sinnibh do Dhia, sìor-mholaibh ainm:
arduighibh Dia atá
Marcuig~heachd ar neamh, trìd ainmsa JAH,
biobh ait na lat~hair a ghná.

5 Do dhílleachdibh is athair Dia,
do bhaintreochaibh gun neart
Ta se an tigh a naomhthachd fein
na bhreitheamh comhthrom ceart.
6 Is cuirfidh se an teaghlachaibh
an dream ta uaigneach truadh:
Is saoridh se gu tròcaireach
na bhfuil fuidh chuibhreach cruaidh;

Acht drong a bhios gu hégcorach
re ceannairc is re lochd,
Do ni siad comhnuidh bhunailteach
a mfearann tirim bochd.
7 Ar dol duit roimh’ do dhaoin’, a Dhé:
ag siobhal fásaich chruaidh.
8 Chriothnuigh an talamh, shil na spéir
an láthair Dhè na nsluadh:

Sliabh Sinai fein ta daingean árd,
do chriothnuigh se gu mòr
An láthair Dhia, Dia Israéil
ta urramach an glòir.
9 Do shil tu, Thighearna, gu pailt
fearthuinn anuas gun dí;
Ler shocruigh is ler dhfurtuigh tù
ar toighreachd, is i sgí.

10 Do bhi do choimhthional ’s do shluadh
na ngcomhnuidh innt’: a Dhe,
Dod mhaitheas rinn tu deasughadh
dod dhaoinibh bochda fein.


[TD 113]

11 An Tighearna ta láidir tréun
do leig se guth amach,
’Sa chuideachd ùd do dhfoillsigh é
bhíd lìonmhur iomarcach.

12 Rìoghridh na narmailteadh ’s na mfeachd
an sin gu grad do theich:
’Sa mbantrachd aig a bhaile dfan
do bhíd a roinn na creich.
13 Measg pota luigh sibh, ach biaidh sibh
mar sgia na ngcolman luath,
Foluight le hairgiod, is a cleit’
le hòr is deirge snuadh.

14 ’Ntra sgaoil Dia uile-chumhachdach
na rìghridh innt’ a steach,
Do bhí si geal mar Shalmon árd,
’s ì uile lán do shneachd.
15 An sliabh ud Dè is amhluidh tá
mar Bhásan measg na mbeann,
Mar Bhásan mòr is amhluidh è,
gu hárd do thog a cheann.

16 Crèud as far lèm sibh, bheanntidh árd?
se so árd-thulach Dè
A miann leis tàmh, is bithidh sé
na chomhnuidh ann gach rè.
17 Táid carbaid Dhé na mfiched mìl’,
mìlte do dhainglibh tréun:
Na theampul naomh ta Dia na measg
ionann ’s na Shinai fein.

18 Is chuaidh tu suas ar ionad árd,
thug bruid a mbraighdeanas,
Do dhaoinaibh fuair tu tiodhlacadh
le ’ndéan tu toirbheartas:


[TD 114]

Sann cheana fòs don mhuinntir ùd
ro cheanairceach atá,
Do chum gu mbiodh Jehobha Dia
a ngcomhnuidh ac’ do ghná.

19 Dia gu ma beannuight gu raibh é,
ta dórtadh oirn’ gach lò
A thiodhlaicthe, ’s é Dia ar sláint’
an Dia do chum sinn beo.
20 Is linn an Dia ta láidir tréun,
nì cabhair anns gach càs:
Do Dhia Jehobha beanidh fòs
lán-teasairgin on bhás.

21 Acht ceann a naimhde brisfidh Dia:
is cloigionn greannach cruaidh
An tí do imthigheas gu dán
na chionta fein gach uair.
22 Deir Dia, do bheiram ar an ais
mo shluadh o Bhàsan árd,
’S arìs o dhoimhneachd fairge fòs
do bheiram iad gan chàird.

23 Chum ann a mfuil do naimhde dián
do chos gu déanta dearg,
’S go ttumte fòs na mfuilsan féin
teanga do mhadradh garg.
24 Do thriallsa chunnairc iad, a Dhé,
a Thighearna ro chaomh,
Se triall mo Thighearn’, is mo rígh,
sann ann san áros naomh.

25 Luchd òrain d’imthigh siad ar thùs,
luchd inneal ciuil arìs;
Na measg ag bualadh tábuir fós
na maighdiona do bhíd.


[TD 115]

26 Dèanuidhse Dia a bheannachadh
nar gcoimhthionol le chèil’,
Eadhon Jehobha Dia na mfeart,
o thobar Israèil.

27 Benjamin beag len triach an sùd,
bhi prionnsuigh Jùda ann,
Le ngcomhairl’, prionnsuigh Naphtali,
is prionnsuigh Sebulon.
28 Do Dhia se d’aithn’ is d’òrduigh dhuit
do neart agus do threoir:
An gnìomh do rinn tu air ar son,
neartuigh, a Dhé na glòir’.

29 Ar son do theampuill naomhth’, a Dhè,
bhì ag Jerusalèm,
Do bheir na rìghrigh ta fa ngcuairt
deadh-thiodhlacadh dhuit fèin.
30 Toir achmhasan do luchd na nsleadh,
’s do chuideachd mhór na ntarbh,
Do laoghaibh fòs an phobuil ùd,
toir achmhasan gu garbh,

Gu nuig le píosaibh airgid duit
gu géillfuidh siad fuidhd’ smachd:
Sgaoil thus a mpobul ùd, a Dhé,
do ghabh don chogadh tlachd.
31 Thig prionnsuidh mhòr on Eghpht amach,
’s ní Etiopia
A lámh do shíneadh mach gu luath
suas ris an rìgh ar nDia.

32 O rìoghachda na cruinne cé,
sinnaibh do Dhia gu grinn:
Don Dia is rìgh ’s is Tighearn’ ann,
dhò sinnaibh moladh binn.


[TD 116]

33 Don mharcach árd ar neamh na neamh
bhì ann on aimsir chéin:
Fèuch, ta se cur amach a ghuth,
a ghuth ta láidir tréun.

34 Sìor-thugaibh neart do Dhia: oir tà
a ghlòir thar Israèil,
Sa threis ata sna neamhaibh àrd,
’s an néulaibh tiugh na nspéur.
35 Od naomhtheach ’s uamhunn thus a Dhe:
Dia Israéil gn beachd
Da phobul bheir se neart is treoir:
beannuighte Dia na mfeart.


SALM LXIX.

O Teasairg mis’, a Dhé mo neart,
oir dhóirt na tuilteach orm,
Is thánig fós ar manam bochd
na huisgeacha le toirm.
2 An láthaich dhomhuin ta me nsás,
gun àit’ an seasfainn ann,
Le huisgaibh domhuin ghlacadh me,
is sruth dol thar mo cheann.

3 Tàim sgìdh lem ghlaodhaich; agus tá
mo scornach loisgt le tart:
Mo shùile ta ar fàillneachadh,
feitheamh air Dia na mfeart.
4 ’Slìonmhuir no folt mo chinn, luchd mfuath
gan chùis; ler b’àill mo chlaoidh
Ar bheith dhoibh dhamh gu hégcorach
na naimhde, trèun gach laoi:

An sin an nì nach tug me leam
d’aisig me uam gu beachd.
5 Dhia, ’s fiosrach thu ar m’amideachd,
ni bhfolight ort mo lochd.


[TD 117]

6 Nàir’ ar mo sgàs’, a Dhè na leig,
o Thighearna na nslógh,
Ar neach ar bith don aitim úd
ta feitheamh ort gach lò:

An drong ud, o Dhia Israéil,
do iarrus thu gu seth
Na leigsa orra nàir’ a chaoidhch’
no masladh as mo leth.
7 Oir dfhuilnas masladh ar do sgà:
líonadh mo ghnùis le nàir’.
8 Dom bhràithribh is fear coigrigh me,
coimheach aig cloinn mo mhàt~har.

9 Le éud do theachs’ do shluigadh mé:
mèad sa bheir masladh dhuit,
Sann orms’ a nspreigadh sud gu lèir
gu lethtromach do thuit.
10 ’N tra rinn me gul, manam do throisg,
do mhasluigh iad mo ghníomh.
11 ’N tra chuir me umam édach saic,
ball magaidh rinneadh dhíom.

12 An droing do shuigheas ann sa gheat,
’s cùis comhraidh dhoibhsan mi:
Is aig luchd meisg’ re am a mpòit’
am òran dhoibh do bhi.
13 Acht mis, ta murnuigh riots’, a Dhè,
an uair is taitneach leat;
Eisd riom, a Dhé, tre méad do ghrás,
led chabhair fior gu ceart.

14 On làthaich saorsa mis, a Dhè,
chum fuídh nach rachuinn sìos:
O luchd mo mhìruin teasairg me,
’s o dhoimhneachd uisg’ aníos.


[TD 118]

15 Na rachadh tharam tuilteach uisg’,
na sluigeadh doimhneachd mì,
An slochd na druideadh orms’ a bhéul
gu hiomlan chum mo chlaoidh.

16 Eisd riom, o Dhia, oir ’s maith do ghrás:
pill riom ad thrócair’ phailt.
17 Do ghnùis na ceil ar tòglach fein,
éisd riom gu luath: ’s mi nairc.
18 Re manam druid, is fuasgail è:
bhrígh meascaird’, déan mo dhìon.
19 Mo mhasladh, m’easonoir, ’s mo nàir’,
’s mo naimhde ’s léir dhuit fein.

20 Le toighbhém ta mo chroidhe brist’:
is me gu hiàrganach:
Diarr me luchd truas, is comhfhurtachd,
is dìbh ni mfuaras neach.
21 Mar bhiàdh do thug siad domlas damh,
chosg m’ìtaidh thug fìon-géur.
22 Mar ghoist’ gu raibh a mbórd: ’s mar rib,
an soirbheas sud gu léir.

23 Gan lèirsinn fág an suil’: do ghnà
an leasraigh cuir ar chrith.
24 Dòirt tfearg amach, ’s led chorrigh ghèir
glac iad gach uair sa mbith.
25 Mar fhásach biodh gun àiteach ann
a nionad tàmh ’s an teach,
Is ann na mpáluinnibh araon
na deàrnadh comhnuidh neach.

26 Oir leanadar le foireigneadh
an tì do bhuaileadh leat;
Is labhradar chum doilghios mhòr
don droing a rinn tu lot.


[TD 119]

27 Cuir ciont’ ren aingidhachd, ’s na leig
ad cheartas iad a steach.
28 As leabhar fos na mbeò gu tur
sgriostar iad sud amach,

Is maille ris na fírenaibh
a bheanas duit gan cheist,
Is ann an áireamh dhaoine còir
nar sgrìobhthar iad a bhfeast.
29 Acht mise tàim gu hainnis bochd
is làn do bhròn faraon:
Togadh do shlàintsa mis an àird
a Dhé gu gràsmhur caoin.

30 Le hóran binn sìor-mholidh me
deadh-ainm mo Dhè gun cháird,
’Sa chlùsan fein sìor-thogbhar leam
le buidheachas gu hàrd.
31 ’Sfearr leis an Tighearn’ sud gu mór
no damh bhiodh adharcach,
No íodhbairt fos do bheireadh neach
do bhiorach crothanach.

32 Na daoine sèimh do chì siad so,
’s bíd aoibhnach ait’ gu leór:
Is biaidh bhur croidhsa beo gu bràth
ta ’giarraidh Dhia na glòir.
33 Re bochdaibh éisdidh Dia, ’s cho dèan
tàir ar a phríosunaich.
34 Neamh, muir, is tír, gu molfad é,
’s gach ní ta gluasachdach.

35 Oir bailte Juda togbhidh Dia,
is saorthar Sion leis,
Do chum gu mealfaid í gu buan,
ga hàiteachadh a mfeasd.


[TD 120]

36 Do shliochd a sheirbhiseach gu fior,
sealbh dhìleas dhoibhsan í:
’S an dream do thug da ainmsan gràdh,
sior-chomhnuidh innt’ do nì.


SALM LXX.

JEhobha Dhia, dam theasairgin,
’s dam chongnamh, deithfridh ort.
2 Biodh náir’ is amhluadh ar an dream
ta ’giarraidh manam bochd:
Pfilltior an dream ud air an ais,
mo lochd ta ’giarraidh ’ghnà,
Mór-amhluadh gu raibh orra sùd,
is ruighadh gruaidh gach là.

3 Gu pillfar iadsan air a nais
mar thuarasdal da nàir’,
An dream a deir gu fanoideach,
Aha, aha le tàir.
4 Aoibhnas is aigher, do gach neach
gad iarraidh fein atà:
Is abradh siad ler dtoigh do shlàint’,
Dia gu ma mòr, do ghnà.

5 Acht mis atàim gu hainnis bochd,
dom ionnsaidh greas, a Dhia:
M’fear cuidigh thù, ’s mo shlánuighoir,
moille na déan, mo thriath.


SALM LXXI.

SAnn riot atàim ag earbs’, a Dhè,
nàir’ orm a bhfeast na bìodh.
2 Ad cheartas fòir; toir orm dol as:
aom riom do chluas, saor mì.
3 Ad charruig comhnuidh bíosa dhamh,
dan tathuigham do shìor:


[TD 121]

Mo chaisteal, is mo dhaingneach thu,
thug aithne chum mo dhíon.

4 As láimh na naingidh, O mo Dhia,
déan fuasgladh dhamh am chruas,
As láimh na muinntir égcorach
ta aniochdmhur gun truas.
5 Ar son gur tus, a Thig~hearna Dhia,
mo dhóchas ann am fhèm:
O aois is aimsir m’òige nuas,
mo mhuinghin thú ro thréun.

6 San leatsa chumadh mise suas
o thánig~has as a bhroinn:
As bolg mo mhàthar bhuin tu mè,
síor mholam thù gu binn.
7 Mar ádhbhar iongandais, a Dhè,
ag móran do bheith mí;
Acht ’s tus’ is tearmunn dìleas damh,
mo spionnadh mór gun dì.

8 Gu líontfar le do chlú mo bhèul,
’sle tonoir fein gach ló.
9 Na teilg me dhìot am aois: ’s na tréig
’ntra dhfáilnighas mo threoir.
10 Oir maghaidh mèad ’sis naimhde dhamh
labhruid gu sgaiteach géur:
’San dream ta brath ar manam bochd,
ghabh comhairle re chèil’.

11 Ag rádh, do thrèigeadh é le Dia:
leanibh è nois gu teann
Is glacaibh, oir da theasairgin
ni bhfuil neach idir ann.
12 A Dhé, na bíosa fada uam:
fòir orm, mo Dhia, gu luath.


[TD 122]

13 Biodh náir’, is claoidh, ar meascairdibh
ga bhfuil ar manam fuath:

Masladh is ráir’ da mfolach súd,
ta giarraidh muilc gach lo.
14 Síor earbam riot, is sinnidh me
do chlú ni smó ’sni smó.
15 Labhridh mo bhèul ar tfírentachd,
’s do shláint’ gach là gun sgíos,
A náireamh sùd ag lìonmhuireachd
ni fhèdar leam chur síos.

16 Trìd neart an Tighearna mo Dhia
fos gluaisfidh me do ghnà:
Is ni me sgèul ar tfírentachd,
tfîrentachd fèin amháin.
17 Om òige rinn tu teagasg dhamh,
a Thighearn’ is a Dhè:
Is chuir me toibridh iongantach
gu nuige so a ngcèill.

18 Ar bheith dhamh ’nois gu aosmhur liáth
na trèig me, Dhia na mfeart:
Gu dtaisbeanain do neart ’sdo threis,
don ál atann, ’s re teachd.
19 ’S ro árd do cheartas fein, a Dhia,
do rinn tu bearta mòr:
O Dhia, cia è is cosmhuil riot
no choimeas leat is còir?

20 Triobloid ro mhór is anshocair
’s tu thaisbein damh a Dhé;
Ath-bheothachidh, is bheir tu ’rís
o dhoimhneachd talmhuinn me.
21 Mo mhòrdhachd cuirfidh tus a mèad
’s bheir sòlas ar gach léth.


[TD 123]

22 Ar saltair molfam thù, mo Dhia,
seadh tfìrinn fein gu seth:

Is sinnam dhuit ar chláirsigh bhinn,
Dhia naomh ud Israèil.
23 Mo bhilidh nì mòr gháirdeachas
’ntra shinnam dhuit lem bhèul:
Biaidh subhachas is aoibhnas mór
ar manam fein, a Dhè,
Do shaoradh leat gu tròcaireach
o thriobloidaibh gu lèir.

24 Is biaidh mo theang’ ar thfìrentachd
a giomradh feadh an lá:
Oir náir, is amhluadh fhuair an dream
’giarraidh mo lochd ata.


SALM LXXII.

DHia, tab~hair do bhreitheamhnas don rìgh,
is thfìrentachd da mhac.
2 Do bheir se ceart-bhreith ar do shluadh,
’s dod bhochdaibh còir na nairc.
3 Na slèibhte àrd do bheir amach
síthchain don tsluadh fa leth:
Sna tulaich bheaga, bhéaruid síth
le fírentachd gu seth.

4 Ar dhaoine bochd an phobuil fòs
do bheir se breith gu ceart,
Is clann na nainnis saoridh sê,
mìonbhrisfidh luchd forneart.
5 A mfeadh bhios grian is gealach ann
freasdal don lá ’s don oidhch’,
Biaidh teagal orrasan gu mór,
o linn gu linn a chaoidhch’.

6 Mar fhearthuinn air an fhèur bhios buaint
samhluidh do thig se nuas:


[TD 124]

Mar fhraseachd duisgeachas a mfonn,
is amhluidh sin a ghrás,
7 Re a linnsan biaidh na fìrenidh
gu hùr a fás le bláth:
Sa mfeadh a bhios an ghealach ann,
biaidh síthchaint pailt do ghnà.

8 Biaidh uachdranachd aig mar a ngcèudn
o thuinn gu tuinn gu síor,
Is rigidh sud on abhuinn mhòir
gu hiomal crìch gach tìr.
9 Luchd comhnuidh fos a nfhásaich chruaidh
na fhiaghnais slèachdfaid dó;
A naimhde bithidh mar a ngcédn’
ag imligh úir gach lò.

10 Ríghridh Tharsis, ’s na noilean fós,
preasanta bheir siad uadh.
Bheir rìghridh Scèba, Séba fós
ofrala dhò gu luath.
11 Seadh, fos na fhiaghnais slèachdigh síos
gach rìgh ar talamh tá:
’S gach ginolach ar feadh gach tír,
dhó seirbhis níd do ghná.

12 An tainnis bochd gun chuidiughadh,
saoridh tra èigheas ris.
13 ’S nì acarachd re truaghan bochd,
is dìontar anam leis.
14 Se theasairgas a nanam fos
ar feill ’sar forneart ghèur:
Is ann na shùilaibhsan gun cheist
’s prìsoil a mfuil gu lèir.

15 Bithidh se beo gu marthanach,
òr Sheba bheirthar dhò:


[TD 125]

Gná-urnuigh nìtar ar a shon,
is molfar é gach lò.
16 San talamh cuirthear dorlach síl
air bhar na nsliabh sna mbeann;
Is biaidh a thorradh trom ar crith
mar lebanon na ngcrann;

’S an dream ata san chathair mhòr
biaidh torradh orr’ is blà,
Gu líonmhur mar is dual do nfhèur
ar talamh fás atá.
17 Biaidh ainmsan buan gu suthain síor:
comh-mhairiont’ ris án ghrèin;
Is annsan beannuighthar gach slógh:
’s beannuighthar leo e fein.

18 Beannuigh gu raibh an Tig~hearna Dia,
Dia Israéil do ghná,
An tì amhàin ni mírbhuilte
le treis is neart a láimh.
19 Beannuight’ gu raibh gu síoruidh buan
ainm glórmhur uasal fein;
Lìonadh a ghlóir gach uile thír,
Amen, agus amèn.


SALM LXXIII.

GU fìrinneach ta Dia ro mhaith
do phobul Israéil,
Don dream ga bhfuil a ngcroidhe glan,
ta Dia dhoibh maith da rèir.
2 Ach mise chean, is beag nach daom
mo chosa uam gu grad:
Cho mhór nach d’rinn mo chémna fos
sleamhnughadh uam ar fad.

3 Re hamadanuibh ghabh me tnù,
re faicsin soirbheas daoi.


[TD 126]

4 Oir ni bhfuil cuibhreach ann na mbàs:
neart láidir ac’ do bhí.
5 Mar dhaoine eile ni bhfuil siad
fuidh thriobloid no fuidh leòn:
’Sni bhfuilid ar a mpláighadh fòs
mar chách le piántaibh mór.

6 Ardan mar shlabhridh uime sin
ga ngcuartachadh atà:
A mforneart fein ga bhfolach sùd
mar èdach thart do ghnà.
7 An sùile sultmhar tà le saill:
an toic chuaidh thar a miann.
8 Tàid truaillidh, is ar forneart ghèir
labhruid gu haingidh, dian.

9 Anaghaidh neamh agus na nspéur
a mbéul táid togbhail suas,
Ar feadh na talmhuinn is na tìr
an teangasan do ghluais.
10 Fan ádhbhar ùd gu nuige so
a shluadhsan pillfidh siad;
Is fáisgthior dhoibh don uisg’ a mach
làn cupain is leòr méad.

11 Is deir siad, cia mar ’sléir do Dhia?
’bhfuil tuigs’ san tí is áird?
12 Fèuch, súd na daoi, ta soirbheachadh,
ag fás na nstòir gun cháird.
13 Mo chroidh’ gu dearbh ghlan me gun stá,
’s an neamhchiont’ nigh mo lámh.
14 Oir buailt’ is smachduight’ do bhi me
gach maidin, ’sfeadh gach là.

15 Ma deirim, labhridh me mar so:
féuch, pheacuighinn gu beachd


[TD 127]

Anaghaidh sliochd is ginolach
na cloinne ’s ionmhuin leat.
16 ’Ntra bhreathnuigh me gu tuiginn so,
bu chruaidh-cheist orm a ngníomh.
17 Ach chuaidh me steach do naomhtheach Dè,
an sin do thuig me ’ncrìoch.

18 Gu deimhin chuir tu iad ar fad
an áitibh sleamhain lom:
Is leagadh leats’ iad sìos da nsgrios
le dioghaltas gu trom.
19 Féuch cionnas thanig orra claoi
a mionoid bhig na huair?
Atà siad ar na nsgrios gu tur
le oillt is eagal mòr.

20 Mar aisling nuair a dhùisgeas neach,
mar sin, a Dhia na nsluagh,
Do ni tu tarcuis ar an dealbh,
tra mhosglas tu as suain.
21 Mar sin bhi ar mo chroidhe crádh,
’s am áirnaibh goimh do bhí.
22 Do bhi me bao, is aineolach:
mar bhrùid ad láthair mì.

23 Gidheadh, ta mise maille riot
o Thighearna do ghnà;
Is air mo dheaslaimh ghlac tu mì
gam chonbhail suas gach là.
24 Do nítar leat mo stiobhradh fos
led chomhairl’ ann a mfhém,
Is gabhidh tu me ’steach fadheoidh
a táros glórmhar fein.

25 Cia agam anns na neamhaibh shuas
acht thus a Dhia na ndùl?


[TD 128]

Is ni bhfuil neach ar talamh fós
acht thus a bhfuil mo dhùil.
26 Mo chroidh’ is mfeoil araon atáid
ar fáillniughadh gun cheist:
Gidheadh se neart mo chroidhe Dia,
’s mo chuibhrionn buan a mfeast.

27 Oir féuch, an drong ta fada uait,
sgriosfar is theid dhoibh as:
Do chlaoidheadh leat gach uile neach
chuaidh uait le strìopachas.
28 Acht dhamhsa ’s maith teachd dlú do Dhia:
dhearb me a Dia mo neart,
Do chum gu bhfoillsighinn gu síor
gach gníomh a rinneadh leat.


SALM LXXIV.

CRèud as far theilgis sinne uait
a nann gu bráth, a Dhe?
Is crèud re caoraibh tinaltridh
far las do chorrigh ghéur?
2 Cuimhnigh, a Dhe, do choimhthionol
do chosnadh leat o chéin;
Slat toighreachd, shaor tu, cnoc Shioin,
an raibh do chomhnuidh féin.

3 Is chum na mfàsach fada buan
do chosa tog gu grad:
Re mèad a nuilc do rinn do nàmh
ad theampul naomh ar fad.
4 Do naimhde rinn siad bèacadh borb
’measg coimhthionol do shluaigh:
Is chuir siad suas a mbratacha
mar chomhthar ar a mbuaidh.

5 Bu chlíutach neach mar dhéanta leis
a thuadh do thogbhail suas,


[TD 129]

Ar chrannaibh árd bhì dosrach tiugh,
do chum an leagadh ’nuas.
6 Acht ’nois a nobair ghrábhuinn ghrinn,
le hòrd, ’sle tuaidh do bhris.
7 Na lasair dheirg do chuir siad suas
do theampul naomh ga sgrios.

Tigh-comhnuidh naomhtha tainmsa, Dhè,
do thruailleadar le táir,
Ga mhilleadh is ga leagadh síos
comhìsiol ris an lár.
8 Na ngcroidhe labhradar mar so,
sgriosamid iad le chéil’:
Gach Sinagog aig Dia san tír
do loisgeadh leo gu léir.

9 Ar ccomhartha ni fhaicamar,
fáidh ni bhfuil idir ann,
Ni mò ta neach nar measg comh-ghèur
dan lèir cia fhad’ an tam.
10 Cia fhad’ do bheir, o Dhia na ndúl,
na naimhde toighbhem uadh?
An tab~hair an námhaid bém a bhfeast
do tainmsa Dhia na nsluadh?

11 Crèud as far bhfillionn tu dó làmh,
do dheaslámh fein ar ais?
O buin amach od bhrollach ì
chum fuasgladh oirn gu cas.
12 Oir Dia na glòir’ ta neartmhar árd
o chian is se mo rígh,
A mbuilsgen talmhuinn le na neart
ag oibriug~hadh slàint’ is síth.

13 A nfhairge sgoilteadh leat led neart,
is cinn ro làidir chruaidh


[TD 130]

Na ndragon bhrisfadh leat san uisg’,
ag tabhairt orra buaidh.
14 Cinn Lebhiátan ádhbhail mhóir
’s tu féin do bhris is phronn,
Is thug tu è mar bhiadh don tsluadh
do bhi san fhásach lom.

15 ’S tu sgoilt na tiobairt’ is an tuil:
’s tu thiormuigh aibhne mór.
16 Stu dheasuigh solus agas grian,
is leat a noidhch’, ’s an ló.
17 Crìocha na talmhuinn shocruigh tu:
do rinn tu nsamhradh teth,
Sa ngeimhreadh fos do rinneadh leat,
na naimsiribh fa leth.

18 Gu dtug na naimhde toighbhém uadh,
cuir sud ar chuimhn’, a Dhé,
’Sgu dtug an pobul amideach
do tainm ro uasal bèm.
19 Anam do cholum na toir suas
do chuideachd mhór na ndaoi:
Is coimhthionol do dheóridh bochd
na dearmaid iad a chaoidhch’.

20 Do chumhnant toir fadear, a Dhe:
oir àite dorch’ na tìr
Atá siad ar lán áiteachadh
le luchd an fhorneart ghéir.
21 Na pilltear ar an ais le náir’
na dfhuíling forneart goirt:
An drong ta ainnis aimbeartach
dearnadh siad moladh ort’.

22 Tog ort is èirigh suas, a Dhè,
tagair do chùis gu tréun:


[TD 131]

Cuimhnigh mar ta an tamadan
gach là toirt dhuitse bém.
23 Na dearmaid guth na muinntir sin
na naimhde dhuit atà:
Ta bruidhann dhaoin’ a dèirigh riot,
sior-dhol a mèad-do ghnà.


SALM LXXV.

DHuit, bheirmid buidheachas, a Dhè:
dhuit buidheachás do ghná:
Oir foillsighid do mhìorbhuilte,
gur fagasg tainm gach lá.
2 ’Ntra gheibh me is a ghlacar leam
comhthionol mór na tír,
Do ni me dhoibh deadh-bhreitheamhnas
gu comhthromach ’s gu fìor.

3 Tá ntìr ar sgaoileadh is gach drong
ga hàiteachadh atà:
Acht mis an ti ta conbhail suas
posta na tír a ghnà.
4 A dubhras ris gach amadan;
na gluais gu hamideach:
’S re luchd an uilc, na togaibh suas
bhur nadharc àrdanach.

5 Bhur nadharc fos na togaibh suas:
ag cainnt le muineal cruaidh.
6 Ni hann o near, no niâr, no deas
thig onoir mhòr no buaidh.
7 Acht ’s breitheamh Dia: do leagas aon,
’s a thogbhas aon fa seach.
8 Oir cup an lâimh an Tig~hearna ’tâ,
don fhìon is deirge dreach:

Lán coimeasg ta se, dóirtigh Dia
cuid as amach gu grad:


[TD 132]

A dheasgaidh fáisgidh daoine daoi,
is ólfid iad ar fad.
9 Acht cuirfidh mise fòs a ngcéill
gu suthain is gu síor,
Do Dhia ud Jacob canfar leam
àrdmholadh binn gu fìor.

10 Uil’ adharca na ndaoine daoi
sgathaidh me sìos gun chàird;
Acht adharca na nsaoi ar fad
togbhar gu grad a nàird’.


SALM LXXVI.

ANn Judah aithnig~har Dia na mfeart:
’s mór ainm a Nísral naomh.
2 An Sàlem ta a phàilliun fos,
’s a thámh an Sion caomh.
3 Soighde an bhogha bhris se nsin,
an sgiath, sa ncloidheamh géur,
An comhrag is an cath faraon,
do bhriseadh leis gu trèun.

4 Is mò do mhòrdhalachd, a Dhè,
is mó gu mór do ghlóir
No beanntidh thog a ngceann gu hàrd
le cabhartach ro-mhór.
5 Do chreachadh luchd an chroidhe chalm,
do chodail iad le suain,
Na fir do bhì na ngcurraidh mhòr
an lámha fos ni ndfuair.

6 O thus is Dia do Jacob ann,
led achmhasan ’s led neart,
An carbad-cogidh is an teach
nan suain do chuireadh leat.
7 ’S cúis eagail thú, thu fein a Dhè:
cia neach a chasas riot.


[TD 133]

No ann ad shealladh sheasfas suas
an uair bhios corrigh ort?

8 Do thug tu ar do bhreitheamhnas
o neamh gur chualadh è:
Bhi air an talamh eagal mòr
’s na thámh do bheithann sé.
9 ’Ntra dhèirigh Dia chum breitheamhnuis,
do theasairgin san am
Gach uile dhuine ciuin is sèimh
ar talamh do bhi ann.

10 Bheir fearg is corrigh dhaoin an sin
árdmholadh dhuit gu beachd:
Is fuighioll fos na feirge móir
làn-choisgidh tú led neart.
11 Geallaibh bhur mòid gu togarach
dar Dia Jehobha àrd;
Is coimhlíonuibh gu fírinnach
na gheallar leibh gun chàird:

Gach neach ata ma thiomchiollsan
tugadh siad dhò na am
Deadh-phreasant’ agus tiodhlacadh
don tí ’s cùis eagail ann.
12 Do ní se spiorad prionnsidh mòr
ghlan-sgathadh ast’ le neart:
Do ríghribh fos na talmhan tí
’s cùis eagail Rìgh na mfeart.


SALM LXXVII.

LEm ghuth do èigheas fein re Dia:
sann le mo ghuth gu hàrd
Re Dia do ghlaodh me, agus thug
sár-éisdeacht dhamh gun cháird.
2 An lá mo thriobloid d’iarr me Dia:
do shruth mo leòn gun sgur,


[TD 134]

Re fad na hoidhch’: is manam truadh
sólas do dhiúlt gu tur.

3 Do chuimhnigh me ar Dhia an sin,
is bhìom an trìobloid ghéir:
Do rinn me gearan trom gun tàmh,
chlaoidheadh mo spiorad féin.
4 Chum tu mo shuil na faireachadh:
ta me comh-iarganach
Nach féud me focal cainnt no sgéul
labhairt lem bhéul amach.

5 An sin air làithibh fad o shoin
do bhí mo smuaintigh teachd,
Ar bliadhnaibh fos na haimsir chian
do smuaintigh mè le beachd.
6 Do chuimhnigh me mo cheòl san oidhch’:
’tàim cainnt rem chroidhe féin,
Do rinn mo spiorad fòs gun támh
le dìthchioll sgrùdadh géur.

7 An teilg an Tighearn’ uaidh gu bráth,
nach nochd se ghràdh ni smò?
8 ’Ndo sguir gu tur a ghrás a bhfeast?
’s a ghealladh fad gach lò?
9 ’Ndo dhearmuid Dia gu fírinnach
bhi gràsmhar caoin gu bràth?
’Ndo dhruid se suas na chorrigh mhòir
a thrócair’ chaomh do ghna?

10 An sin a dubhairt me gu dearbh,
gurb ì sud m’anmhuinn mhór;
Acht bliàdhnidh deaslàimh cuimhnigham
na tì is áirde glòir.
11 Gniomhartha Dè sior-mheomhrigham
mar rinneadh leis gach beart,


[TD 135]

Is tiongantuis on aimsir chián
sìor chuimhnigham gu beachd.

12 Ar hoibraibhs’ uile mar a ngcèdn’
smuaintighidh me gu tric,
Is ar gach gnìomh do rinneadh leat
síor-labhridh me gu glic.
13 Do shlighe, ’ta sa nionad naomh,
O Thighearn’ is a Dhè:
Cia ’s coimeas ann a mèad re Dia
ata na Dhia dhùinn fein?

14 ’Stu ntì ta dèanamh iongantuis
a Thìghearna na mfeart,
Agus a measg a phobuil fòs
do thaisbein tu do neart.
15 Do shaoradh leat da nteasairgin
do phobul díleas fein,
Clann Jacob agus Joseph fòs,
led gháirden neartmhar trèun.

16 Chonnairc na huisgidh thus, a Dhè,
chonncadar thu gu beachd:
Do ghabh siad geilt; ar dhoimhneachd fòs
bhì mòran ogluidhachd.
17 Do dhóirt na nèulltidh uisg’ anuas,
bu ro-mhòr toirm na nspèur;
Do chuaidh do shoighde coranach
amach gu sgaiteach gèur.

17 ’Sna spèuraibh guth do thornanigh:
na dealanaigh gu tric
Don tsaoghal rinn siad solus glan,
an talamh ghluais is chlisc.
19 Do chasan ta sna huisgaibh mòr’,
do shlighe ta sa chuan:


[TD 136]

Is lorg do chois’ cho naithnigh sinn
ta sud a mfolach uainn.
20 Is amhluidh mar gu beithann trèud,
do phobul stiùbhradh leat
Le deadh-làimh Mhaois is Aron fos,
ga ntreòrughadh gu ceart.


SALM LXXVIII.

MO phobul, éistibh, re mo reachd:
is cluinnibh guth mo bhèil.
2 Labhram a mparablaibh; ag cur
sean-fhocla dorch’ a ngcèill:
3 Do chualamar is bfiosrach sinn,
ar naithreach dhairis dùinn.
4 Cho cheil sinn ar a ngcloinnsan iad,
is dhíbh cho déan sinn rúin:

Ag foillsiughadh mòr-mholadh Dé
don àl ata re teachd:
’Sna mìrbhuilte do rinneadh leis,
a chumhachda sa neart.
5 Ann Jacob teistas dhaingnìgh se,
is reachd a Nìsraéil,
A dòrduigh se dar naithreachaibh;
da ngcloinn a ngcur a ngcèill.

6 Chum fios bheth aig a nàl re teachd,
an chlann ata gun bhreth:
Ar èirigh dhoibh gu ninnsid sud
da nginoil fein fa leth:
7 A Ndia gu cuirfeadh siad an dóigh,
’s nach dìthchuimhnighid fos
Oibreacha Dè, ’s gu gcoimhdeadh iad
uil’ ait~heanta mar is còir:

8 ’S nach biodh iad mar an sinnsireadh,
làn ceannairc is drochbheart,


[TD 137]

Gun spiorad tairis ionnt’ do Dhia,
’s an gcroidhe gun bheth ceart.
9 Clann Ephraim le armaibh glèust’,
ar bogh’ bu chuimseach beachd,
Le geilt do phill siad ar a nais
an láethibh cath is feachd.

10 Comhcheangal Dé nior choimhed siad;
dhiùlt gluasachd ann na lagh:
11 ’S nior chuimhnid oibridh iongantach,
do thaisbein ar a mfeadh.
12 An sealladh sùl an sinnsira,
’s an tír na Négipteach,
Air machair Sòan rinn faraon
bearta ro-mhìrbhuilteach.

13 Do sgoilt se nfairg’, ’s thug iadsan trìd:
an cuan mar thorr do sheas.
14 San lò le néul do stiúr: san oidhch’
le solus tein’ is teas.
15 Sgoilt creg san fhàsach, aiste deoch
thug, mar as doimhneachd mhór.
16 Bhuin sroth’ a creagaibh, thug ar uisg’
rith síos mar thuil gu leór.

17 San díothreamh pheacuighdar ni ’s mó;
do bhrosnuid an tárd-rígh.
18 Na ngcroidhe chuir siad cathadh air:
da miann a giarraidh bìdh.
19 Labhair siad fos anaghaidh Dè:
a dubhairt siad gu dian,
An bhfèad Dia ann san fhásach mhòr
bòrd dheasughadh dar miann?

20 Fèuch, bhuail se chreg, bhrúchd uisg amach,
d irigh an tuil gu luath:


[TD 138]

An bhféad se aran thabhairt fos?
an deasuigh feoil da shluadh?
21 Ar gcluinntin so, ghabh corrigh Dia;
re Jacob teine las,
Is déirigh fearg ro-dhoinionnach
re Israéil gu cas:

22 Ar son nar chreidiodar a Ndia,
’s nior chuir na shlàint’ a ndóigh:
23 Ge dfosgail doirse nimhe fos,
’s o náird gu d’aithn na neoil:
24 Dhóirt Manna orra ’nuas ren ith:
thug dhoibhsan coirc na nspéur.
25 Biádh aingeal d’ith siad: thug se dhoibh
do lòn an sáith gu lèir.	

26 ’Sna spéuraibh thug air gaoth a noir
gu dimthigh si gu tréun:
Is le na neart do thug se ’steach
a ghaoth deas mar a ngcedn’.
27 Do dhóirt se orra ’nuas mar dhus
le pailteas feoil ren ith:
Eoin itagach comhlíonmhar fòs
re gaineamh fairg’ ar bith.

28 Do leig se sud na ngcamp anuas
ma ngcuairt na nàite támh.
29 Do ìosad uil’, is shásuig~hadh iad:
oir thug se dhoibh a nsàimh.
30 Ni nraibh siad air a nsgarachduin
o mhiann a ngcroidhe fein:
Acht ar bheth acasan a mbiadh
ga chagnadh ann na mbéul,

31 An drong bu shultmhuir dhìbh ’s bu tréin’,
ghlac Dia na fheirg’ is mharbh:


[TD 139]

Sa nòigridh thaght’ a Nisraèil
do bhuail se iad gu garbh.
32 Gidheadh taréis gach gníomh dhibh sud
do pheacuighdar gu mòr:
Is ge do rinn se mirbhuilte
nior chreid siad mar bu chòir.

33 Ar nàdhbhar ùd do chaith se ’nláeth’
an díomhaoinas ar fad,
Is bliádhnidh fos a naois gu lèir
le carroid ghèir chuaidh thart.
34 A nuair do mharbhadh leisin iad,
an sin do dhiarr siad è,
Do phill siad, agus fos do bhíd
gu moch a giarridh Dhè.

35 Is chuimhnigh iadsan gur be Dia
a ncarraig tréun do ghnà:
’S gur be fos an Dia is áird
bfearsaoridh dhoibh gach lá.
36 Acht, rinn siad miodal ris le mbéul,
le nteangaidh brèug is gò.
37 Ni nraibh a ngcroidhe ceart: ’s ni raibh
na chumhnant dìleas dò.

38 Acht Dia, ro iochdmhar mhaith se nlochd,
’s nior sgrios se iad gu géur;
Bu tric do phill se chorrigh uadh,
nior dhùisg se fhearg gu léir.
39 Oir chuimhnigh nach raibh ionnta sùd
acht feoil a sheargas as,
Is osag ghaoith a shiúbhlas thart,
’s nach dtig arís ar ais.

40 Cia tric do chuir siad cathadh air
sa nfhàsach thartmhar chruaidh,


[TD 140]

San dìothreamh chuireadh corrigh air
le easaontas an tsluaidh?
41 Agus, do phill siad ar an ais,
ghreinnigh siad Dia le chéil’:
Chuir laithilt agus tomhas fos
ar tí naomh Israèil.

42 Nior chuimhnadar ’s nior thug fa dear
a ghàirden tréun sa làmh:
No nlá an dtug se furtachd dhoibh
is fuasgladh fos on námh:
43 No fos mar rinneadh ann san Népht
comhartha Dhé na mfeart:
Ar machair’ Sóan mar a ngcédn’
a mhìrbhuilte le neart:

44 An srotha chaochail se gu fuil:
’s na huillt’ nach bhfédfuidh ’nól.
45 Chuir losgainn chuc’, is cuileogan;
ler chlaoidheadh iad gu mòr.
46 Do thug se ntoradh is a mbarr
don chaterpilar bheg:
Is saothair fos an lámh ar fad
fuidh áilghios locust leig.

47 Do bhris se fos a mfìneamhuin
le cloichshneachd cruaidh gun cháird;
Mhill se mar sin le reodhadh teann
’ncroinn fhíguis fhiàghaich árd.
48 Do thug se fos a neallachsan
thairis don chloichshneachd ghèir:
Le soighdibh teine-dealanigh
do chuir se as da ntréud’.

49 Teas-fheirge, triobloid, ’s corrigh mhòr,
orra do theilg gu grad:	


[TD 141]

Le ainglibh olc do chuir na measg
ler chlaoidheadh iad ar fad.
50 Da chorrigh rinn se bealach réidh:
’nanam nior ghlèidh on bhàs,
A mbeatha thruadh thug thairis fos
do ghalar plàigh ’s don chàs.

51 Do bhuaileadh leisan ann san Nèpht
gach cèidghin do bhi ann:
Tosach a neirt a mpàilliunuibh
bhuineadh do ghinoil Ham.
52 Acht thug se ’mach a phobul caomh
mar chaoraibh as an tìr:
Is rinn mar thrèud sa nfhásach mhòr
a ntreòrughadh gu fìor.

53 Do stiùbhradh leis gu téaruint’ iad,
gun eagal is gun sgá:
Acht air an naimhdibh daom a ngcuan,
’s gu hobann iad do bháth.
54 Gu crìochaibh ionad naomhtha fein
do thug se phobul leis:
Gu nuig an cnoc so chosain sé
sa bhuadhuigh a lámh dheas.

55 Theilg se na geintligh romp’ amach,
’s an noighreachd roinn le crann:
Do Isral thug se ’náite súd
chum comhnuidh ghabhail ann.
56 Acht bhrosnuigh agus ghreinnigh iad
an Dia is áirde glòir,
Agus nior chum ’s nior choimhed iad
a theist’ no reachd ar chòir:

57 Acht phill ar nòs an sinsir fein
’s gu fealltach ghluais ar fad:


[TD 142]

Mar bhogha fiar do chlaonadar
is chuaidh a thaoibh gu grad.
58 Len dealbhaibh, is le náitibh àrd
chuir corrigh air is éud.
59 ’Ntra chuala Dia, ghabh gràin, is fearg
ro gharg rè Israéil.

60 Ionnas gur thréig se phobul fein
an Sìlo bhi an támh:
’Sa mpáilliun fos do shocruigh sè
measg dhaoine le na làimh:
61 A mbruid thug suas a neart, ’s a ghlóir
an láimh na naimhde garg.
62 Don chloidheamh thug se suas a shluadh:
re oighreachd ghabh se fearg.

63 Loisgeadh le tein’ a nòigre ghlèust’:
pòsadh cho dfuair na hóigh.
64 An sagairt thuit le cloidheamh gèur:
’s nior dhearn’ a mbaintreoich bròn.
65 An sin do mhosgail Dia mar neach
ta ’g éirigh as a shuain:
Mar churridh leigas árd-ghlaodh as
taréis bhi pòit ar fìon.

66 Is iona ndeireadh bhuail gu géur
a naimhde fein le táir:
Is chuir se iad o sin amach
gu masladh buan is nàir’.
67 Is páilliun Joseph dhiùltadh leis:
nior thagh trèabh Ephraim fos;
68 Acht thagh se Juda: cnoc Sion
dan dtug se gràdh gu mòr.

69 Is thog se fhàrdoch naomh an sud
mar lùchairt árd ro-dheas:


[TD 143]

Is mar an talamh fos faraon
do dhaingnigh sè a bhfeasd.
70 A shearbhant Dáibhidh thagh, is thug
o chró na ngcaorach è:
71 ’S o leantuinn fos na nóisge trom
bhi torrach air a nspréidh,

Is chuir se è do bheathughadh
Jacob a phobul naomh,
Is fòs do ghinoil Israèil
budh oighreachd dhò ro-chaomh.
72 Réir ionracas a chroidhe fein
bheathuigh se iad gu beachd:
’S do rèir deadh-sheoltuighachd a lámh
do stiùr se iad gu ceart.


SALM LXXIX.

O Dhè, do thànig geintiligh
asteach ad toighreachd fein,
Thruaillig~hid do theampul naomh, is dfag
na torr Jerusalem.
2 Is thug siad cuirp do shearbhantadh
do dhèanlaith neamh mar bhiadh:
Is feoil do chaomh luchd muintir naomh,
do bheathachaibh an tslèibh.

3 Ma thimchioll fos Jerusalem
dhóirt siad a mfuil mar uisg’:
Is ni raibh neach da nadhlacadh
’s da ngcur san uaimh an taisg’.
4 Ball fanoid agus maslaidh sinn
dar ccomharsanaibh fein:
Cùis spórs is mhagidh do gach neach
a bhfuil mar ngcuairt gu lèir.

5 Cia fhada, bhethas corrigh ort,
A Dhé, a mbì gu bráth?


[TD 144]

’Mbì héad ag losgadh rinn gu mòr
mar lasair theth do ghnà?
6 Do chorrigh air na geintlibh dòirt
ag nach bhfuil eolas ort,
Is air na rìoghachtaibh nach gairm
air hainms’ a Dhia na mfeart.

7 Oir mhill siad Jacob, fhàrdoch fos
na fàsach chuir siad sìos.
8 Na peacaidh fos do rinneamar
na cuimhnigh dhùinn arìs;
Tioncadh gu luath do thruacantas
rigeadh si oirn ma thrá:
Oir ’s dìblidh bochd anois ar staid
ag tuitam sìos gach là.

9 Dèan congnamh linn, o Dhé ar sláint’;
ar sgá glòir thainme fein;
Sgàth tainmsa saor sinn, agus glan
ar peacaidh uainn gu leir.
10 Créud as fa nabradh geintiligh,
ca bhfuil anois a Ndia?
Measg fineach ann ar sealladh fein
gu naithnig~hadh iad an triath,

Le déanamh orra dioghaltas,
oir dhóirteadh leo amach
Fuil neamhchiontach do shearbhanta
gu líonmhar iomarcach.
11 Osnaidh an phrìosunaigh gu dtig
ad tfiaghnais Dhé na mfeart;
’S an dream do dhòrduighadh chum báis
saorsa, rèir méad do neart.

12 Do ndruing ta dhúinn na ngcomharsnaich
na mbrollach dìol ma seach,


[TD 145]

Gach masladh le ndo spreig siad thu,
pill orra fein ma sheachd.
13 Tréud hinaltridh, ’s do phobul sinn,
molfidh sinn thù do ghnà:
Is cuirfidh sinn os nàird do chliù
o linn gu linn gu bráth.


SALM LXXX.

EIsd, aodhair’ Israéil, ata
measg cherubin ad thámh,
Ler stiúbhrar Joseph caomh mar thrèud,
dealruighs’ amach ma thrá.
2 ’N lát~hair Ephraim, agns Benjamin,
agus Mhanasseh fòs,
Dùisgsa do chumhachd: agus thig
dar saoradh mar is nòs.

3 Pill sinn arìs, a Dhè na mfeart:
tog oirne suas gu hárd
Deadh-dhealradh glan do ghnùis anois,
is saorthar sinn gun chàird.
4 Cia fhad’, a Thighearna na nsluadh,
a lèanas corrigh riot
Re guidhe ghéur na muinntir sin
is pobul dìleas duit?

5 Do bheathuigh thu do phobul feìn
le aran déur is bróin:
Is tomhas pailt do thug tu dhoibh
do dhèuraibh goirt ren ól.
6 Do rinn tu sinn mar ádhbhar stríbh
dar ccomharsanaibh fein:
Nar nàdhbhar spórs’ is abhacais
dar neascairdibh gu léir.

7 Pill sinn arìs, o Dhè na slògh,
tog oirne suas gu hàrd


[TD 146]

Deadh-dhealradh glan do ghnùis anois,
is saorthar sinn gun chàird.
8 Do thug tu fíneamhn as a Nèpht:
na geintligh theilg thu ’mach,
’S Do shuidhuigh thus a nfhíneamhn ùd
na nionad sùd ma nseach.

9 Rèitigh thu àite dhith: is thug
gur ghabh si frèimh gu teann,
Led bheannachadhs’, is líonadh lé
an tìr o cheann gu ceann.
10 Na cnoic ro àrd do dhfoligh sì
le sgàil ’s le dubhar fein:
A gèuga do bhí cinneachdain
mar Shédair bhreágha rèidh.

11 An dara taobh gu nuig an cuan
do chuir si ’mach a meoir,
An taobh ud eil’ a gèugan shín
gu nuig a nabhuinn mhòir.
12 A gáradh créud far bhriseadh leat:
ionnus gu bhfuil gach neach
Ga spíonadh ar a bhealach mhór
ag gabhail thart fa seach?

13 Ta ’ntorc a thig on choill’ amach
ga fásachadh gu léir,
Ta beathaich állt’ na machrach fos
ga slugadh suas le chèil.
14 Pill, guidhmaid ort, o Dhia na nsluadh:
is seall o neamh a nuas,
Fèuch, agus fiosruigh fein anois
a nfhíneamhnso le truas:

15 An gáradh fìon do phlanntuigh tú
le neart do làimhe deis:


[TD 147]

’S an meanglan ùd do neartuigh thù
dhuit fein le lúdh is treis.
16 Le lasair theine loisgeadh ì,
is ghearradh í anuas:
Do mhilleadh agus sgriosadh iad
le achmhasan do ghnùis.

17 Air fear do dheasláimh fein a Dhé
gu rabh do lámh gu trèun:
Air mac an duin’, a rinneadh leat
a neartughadh dhuit fein.
18 Mar sin cho phill sinn uait arìs:
athbheodhuigh sinn gach ló,
Is goirfidh sinn air thainms’ an sin
a ngcion a bhìos sinn beo.

19 Pill sinn, o Thig~hearna Dhia na slógh,
is foillsigh fein gu hàrd
Deadh-dhealradh glan do ghnúis anois,
is saorthar sinn gun cháird.


SALM LXXXI.

SInnaibh gu hait do Dhia bhur neart:
do Dhia Jacob gu binn.
2 Is glacaibh Salm, is tiompan fos:
Saltair is cláirseach ghrinn.
3 An trompait sèidibh san rè uadh:
ar làethibh orduight, fèill.
4 Bu lagh sud aig Dia Jacob fos:
’s bu statuin d’Israèil.

5 Do Joseph dòrduigh sud mar theist,
ar dol dó tríd na Héipht:
Do chualas cainnt is uîrghioll ann
nach tuiginn as a mbèul.
6 O nuallach shaor me ghualasan:
o photaibh fos a làmh.


[TD 148]

7 Do ghoir tu ann ad thriobloid orm,
’s dfuasgail me ort gun támh;

A nionad dìomhair toirnanigh
do fhreagair me do ghlaodh:
Aig uisgibh constrìbh Meribah
do dhearbh me thu faraon.
8 Eisd, o mo phobul, agus dhuit
do dhearnam fiadhnuis cheart:
Ma dhèisdas tu re guth mo bhèil,
o Israèil gu beachd.

9 Ionnad na biodh aón-uair ar bith
Dia oile coigreach brèig,
Is do Dhia coimheach fos ar bith
na cromsa síos ’s na gèill.
10 ’S mise do Dhia Jehobha tréun,
thug thus o Nèipht le neart,
Gu farsing fosgail riom do bhèul,
is líonfam è gu pailt.

11 Gidheadh cho dtug mo phobul fein
èisdachd do ghuth mo bhèil,
’S cho b’àill leo mis, an aitim ud
do ghin o Israèil.
12 Mar sin do mhiann a ngcroidhe fein
do thug me thairis doibh:
Is iona ccomhairle gun chèil
do ghluais iad fein fadheoidh.

12 O bfearr gu mbiodh mo phobul fein
tab~hairt éisdachd do mo reachd:
Is fos gu gluaisadh Israél
am shlighthibh fein gu ceart!
14 An naimhde smachduighinn gu luath
le buaidh ga nleagadh síos,


[TD 149]

Is phillfinn air a neascairdibh
mo làmh, da ngcur fuidh chíos.

15 Luchd fuath an Tighearna mar sin
do dhèanaid umhlachd dhò:
Acht bhiodh a naimsirsan ro bhuan
is marthanach gach ló.
16 Is bheiradh se da mbeathachadh
smior cruineachd fos da shluadh:
Do lán-dìol bheirinn duit faraon
don mhil on charruig chruaidh.


SALM LXXXII.

AN ccomhthionol na ntrèun do bhi
na sheasamh Dia na mfeart:
A measg na ndèe do bheir se breith
le comhthrom is le ceart.
2 Cia fhad do bheir sibh breitheamhnas
gu hègcorach ar chùis:
Toirt leth-bhreith leis na daoine daoi
ga meas a rèir a ngnùis?

3 Do dhaoine bochd ’s do dhílleachdaibh
dèanuibhsa dìon le ceart:
Is cumaibh còir riu sud do ghná
ta cráiteach bochd gun neart.
4 An tainnis lag ’s an deòridh truadh
síor-theasairgibh na bhfèim,
Déanuibh o láimh na naingidh fos
deadh-fhuasgladh dhoibh gu trèun.

5 Gun eòlas, is gun tuigse táid,
táid triall san dorch ar fad:
Ta bunaite na talmhan tí
ar gluasachd as an staid.
6 Dubhram, gur dée sibh: is gur mic
don tí is áird atann:


[TD 150]

7 Ach tuitfe, ’s gheibh sibh bás mar dhaoin’,
’s mar aon do phrionnsuibh fann.

8 Dhia, éirigh, air an talamh déan
deadh-bhreitheamhnas gu grad:
Oir gabhidh tu mar oighreachd dhuit
na fineachan ar fad.


SALM LXXXIII.

NA bios ad thost anois, na bì
ad thámh, o Dhia ar neart,
Na bìos ad chomhnuidh ’nois nar bhfèim,
Dhia chumhachdaich na mfeart.
2 Oir féuch, atá do naimhde tréun
re strìbh is bruidhan àrd:
’S an dream úd leis an fuâdhach thú
a ngcinn do thog a náird.

3 Do ghabh siad comhairl’ inntleachdach
’naghaidh do mhuinntir fein,
’Naghaidh do phobuil dhíomhair chaoimh
do dhealbhadar droch-théum.
4 A deir siad, tigaibh leinn, da nsgrios
o bheith ni ’s mó na nsluadh:
Do chum nach biodh air Israéil
iomradh gu bràth no luadh:

5 Oir ghabh siad comhairle le chèil:
a taghaidh ceangal rinn.
6 Páilliun Edom, is Ismalit,
Moab is Agarinn.
7 Gèbal, Ammon, is Amalec:
Palestin, ’s muinntir Thíor.
8 Dhruid Assur leo: ’s bu chongnamh iad
do ghinoil Lot gu fíor.

9 Mar rinneadh leat air Midian,
’s air Sisera le chéil’;


[TD 151]

Air Jábin aig sroth Chìson cas,
dèan orra sùd da réir,
10 ’Ntra bhíd aig Endor ar a ngclaoidh:
mar aoileach air an lár.
11 Mar rinn air Oreb, ’s air Seeb,
dèan air a nuaislibh táir:

Mar Seba fos, is Salmunna,
a bprionnsuidh déan gu léir:
12 Neach dubhairt, glacamaid dhùinn fein
mar oighreachd árois Dè.
13 Déan iad mar roithlean, o mo Dhia;
mar mholl roimh ghaoith na ngleann.
14 Mar chlaoidhas teine coilltach crìon:
’s mar loisgios lasair beann:

15 ’S Amhluidh led dhoininn orra sùd
déan tòiridhachd gu diàn:
Le hiomghaoith, is led stoirm ro mhòir
cuir eagal orr’ is fiamh.
16 A nédan lìon le masladh mòr,
le ruighadh gruaidh gach ré,
Gu nuig a nuair a niarrthar leo
tainm glòrmhar fein, a Dhé.

17 Biodh amhluadh orra mar a ngcédn’,
is triobloid mhór a choidhch’:
Is glacadh nàire mhaslach iad,
da milleadh is da ngclaoidh.
18 Gu naithnig~headh iad, gur tus amháin
dan ainm Jehobha tréun,
Ta tuachdaran oscionn gach tìr
san domhan ta gu léir.


SALM LXXXIV.

CIa méad is airi ghràidh do theach,
Jehobha mhòir na nsluadh!


[TD 152]

Ca taitneach dhamhsa tàros naomh,
o Thighearna na mbuadh!
2 Ta manam meat, aig mèad a mhiann
air cùirtibh Dhé gach ló:
Mo chroidh’ is mfeoil re scairteachd chruaidh
’ngeall air an Dia ta beo.

3 Fèuch, fos a dfuair an gealbhonn beg
tigh comhnuidh maith na fhéim,
’S a ngòlan gaoithe mar a ngcèdn’
do sholair nead dhi fein,
Far chuireadh sí an taisg a heoin
’s a hàlach beg gun chlì:
Ag taltair fein, o Dhia na nsluadh,
mo Thighearn’, is mo rìgh.

4 Beannuight an drong an ccomhnuidh ta
ad táros naomh a Dhè:
Oir bheir siad (mar is cubhaidh dhoibh)
mor-mholadh dhuit gach ré.
5 Beannuight an duine sin ga bhfuil
ionnads’ a neart gach là:
An drong ga bhfuil na ngcroidhe ’stigh
do shlighe fein do ghná:

6 An drong sin trìd ghleann Bacca théid,
nìd tobar ann, na mfém:
Is lìonuidh fearthuinn thig a nuas
na sluic gu nuig a mbéul.
7 Sìor-ghluaisidh iad mar sin gun sgìos
a dol o neart gu neart:
An Sion nochdfar iad fadheoidh
an láthair Dhia na mfeart.

8 O Dhia na nsluadh, cluinn murnaigh fein
Dhè Jacob, éisd gu grad.


[TD 153]

9 O Dhia ar sgia, feuch: s amhairc air
gnúis hungthaigh fein gun stad.
10 ’S fearr lá ad chúirt nà míle lo;
bfearr leam bheith doirseoireachd
nàros Dé, n à ’m chomhnuidh fos
a mpáilliun aingidhachd.

11 Oir ’s grian, ’s is sgiath Jehobha Dia:
do bheir se grás is glòir:
no chum se maith ar bith on druing
ghluaisfas gu díreach còir.
12 O Thighearn is a Dhia na slógh,
is beannuight é gun cheist
n duine sin gu muinghinach
dan dòchas thù a bhfeast.


SALM LXXXV.

DO bhí tu grásmhur fabharach,
a Dhé, dod dhùthuigh fein:
Bruid Jacob thugadh leat arìs
ar ais led gháirden tréun.
2 Do mhaith tu ciont do phobail chaoimh:
dfoluigh thù ’nuile lochd.
3 Choisg tù do chorrigh uil’; is phill
on lasan do bhi ort.

4 Pill sinn’ arís, a Dhia ar slàint’,
is tog do lasan dhínn.
5 A mbì do chorrigh rinn gu bràth?
’s an sìntar tfearg gach linn?
6 Nach déantar leatsa Dhia na ngràs
arìs ar tabhairt beo:
Gu déanadh ionnad gàirdeachas
do phobul fein gach ló?

7 Taisbein do thròcair dhúinn anois,
a Thighearn’ is a Dhé:


[TD 154]

Is deonuigh dhùinne tfurtachd fos,
’s do shláinte fein gach ré.
8 ’Nois éisdam ris an nì deir Dia:
labhruidh se sìth gu beachd
Re a phobul naomh; ’s na pilleadh siad
arìs re hamideachd.

9 Gu dearbh ta chabhair dlù don druing
da neagal é gu fìor,
Chum glóir do bhì na comhnuidh fos
gu bunailteach nar tìr.
10 Ta tròcair agus fírinn ghlan
ar còmhlachadh a chèil:
Ta ceartas agus sìthchain mhaith
ag pógadh bèul re bèul.

11 Is fàsidh as an talamh fos
fírinn aníos gu pailt:
Is seallidh ceart is fìrentachd
o neamh a nuas gun airc.
12 Faraon, do bheir Jehobha dhúinn
ni maith gu toirbheartach,
Is bheir ar fearann is ar fonn
deadh-thoradh trom amach.

13 Síor-ghluaisfidh ceart is fírentachd
na fhiaghnuisan gu rè:
Is sinn’ air sligh’ a chèmana
gu díreach stiùbhridh sè.


SALM LXXXVI.

AOmsa do chluas, cluinn mis, a Dhia:
os bochd atàim a mfhèim.
2 Déan thus, ar son gu bhfuil me naomh,
manam a dhìon gu tréun:
Os tu mo Dhia, saor tòglach fein
ta ’gearbsa riot do ghnà.


[TD 155]

3 Déan tròcair orm, a Dhia, le iochd:
oir goiram ort gach lá.

4 Dèan anam tóglaich díleas fein
fìor aoibhinn agus ait:
Ar son gu togbham riot a Dhè
manam gu lèir am airc.
5 Oir ta tu fein ro mhaith, a Dhè,
lán iochd is acarachd:
Is ta tu do na ghairmas ort
pailt ann an tròcaireachd.

6 Eisd murnuigh, Dhia: is toir fa dear
guth-gearanach mo chaoi.
7 An lá mo thriobloid goiram ort:
oir freagridh thusa mí.
8 A measg na ndée ni bhfuil, a Dhia,
aon neach is cosmhuil riot:
Ná gnìomh ar bith is cosmhuil ris
gach gnìomh a rinneadh leat.

9 Tiocfaid gach fine rinneadh leat,
is slèchdfuid dhuit, a Dhé,
Is bhéirid glòir is moladh árd
do tainmsa feadh gach rè.
10 Ar son a Dhé, gu bhfuil tu mòr,
’s go dèantar oibridh leat
Ta mìrbhuilteach: ’s tu fein amhàin
Dia cumhachdach na mfeart.

11 Do shlighe teagaisg dhamh, a Dhia,
ann tfìrinn gluaisfidh mé:
Chum eagal thainmse do bheth orm
mo chroidhe druid riot fein.
12 Lem uile chroidh’ àrdmholfam thù,
o Thighearna mo Dhia:


[TD 156]

Dod tainm ro-uasal bheiram fos
àrd ghlóir ar feadh gach ial.

13 Oir ’s mór do thròcair dhamhs’ a Dhè:
is fos o ifrionn shìos
Do dhfuasgail tu ar manam bochd
is thog tu è anìos.
14 Luchd árdain dèirigh riom, a Dhè,
is cuideachd láidir dhiàn
A giarraidh manm’, acht thusa Dhè
nior chuir siad rompa riamh.

l6 Acht tà tu, Dhé, mór-thròcaireach,
ro-iochdmhar anns gach cás;
Chum feirge mall, achd saidhbhir pailt
a mfìrinn is a ngràs.
16 O pill riom, is déan tròcair orm,
toir neart do tóglach fein,
Do mhac do bhanoglaich faraon
dèan fuasgladh ann na fhéim.

17 Comhthar air mhaith nochd dhamhs’, a Dhia,
luchd mfuath gu bhfaicfid é,
’S go ngabhid náir, àr son gur tù
mo neart, ’s mo shólas ré.


SALM LXXXVII.

A Bhunait’ tá sna slèibhtibh naomhth’.
2 ’s ro-ionmhuineach le Dia
Geatadh’ Shioin, os cionn gach àit
do bhì aig Jàcob riamh.
3 Neithe ro-ghlòrmhar innsar ort,
a chathair áluinn Dè.
4 Rahab, is Babel cuimhneocham,
don dream dar baithne mé;

Gabh beachd air Tírus mar a ngcédn’,
is dùthuigh Phalestin,


[TD 157]

Maille re Etiopia:
rugadh an fearsa nsin.
5 Fa thimchioll Sion deirar so,
an fearso rugadh fos
’S a mfear ud innt’: sé ’ntí is áird
shocruigheas ì le ghrás.

6 ’Ntra sgrìobhthas Dia le cuimhne mhaith
na poibleacha fa leth,
’N sin áirfidh se gurb ann a nsùd
bhi mfearsa ar a bhreth.
7 Luchd seinn na nòran bìd an sud,
luchd inneal ciuil dan reir:
Sann ionnad fein a Dhia na ngrás
mo thobair ta gu léir.


SALM LXXXVIII.

JEhobha Dhia mo shlànuighoir,
ort ghoir me doidhch’ ’s do là.
2 Ad tfiaghnuis tiocfadh murnaigh fos:
is éisd mo scréd do ghna.
3 Oir manam lán do thriobloid tá:
’s do nuaidh mo bheatha dlù.
4 Do mheasadh me mar neach théid síos
don tslochd: is mí gun lúdh.

5 Táim saor a measg na marbh, is fos
mar mharbh sa nuaidh gun deo,
Do sgathadh sios led làimh gu beachd:
snach cuimhnighthear ni ’s mó.
6 Chuir tù me náitibh domhain, dorch,
san tslochd is ìsle ’tann.
7 Is chlaoidh tu me led shùmainnibh:
luigh ormsa tfearg gu teann.

8 Chuir tu luchd meólais fada uam:
’s ro-sgretidh mise leó:


[TD 158]

Mar neach a mpríosun druidt’ atàim,
nach féad me ’mach ni ’s mò.
9 Do bhrigh mo thriobloid ta mo shùil
re caoi is brón do ghná:
Mo làmhan shìn me riot, a Dhé:
Is ghairm me ort gach lá.

10 Do mhírbhuilte don dream ta marbh
a Dhè an taisbein thù?
A nèirigh iad aníos arìs,
gu molfaid thu le cliù?
11 Do thròcair is do chaoimhnas caomh
an bhfoillseochthar san nuaidh?
Ar tfìrinn ann an sgrios an bháis
le neach a ntiobhrar luadh?

12 A mbì maoin eòlais ann san dorch
air tfeartibh mírbhuilteach?
No mbì an tìr na díthchuimhn’ fios
no beachd air tfìrentachd?
13 Acht riotsa ghlaodh me, o mo Dhia:
gu moch théid murnaigh suas.
14 Dhia créud far theilg tu manam uait?
’s fa bhfolchann uam do ghnùis?

15 Táim ar mo chràdh, om òige nuas:
’taim dlú don bhàs ’s do nuaidh
Ar bhfulang dhamhsa tuathbhas mòr,
atàim an iomcheist chruaidh.
16 Do imthigh thorum tfearg gu trom:
chlaoidh tuathbhas me do ghna.
17 Mar uisge chuaidh siad timchioll orm;
gam chuartachadh gach là.

18 Mo charaid chuir tu uam a bhfad,
sa mfear thug dhamhsa grádh:


[TD 159]

Luchd meolais mar a ngcèdn’ atàid
an dorchadas na ntámh.


SALM LXXXIX.

ARd-sinnam tròcair Dé do shìor:
is fos do ni mi sgèul
O àl gu hàl gu mairthanach
air tfìrinn cheart lem bhèul.
2 Oir dubhairt me, gu togbhar suas
do thrócair mhór do shìor:
Is tfírinn cheart sna neamhaibh árd
socruighear leat gu fíor.

3 Comhcheangal rinneadh leam gu dearbh
le ntí do roghnigh me:
Is mhionnuigh me gu fìrinneach
do Dháibhi mòglach fein.
4 Socruighidh me gu daingean buan
do ghinoil’ is do shíol,
Do chathair-ríoghoil togbham suas
le honoir tre bhi sìor.

5 Molfidh na neamha árd gu binn
do mhìrbhuiltsa, a Dhè:
Is tfìrinn ann a ngcoimhthionol
do chloinne naomhtha fein.
6 Oir cia sna neamhaibh choimeasar
re Dia Jehobha mòr?
Cia nti ameasg na ngcumhachdach
’s cosmhuil re Dia na glòir?

7 A ngcoimthionol na naomh gu beachd
’s cùis eagail Dia gun cheist:
Ard-urram o gach neach ma ngcuairt
dhò ’s dleasdanach a mfeast.
8 O Thighearn’ is a Dhia na nsluadh,
cia ntriath sin ann an neart


[TD 160]

Is cosmhuil riot? ad tfírinn fos
gad chuartughadh gu beachd?

9 Ard-onfhadh cuain is fairge móir
’s tu chuireas iad fuidh reachd:
A súmainneadh ’ntra èirghios suas,
do choisgionn tù le smachd.
10 Mar dhuine buailt’ a dol do néug
do phronnadh Rahab leat:
Do naimhde sgaoil tu as a chéil
led gháirden trèun ’s led neart.

11 Is leatsa Dhè na flaitheamhnais,
’s an talamh ta far bonn:
’S tu dhaingnigh fos an cruinne cé,
le a làn do thoradh trom.
12 A náirde deas is tuádh faraon,
do chruthighadh iad leat:
Sliabh Tábor agus Hermon árd
ad thainm bíd aoibhneach ait.

13 Ta agad gáirden cumhachdach:
atà do lamh ro-thrèun,
A Dhé ata do dheaslámh fos
ar árdug~hadh mar a ngcèdn’.
14 Mar áite tamh dod chathair rìogh’
ta comhthrom agus ceart:
Biaidh tròcair agus fírinn fos
dol romh do ghnùis gu beachd.

15 Beannuight an sluadh a thuigeas fos
an fuaim ta aoibheach ait:
A nsolus glan do ghnúis, a Dhé,
síor ghluaisidh iad gu ceart.
16 Ad thainms’ ar feadh an lò do bhíd
gu haoibhneach mar bu chòir:


[TD 161]

Is ann a tfírentachd faraon
árduighthar iad gu mór.

17 Oir mais’ is glóir an spionnaidh súd
is tus amháin a Dhè:
Ar nadharc ann do chaoimhnas caomh
àrduighthar leat gu trèun.
18 Oir se Jehobha Dia na mfeart
ar targaid is ar sgià:
Se ntì ro-naomh sin Israéil
ar nàrdrìogh is ar triath.

19 An taiseonadh sa nam sin fein
do labhair thu gu ceart
Red dhuine naomh, agus mar so
a dubhrais ris gu beachd,
Do leag is chuir me cuidiughadh
air ghaisgeach trèun na mbuadh,
Is dhárduigh me gu mór an neach
do thagh me as an tsluadh.

20 Bè Dáibhi neach a dfuaradh leam,
mo sheirbhiseach ro-chaomh:
Se sin a neach a dhearnadh leam
ungadh le m’ola naomh.
21 Is socruighthar mo lámh do shíor
gu dìleas daingean leis:
Do nî mo gháirden cumhachdach
a neartachadh le treis.

22 Le mac a nuilc nior chlaoidhar è:
a nàmh cho tog dheth cìos.
23 Luchd fhuath trom-bhuailtear leam: ’s a námh
na fhiaghnuis leagam síos.
24 Acht biaidh mo thrócair maille ris
is mfìrinn mar a ngcédn’:


[TD 162]

Biaidh adharcsan a mainmsa fos
ar árdughadh gu tréun.

25 A làmhsan cuirfam annsa chuan,
’s an srothaibh a lámh dheas.
26 Carraig mo shláinte, (deir se riom)
m’athair, ’s mo Dhia, ’s mo threis.
27 Mo chéidghin déanam dheth faraon:
thar rìoghridh os gach tír.
28 Mo chumhnant seasfidh daingean leis:
dhò coimhdam gràs do shíor.

29 Is bheiram ar a shliochd gu buan
gu mairfeadh se gu bráth:
’Sa chathair rìoghoil uasal àrd
mar láethibh neamh do ghnà.
30 Ma sé ’s gu tréig a chlann mo lagh,
’s nach gluais iad ann mo reachd:
31 ’Sgu truaillig~har leo mo statuin naomh,
m’iarrtas nach cum gu ceart:

32 Fiosruighidh me an sin gu beachd
le slait a nègcoir chlaon,
A mpeacaidh fiosruigham ’s an lochd
le sgiùrsadh goirt faraon.
33 Gìdheadh, gu tur mo chaoimhnas gràidh
cho bhuin me uaidh gun cheist:
Cho nfhulaing me gu mbréugnuighthar
mo ghealladh fíor a bhfeast.

34 Mo chomhcheangal cho bhrisfar leam
no ngcunnradh rinn me ris,
’Sa mfocal do chuaidh as mo bhèul
a mfeast cho chaochail mis.
35 Aonuair do mhionnuigh me gu fíor
sann ar mo naomhthacht fein,


[TD 163]

Do Dháibhi neach is òglach dhamh
a mfeast nach déanam bréug.

36 Bithidh a shliochd ’s a ghinoil fos
sìor-mharthanach gach ial,
’S a chathair rìoghoil bithidh sí
a mfhiaghnuis mar a ghrian.
37 Is bithidh mar an ghealach ghlan
gu daingean buan do shíor:
’s mar fhiaghnuis anns na neamhaibh ard
bhios tairis agus fìor.

38 Acht theilg tu uait is thrèig gu tur,
is ghabh tu gráin anois,
’S a neach ar chur tu tola naomh
do ghabh tu corrigh ris.
39 Comhcheangal tóglaich dhìlais fein
do sgaoil tu é le tàir:
’S a choroin uasal thruaillig~hadh leat,
ga theilgion ar an làr.

40 A ghàradh dìdin bhriseadh leat:
’s a dhaingneach láidir leag.
41 Mar chab~hartach è, do luchd an róid:
da chomharsnaibh mar sgeig.
42 Làmh-dheas a námhad thog tu suas:
uil’ eascaird’ rinn tu ait.
43 Do phill tu faobhar arm, san chath
nior thug tu dhòsan neart.

44 Choisg thus a ghlòir: ’s a chathair ríogh’
do leag tu síos gu lár.
45 Is aimsir óige ghearradh leat:
dfoluigh tu è le náir’.
46 Cia fhad, a Dhé, a mfolchann tu
thu fein, a choidhch’ na ngciàn?


[TD 164]

An loisg do chorrigh fos gu cas
mar theine lasrach dián?

46 Tabhair fanear is cuimhnigh fein
giorrad mo rè ’s mo ló:
Crèud as far rinn tu clann na ndaoin’
mar dhíomhainas no cèo?
46 Cia hè an fear a measg na mbeo,
a mbàs nach bhfaicfar leis?
No anam fein o láimh na huaimh
an teasairg se le treis?

49 Ca bhfuil do chaoimhnas gràidh, a Dhé,
do thaisbein tu o thús,
Do mhionnuigh thu ar tfìrinn cheart
do Dháibhi chongbhail suas?
50 Cuimhnigh a Thig~hearna toibhem trom
do shearbhantadh gu lèir:
Is mar do ghiúlan mis am ochd
masladh a phobuil thrèin.

51 Ler thug do naimhde masladh uadh
gun ádhbhar, Dhia na mfeart,
Ler mhasluigh iadsan cèmana
na ti do ungadh leat.
52 Mór-bheannuight agus cliùteach fos
gu rabh Jehobha trèun,
Gu síorruidh suthain fad gach ré.
Amen, agus amén.


SALM XC.

’S Tu bionad comhnuidh dhùinn gach linn,
O Thighearna na glòir	.
2 Sol fan do ghineadh fos na cnuic
’s na slèibhte beg no mór,
Sol dhealbhadh leat an talamh tì
no ngcruinne cè led neart;


[TD 165]

O bhithbhuantachd gu bithbhuantachd
is tusa Dia gu beachd.

3 Gu neamhni pillfar leatsa fòs
an duine truadh da sgrios,
A deir tu fos, O chlann na ndaoin’
grad phillibh ar bhur nais.
4 Oir mìle bliadhn’ ad shealladh fein,
mar an la ndè atáid,
’Ntra thèid se thart: is amhluidh fos
mar fhoroir oidhch’ do bhíd.

5 Do dhfuaduigh thus iad mar le sruth,
mar chodla táid no suain:
San mhaidin bithid mar a mfêur
gu moch a déirig~hios suas.
6 Ar maidin brisfidh roimhe bláth,
is fásidh se gu hárd:
Re am a nfheasgair gearrthar è,
is feargidh air an lár.

7 Oir chaitheamh sinn led chorrigh ghèir:
chlaoidh tfeargsa sinn gu tur.
8 Ar bpeacaidh dhíomhair, is ar lochd
an sealladh tèdain chuir.
9 Oir ann a tfeirg ar nuile làeth’
tàid teirachdain ma seach:
Is caithfar linn ar mbliadhna fos,
mar sgéul do innsadh neach.

10 Siad làith ar mbliadhna mar a ngcèdn’
tri fithchid bliadhn’ sa deich,
’Sma dhéirigheas tre tuilleadh neart
ceithr’ fithchid bliadhn’ do neach,
Gidheadh ni bhfuil na nspionnad sùd
acht cràdh is cùradh gèur:


[TD 166]

Oir sgathar sios gu healamh è,
is siobhlidh sinn gu lèir.

11 Cia neach ga bhfuil deadh-thuigs’ is fios
ar neart do chorrigh fein?
Is amhluidh fos mar theagal mòr,
ta lasair tfeirg da réir.
12 Déan teagasg dhùinn a Dhé le beachd
mar áirfar linn ar láeth’:
Do chum ar croidh’ a shocrachadh
ar gliocas ceart gach trà.

13 O Thighearna Jehobha mhòir,
pill fein arís; cia fhad?
Fa thiomchioll staid do shearbhantadh
gabh aithreachas gu grad.
14 O déan ar sàsughadh gu moch
led thròcair chaoimh, a Dhè,
Do chum gu bithmid aoibhneach, ait
re fad ar lò ’s ar ’ré.

15 Dèan subhach sinn a réir na nlò
’ndo chràdh tu sinn gu goirt:
Do rèir na mbliadhnaibh ud faraon
a bhfacamar an tolc.
16 Taisbein dod shearbhantaibh do ghníomh:
faiceadh a ngclann do ghlòir.
17 Is bithadh mais’ ar Tig~hearna Dia
a dealradh oirn gu mòr,

Na gníomhartha do rinn ar làmh
socruigh iad oirn a Dhé:
Na gníomhartha do rinneadh linn
dèan daingean iad gu léir.


SALM XCI.

AN neach ta ’ntàmh a nuaignidhas
na tí is àird atann,


[TD 167]

Fuidh sgàil a nuilechumhachtuigh
buan-chomhnuidh ní gach am.
2 Deirams’ anois fa thiomchioll Dè,
mo thearmunn é, ’s mo neart;
Mo dhaingneach: cuirfam dóchas ann
mo Dhia, se Dia na mfeart.

3 Gu dearbh o rib a nèunadair
do ní se fuasgladh ort,
Is ní do shaoradh mar a ngcèdn’
on phláigh ta gràinoil goirt.
4 Le itach ní se tfolach fos,
biaidh tearbsa fuidh na sgè:
Is fhírinn biaidh na targaid duit,
mar sgè dod dhíon gach rè.

5 Cho bhí ort ogluidhachd fa chùis
a nuathbhais ann sa noidhch’:
No fòs fa chùis na soighde bhíos
a rith ar feadh an laoi:
6 Cho bhí maoin eagail ort don phlàigh
ta triall a ndorchadas;
No fós fa chùis a nuilc do bhíos
ma mheadhon laoi re sgrios.

7 Biaidh mìle tuitam re do thaobh,
deich míle fós red dheis:
Acht olc dhíobh sin cho dtig ad chòir
no mfagasg dhuit a mfeasd.
8 Amhàin led shùilaibh seallidh tù,
is bheir fadear le beachd:
Droch-dhíol is tuarasdal na ndaoi
gun cheist do chítar leat.

9 Ar son gur ghabhadh leatsa Dia,
mar chomhnuidh dhuit gach am,


[TD 168]

An Dia ud ta na thearmunn damh,
se ntì is àird atann:
10 Aon-olc cho nèirigh dhuit: is pláigh
dod tfárdoich cho dtig dlù.
11 Oir bheir se aithn’ da ainglibh, chum
ad ròid gu díonfid thú.

12 Is togbhidh iadsan thusa suas
gu hàrd ar bharr a mbos’:
Deagla gu buailte leat ar cloich
aon-uair ar bith do chos.
13 Ar leomhan is ar naithir neimh
gun dòruin saltrar leat:
Pronnfidh tu ’n dragun síos led chois,
’s an leomhan og led neart.

14 Do bhrìgh gur hionmhuin leisan me,
do dhéanam fuasgladh dhò:
Ar mainm do bhrígh gur heòlach é,
árduigham è gach lò.
15 Goirfidh se orm, is freagram é;
na thriobloid bitham leis,
Onoir is urram bheiram dhó,
is fuasglam air gu deas.

16 Le saoghal fad is marthanach
sásigham é gu leòr:
Mo shláinte dhósan mar a ngcèdn’
foillsighidh me gu mòr.


SALM XCII.

BHeth tabhairt buidheachas do Dhia
’s ní sàr-mhaith maiseach è,
Bheth tabhairt cliù, o thí is àird,
do tainmsa feadh gach ré:
2 Do chaoimhnas ann san mhaidin moch,
bhith tric ga chur a ngcèill:


[TD 169]

’S air tfírinn ta neamh-mhearachtach,
gach oidhch’ bhi dèanamh sgéil.

3 Ar inneal ciuil na ntèuda deich,
is ar an tsaltuir ghrinn:
’S ar chláirsigh le guth fonnmhar árd
à shinnas ceol gu binn.
4 Oir tríd do ghníomharthas’, a Dhé,
rinn tu me aoibhinn ait:
Is ann a noibribh fòs do làmh
ním gáirdeachas gu pailt.

5 Do smuaintighs ’ taid ro-dhomhain fos,
toibridh cia mòr a Dhé!
6 An tamadan cho tuig è so:
’s cho neól don amhlair è.
7 ’Ntra chinnas luchd na haingidhachd
anìos mar chinnas fèur,
’Ntra bheithas fos luchd dèant’ a nuilc
ag fás fuidh bhlàth gu léir.

Se sud is deireadh dhoibh fadheoidh,
gu sgriostar iad a bhfeast.
8 Acht thusa, Dhè, gu síorruidh tá
árd-urramach gun cheist.
9 Oir féuch, do naimhde fein, a Dhé,
oir féuch, do naimhde fein,
Lán sgriosar iad: iomsgaoiltear fos
luchd aingidhachd gu lèir.

10 Acht m’adharc togbhidh tusa suas
mar adharc Buabhail árd:
Le hola ghloin neamhthruailligh úir
ungfuighear me gun cháird.
11 Ar meascairdibh do chì mo shúil
mo mhiann, is chluinn mo chluas

[TD 170]

Mo lùdh ar luchd na haingidhachd
am aghaidh d’èirghios suas.

12 Biaidh piseach ar a nfhìren chóir
mar chrann pailm’ ùrthur glas;
Mar Shèdar árd ar lebanon
a fás gu díreach bras.
An dream ta ar an suighachadh
an tigh ’s a nàros Dè,
A ngcùirtibh greadhnach árd ar Ndia
síor-fhàsidh siad gach rè.

14 Sa nam a mbì siad aosmhur lia
do bheir siad meas amach:
Is biaidh siad sultmhur le deadh-bhláth
dhìbh sud gach uile neach:
15 Do chum gu ninnsid gu bhfuil Dia
ro chomhthromach is ceart:
Mo charraig è, ’s ni bhfuil ann fein
aon-ègcoir no drochbheart.


LALM XCIII.

IS rígh Dia, ar a sgedughadh
le mórdhalachd gach am:
Ta ar a sgedughadh le neart,
ler chriosruig~har é gu teann:
Do shocruighadh an cruinne cé,
nach gluaisfar è a chaoidhch’.
2 Do chathair daingean ta o chian:
’s thu fein gun cheann gun chrìoch.

3 Do thog na srotha suas, a Dhé,
do thog na srotha garg
A nguth: is thog na srotha suas
an tonna mòr is borb.
4 Is treise Dia ta ngcomhnuidh shuas
no fuaim na nuisgeadh garbh:


[TD 171]

Is treise Dia no súmainneadh,
is tonna cuain gu dearbh.

5 Atáid do theistas is do reachd
ro dhaingean agus fìor:
Ta naomhthachd iomchub~huidh ar do theach,
a Dhé na mfeart, gu síor.


SALM XCIV.

O Dhia dar mbuin ceart-dioghaltas:
Jehobha neartmhur trèun,
Dar mbuin amháin ceart-dioghaltas,
gu dealrach nochd thu fein.
2 O bhreitheamh ceart na talmhan, déan
thu fein a thogbhail suas:
Is ìoc re luchd a nuaibhreachais
ceart-luaigheachd agus duais.

3 Cia fhad a nì luchd aingidhachd;
cia fhad, a Dhia, do nì
Luchd aingidhachd ùrgháirdeachas
le aoibhnas mór gun dì?
4 Cia fhad a bhrúchdar briáthra leò,
a teachd ar neithe cruaidh?
’Sa bheithas luchd na haingidhachd
re ràiteachas is uaill?

5 Bhris iad do shluadh gu mion, a Dhé,
is toighreachd chlaoidhd gu goirt.
6 Baintreabhach, coigridh, ’s dìlleachda,
ga marbhadh, is ga mort.
7 Deir siad gidheadh, cho lèir do Dhia:
is fos ni mò do nì
Dia Jacob sud a thab~hairt fa dear,
’s ni ngcuir a mfeasd a mprìs.

8 O dhaoine brùidoil measg a ntsluaidh,
nois tuigibh agaibh pfein,


[TD 172]

Is amadain, cia fhad do bhìos
sibh gabhail chugaibh cèill.
9 An neach do chuir ar faillen cluas,
’mbí sè gun chlaisteachd ghèur?
An tí do dhealbh an tsúil faraon,
nach hann dò fein is lèir?

10 ’N tì smachduigheas na smeachan,
an neadh nach cronigh sé?
An tì bheir eólus do gach neach,
an neach gun eólus è?
11 Ar smuaintibh dhaoin’ is fiosrach Dia,
gur diomhain iad gu beachd.
12 Dhia, ’s beannuight’ iad a smachduig~har leat,
’theagaisgar as do reachd.

13 Chum fois gu dtugan tusa dhoibh
O làethibh amhghair olc,
Gu nuig a nuair a ttochaltar
do dhaoinibh daoi an slochd.
14 Oir Dia cho teilg se dheth a mfeasd
a phobul muinntireach:
’S ni mó no sin do thrèigar leis
’chaomh oighreachd charthanach.

15 Acht pillfidh breitheamhnas arís
re fírentachd ar ais:
Biaidh luchd a chroidhe thrèimhdhirich
ga leantuin sùd gu cas.
16 Anaghaidh fos luchd déant’ a nuilc
cia dhéirghios leam a náird?
Anaghaidh luchd na haingidhachd
cia sheasas ar mo phàirt?

17 Mar bithadh Dia Jehobha leam
gam chuidughadh le buaidh:


[TD 173]

’S beg nach rabh manam bochd an tàmh
gu tostach ann san nuaidh.
18 ’Ntra dubhairt me, ata mo chos
ar sleamhnughadh uam síos:
Do rinn do thrócair caomh, a Dhè,
an sin mo chongbhail suas.

19 Ar bheth dom smuaintigh’ iomarcach,
is lìonmhur ann mo chom,
Do thug do chomhfhurtachda ’nsin
sólas do manam trom.
20 Aig cathair rìoghoil luchd a nuilc
a mbì comhchomunn leat,
Ta dealbh gu seólt a naimhleis mhòir
le statuin agus reachd?

21 Anaghaidh anma ’nfhìrein chòir
tàid cruinnughadh gu dlú:
Do fhágail ris fuil neamhchiontach
le breitheamhnas nach fiù.
22 Acht Dia mo dhaingneach se: mo Dhia
mo charruig díon gach lo.
23 Se dhíolfas orra sud ar ais
Gach égcoir rinneadh leo,

A nsgathadh síos do nìtar leis
gu ceart na naingid~hachd fein:
Is ní Jehobha mòr ar Ndia
a nsgathadh síos gu trèun.


SALM XCV.

O Thigibh, sinnamid do Dhia:
thigeadh gach neach gun cháird,
Do charraig tréun ar slánuigh’ fos
togbhamid iolach àrd.
2 Is ann na fhiadhnuis tiocfamid
le buidheachas gach lò:


[TD 174]

Togbhamid ceol gu suilbhireach
ag seinn le Salmuibh dhó.

3 Is Dia ro-mhòr Jehobha tréun:
rígh mór os cionn gach dia.
4 Doimhnachd na talmhan ta na làimh
’s leis neart na ngcnoc ’s na nsliabh.
5 Sé rinn an cuan ta farsing mór,
ta còir aig air is sealbh;
’S an talamh tirim le na láimh
do chruthuigh sè ’s do dhealbh.

6 O tigibh agus slèchdamid,
is déantar cromadh linn:
Is air ar glúinibh tuitamid
don Dia a chruthuigh sinn.
7 Oir se ar Ndia, is sinn’ a shluadh
do bheathuigh se mar thrèud,
Caorigh a láimh: ma èistar leibh
aniugh a ghuth gun bhréug.

8 Na cruaidhighar bhur ccroidhe leibh,
mar rinn san chomhstrìbh dhian,
Mar rinneadh leibh san fhâsach chruaidh
gam bhuaireadh le bhur miann.
9 ’Ntra dhfionn ’s a dhearbh bhur sinnsir me,
’s mo ghníomh do chunnaic siad.
10 An tál úd re dà fhichiod bliadhn’
chuir cámpar orm is éud;

Dubhram, gur pobul iad ga bhfuil
droch croidhe seachranach:
Is air mo shlighthibh riamh nior ghabh
siad eolus fìrinnach.
11 Da ndtug me fhein mo mhionnan mór
am fheirg ’s am chorrigh ghèir:


[TD 175]

Nach rachadh siad a chaoidhch’ a steach
am ionad comhnuidh féin.


SALM XCVI.

CAnùibh don Tighearn’ òran nuadh,
gach aon tìr, canuibh dhò.
2 Sinnibh do Dhia; ainm beannuighibh:
nochdibh a shlàint’ gach lò.
3 A measg na mfineach geintileach
síor-thaisbeinibh a ghlòir:
A measg na mpoibleach innisibh
a mhírbhuilte ro-mhór.

4 Oir ’s mór Jehobha Dia na mfeart,
’s ionmholta feadh gach ré:
Is ádhbhar eagail é faraon
os cionn na nuile Dhée.
5 Oir ta siad, Dèe na ngeintileach,
na niodhola gu lèir:
Acht se Jehobha cruthuightheoir
na mflaitheas is na nspèur.

6 Ard-onoir agus mórdhalachd
na fhiaghnuisan atà:
Trèun-spionnadh agus maisolachd
na theampul naomhth’ a ghnà.
7 O fhineacha na mpoibleach mór,
tugaibh do Dhia na mfeart,
Tugaibh don Tighearn’ úd faraon
glòir uram agus neart.

8 An ghlóir is cubhaidh fos da ainm
don Tig~hearna tugaibh uaibh:
Thigibh ga chúirtibh naomhth’ a steach,
is tugaibh ofrail leibh.
9 Do Dhia Jehobha sléchdaibh síos
a mais’ a naomhthachd fein:


[TD 176]

Biodh eagal oirbh, gach uile thìr,
na fhiaghnuisan gu lèir.

10 Abraibh ’measg fineach, gu bhfuil Dia
riaghladh mar rìgh gu beachd:
Buan-dhaingneochar an domhan leis:
ar dhaoinibh bheir breith cheart.
11 Biodh aoibhnas ar na neamhaibh àrd
is biodh an talamh ait:
Béacadh an cuan gu farumach,
’s gach lán atann gu pailt.

12 Biodh aoibhnas ar an mhachair fos,
is ar gach nì atann:
An sin biaidh aitas ar gach coill,
is ar gach craobh is crann.
13 An láthair Dhè; oir ta se teachd,
oir ta se teachd gu seth
Ar ttalamh chum gu déanta leis
ceart-bhreitheamhnas fa leth:

Le ceartas maith do bheir se ’mach
breith ar a chruinne ché,
Bheir ar a phobul breitheamhnas
le fírinn fîorghlan rè.


SALM XCVII.

JEhobha mòr sè ta na rìgh,
biodh aitas ar gach tìr:
’Sar oilenibh ta lìonmhur ann
biodh gáirdeachas gu léir.
2 Ta nèulla tiugh is dorchadas
fa thimchioll ar gach leth:
Se ’s comhnuidh fos da chathair-rìogh’
deadh-chorum is ceart-bhreith.

3 Ta teine roimhe millteach mór
a gimtheachd ar gach áird,


[TD 177]

Ler loisgfar suas gu lasarach
a naimhdesan fa ngcuairt.
4 Le solus glan a dhealanuigh
dhealruigh an cruinne cé:
Chonnairc àn talamh sud gu dearbh,
do chlisg is chriothnuigh sé.

5 Na cnuic, an láthair Dhia na ndùl,
do leagh siad as mar chèir:
Roimh ghnùis árd-rígh na talmhan tí,
do leagh siad as gu léir.
6 Cuirfid na neamh’ a cheart a ngcéill:
is chí gach sluadh a ghlòir.
7 Do íomhaig~hibh ghrábhalt’ mèads’ a chrom
gu raibh dhoibh amhluadh mór,

Ta dèanamh bóst is ráiteachas
as iodholaibh nach fiù;
Gach uile Dhée a bhfuil sibh ann,
slèachdibh do Dhia na ndúl.
8 Do bhi ar Sion aoibhnas mór
sa nuair a chual sí é,
Rinn inghein’ Jùda gàirdeachas:
fad bhreitheamhnais a Dhè.

9 Oir tá tu, Dhia Jehobha, árd
os cionn gach uile thír:
Tá tu ar hàrdughadh gu mòr,
os cionn gach dia gu lèir.
10 Sibhse ler nionmhuin Dia gu caomh,
fuathuighibh olc a chaoidhch’;
Anam a naomh síor-choimhdidh se:
saoridh o láimh na ndaoi.

11 Cuirfar mar phòr gu frasach pailt
solus do nfhírenach:


[TD 178]

Is aoibhnas fos, don druing atá
na ngcroidhe trèimhdhíreach.
12 Biodh aitas oirbh an Dia na glóir,
O fhìreuna gu lèir:
Is tugaibh buidheachas do Dhia,
re cuimhn’ a naomhthachd fein.


SALM XCVIII.

O Sinnibh òran nuadh do Dhia
’rinn bearta mìrbhuilteach:
Sí dheaslàmh fein ’sa gháirden naomh,
thug dhósan buaidh amach.
2 Do thaisbein Dia gu follasach
’fhurtachd sa shláinte mhòr:
A bhfiaghnuis geintlach dfoillsighse
’fhìrentachd fein gu leòr.

3 Chuimhnigh se fhírinn is a ghràs
do theaghlach Israèil:
Is slàint’ ar Ndia do choncadar
gach iomall tìr gu lèir.
4 Do Dhia Jehobha togaibh suas
àrd-iolach ait, gach tìr;
Togaibh bhur guth: biobh subhach fos
is sinnibh moladh fíor.

5 Do Dhia Jehobha mór na mfeart
sinnibh ar chlàirsigh ghrinn:
Le cláirsigh (deiram) sinnibh dho,
le guth na nsalm gu binn.
6 Le fuaim an tormain sinnibh dhó,
’s le guth na trompait àird:
Do Dhia an tárd-rígh sinnibh fos,
le iolach ait gun cháird.

7 Bèacadh a nfhairge mhòr gu borb,
’s an làn atann le chèil.


[TD 179]

An domhan, is gach dùil ata
a ngcomhnuidh ann gu léir.
8 Buaileadh na tuillte mhòr a mbos’;
’s na sléibhte biodh siad ait.
9 An làthair Dhé, oir tà se teachd
ar talmhain thabhairt ceart:

Le ceartas maith do bheir se ’mach
breith ar an chruinne chè,
Bheir ar a phobul breitheamhnas
le corum fíorghlan rè.


SALM XCIX.

TA Dia na ríogh, is criothnighadh
gach uile shluadh ar bith:
Se shuighas edar Chèrubnibh,
biodh ar an talamh crith.
2 An Sion ta Jehobha mòr,
is árd os cionn gach sluaidh.
3 Tainm mòr ro-uamhunn molfar leo:
oir ta se naomhth ren’ luadh.

4 Is toigh le neart an rìgh ceart-bhreith:
’s tu shocruigheas an cheart:
Ann Jácob breitheamhnas is còir
cuirfidh tu ngnìomh gu beachd.
5 Ar Ndia Jehobha àrduighibh:
is slèchdibh dhò gu caomh
Ag stòl a chos gu huramach:
oir ta se fein ro-naomhth’.

6 Aron is Maois’ na nsagarta,
bhi Samuel ann san dream
Do ghoir ar ainm: do iarr siad Dia,
fhreagar se iad san nam.
7 A mpilar neoil gu grásmhur caoin
do labhair eisan reo;


[TD 180]

Na statuin naomhth’ do thug se dhoibh
’s a theistas choimhdeadh leo.

8 Jehobha Dhia, do fhreagrais iad:
’s tu ’nDia do mhaith an lochd,
Ged’ dhearnais orra dioghaltas
ar son a nasinntleachd.
9 Ar Ndia Jehobha árduighibh,
is slèchdibh dhó do ghná
Sann aig a thulach naomhtha fein:
oir ’s naomhth’ ar Ndia gu bráth.


SALM C.

TOgadh gach tìr árd-iolach glaoidh,
do Dhia Jehobha mór.
2 Tigibh, is dèanuibh seirbhis ait,
na lathairsan le ceol.
3 Biodh agaibh fios gur eisan Dia,
se rinn sinn’, ’s cho sinn fein:
A phobul sinn’, ’s a chaorigh fos
dhinaltradh leis gu lèir.

4 Thigibh anois le buidheachus
na gheatibhsan a steach,
Is thigibh fos le moladh mór
a ngcúirtibh naomhth’ a theach:
Is tugaibh dhó mór-bhuidheachus,
ainm beannuighibh gu binn.
5 Oir Dia ta maith, ta thròcair buan;
is fhìrinn feadh gach linn.


SALM CI.

BReith-cheart is trócair canfar leam:
Dhé, sinnam dhuit le ceol.
2 Is iomcharam me fhein gu glic
ar slighidh fhoirfe chòir,


[TD 181]

Cia uair dom ionnsidh thiocfas tù,
o Thighearna na mfeart?
A steach am fhárdoich gluaisfidh me
le croidhe fíorghlan ceart.

3 Fa chomhair fos mo shúile fein
ni ngcuirfam olc a bhfeasd:
Obair luchd saobhidh ’s fuathach leam,
’s ni nleanann riom gun cheisd.
4 An croidh’ ta iargolt ainmeineach
uam triállidh se a ngcèin:
Eólas no furan ar an daoi
a chaoidhch’ ni ngcuirfam fein.

5 ’Nti cùl-bhéum bheir da chomharsnach,
lom sgriosfam è gun chàird;
An croidhe borb, nior fhuilgam è
no neach a sheallas árd.
6 Biaidh m’air’ ar fìreuna na tír,
gu gabhuid comhnuidh leam:
An tí bhios foirse glán na bhéus,
se ’s óglach dhamh gach am.

7 Fear déanta ceilg is mealltairachd,
am theach nì ngcomhnuid~hann se:
Am làthair, neach a labhras brèug
gu buan cho nfhuirigh è.
8 Lom-sgriosfidh mise fos gu moch
gach droch-dhuin’ as an tír,
Chum luchd a nuilc a sgathadh as
o chathair Dhè gu léir.


SALM CII.

RE murnaigh èisd, Jehobha rìgh:
is rigeadh ort mo ghlaodh.
2 Na foluigh uam do ghnúis san lò
thig triobloid orm gach taobh,


[TD 182]

San ló a ngairmam ort gu gèur,
crom chugam fein do chluas;
Is freagair me gu dethfireach,
ag furtachd ar mo chruas.

3 Do bhrìogh gu bhfuil mo láeth’ mar cheo
ag teirachdain do ghnà:
Mar lic an tinntein samhluidh sin,
mo chnàmha loisgt’ atà.
4 Trom-bhuailte tà mo chroidhe bochd,
is shearg se mar a mféur;
Ionnus gur dhearmaid me gu beachd
greim arain chur am bhèul.

5 Fa ghuth mo chaoi, mo chnámha lean
rem chraicionn fein gu teann.
6 Mar phelican sa nfhásach me;
’s mar choileach-oidhch na mbeann.
7 Re faire ’táim gu furachair,
is cosmhuil me do ghnà
Re gealbhonn beg na aonar fos
air mullach tigh’ atá.

8 Re fad an lò mo naimhde garg
gam mhaslachadh atáid:
San dream ata ar boile riom
am aghaidh mhionnuigh siad.
9 Lem dhéuraibh chomuisg me mo dheoch:
mar aran díosam luaith.
10 Tre lasan tfeirg’; oir thog tu me
is leag tu ’ris gu truadh.

11 Mar sgáil, do chlaon mo láethe sìos:
is shearg me fhein mar fhèur.
12 Acht mairfidh tus, a mfeasd, a Dhé:
’s do chuimhne fein gu sìor.


[TD 183]

13 ’Nois éirghionn tu do dhéanamh gràs
ar Sion fein gu dlù:
Oir am a cabhair ta ar teachd,
se ’ntam a dhórduigh thú.

14 Oir tòglaich táid ag gabhail tlachd
da clochaibh sùd gach uair,
Ta deadh-thoil aig do shearbhantadh
dà luaithreadh is da hùir.
15 Mar sin biaidh ar na fineachan
eagal roimh ainm an triath:
Is air gach rìgh ar talamh tà
biaidh roimh do ghlòirsa fiamh.

16 ’Ntra thogbhar Sion suas le Dia,
taisbeanar é na ghlóir.
17 Urnaigh na mbochd bheir sé fa dear,
’s cho diùlt se iad le tàir.
18 Do nàl atà re teachd nar déigh,
sud sgrìobhthar dhoibh gu beachd:
’San drong do ghinear O so suas,
molfidh siad Dia na mfeart.

19 Oir damhairc se anuas gu beachd
o áird a naomhtheach fein:
Is ar an talamh damhairc Dia,
anuas o neamh na nspèur.
20 Gu ccluinnfeadh osnaigh gearanigh
an phrìosunaigh ta ’nfàs:
Chum fuasgladh ar an druing atá
ar ’nòrdughadh chum báis:

21 An Sion chum gu cuirfidh ngcéill
ainm uasal árd ar Ndia,
’S go ninnsid ann Jerusalem
moladh is cliú an triath.


[TD 184]

22 An tan a bhios na poibleacha
ar cruinnachadh le chèil:
’S gu seirbhis Dé ’ntra thionolar
na rìoghachd gu lèir.

23 San tshlighidh agus ann san ròd
mo threoir do lagadh leis:
Mo làeth’ do chuir a ngiorrad fos.
24 ’s mar so do labhair mis,
Mo Dhia, na glacar me le bás
fa thimchioll leth mo lá;
O aois gu haois gu marthanach,
do bhliadhnuidhs’ buan atá.

25 Deadh bhunaite na talmhan tí
o chian do leagadh leat:
Is siad na neamha fìorghlan àrd
oibridh do lámh gu beachd.
26 Biaidh tusa buan is marthanach,
théid iadsan thart le chèil,
Biaidh iadsan fos ar teirachdain
mar ghiobal sean gu léir:

Féuch claochluigh tu mar thruscan iad,
is claochluig~har iad gun cheisd.
27 Ta thus amháin gun chlaochlug~hadh ort,
’s do bhliadhna buan a bhfeasd.
28 Biaidh clann do sheirbhiseach a Dhè
marthanach buan do ghna:
Is ann a tfiaghnuis socruighthar
a nginoilsan gu bráth.


SALM CIII.

O Manam, beannuigh thus anois
an Dia Jehobha mòr:
Molfadh gach nì ta ntaobh stigh dhìom,
ainm naomhtha mar is còir.


[TD 185]

2 O manam, beannuigh fein anois
Jehobha mòr do Dhia:
Na dìchuimhnigh gach tiodhlaichte
do dheònuigh dhuit an triath.

3 Se mhaithios duit gu grásmhur caoin
gach peacadh ionnad fein:
Se bheir dhuit slàint’, is furtachd fos
o teaslaintibh gu léir.
4 Do bheatha fos o sgrios an bháis
sé dhfuasglas duit gu pailt;
Se chrùnas tù le coroin gráidh,
’s le tròcair chaomh gun airc.

5 Le mhaitheas is le thiodhlaicthe
sár-líonidh sè do bhèul:
As gu bhfuil tóig’ ar nuadhachadh
mar iolair luath na nspéur.
6 Ar sgá na muinntir ùd, atà
le foirneart ar a ngclaoidh,
Ceartas is breitheamhnas faraon
se Dia dhoibh sùd do ní.

7 Do Mhaois an neach budh shearbhant dho,
a shlighe chuir se ngcèill:
Is mar a ngcèdn’ a ghníomhartha
do chlannibh Israèil.
8 Ta n Tighearn’ iochdmhur, tròcaireach,
’s mall fhearg, ’s is pailt’ a ghrás.
9 Cho bhí se tagradh rinn do shíor:
’s ní nglèidh se fhearg gu bràth.

10 Do rèir ar bpeacaidh iomarcach
nior rinn se dioghaltas:
’S cho dtug se luigheachd dhúinn, a rèir
ar ccionnt’ is easaontas.


[TD 186]

11 Oir mar os cionn na talmhan tà
na spéuran àrd gach ré:
Is amhluidh sin ta thrócair mòr
don druing da neagal é.

12 Mar ta a nàird a noir sa niar
a gabhail fad o chéil:
’S comhfhad a chuireas Dia na ngrás
ar bpeacaidh uainn’ gu léir.
13 Amhluidh mar ghabhas athair dáimh
is truas da leanbaibh maodh:
Mar sin da fhíor-luchd-eagail fein,
Dia gabhidh truas gu caomh.

14 Oir ’s aithne is a ’sléir do Dhia
ar cruth ’s ar dealbh gu ceart:
Gur duslach talmhain sinn’ ar fad,
is cuimhne leis gu beachd.
15 An duine truadh, atáid a làeth’
amhluidh mar fhéur a ghná:
Mar bharr na luibh’ ar mhachair’ fos,
ata se fàs fuidh bhláth.

16 Oir gabhidh thairis osag ghaoith,
’s cho bhí se idir ann:
’S ni fhaicear é sa nionad ùd
a nraibh se fás gu teann.
17 Acht mairfidh tròcair’ Dé gu síor
don druing da neagal é,
Is fos do chloinn a ngcloinnesan
biaidh fhìrentachd gach rè:

18 Don aitam ùd a chumas ris
an cumhnant rinn se reò:
’S do ndruing a chuimhnig~hios aitheanta
do chum gu déant’ iad leò.


[TD 187]

19 Do shocruigh Dia ’s na neamhaibh árd
a chathair fein gu tréun:
Ta ’rìoghachdsan a nuachdar fos
os cionn gach ní fuidh nghrèin.

20 Síor-bheannuighibh Jehobha mòr,
o aingle trèun an neart,
Ta déanamh iarrtais mar is coir:
a gèisdachd re na reachd.
21 Gach uile shluadh a bheanas dò,
beannuighibh Dia anois:
A shearbhanta ler gcoimhlíontar
gach nì is toileach leis.

22 Uil’ oìbridh, feadh a thighearnais,
a rinneadh leis an triath,
An rígh Jehobha beannuighibh:
o manam, beannuigh Dia.


SALM CIV.

O manam, beannuigh thusa Dia;
mo Dhia, ’s tu ntriath ro-mhòr:
Ata tu ar do sgedughadh
le honoir is le glòir.
2 Do chuir tu solus dealrach glan,
mar thruscan umad fein:
Do shín tu ’mach ’s do sgaoileadh leat,
mar chùirtin neamh na nspèur.

3 Sailthein a sheomruidh leagadh leis
ar uisgibh do bhi fuidh;
Mar charbad rinn na nèulla tiugh,
’s é rith ar sgiathaibh gaoith.
4 Se fein a rinn na haingil fos
na nspioraid láidir thréun:
Se rinn na nteine lasardha
a mhinisdridh da réir.


[TD 188]

5 Is Bunaite na talmhan leis
ar socrachadh ata:
Do chum nach gluaist’ as ionad é
a chaoidhch’ na ngcian gu bràth.
6 Do dhfoluigh tu le doimhneachd è,
amhluidh ’s gu b’ann le brat:
Os cionn na mbeann ’s na sléibhte àrd
na huisgeacha do stad.

7 Ar gcluinntin doibh guth tachmhasain
do imthigh iad gu cas:
Is fos re guth do thoirneanigh
le deithfir theith siad as.
8 Re taobh na mbeann do chuaidh siad suas
’s chuaid síos ar feadh na ngleann,
Gu nuig an táit’ a dórduigh tu
’s do shocruigh dhoibh gu teann.

9 Do chuir tu rompa críocha buan
nach reachaid thart anunn:
Deagla gu pilleadh siad arìs
dfolach na tír le tuinn.
18 Cuirfidh se ’mach na toibreacha
ar feadh na nglac ’s na ngleann,
Ata gun tàmh le nsrothaibh bras
a rith ar feadh na mbeann.

11 Do bheathachaibh an mhachair’ fos
deoch bhèirid dhoibh ren’ òl:
’S na hassail fhiaghigh coisgfidh siad
an tart ’s a níotadh mòr.
12 A mfagasg dhoibh nì eoin na nspéur
tigh clùmhar tàmh dhoibh pfein:
Is edar ghèugaibh cuirfar leo
a nceileir binn a ngcèill.


[TD 189]

13 Uisguighidh sè o sheomraibh àrd
na beanntidh mhòr gun tàmh:
Bithidh an talamh ar a dhìol
le toradh gnìomh do lamh.
14 Bheir se ar féur bheth fás don spréidh,
’s ar luibh bheth fàs gun sgíos
Do dhaoinibh, chum gu dtugadh siad
on talamh biadh aníos:

15 Is fíon a chuireas croidhe dhaoin’
ar ghean ’s ar subhachas,
Is ola fos do nì a ngnùis
gu dealrach glan le mais’:
Sè bheir dhoibh aran mar a ngcédn’
’fhreasdal a mféim gu leòr,
A ngcroidhe dhaoin’ a chuirfas neart
le meisnigh mhaith is treoir.

16 Ta craobhan Dè ro-làn do bhríogh:
siad Sèdair Lebanon,
Na craobhan ud do phanntuigh sé,
’s a shuighigh ar a mbonn:
17 Is bithidh neid sa nionad ùd
aig èunlaith luath na nspèur:
Na craobhan giumhais, aig an storc
mar ionad tàmh dhi fein.

18 Na fiadh-ghabhair, a mbeanntibh àrd
an tearmunn fein do leag;
Biaidh coinein bheaga mar a ngcèdn’
a ngcomhasaibh na ncreag.
19 Do dhòrduigh sè an ghealach fos
gu sgarachduin na ntrà:
Ta eolus ro-mhaith ag a ghrèin
mar luighas í gach là.


[TD 190]

20 Do nìtar leatsa dorchadas,
is thig a noidhch’ gu grad:
An sin biaidh beathuigh állt’ na coill
a dol amach ar fad.
21 Re bèacadh biaidh na leomhain òg
a giarridh cabhartaich,
Is bithidh siad a giarraidh bìdh
ar Dhia ro-chumhachdach.

22 An sin ’ntra dhéirighios an ghrian,
nìd cruinneachadh le chéil,
Gu huaigneach luighidh siad a stigh
na ngaradh dìdean fein.
23 Is théid an duine mach an sin
ga obair mar is còir,
Is leanaidh sè gu dìchiollach
a shaothair gu tràthnón’.

24 Ca lìonmhur toibridh mòr, a Dhè!
a ngliocas rinn tu iad:
An talamh le do shaidhbhrios mór
ta lán ar fad ’s ar lèud.
25 ’S an cuan ta farsing mór, ann ’bhfuil
gach nì a shnàigios ann,
’S na beathuigh edar bheg is mhòr,
gun orra cunntas ceann.

26 Ta loingas siobhal ann gu tiugh;
’s an Lebhiàtan mòr,
A bhéist do dhealbhadh ádhbhoil leat
re mirag ann le treoir.
27 Na slòigh ùd uile tàid, a Dhè,
a feitheamh ort do ghná:
Do chum gu dtugadh tu dhoibh biadh
da ngconbhail beo gach trá.


[TD 191]

28 Na bheir tu dhoibh ad thoirbheartas
ga thionol súd atáid:
’N tra dhfosglas tu do lámh gu pailt,
le maith sàr-lìonfar iad.
29 Ar folach dhuit do ghnùis arìs,
thig cabhag orr’ ar fad;
Eugfuid, tra bheir tu ast’ an deo,
pillfid ren ùir gu grad.

30 Do spiorad fein da ngcruthughadh,
’rìs cuirfar leat amach:
Is aghaidh fos na talmhan tì
nuadhuighidh tu le dreach.
31 Biaidh glóir an triath ro-mharthanach
ar feadh gach linn a mfeasd:
Is ní Jehobha gàirdeachas
na ghníomhartha gun cheisd.

32 Ar sealltuinn ar an talamh dhò,
críothnuighidh sè gu grad:
’N tra bheanas é re slèibhtibh àrd,
biaidh deatach dhìbh ar fad.
33 Do Dhia Jehobha sinnam ceòl
a ngcion a bhìos me beo:
Is bheiram moladh mòr dom Dhia
re fad mo ré ’s mo ló.

34 ’S ro-mhilis blast’ mo smuaintighs’ air,
bíom ait an Dia do ghná.
35 Gu dtigeadh sgrios ar peacachaibh
’mach as an tír gu bráth,
’S nior raibh na haingidh ann ni ’s mo:
o manam, moladh sinn
Do Dhia Jehobha; molibh Dia
le haleluja binn.


[TD 192]

SALM CV.

O Tugaibh buidheachais do Dhia,
air ainmsan goiribh pfein:
Is cuiribh fos a ghníomhartha
a measg na nsluadh a ngcéill.
2 Sinnibh do Dhia Jehobha mòr,
sailm sinnibh dhò gu binn,
Is airisibh gu hiomlan fos
na mírbhuilte do rinn.

3 As ainm ro-naomhthasan faraon
déanibh deadh-uaill is glòir,
Biodh gàirdeachas ar croidh’ an druing
’dhiarras Jehobha mór.
4 Iarribh Jehobha mòr na mfeart,
iarribh a neart do ghnà:
A ghnùis ta gràsmhur fabhorach,
síor-iarribh í gu bràth.

5 Cuimhnighibh fos na mírbhuilte,
do rinneadh leis gu tréun;
A ghníomhartha ro-iongantach,
is breitheamhnais a bhéil.
6 O sibhs’ a ghinoil Abraham
deadh-òglaich dileas Dè:
Sibhse chlann Jacob mar a ngcédn’,
do roghnuigh se dho fein.

7 ’S eisan ar Tighearn’ is ar Ndia,
Jehobha mór gu fíor:
Ta bhreitheámhnais ro-chomhthromach
ar sgaoileadh feadh gach tír.
8 Do chuimhnigh se gu síorruidh buan
a chobhenant gu beachd:
’S an focal fos a dórduigh sé
do mhíltibh àl re teachd.


[TD 193]

9 An comhcheangal do rinn se fein
re Abraham gu caoin,
’S a mhionna thug se le na bhéul
do Isaac caomh faraon;
10 Is amhluidh sin do Jácob fos,
dhaingnigh se é mar reachd;
Mar chobhenant bhi síorruidh buan
do Israèl gu beachd;

11 Ag ràdh, Tìr Chánàan bheiram dhuit,
mar chrann bhur noighreachd fein:
12 Ar bheth dhoibh tearc, ’s na mbuidhann bhig,
’s na ngcoigcrich innt’ gu léir.
13 Is ar bheth dhoibh ag imtheachd fos
o thír gu tìr gun tàmh;
Ag triall feadh sluaidh is rìoghachda
nach fac siad roimhe riamh:

14 Nior leig do dhuin’ a ngortachadh,
acht, smachduigh as an leth
Mór-rìghridh neartmhur cumhachdach;
ag rádh mar so gu seth,
15 Fèuchaibh nach bean sibh ris an dream
do ungadh leam gu caomh;
Is fos na dèanuibh cron ar bith
no lochd ar mfhàighibh naomhth’.

16 Do ghairm se gort’ asteach don tìr:
is lorg an arain bhris.
17 Acht chuir se Joseph rompa síos,
’reicadh mar thráill gun fhios.
18 Le gèimhlibh dhothchuinn siad a chos,
luigh se a niárann teann.
19 Gu nuig a dtánig focal De;
do dhearbh sud è sa nam.


[TD 194]

20 Do chuir an righ fios air an sin,
is dfuasgail air gu caoin:
Seadh uachdran mór na mpoibleacha,
is leig se é ma sgaoil.
21 Is ar a theaghlach thug se dhó
árd-uachdranachd gu lèir:
Ard-mhaig~histarachd a stórais mhòir,
do thug se dhó da rèir.

22 Do cheangal rèir mar chìtse dhó,
árd-phrionnsuidh mòr na tír:
’S gu dtugadh sé da sheanoiribh
teagasg ar ghliocas fíor.
23 Do rìoghachd mhór ha Héipht an sin
do thànig Israèl,
Do bhì ar chuairt an talamh Cham
Jácob ’sa shliochd le chèil.

24 Do rinn se phobul fein an sin
lìonmhur gu hiomarcach,
Is ni bu treise rinn se iad
ná ’n naimhde mìrunach.
25 A ngcroidhe sud do iompoigh sè
thab~hairt fuath da phobul naomhth’
’Sgu buineadh siad gu fealltach olc
re shearbhantibh ro-chaomh.

26 An sin do chuir se òglach Maois,
Aron do thagh se fein.
27 Nochd siad a chomha~rtha mirbhuilteach
an talamh Cham gu tréun.
28 Duibhre do chuir, ler dhorchadh iad
’sdo fhreagair siad a ghuth.
29 Diompoigh gu fuil a nuisgeacha,
’sdo mharbh se ntiasg na nsruth.


[TD 195]

30 Is losgainn ann an líonmhuireachd
do bhrùchd an tìr amach,
An fárdochibh an rìghridhsan
’s na nseómrachibh asteach.
31 Ar iarrtas thánig iomdha gné
do chuileoguibh gu grad:
Is míola líonmhur mar a ngcédn’
na ncórsaibh pfein ar fad.

32 Ar son na fearthuinn thug se dhoibh
cloichshneachd gu frasach gèur,
Is lasair theine dhealanigh
ar feadh na tìr gu lèir.
33 Na craobhan fíon, is fíguis fos
do bhuaileadh leis gu trom;
Do bhriseadh agus rèubadh leis
gach crann do bhi na mfonn.

34 Do labhair se, is thánighdar
locuist gu lìonmhur ann,
’Sna Caterpiller iomarcach,
gun orra cunntas ceann.
35 Gach luibh san tìr do íosadh leo:
do ìosadh leo gach meas.
36 Bhuail se gach céidghein ann san tír:
tosach a mbrìogh ’s an treis’.

37 Le hòr ’sle hairgiod thug se ’mach
a phobul fein gun dí:
’S ni raibh na ntreabhuibhsan ar fad
neach easlainteach gun chlì.
38 Budh shubhach leis na Hèiphtachibh
’ntra chuaidh siad uadh amach:
Ar son gur thuit a neagalsan
orra gu huathbhasach.


[TD 196]

39 Néul os a ngcionn do sgaoil se ’mach
mar bhrat no cùirtin mór:
Le teine mar a ngcèdn’ sa noidhch’
thug solus dhoibh gu leòr.
40 Do iarr an sluadh, is thug se dhoibh
na gearragoirt gu pailt:
’S le haran neamh o spéuraibh árd
thug dhoibh an sáith gun airc.

41 Do sgoilt se charruig, bhrùchd amach
na huisgeacha gu leòr:
’S na háitibh tartmhur bhîd a rith
amhluidh mar abhann mhór.
42 Ar son gur chuimhnigh se an sin
’fhocal ’sa ghealladh naomhth’,
Agus Abraham mar a ngcèdn’
a shearbhant díleas caomh.

43 Is uime sin do thug se ’mach
a shluadh le haoibneas mòr:
A naitam ùd do roghnuigh sè,
le gàirdeachas is ceól.
44 Is fearann fos na ngeintileach
thug dhoibhsan Dia na ndùl:
Is mheal siad mar a noighreachd fein
saothair an phobuil ùd.

45 Do chum gu dtugadh iad fa dear
a statuin mar is cóir,
’S go ccoimhdeadh iad a reachd faraon.
Molaibhs’ Jehobha mór.


SALM CVI.

O Tugaibh moladh mór do Dhia,
is buidheachas faraon,
Oir ta se maith, mairfidh gu bráth
a thrócair ghrásmhur chaoin.


[TD 197]

2 Gnìomhartha tréun Jehobha mhòir
cia dhfèdas chur a ngcèill?
Cia dhfédas fos a chliù ro-mhór
a thaisbeineadh gu lèir?

3 ’S beannuight’ an aitam ùd gu beachd
a choimhdas breitheamhnus,
’S a neach úd fos do ní gach uair
ceartas is ionracas.
4 Dhia, cuimhnigh ormsa, leis an ghràdh
thug tu dot phobul fein,
O thig led shláinte shólasaich
dam fhiosrachadh a mfhèim:

5 Gu bhfaicfainn maith do dhaoine taght’,
’s gu dèanainn aoibhnas mór
Na naoibhnas súd: ’s le toighreachd fein
gu dèanainn uaill is glóir.
6 Do pheacuighmar ler sinnsiribh:
is fos do rinneadh linn
Mòr-chionnt’ ad haghaidh fein, a Dhè,
gu haingidh pheacuigh sinn.

7 Nior thuig ar sinnsira gu ceart,
do bhearta mírbhuileach
A rinneadh leat a ntìr na Hèipht’
gu trèunmhur cumhachdach;
Is líonmhuireachd do thròcair chaoimh
nior chuimhnigh siad gu truadh:
Acht aig an mhuir do bhrosnuid è,
re cois na fairge ruaidh.

8 Acht, theasairg se gu tèaruint iad
ar sgá dheadh ainme fein;
Do chum gu nochdfadh è mar sin
a chumhachda ro thrèun.


[TD 198]

9 Do leig se mach gèur achmhasan
ler thiormuigh an muir ruadh;
Is stiúr se thríd na ndoimhneachd iad,
mar thríd a nfhásaich chruaidh.

10 O làimh na tí thug dhoibhsan fuath,
dfuasgail se phobul fein:
’S o láimh an náimhde mírunach
do shaor se iad gu tréun.
11 Is dfoluigh uisg’ a neascairde:
nior dfhan fiú aon dibh beò.
12 Chreid iad ann sin a bhriàthrasan
’s a chliù do shinneadh leò.

13 Ar dearmad leigadar gu cas
a ghnìomhartha ro thrèun:
Nior fhanadar gu foighidneach
re chomhairl’ eagnaidh fein:
14 San fhásach ghlac miann cíocrach iad:
’nsin bhuair siad Dia gu luath.
15 A niarrtas thug se dhoibh; acht chuir
caoil’ ar a nanam truadh.

16 San champa ghabh siad formad mòr
re Maois’ an duine caomh:
’S re Aron neach a roghnuigh Dia
dhó fein na shagairt naomhth’.
17 An talamh dfosgail se a bhèul,
’shluig Datan síos gu grad:
Buidhann Abìram mar a ngcèdn’
do dhfoluigh se ar fad.

18 Is fos ameasg a ngcuideachdsan
do las an teine teth;
Is loisg an lasair suas gu léir
na drochdhaoín ùd gu seth.


[TD 199]

19 Do dhealbhadar is rinn siad laogh
gu truadh aig Hòreb árd,
’S do níomhaigh leaght’ a rinneadh leo
do ádhradar gun cháird.

20 Mar sin do chlaochoil iad gu bochd
a nDia ’s a nglóir gu lèir
Gu cosamhlachd is fioghair bó,
no daimh do íosadh féur.
21 An Dia bu shlánuig~htheoir dhoibh na mfèim
dhichuimhnigh siad gu grad;
An neach ler rinneadh bearta mór
an tír na Héipht’ ar fad:

22 Is gníomhartha ro iongantach
an dúthuigh Cham le buaidh:
Is neithe fos ro-uathbhasach
re gcois na fairge ruaidh.
23 Ar ’nádhbhar sin a dubhairt sè
gu millt’ iad leis gu lèir,
Mun seasadh Maois’ a shearbhant taght’
fa chomhair, ann san bhém:

Do chum gu déant’ a chorrigh mhór
a philleadh uadh ar ais,
Deagla na fheirg’ gu dèanadh se
a phobul fein a sgrios.
24 Dhiùlt siad le táir an tír ro mhaith:
nior chreid siad briathar Dè:
25 Na mpàilliunuibh rinn monmhur mòr:
’s da fhocalsan nior ghèill.

26 An sin na naghaidh thog se lámh:
da nsgrios san fhásach lom.
27 Do sgrios an sliochd ’measg fineacha,
’s da nsgaoileadh ar gach fonn.


[TD 200]

28 Be Baal-Peor mar a ngcédn’,
cheangluid iad fein gu dlú:
Is díosadar do íodhbairtibh
na niodhol mharbh nach fiù.

29 Mar sin chum feirg’ do bhrosnuid é,
le ninntleachdibh gu truadh:
Is bhris a phláigh an sin gu mòr
asteach a measg an tsluaidh.
30 Sheas Phineas, is rinn se nceart:
’nsin sguir a phláigh da ngclaoidh.
31 Sud mheasadh dhò mar fhírentachd:
o linn gu linn a chaoidhch’.

32 Aig uisge comhstríbh Meriba
bhrosnuigh siad Dia arìs:
Ar chor fa chúis a phobuil úd
gu dèirigh olc do Mhaois:
33 Oir rinneadh leo a spioradsan
a bhrosnachadh gu gèur:
Jonnus gur labhair se an sin
gu hobainn le na bhèul.

34 Nior sgriosadh leo na poibleacha,
mar dhaithn’ Jehobha’ dhoibh:
35 Acht mheasgadh iad sna fineachaibh
is dfóghluim siad a ndòigh.
36 Do iodholaibh na mfineacha
seirbhis do rinn gu truadh:
Bhi sud mar líon ’s mar ribe dhoibh
ler ghlacadh iad gu luath.

37 Acht tuileadh fos, do rinneadar
a mic sa ninghion’ fein
A thabhairt suas mar íodhbairta
do dheamhnibh mar a ngcèdn’.


[TD 201]

38 Is fuil na neamhchionntach gu truadh
do dhóirteadh leo gun sgá,
Bi fuil a mac ’s a ninghean fein
do dhòirt siad gun chionfá,

Do iodholaibh Chànáan fos
mar íodbhairt thug a nsliochd:
Mar sin do thruaillig~headh leo an tìr
le fuil gun truas gun iochd.
39 Is amhluidh sin le ngnìomharthaibh
do thruailleadar iad fein:
Chuaidh siad ar stríopachas o Dhia
le ninntleachdaibh gu léir.

40 Fa nádhbhar ùd las corrigh Dhè
re phobul fein gu teth:
Ionnus gur ghabh se gráin gu mòr
da oighreachd ar gach leth.
41 Is amhluidh rinn se ntaibhairt suas
an láimh na mfineach fiat’:
Is thug se dhoibh mar uachdarain
an droing do dhfuathuigh iad.

42 Do bhi siad ar an foireigneadh
len naimhdibh làidir trèun:
Is leagadh iad gu hìsiol síos
fuidh nláimh sùd mar a ngcédn’.
43 Gu minic thug se saoradh dhoibh:
acht bhrosnuig~hid é arís
Le ngcomhairlibh, is leagadh iad
ar son a naingid~heachd síos.

44 Acht, thug se ’namhghar mór fa dear:
a nglaodh ’ntra éisdeadh leis.
45 Is dhoibhsan fós do chuimhnigh sè
an ceangal rinn siad ris:


[TD 202]

Is ghabh se aithreachas do rèir
mór-líonmhuireachd a ghrás.
46 Thugar an dream ler ghlacadh iad
gur ghabhadar dhìbh truas.
47 Thusa Jehobha mhòir ar Ndia,
déan saoradh dhùinn nar bhfém,
Is déan a measg na ngeintileach
ar tionol leat gu lèir,

Do tainm ro-naomhth’ gu tiobhramid
mòr-bhuidheachas gu pailt:
Do chliù ’s do mholadh mòr faraon
gu sinnamid gu hait.
48 Beannuight an Triath, Dia Israèil,
o chian na ngcian gu bráth:
Abradh an pobul uil’, amen.
Molaibhsa Dia do ghná.


SALM CVII.

O Tugaibh moladh mòr do Dhia,
Is buidheachas faraon,
Oir ta se maith: mairfidh gu bráth
a thrócair gràsmhur caoin.
2 Pobul Jehobha ’shaoradh leis
labhraid mar so gun tàmh:
An mhuinntir úd do bhuin se saor
amach o láimh a nàmh.

3 Is as gach tìr an rabhadar
do chruinnighadh iad leis,
O náìrd a noir, ’so náird a niár,
o náird a tuaigh, is deas.
4 San dìothramh bhìd ar seacharan
ar bealach uaignidhach:
Is baile ar bith chum comhnuidh ann
ni ndfuair re dol asteach.


[TD 203]

5 Bhìd ocrach agus íotmhar fos:
chlaoidhadh a nanam truadh.
6 Ghlaodh siad a nsin re Dia na nteinn:
shaor iad o namhghar chruaidh.
7 Do threoruigh agus stiúr se iad
ar bealach ceart fa ngcois:
Do chum gu reachadh iad da thrìd
gu baile támh is fois.

8 O bfearr gu moladh daoine Dia
ar son a mhaithas caoin,
’S ar son a bhearta iongantach
rinn se don chloinn na ndaoin’.
9 Oir ní se ’ntanam miannach trom
a shàsughadh gun airc,
’S an tanam cìocrach lìonuidh sé
le mhaithios fein gu pailt.

10 An dream do shuigh an dorchadas,
is ann a ndubhar bàis:
Fuidh chuibhreach ta an amhghar truadh,
’s a niarann cruaidh a nsás.
11 Ar son ga raibh siad ceannaircach
anaghaidh briathra Dè,
’S air comhairle na tí is áird
do rinn siad táir da rèir.

12 An sin do leag se ngcroidhe sìos
le saothair is le pèin:
Do thuiteadar, is ni raibh neach
da ngcuidughadh na mféim.
13 Ghlaodh siad an sin re Dia na nairc:
dfhuasgail o ’n teinn gu grad.
14 On dorch do bhuin, ’s o dhubhar bàis,
’s a ngcuibhreach bhris ar fad.


[TD 204]

15 O bfearr gu moladh daoine Dia
ar son a mhaithas caoin:
’S ar son a bhearta iongantach
rinn se do chloinn na ndaoin’.
16 Fa nàdhbhar gur do bhriseadh leis
na geata pràis gu lèir:
Na stapuill iaruinn is na croinn
do sgaoil se as a chèil.

17 Ta amadain fa ngcron, ’s fa nlochd,
le amhghar goirt a nsás.
18 Ta nanam gabhail gràin do bhiadh:
táid dlù do dhoirsibh báis.
19 Ghlaodh siad a nsin re Dia na mféim:
dfhuasgail o ’n teinn gu grad.
20 Le fhocal rinn se nslànughadh:
is shaor o ’n sgrios ar fad.

21 O bfearr gu moladh daoine Dia
ar son a mhaithas caoin:
’S ar son a bhearta iongantach
rinn se do chloinn na ndaoin’.
22 Is dèanaid íodhbairt’ buidheachais
thabhairt do Dhia na glòir:
Is airisaid a ghníomhartha,
le subhachas is ceol.

23 Luchd luingais théid ar muir, ’sa bhìos
re gníomh a nuisguibh buan:
24 Dhoibh sùd is léir mòr-oibridh Dè,
is iongantais san chuan:
25 Ar iarrtas, dùisgar leis a ghaoth
gu hárd ’s gu doinionnach:
Ler togbhar suas gu atmhur borb
a tonna garbh ma seach.


[TD 205]

26 Tàid uair’ gu neamh a gèirigh suas:
tàid uair dol domhain síos:
Ionnus gur leagh a nanam truadh
le triobloid chruaidh ’s le sgíos.
27 Dol chuig’ is uaidh, gu tuisleach fos
amhluidh mar dhuin’ ar mheisg:
Ionnus gur thréig gu buileach iad
gach gliocas bhi na measg.

28 Ghlaodh siad re Dia na nteinn a nsin:
o ’ntriobloid shaor se iad.
29 Do chuireadh leis an stoirm gu fèdh:
’s na tuinn na ntámh do bhíd.
30 A nsin ata siad ait, ar son
gu bhfuilid sámhach beo:
’S Gu dtug se iad don chala sin,
’s don phort bu mhiannach leo.

31 O bfearr gu moladh daoine Dia
ar son a mhaithas caoin:
’S ar son a bhearta iongantach
rinn se do chloinn na ndaoin’.
32 Is fos a ngcoimhthionol an tsluaidh,
árd-mholfaid è gu mòr;
’S a ngcruinneachadh na nseanoir glic
cliú tugar dhó is glòir.

33 Na haibhne nì na mfàsach lom,
tiobair na ntalamh cruaidh:
34 Tìr bheartach ní se fás: ar son
mór-aingidhachd an tsluaidh.
35 A mfásach tirim tionndaigh’ se
na uisge tàmh nach gann,
’S na thobar fìor-uisg’ iompoigh’ sè
an fearann tartmhur teann.


[TD 206]

36 Do dhaoinibh ocrach bheir se súd
mar àite fois is tàmh:
Do chum gu deasuight’ cathar leo
chum comhnuidh ann do ghnà.
37 Chum craobhan fíon do shuighachadh,
is síol do chur san fhonn:
Do thabairt uadh san naimsir cheart
cinneas is toradh trom.

38 Bheannuigh sè fos a mpobul ùd,
is dfhás gu líonmhur mòr:
’S nior leig se dhoibh dol ar a nais
nà neallach nò na nstòr.
39 Táid ar an laghdughadh arís,
is leagfar iad gu bochd
Le foireigneadh, is amhghar géur,
le doilghios bhrònach ghoirt.

40 Ar phrionnsuibh dòirtfar tarcuis’ leis:
san fhásach mar a ngcèdn’,
Do ní se ngcur air seachran fiar
gun bhealach ann da ncèm.
41 ’S o thriobloid togbhidh se an bochd,
’s ní teàghlach dhó mar thrèud.
42 Do chí na fírein sùd, ’s bíd ait:
is druidfar bèul na mbéud.

43 Cia neach ta glic, ’s na neithe sùd
a bheir fadear gu ceart,
Siad sin a thuigas tròcair’ chaomh
is maithas Dhè na mfeart.


SALM CVIII.

ATà mo chroidhe gléust’, a Dhè,
gu socair mar is còir:
Is sinnidh me gu ceolmhur dhuit,
is molfam thù lem ghlòir.


[TD 207]

2 Mosgluibh, is éirig~hibh chean a náird’
’s haltuir ’s a chlàirseach ghrinn:
Mosglidh me fhein, is éirig~hiom fos
gu moch chum ceol do shinn.

3 O Thighearna Jehobha mhòr,
measg poibleach, molfam thù:
’S a measg an tsluaidh gu huramach
àrd-sinnidh me do chliù.
4 Oir ta do thròcair mòr os cionn
na neamha shuas gu léir:
Is rigidh tfírinn mar a ngcèdn’
gu néulltibh àrd na nspéur.

5 Bi thus, a Dhè, os cionn na neamh
ar hàrdughadh gu mór:
Is fos os cionn gach uile thír
togbhar gu síor do ghlóir.
6 Do chum gu dèanta fuasgladh leat
dot phobul ionmhuin fein,
O teasairg le do gháirden deas,
is freagair mis a mfhèim.

7 Do labhair Dia na naomhthachd fein,
biaidh aoibhnas orm nach gann,
Ar Séchem ní me roinn gu ceart,
gleann Sucot toimhsear leam.
8 ’S liom Gilead le dlighe cheart,
Manasseh ’s leam gu beachd,
Se trèabh Ephráim neart mo chinn:
bheir Juda ’mach mo reachd.

9 Ta Moab na pot’ ionnlait dhamh,
teilgam thar Edom ruadh
Mo bhróg: is dèanam caithreim binn
tar Phalestin le buaidh.


[TD 208]

10 Cia bheir don chathair dhaingean me?
’s gu Hédom bheir gu ceart?
11 Nach tus’, a Dhè, ler thréigeadh sinn?
’s nach dtéid thu ’mach le’r bhfeachd?

12 O thriobloid tabhair comhnuidh dhùinn:
oir ’s dìomhain furtachd dhaoin’.
13 Tríd Dhia do ní sinn trèmhantas:
se shaltras naimhde fùidhn’.


SALM CIX.

O Dhia ta tàdhbhar molaidh dhamh,
gu balbh ad thost na bì.
2 Oir béul na ndaoi, ’s na mfealltach ta
gná-fhosgailt air mo thì,
Le teanga bhréugach labhradar
am aghaidhsa do ghná.
3 Chuartuigh siad me le briathraibh fuath:
chuir cath orm gun chionfà.

4 Ar son mo ghaoil ’táid naimhdoil dhamh,
acht tàims’ re guidh’ a ghnà:
5 Do chùituighd olc a néric maith:
is fuath air son mo ghràidh.
6 Droch-mharascal cuir os a chionn:
biodh Sàtain aig a dheis.
7 Urnuigh gu raibh na pheacadh dhò:
fàgthar a mbinn é ris.

8 Gearr gu raibh aois: is glacadh neach
oifig sa dhréachd gun iochd.
9 Gu raibh a bhean na baintroich fos,
’s ná ndìlleachdain a shliochd.
10 Ar seachran biodh a shliochd do ghná,
’s a giarraidh déirc na bhféim:
Is as a nàitibh falamh fás
aig iarraidh bídh dhoibh pfein.


[TD 209]

11 Gu glacadar luchd foireignidh
gach ni do bheanas dò:
’S a shaothairsan mar chabhartach
gu buineadh coigcrich leò.
12 Na biodh neach ann ni tròcair air:
na bithadh fos a haon
A ghabhas truas da shliochd, ’ntra bhíd
na ndìlleachdain gun mhaoin.

13 Sgrios gu raibh air a ghinoilsan;
da nsgathadh as gu léir;
Gu ccuirfar as a nainm ar fad
san àl do thig nan dèidh.
14 Is gu raibh aingid~hachd athrachsan
air chuimhn’ aig Dia do ghnà:
Is cionnt a mháthar mar a ngcèudn’
nior chuirfar as gu bràth.

15 Gu rabhaid air an taisbeanadh
a bhfiaghnuis Dhiá do shìor:
Do chum go sgathadh se amach
a niomradh as an tìr.
16 Oir dhearmaid se bhi tròcairach,
dfoiréignidh se am bochd
San tainnis, chum gu marbhadh se
neach ga nraibh croidhe goirt.

17 Mar thug se toil do mhallachadh,
malluight gu raibh gach lò:
Mar nach tdug toil do bheannughadh,
nar èirghiodh beannachd dhó.
18 Amhluidh mar rinneadh leis é fein
a chuartachadh gach am,
Le heascain is le mallachadh
mar le na bhrat gu teann,


[TD 210]

Samhluidh gu dtigeadh sùd gu beachd
mar uisg’ a steach na chom,
’S mar ola drùidheadh sùd gu géur
na chnámhaibh fein gu trom.
19 Biodh súd mar édach uimesan
le bhfoluig~har é gach trà:
Is amhluidh mar an crios do bhìos
ga chriosrughadh do ghná.

20 On Tighearna gu tiobhrar sùd
dom naimhdaibh mar an duais:
’S don droing anaghaidh manma ’tá
gná-labhairt uilc gun truas.
21 Acht ar mo chrann bhi thusa, Dhé,
air sgà tainm uasail fein:
Do bhrìogh gu bhfuil do thrócair maith,
déun saoradh dhamh a mfhèim.

22 Oir ta me aìmbeartach gu beachd,
is tà me ainnis lóm,
Ata mo chroidhe ar a lot
an leth a stigh dom chóm.
23 Is amhluidh tà me gabhail thart
mar sgàil àig claonadh síos:
Ar mfuadach mar an locust truadh
chuig agus uaidh arís.

24 Mo ghlúine táid air fáillneachadh
aig mèud mo throisg a ghná:
Is mfeoil aig díodhbhail saill is sullt
air terichduin atá.
25 Am ádhbhar fochaid bhí me fos
don aitim ód gu léir:
Chrath siad a ngcinn gu fanoídeach,
’ntra sheall siad orm gu gèur.


[TD 211]

26 Fòir orm, a Thighearna mo Dhià:
ad thrócair cuidigh mé.
27 Go tuigfid gur hí so do lámh:
’s gur tu rinn súd, a Dhé.
28 ’N tra bhithas iad re mallachadh,
beannuighsa sinn go pailt:
Bíodh orra nàir’, air éirigh dhoibh:
acht bithadh toglachs’ ait.

29 Gu rabhaid ar a ngcuartughadh
muil’ eascairde le náir’,
’S mar fhalluing air a nuachdar bíodh
a namhluadh fein le táir.
30 Acht mise chean, árd mholidh me
Jehobha le mo bhèul:
Is fos, a measg a choimhthionoil
cuirfam a chliù a ngcèill.

31 Oir tá se leis àn duine bhochd
na sheasamh air a dheis:
Da theasairgin on droing ler bàill
anamsan fhàgbhail ris.


SALM CX.

DUbhairt an Tighearna rem thriath,
bi’d shuíghidh áir mo dheis,
T’uile eascairde go ccuirfam dhuit
na ’nstol fuídh bhonn do chois.
2 As Sion cuirfidh Dia amach
’s lat shúaitheantais do neart:
Sa mbuillsgen teascairde gu léir
bi fèin ad uachdran ceart.

3 Bithidh do phobul toghta fein
ro thoileach mar is còir,
San lo sin ann a bhfoillsigh tù
do chumhachda gu mòr.


[TD 212]

An mais’ ’s a nsgéimh na naomhthachd ghrinn
o bholg na maídne moch,
Mar dhealt a thig anuas o neamh
ta tóigridh iomarcach.

4 Do mhionnuigh Dia Jehobha mòr,
’s nior aithreach leis ge drinn,
Do rèir dheadh-órd Mhelchìsedec,
gur sagairt thù gach linn.
5 An Tighearna ta air do dheis,
trom-bhuailtear leis gu garg
Mòr-rìoghridh láidir cumhachdach,
san lò do lasas fhearg.

6 Do bheir se breith measg gentileach,
lìonfaidh gach àit gu fìor
Le corpaibh marbh: is lotar leis
na huachdrain os gach tír.
7 Is ann san tslighidh òlfidh se
deoch as na srothaibh luath:
Is air a nádhbhar ùd fadheoidh
togbhaidh se cheann le buaidh.


SALM CXI.

MOlaibhsa Dià, sìor mholfams’ è
le muile chroidh’ gu hárd;
A ngcoimhthionol na mfìren cóir,
’s an chuideachd mhóir gun cháird.
2 Ta gnìomhartha an Tighearna
iomarcach mòr gu lèir:
Is leis an dream ler tlachdmhur iad,
rannsuighear iad gu géur,

3 Ta obairsan ro-onorach
ro-ghlòrmhar fos gun cheisd:
Ta fírentachd Jehobha fos
buan-mharthanach a mfesd.


[TD 213]

4 A ghníomhartha ro-iongandach
ar cuimhne chuir gu beachd:
Ata Jehobha gràsmhur caoin,
is lán do thròcaireachd.

5 Do thug se biadh is lòn don druing
da neagal é do ghna,
’S a chobhenant do rinn se leo
cuimhnuighidh se gu bràth.
6 Da phobul fein do chuir se ngcèill
neart oibridh iongantach:
Do thabhairt dhoibh mar sheilbh gu buan
oighreachd na ngeintileach.

7 Fìrinn is ceartas gnìomh a làmh:
ta statuis daingean fíor.
8 Tàid déunt’ an ceartas firinnach:
táid seasmhach buan do shìor.
9 Do shaoradh leis a phobul fein:
is dòrduigh se a mfeasd
A chobhenant: tá ainmsan naomhth’,
is uramach gun cheist.

10 Sè tùs an ghliocais eagal Dé,
ta deadh thuigs’ aig an dream
Ler ccoimhliontar a statuinsan:
’s maithriont a chliù gach am.


SALM CXII.

O tugaibh moladh mór do Dhia,
’s beannuight an tí gu beachd
Da neagal Dia, ’s a ghabhas toil
gu mòr da lagh ’s da reachd.
2 Biaidh ’shliochdsan làidir ann san tìr,
’s ro bheannuight síol na nsaoi.
3 Biaidh maoin is saibhreas ann na theach:
biaidh cheartas buan a choidh.


[TD 214]

4 ’Ntra bheithas saoi an dorchadas
eirighidh solus dó:
Ata se gràsmhur tròcaireach
is comhthromach gun ghò.
5 Is truacant fos, deadh-choingheallach,
an duine maith a choidhch’:
Is bheirthar leis gu críonnda glic
a ghnothaicha gu crích.

6 Gu dearbh cho dtig aon ní a mfeasd
leir gluaisfar è gu mòr:
Ach cuimhn’ is iomradh maith a choidhch
biaidh air an fhíreun chóir.
7 Is airsan cho bhi faiteachas
air cluinntinn dò droch sgèul;
Ta chroidhe socrach muinghineach
an Dia Jehobha tréun.

8 Ta chroidhesan air socrachadh,
cho ghluais an teagal é;
Gu nuig a nuair, ar eascairdibh
a mhiann gu bhfaiceadh sé.
9 Do sgaoil se chuid, is thug don bhochd,
’s buan fhírentachd a mfeasd;
Biaidh adharc air a hárdughadh
le onoir mhòir gun cheisd.

10 Cràdhthar an daoi, ’ntra chi se so;
casaidh se fhiacla géur,
Searguidh se as: ìs sgriosfar miann
na naingid~hach ud gu léir.


SALM CXIII.

MOlaibhsa Dia, o molaibh é,
’shearbhanta dìleas Dé:
Ard-mholaibh fos gu hurramach
deadh-ainm Jehobha thréin.


[TD 215]

2 Ainm Dhè biodh beannuighte gu mòr,
o namsa ’nois gu bràth.
3 O èirghe gu nuig luidhadh grèin:
ainm Dhè ionmholta ’tà.

4 ’S àrd os gach tìr Jehobha mòr:
’s a ghlòir os neamha fos.
5 Cia ’s coimeas ris an Tighearna
ar nDia, ta ngcomhnuidh shuas:
6 Seisan an neach a chromas síos,
is dhìsluighas è fèin
Damharc gach nì san talamh ’ta,
’s an neamhaibh àrd na nspéur.

7 Tògbhaidh se ndeórídh truagh on dus;
’s a mbochd on òtrach bhréun.
8 Da ngcur na nsuidh’ le prionnsuibh árd;
le prionnsuibh phobuill féin.
9 Bheir se don mhnaoi atà gun sliochd
tigh còmhnuidh teaghluigh mhóir;
Do bhi na máthair macan ait;
molaibhsa Dia na glòir.


SALM CXIV.

AR teachd do Isra’l as a Néipht,
teach Jacob ’mach on droing
Gan raibh a nurghioll cruaidh do-thuigs’,
aig coimheachas an teangc’.
2 Bhi Judah dhó mar chomhnuidh naomh,
budh ríoghachd Isral leis.
3 Ar bhfaicsin sùd, do theich an cuan;
sruth Jordan phill air ais.

4 Mar reitheadh bras ’lém beanntidh suas:
lém cnocain bheg mar uain.
5 Jordain, créud as far phill air hais?
crèud as far theich, o chuain?


[TD 216]

6 Créud as far lém sibh, ’shleibhte árd
mar reithadh meargant bras:
Créud as mar uain na ngcaorach fos,
far lém sibh ’chnoca glas?

7 O thalamh criothnuigh fos le geilt
roimh ghnúis Jehobha mhóir:
An láthair gnúis Dhé Jacob fos,
o criothnuigh mar is cóir.
8 Ler thionndaígheadh a nailbhinn theann
na loch do uisge támh,
’Sa charruig chruaidh na tobar uisg’
le cumhachdaibh a làimh.


SALM CXV.

Níor dhùinn’ a Thighearna, nior dhùinn’,
ach tabhair cliù, is glòir
Dod dheadhainm fein: ar sgá do ghràs,
is thfírinn mar is cóir.
2 Crèud as far nabradh Geintilidh:
ca bhfuil a nDia anois?
3 Ar nDia ata ar neamh: is rinn
gach gnìomh budh toileach leis.

4 A niodhoil ’s airgiod iad is ór:
gnìomh láimh na ndaoine fein.
5 Ta bèil ac’, leis nach labhair siad:
is sùile, leis nach léir.
6 Ta cluasan ac’, ’s nìor chluinnid leo:
is sròin, gun àileadh ionnt’.
7 ’N làmh cho déan greim; no nccosan céim;
on scornuigh cho d’tig cainnt.

8 ’N luchd deant’, is méud sa ghéillas doibh,
’s ro chosmhuil iad riu fein.
9 O Isrál, dèunsa bun a Dia:
se ’nsgia, ’s a ngcongnamh trèun.


[TD 217]

10 Thigh Aroin, o déan bun a Dia:
Se ngcongnamh é, ’s a nsgiá.
11 Luchd eagail Dè, làn earbibh as:
a nsgià ’s a neart se Dia.

12 Do bhì Jehobha cuimhneach oirnn,
Beannachaidh è sinn fein,
Beannuighar leis tigh Israèil:
’s tigh Aroin mar a ngcèdn’.
13 Na big ’s na mòir da neagal Dia,
beannuighidh sè gu caoin.
14 Cuirfidh é sibh an lìonmhuirachd,
sibh pfein, ’s ar sliochd faraon.

15 Is beannuight’ sibh on Tighearna:
rinn neamh is lár gu lèir.
16 An talamh, thug do chloinn na ndaoin’;
’s leis fein àrd-neamh na nspèur.
17 Na mairbh, no ndream théid tostach síos
do nuaigh; cho mholaid Dìa.
18 Ach molfar linn è ’nois, ’s gu bráth.
Molaibh gu hárd an triath.


LALM CXVI.

IS toigh leam Dia, ar son gu dèist
rem ghuth, ’s rem urnuigh fos.
2 Sìor-éigham ris, rem bheo: ar son
gur chrom se riom a chluas.
3 Chuaidh umam dochar gèur a bhàis,
ghlac piantaidh ifrinn mi:
Do ghlacadh me le triobloid thruadh,
is amhghar cruaidh dom chlaoi.

4 Air ainm Jehobha ghoir me ’nsin:
mar so do labhram ris,
O Dhia mo thighearn’, guidham ort,
Saor manam bochd anois.


[TD 218]

5 Ata Jehobha grásmhur, ceart:
’s is trócaireach ar Ndia.
6 Se choimhdeas daoine simplidh ciuin
bhìom lag, is dfóir an triath.

7 O manam, fèuch gu pill thu ’nois,
Gùd shuaimhneas is gud thàmh:
Oir dheonuigh Dia gu pailte dhuit
mòr thoirbheartas a láimh.
8 O ghábhadh is o chunntart báis
do shaor tu manam bochd,
Mo chos do shaor o shleamhnachadh,
’s mo shùil’ o dhèuraibh goirt.

9 An sealladh Dhé, an tír na mbeo
gu díreach gluaisfar liom.
10 Air son gur chreid me, labhair me
bhìm air mo chlaoi gu trom.
11 Am dheithfìr dubhairt me mar so;
’S brèugach gach duin’ ar bhith.
12 Créud ìocfas me do Dhìa, ar son
na rinn se dhamh do mhaith?

13 Cupan na slàinte glacar leam,
air ainm Dhìa gairam féin.
14 Iocfam mo mhòid re Dia, anois
an làth~air a shluaidh gu lèir.
15 Aig Dia ’s ro phrísoil bàs a naomh.
16 Dhè, tòglagh ’sme go beachd,
’S mi tòglach mac do bhanòglaich:
mo chuibhreach sgaoileadh leat.

17 Do bheiram ìodhbairt molaidh dhuit
air ainm Dhè gairam fein.
18 Iocfam mo mhòid re Dia, anois
an làth~air a shluaidh gu leír.


[TD 219]

19 A ccùirtibh aluinn àrois Dé,
Ad bhuilsgen fein gu fíor,
O chathair árd Jerusalem.
Molaibh an triath gu sìor.


SALM CXVII.

O Tugaibh moladh mór do Dhia,
gach fine ’tann fa leth:
Gach uile phoibleacha sambith,
molaibhsa Dia gu seth.
2 Oir ’s mòr a chaoimhnas tròcaireach
do dheonuigh se dhùinn fein,
Ta fìrinn Dè síor-mhairthionnach.
Molaibh Jehobha trèun.


SALM CXVIII.

O Molaibh Dia, oir ta se maith:
Sìor-mhairthionnt tròcair Dhé.
2 Abradh clann Israèil anois:
gur buan a ghrás gach rè.
3 Tigh Aroin abradh siad anois:
síor-mhairthionnt trócair Dhé.
4 Abradh an droing dan eagal Dia,
gur buan a ghrás gach rè.

5 Am éginn ghoir me air an Triath:
Fhregair se me gu deas,
A nionad farsing agus rèidh
Shocruigh se mè le treis’.
6 Ta Dia Jehobha air mo chrann,
ni heagal leam a choidhch’:
Aon-ní do dhfédas clanna daoin’
a dhèanamh orm dam chlaoi.

7 Measg luchd mo chuidigh ata Dia
aig seasamh leam gu beachd:
Air luchd mo mhíruin uime Sin
chí mè mo mhiann a teachd.


[TD 220]

8 ’Sfearr no bhi ’gearbs a duine beo,
ar dóchus chur an Dia.
9 ’Sfearr no bhi ’gearbs a prionnsaibh mòr,
ar dòchus chur san triath.

10 Do chuartuigh umam ar gach làimh
na dùchanna gu léir:
Acht sgatham as, is sgriosfam iad
a nainm Jehobha thréin.
11 Do chuartuigh siad me air gach taobh,
do chuartuighd mise fos:
Acht sgatham agus sgriosfam iad
a nainm Jehobha mhòir.

12 Mar bheachaibh samhluidh chuartuigd me,
chuaid as mar theine dreis;
Oir ann a nainm Jehobha thrèin
ni me gu léir an sgrios.
13 Dam leagadh, theann tu orm gu dlú:
acht chuidigh leamsa Dia.
14 Se Dia mo cheol, smo shláinte fos,
is sé mo threoir an triath.

15 Guth gàirdeachais is slàint’ ata
a mpáilliunaibh nan saoi:
Is gàirden deas Jehobha thrèin
Fuaradh gu trèbhach í.
16 Ta gàirden deas an Tighearna
ar àrdughadh gu mòr;
Do rinneadh bearta trébhantais
le deasláimh Dhè na glóir.

17 Ni bhfuidham bás, ach mairfiom beo,
is innsam oibridh Dhe.
18 Throm-smachduigh Dia me, ach chum báis
cho tug se thairis mé.


[TD 221]

19 O fosglaibh dhamh gu farsing rè
Geatuigh na hionracais:
Do racham orrasan a steach,
Jehobha molfidh mis.

20 So doras Dè, air dtéid a steach
na daoine còire naomhth’.
21 Sìor-mholam thù, oir chual tu me:
is tu mo shláinte chaomh.
22 A chloch do dhiùlt na clochairan,
cloch-chinn na hoisinn í.
23 Se Dian an sùd, ’s ro iongantach
nar sùilibhne an gníomh.

24 So féin an lò a dórduigh Dia:
a mbi sinn’ suilbhir ait.
25 Fóir guidham, guidham ort a Dhè:
’nois soirbhigh leinn gu pailt.
26 Beannuight’ gu raibh an neach do thig
a nainm Jehobha thrèin:
Do thug sinn beannachd oirbhs’ a mach’,
a Teach Jehobha fèin.

27 Se Dia Jehobha dhealruigh oirnn’,
ceanglaibh le córdaibh cruaidh
Re adharcaibh na haltoir naomhth’,
a níodhbairt bheir sibh uaibh.
28 ’Stusa mo Dhia, is molfam thu:
àrduigham thù, mo Dhia.
29 O molaibh Dia, oir ta se maith:
síor-mhaithriont gràs an triath.


SALM CXIX.

א ALEPH. 1. Pàirt.

BEannuight’ an drong ta foirfe glan
san tshlighidh dhíreach cheart;


[TD 222]

An drong do ghluaisas ann an lagh
àrd-Thighearna na mfeart.
2 Beannuight’ an aitam ud faraon
ler choimhdar teistais Dè,
’S a dhiárras è gu díthchiollach
le nuile chroidhe fein.

3 Na shlighthibhsan síor-ghluaisfar leo:
’s nior dhèan siad aingidhachd.
4 Do dhaithn’ tu dhùinn gu ccoimhdamoid
gu díthchiollach do reachd.
5 O Sdiuir mo chèm, ’sgu ccoimhdar leam
do statuinn dhìreach fèin!
6 Cho ghabh me náir’, ’ntra bheir me spéis
dot aitheantaibh gu lèir.

7 Le croidhe trémhdhíreach gun ghò
mòr-mholam thù gu binn:
’Ntra dhfòghlumas me breitheamhnais
do cheartais naomhtha ghrinn.
8 Se so mo rún gu ccoimhdar leam
do statuis cheart do ghnà:
O Thighearna, na trèigsa me
gu buileach no gu bràth.

ב BETH. 2. Pàirt.

9 Créud leis an glan an tóganach
a shlighe fein gu ceart?
Trîd faicill mhaith is furachras
réir tfocail is do reachd.
10 Le muile chroidhe fein, a Dhè,
do iarr me thù gu caomh:
Na leig dhamh dol ar seacharan
o taitheantaibh ro naomhth’.

11 Ar eagal peacaidh; dfoluigh me
am chroidhe tfocal ceart.


[TD 223]

12 O teagaisg dhamh do statuin naomhth’:
’s beannuight thu, Dhia na mfeart.
13 Lem bhilibh, breitheamhnais do bhéil
nochd me ar fad ’sar lèud.
14 Slighidhe do theistais baoibhnaich leam,
no saibhreas mór da mhéud.

15 Socraichidh me mo smuainteachadh
air aitheantaibh do reachd:
Ar cémana do shlighthibh fein
Síor-dhearcaidh me le beachd.
16 Gabhaidh me tlachd is ciata mhaith
dot statuisibh gu léir:
Ar dearmad fos cho leig me choidhch’
deadh-fhocal glan do bhéil.

ג GIMEL. 3. Pâirt.

17 Riomsa ta ’mòglach dhuit, a Dhé,
déan toirbheartas gach am:
Do chum gu bithinn beo, is fos
gu ccoimhde tfocal leam.
18 Fosgail mo shúilan, ’s chí me ’nsin
mòr-iongantais do reachd.
19 ’S coigreach ar talamh me: na ceil
orm taitheanta ro-cheart.

20 Ta manam briste brùit a stigh,
is muladach do ghná;
Aig mèud mo thograidh is mo mhiann
dod bhreitheamhnais gach trá.
21 Luchd uabhair mhalluighd smachduigh thú,
do chlaon o tiarrtas cheart.
22 Cuir spíd is masladh fada uam:
oir choimhdeadh leam do reachd.

23 Amaghaidh labhair prionnsaidh mhór,
air suighadh dhoibh le chèil:


[TD 224]

Acht air do statuisibh ro naomhth’
do smuaintigh tóglach fèin.
24 Táim gabhail tlachd is ciata mhór
dot teistas fhírinnach:
Is mar a ngcèdn’ ta siad a mfèim
dhamh fein na ngcomhairlaich.

ד DALETH. 4. Páirt

25 Ta manam leantuinn ris a nùir:
’rèir tfocail beothaich me.
26 Nochd me mo shligh’, is déist tù riom
Seól damh do lagh, a Dhé.
27 Ar slighidh fhíorghlan taitheanta
Toir dhamhsa tuigse ghéur:
Mar sin ar thoibribh iongantach
labhram ga ncgur a ngèill.

28 Ta manam leaghadh as le bron:
’réir tfhocail deónigh neart.
29 Cuir slighe bhreugach fada uam:
ad ghrás toir dhamh do reachd.
30 Slighe na fírinn fhoirfidh ghloin
is ì bu roghain leam:
Do chuir me do cheart bhreithamhnais
Fam chomhair fein gach am.

31 Do lean me fos gu tulchuiseach
red theistas naomhtha fein:
Na cuir gu hamhluadh náire me,
O Thighearna ro thrèin.
32 A nslighe fhìorghlan thaitheanta
síor-rithidh me le tlachd:
’Ntra chìtfar dhuit mo chroidhe teann
a chur a mfarsingachd.

ה HE. 5. Pàirt.

33 Slighe do statuin, teagaisg dhamh,
o Dhia Jehobha thréin:


[TD 225]

Is coimhdam iad gu dithchiollach
gu crích mo shaoghail fein.
34 Tuigs’ agus eolas tabhair dhamh,
is coimhdidh me do reachd:
Is fos le muile chroidhe fein
coimhdear leam è gu beachd.

35 A ngcèm do lagh toir orm bhi triall:
oir leam ’s ro thlachdmhur è.
36 Gud theistas naomhth’, ’s ni hann gu sainnt’,
mo chroidhe lúb a Dhè.
37 Mo shúile pill mun amhairc me
air dímhainas gun stà:
Acht ann ad shlighthibh naomhtha fein
ath-bheothaigh me do ghnà.

38 O Daingnuigh tfocal fìrinnach
do tóglach fein gu mòr:
Do neach thug suas é fein ar fad
do teagal mar is cóir.
39 Pill uam a nàir’ is eagal leam:
oir ’smaith do bhreith, a Dhé.
40 Fèuch, ’s miannach leamsa taitheanta:
ad cheartas beothuigh me.

ו VAU. 6. Pàirt.

41 Tiocfadh do thrócair mar angcèudn’
dom ionnsaidh fein, a Dhè:
Do chomhfhuasgladh, ’sdo shláinte chaomh
a rèir do gheallaidh fein.
42 Mar sin don neach bheir masladh dhamh
biaidh agam freagradh deas:
Oir ann a tfocall fìrinnach
mo dhóchas cuirfidh mis.

43 Focal na fìrinn na buin leat
gu hiomlan as mo bhèul;


[TD 226]

Oir ann ad bhreitheamhnais ro-cheart
do bhì mo dhóchas fein.
44 Mar sin gu suthain is gu síor,
Gná-choimhdidh mi do reachd:
45 Ar son gur iarram taitheanta:
Gluaisam a bhfarsinnachd.

46 Re Rìoghribh labhram ar do theist,
gun amhluadh orm no Sgà.
47 Is gabham tlachd do taitheantaibh,
Sann doibh do thug me grádh.
48 Re taitheantaibh dà dtug me toil,
togbham mo lámhan fein:
Is ann do statuisibh ro naomhth’
bitham re cnuasachd géur.

ז ZAIN. 7. Pàirt.

49 Cuimhnigh an focal ùd, a Dhé,
do tóglach fein anois,
’D Thug tu mar bharant dóchuis damh,
’s dtug orm gu déarb me ris.
50 Se so mo chomhfhurtachd ro-mhòr
am theinn ’s am amhghar géur:
Oir rinn do bhriathar firinnach
m’ath-bheothachadh gu trèun.

51 Do bhím mar ádhbhar fanoid mhòir
aig daoinibh àrdanach:
Gidheadh nior daom me o do lagh
le claonadh seachranach.
52 Do bhreitheamhnais do bhì o chian
chuimhnuigh me, Dhia, gu lèir:
Is ghlac me chugam ann an sin
deadh-chomhfhurtachd am fhém.

53 Ar son gur thréig an daoi do lagh,
ghlac uamhan me gu mór.


[TD 227]

54 An tigh mo chuairt is moilithrighe
do statuin biad mo cheol.
55 Chuimhnigh me tainm, san noidhch’, a Dhè,
is choimhdeadh leam do reachd.
56 Bè so mo chuid; oir choimhed me
Tiarrtais a Dhé gu beachd.

ח CHETH. 8. Pâirt.

57 Mo phórson is mo chrannchar thú,
O Thighearn’ is a Dhè:
Le gealladh cinnteach dubhairt me,
gu ccoimhdinn tfocal fein.
58 Le muile chroidhe diarram ort
do ghnùis, ’s do ghrása saor:
A réir do bhriathar firinnach
déan tròcair orm gu caoin.

59 Do chnuasigh me mo shlighe fein:
’s red theistas phill mo chos.
60 Rinn deithfir choimhed taitheanta,
snior ghabh me càird no fois.
61 Chreach buidhann dhrochdhaoin me: gidheadh
nior dhearmaid me do reachd.	
62 Eirghim ma mheadhon oidhch’; do chum
gu molfam do bhreith cheart.

63 ’S fear comuinn me is companach
don droing dan eagal thu:
’S don aitim ùd do choimhdas fos
tfíor aitheanta gu dlù.
64 O Thighearna, ta ’ntalamh làn
dot ghràs, ’s dot thròcair chaomh:
Tuigs’ agus eolas tabhair dhamh
ad statuisibh ro naomhth.


[TD 228]

ט TETH. 9. Páirt.

65 Do tòglach rinn tu maith, a Dhé,
do rèir do bhriathar cheart.
66 Deadh thuigs’ is eolas teagaisg dhamh:
oir chreid me fhein do reachd.
67 Sol bhìm an teinn, air seachran chuaidhm:
ach tfocal ghlèidh me ’nois.
68 ’Smaith thus’, is nítar maithas leat:
ad statuis’ teagaisg mis.

69 Amaghaidh luchd a nárdain bhuirb
do dhealbh siad bréug le chèil:
Acht coimhdidh mise taitheanta
lem chroidhe fein gu lèir.
70 Ta ngcroidhesan comhreamhar fos,
re saill aig mèud an sódh:
Acht gabhidh mise tlachd dhamh féin
ad laghsa Dhé gach lò.

71 ’S maith dhamhs’ anois gu raibh me fhèin
an teinn san namhghar géur;
Do chum gu fóghlamainn le beachd
Do statuin cheart gu lèir.
72 ’S fearr dhamh gu mòr an lagh atá
ag teachd od bhèul amach,
No mìlte mòr do nairgiod ghlan,
’Sdon òr is deirge dreach.

JOD. 10. Pàirt.

73 Do rinn, is dhealbh do lámhan mé:
dèun tuigseach me da rèir,
Do chum gu bhfuidhinn eolas maith
ar thaitheantaibh gu lèir.
74 ’Ntra chí luchd teagail me, bid ait:
oir dhearb me as do theist.


[TD 229]

75 Dhia chìm gur ceart do bhreith, ’s le cóir
do leòn tu me gun cheist.

76 Dhé, guidham ort, do thròcair chaoin
bhi dhamh mar chomhfhurtachd:
Do réir an fhocail labhair thù
re tòglach fein gu beachd.
77 O tiocfadh chugam fhein anois
do thròcair chaomh, a Dhé,
Dam chonbhail beo: oir se do lagh
mo thlachd ’s mo mhiann gach ré.

78 Biodh nàir’ air luchd an àrdain mhòir,
bhuin riomsa, gun chionfá,
Gu fallsoil fiar: acht smuaintigham
ar taitheantaibh do ghnà.
79 Pillfid luchd teagail riom: ’s an drong
tá eolach ar do theist.
80 Gu raibh mo chroidhe ceart ad reachd,
nach náirighar me mfeasd.

כ CAPH 11 Pàirt.

81 Ta manam ar na chlaoidh gu mór
feitheamh do chaibhre Dhé:
Acht ta mo dhóchas bunailteach
ad tfocal tairis fein.
82 Aig feitheamh tfocail chaith mo shùil:
furtachd cia uair do ni?
83 Oir ’tàim mar bhuideal ann san toit:
’s do reachd, nior dhearmaid me.

84 Ca líon iad làeth do shearbhaint fein?
is fos, a Dhé, cia uair
Chuirfas tu brèitheamhnas a ngnìomh
ar droing ta orms’ an tóir?
85 An dream ta lán do dhárdan borb,
threachail siad dhamh gu beachd


[TD 230]

Sluic domhain, chum mo ghlacadh leo,
nach raibh a rèir do reachd.

86 Táid orm an tóir gu hègcorach;
Dhè, cuidigh leam gu grad:
Oir tairis agus fírinnach
ta taitheanta ar fad.
87 ’S beg nach do chlaoidhd ar talamh mé:
nior thrèig me tiarrtais naomhth’.
88 ’S go ccoimhdinn teistas fìor do bhéil;
ath-bheothuigh mè gu caomh.

ל LAMED. 12. Pàirt.

89 Ta tfocal bunailteach, gu bràth.
’s na neamhaibh árd a Dhé.
90 Ta tfìrinn is do thairisneachd
buan-mhairthionnt fad gach rè:
Do dhaingnaicheadh an talamh leat,
is sheasamh sé da réir.
91 Tàid buan aniudh rèir hórduighth’ fein:
do shearbhaint iad gu léir.

92 Mur bheith gur ghabh me ciata mhór
do tfocal fìrinnach:
Do dhfáillnighinn is ghebhinn bás
am amhghar iomarcach.
93 Tiarrtais cho dithchuimhnuigh me choidhch’:
oir bheothuigh thu me leo.
94 ’S leat me, foir orm: oir diarr me fhéin
taitheanta féin gach lò.

95 Do bhì luchd aingid~hachd furachair
gam fheitheamh chum mo sgrios:
Acht ar do theistas fírinnach
lem smuaintidh dearcaidh mis.
96 Chunnaic me críoch gach nithe tá
san bheathidh so da mhéud:


[TD 231]

Acht tsocal ta gun tomhas fos
aig farsingachd is léud.

מ MEM. 13. Pàirt.

97 Cia ionmhuinn leam do laghsa Dhé!
mo smuaineadh è gach là.
98 Os meascar thug tu gliocas damh
led reachd; ta leam do ghnà.
99 Is tuigsaich me no’ naitim ùd
thug teagasg dhamh gu léir:
Bhrìogh gur hann ar do theistas naomhth’
’táim smuaintiughadh gu gèur.

100 Tàim tuigseach eagnidh fos os cionn
gach seanoir ann san tír;
Ar son gur choimhdeadh leam gu beachd
iarrtais do reachd gu fìor.
101 Phill me mo chos o ròd gach uilc:
gu ccoimhdinn tfocal ceart.
102 Nior chlaon me fos od bhreitheamhnais:
oir theagaisgadh me leat.

103 Cia milis le mo bhlas, a Dhé,
do bhriathra ceart gu léir!
Is millse do mo cháiren iad
no mil ar feadh mo bhéil.
104 Trìd taitheanta táim faghail fos
tuigs’ agus eolas maith;
Is uime sin ’s ro fhuathach leam
gach slighe cham air bith.

נ NUN. 14. Pàirt.

105 Is lòchrann tfocal fein dom chois:
solus dom chèm gu seth.
106 Do mhionnuigh me, is nìm da rèir:
gu ngcoimhdinn do cheartbhreith.


[TD 232]

107 Ta mis an triobloid iomarcach:
o Thighearna na mfeart,
Do réir a nfhocail labhair thú,
athbheothigh mè led neart.

108 Gabh uam gu taitneach, (guidham ort)
oifrail mo bhèil anois,	
A bheiram dhuit gu toileach saor,
sdiuir me ad bhreitheamhnais.
109 Ta manam bochd am láimh a ghná:
acht chuimhnigh me do reachd.
110 Leag drochdhaoin’ romham lion: gidheadh
nior chlaon o tiarrtais ceart.

111 Do theistas fíor do ghabh me fhein
mar moighreachd bhuan a mfeasd:
Oir siad a bheir dom chroidhe leónt’
subhachas mòr gun cheisd.
112 Daom me mo chroidhe fos do chum
gu dèanta leam a ghná.
Do statuinn cheart do chur a ngnìomh,
’nois is arìs gu bràth.

ס SAMECH. 15. Pàirt.

113 Is fuath leam smuaìntigh dhímhainach:
dod reachd ach thug me gràdh.
114 ’Stu-m’ionad foligh, ’s tu mo sgia:
as tfocal m’earbs atá.
115 O sibhs’ a chleachd bhi dèanamh uilc,
imthighibh uam anois:
Oir aitheanta mo Thighearna
le cùram coimhdidh mis.

116 Rèir tfocail déun mo chonbhail suas,
do chum go mairfinn beo:
’S na leig fuidh náire me, fa chùis
mo dhòchas fein gach lò.


[TD 233]

117 Neartigh me, ’s téarnidh mise slàn:
sìor dhearcam ar do reachd.
118 Shaltair thu ar na chlaon od lagh:
oir ’s bréug a mfeill gu beachd.

119 Mar shal drochmhiotail teilgir uait
gach daoi ar talamh tà:
Is uime sin ’s ro chaomh leam fein
teistais do bhèil do ghnà.
120 Do chriothnuigh mfeoil fa neagal òd
do ghabh me romhad fein:
Is líonadh me le huamhann fos,
fad bhretheamhnais gu léir.

ע GNAJIN. 16. Pàirt.

121 Rinn me breith chorum cheart: na fàg
fuidh iochd luchd mforneart mì.
122 Bi ’nráth ar tòglach fein ar mhaith:
na leig luchd buirb dam chlaoi.
123 Mo shùilan ta ar fáillniughadh
feitheamh do shlàinte, Dhè:
’S a feitheamh gus an ccoimhlìontar
deadh bhriathar ceart do bhéil.

124 Re tòglach buin a réir do ghràs
muin damh do lagh gu beachd.
125 ’S mi tòglach, tabhair eolas damh:
gu ttuiginn fein do rcachd.
126 ’S mithigh dhuit gnìomh a thaisbeanadh
a Dhé Jehobha threin:	
Ar son gur sgaoil, ’s gur bhriseadar
taitheanta naomhth’ gu léir.

127 Fan ádhbhar ùd, o Thighearna,
gu dearbh is ionmhuin leam
Taitheanta fein os cionn a nóir,
an t’òr is fearr atann.


[TD 234]

128 Measam tuil’ iarrtais uime sin
bhi anns gach aon-ni ceart:
Is fuathach le mo chroidhe fein
gach slighe bhrèig gu beachd.

פ PE. 17. Pàirt.

129 Ta tfocal is do theistais fein
a Dhè ro-iongantach:
Ar ’nàdhbharsin ni manam bochd
’ngcoimhed gu cùramach.
130 Bheir tionnsgnadh tfocail solus maith
re dul a stigh na pháirt:
Do dhaoinibh simplidh aineolach
do bheir se eolas árd.

131 Gu farsing dfosgail me mo bhèul,
aig ploscartigh gu mòr:
Fa mhéud mo thoil dot aitheantaibh
bhim muladach gu leoir.
132 Seall agus amhairc orm, a Dhia,
déan tròcair orm gu caomh:
Mar rinneadh leat a ghnà don dréam,
ler b’ionmhuin tainm ro naomhth’.

133 Peacadh na biodh a nuachdar orm:
ad tfocal sdiúir mo chèm.
134 O fhorneart dhaoine teasairg me:
is coimhdam tiarrtais fein.
135 Dealradh do ghnùis ar tòglach tog:
muin damh do statuin cheart.
136 Rith srotha dèur om shùilibh fos:
ar briseadh leo do reachd.

ץ TSADDI. 18. Pàirt.

137 ’S ro chomhthromach thu fein, a Dhé,
’s is dìreach rèidh do bhreith.


[TD 235]

138 Do theist a dhaithn tu dhùinn atáid
ro thairis ceart gach lèth.
139 Do rinn mo ghràdh is m’éud ro mhór
mo chaitheamh roimhe chéil:
Do bhríogh gur dhearmid meascairde
deadh-bhriathra ceart do bhéil.

140 ’S ro-fhíorghlan tfocal: uime sin
’s ionmhuinn le tòglach é.
141 Tàim suarach beg: gidheadh do reachd
ar dhìchuimhn’ nior leig me.
142 Do cheartas fein is ceartas é
ta sìorr uidhe buan gu bràth:
Is amhluidh sin do lagh ro-cheart
na fhìrinn ghloin atà.

143 Ghlac triobloid me, is d’amais orm
teinn agus amhghar géur:
Gidheadh do bhi mo thlachd gu mór
a taitheantaibh gu lèir.
144 Ceartas do theistais fein, a Dhé,
ta síorruidhe buan gun cheist:
Deadh-thuigse tabhair thusa dhamh,
Is bitham beo a mfeasd.

ק KOPH. 19. Pàirt.

145 Ghlaodh me le muile chroidh’: a Dhé,
èisd, ’s coimhdidh me do reachd.
146 Do éigham riot, foir orm: ’s an sin
coimhdam do theist gu beachd.
147 Do thionnsgain me romh’n scarthanuigh,
is ghlaodh me riots’ a Dhè:
Do bhì mo dhòchas bunailteach
ad tfocal daingean fein.

148 Mo shúilan bhi na bfurachair
no forthoir theann na hoidhch’:


[TD 236]

Do chum gu bithinn smuaintiughadh
ar tfocal fein a choidhch’.
149 A réir do chaoimhnais thrócairaich
èisd re mo ghuth anois:
Do rèir do bhrethamhnais ro mhòr,
Jehobha beothuigh mis.

150 Luchd leantuinn uilc tàid teannadh orm
atá siad fad od reachd.	
151 Dhé, ta tu mbhfogus: agus ta
tuil’ iarrtais fìor is ceart.
152 Fa thimchioll fos do theistais naomh,
o thosach bfiosrach me,
Gur rinneadh leat an socrachadh
do chum bhi buan gach rè.

ר RESH. 20. Pàirt.

153 Amhairc, a Dhè, ar mamhghar goirt,
is fuasgail orm a mféim:
Fan ádhbhar nach do dhearmaid me
an reachd do dhaithn tu fein.
154 Tagair mo chùis, is fuasgail orm:
rèir tfocail cum me beo.
155 ’S fad slàint’ o dhrochdhaoinibh: ar son
do reachd nach iarrthar leo.

l56 ’S ro-lìonmhur mòr do thròcair chaomh,
o Thighearn’ is a Dhè:
Do réir do bhreitheamhnais ro-cheart
dèan beothoil ealamh me.
157 ’S lìonmhur luchd leanmhuinn orm an tóir,
is meascairde faraon;
Gidheadh od theistas fírinnach,
nior chuaidhm ar seachran claon.

158 Chunnaic me peacaich, chràdh sud me,
do reachd oir bhriseadh leo.


[TD 237]

159 Féuch mar is ionmhuin leam do lagh:
ad chaoimhnas cum me beo.
160 A Thighearna ta tfocal fein
o thosach daingeann fìor:
Is táid do bhreitheamhnais ar fad
ceart agus buan gu sìor.

ש SHIN 21. Pàirt.

161 Bhi prionnsidh láidir orm an tòir:
gun ádhbhar na cionfá.
Acht air mo chroidh’ ta eagal mór
roimh’ tfocail fein do ghnà.
162 Ta aitas orm red tfocal maith:
mar neach fuair creach gun tòir.
163 ’S oilltoil ’s is fuadh leam bréug: gidheadh
dod lagh thug grádh gu mòr.

164 Atàim a tabhairt molaidh dhuit
fa sheachd gach uile là:
Ar son do bhreitheamhnais gu léir
ta ceart, a Dhè, gu bráth.
165 ’S mòr sìth nà muinntir úd atá
aig tabhairt gráidh dod reachd:
Cho néirigh tuisleadh ìdir dhoibh,
no oilbhem fos gu beachd.

166 Do dhfeth me re do shláint, a Dhé:
choimhdam do reachd ar chòir.
167 Do theistais choimhed manam fein:
’s ionmhuin leam iad gu mòr.
168 Do theistais agus taitheanta,
do choimhdeadh leam do ghnà:
Oir táid mo shlighidh fein gu lèir
fad chomhair fein gach lá.

ת TAU. 22. Pàirt.

169 Tiocfadh mo ghlaodh a bhfogasg duit,
a d tfiaghnais fein, a Dhè:


[TD 238]

Is fos réir tfocail fhírinnaich
déan tuigseach eolach me.
170 Ad làthair tiocfadh m’athchoinidh:
rèir tfocail ormsa fòir.
171 Ar teagasg dhuit do statuin damh,
mo bhéul bheir dhuitse glóir.

172 Labhridh mo theang’ ar tfocal fìor:
oir ta tuil’ iarrtais ceart.
173 Déanadh do làmhsa congnamh leam:
oir roghnigh me do reachd.
174 Aig feitheamh ar do shlàinte, Dhé,
bhím fein gu tuìrseach trom:
Is mar a ngcéudn’ do bhi do reachd
ro thlachdmhur ciatfach liom.

175 Deònigh do manam bochd bhi beo,
is dhuit do bheir se glóir:
Is dèanadh do cheart-bhreitheamhnais
deadh-chongnamh dhamh le fòir
176 Do chuaidhas fein air seacharan
mar chaoirigh chaillte thruadh,
Iarr tòglach: oir nior leig dod reachd
dol as mo chuimhne uam.


SALM CXX.

AM èginn ghlaodh me suas re Dia:
is dèist se riom gach rè.
2 On teangaidh chealgaich, manam saor;
’s o bhèul na mbrèug, a Dhé.
3 Crèud bheirthar dhuit? no nítar ort
a theanga làn do ghò?
4 Géur shoighde laoich; don juniper
’s don aital èibhle beo.

5 Mo thruaidhe me, go bhfuil mo chuairt
a Mesech: is mo thàmh


[TD 239]

A mbothibh Cèdair choigarich
gu muladach gun daimh.
6 Rinn manam comhnidh fhada fos
le neach thug fuath do shìth.
7 Gu cogadh ta siad togarach;
ar síth ’ntra labhras mì.


SALM CXXI.

MO shúile togbham suas do chum
na mbeann, on dtig mo neart.
2 On Dia rinn talamh agus neamh,
ta mfurtachd uile teachd.
3 Chor leig dod chois ar ghné ar bith
gu sleamhnuigh sí gu bráth:
Táimhnèul cho dtigeann air an neach
’s fear coimhed ort do ghná.

4 Féuch air fear coimhed Israéil,
codla cho naom no suain:
5 Se Dia tfear coimhed: se do sgáil
ar do làimh dheis gu buan.
4 An ghrian cho bhuail si thù san lò:
no ghealach fós san noidhch’.
7 Nì Dia do choimhead o gach olc:
ni tanam dhìon a choidhch’.

8 Do dhul amach, ’s do theachd a steach
coimhedidh Dia do ghná:
On aimsir so anois atann,
’s o sin a leth gu bràth.


SALM CXXII.

BHi aoibhnas orm ’ntra dubhradar,
gu tigh Dé théid sinn suas.
2 Ad dhoirsibh, o Jerusalém,
ar ccosa seasidh fos.


[TD 240]

3 Jerusalem mar chathair í,
thogbhadh gu díleas dlù.
4 Dan rachaid suas na treabh gu léir,
siad treabha Dhé na ndùl.

Go teistas Israèil, do chum
ainm Dhè gu molfadh siad.
5 Oir cathraidh breitheamhnuis ta ’nsùd
cathraidh tigh Dháibhi iad.
6 Síor-ghuidhibh do Jerusalem
sìthchaimh is sonas mòr:
An drong sin fos ler nionmhuin thù
soirbhichidh siad gu leòr.

7 An taobh astigh dot bhallaibh fein
biodh sìth is sonas maith:
Deadh shoirbheas fos gu raibh gu bràth
ad lùchairt àrd a stigh.
8 Ar sgà mo bhràithreach ’s luchd mo ghaoil
dhuit guidham síoth do ghnà.
9 Ar sgá tigh naomh ar Tig~hearna Dia
iarram do leas gu bràth.


SALM CXXIII.

MO shùile togbham riots’: atá
’ncgcomhnuidh ar neamh na nspéur
2 Féuch mar ta sùil’ na nseirbhiseach
ar làimh a maig~histir fein,
’S mar shùile banoglaich ar làimh
a bantig~hearn’ fein faraon:
Fethidh ar sùil’ ar Dhia go ndéan
se tròcair oirnn gu caoin.

3 Déan grásan oirnn, a Thig~hearna Dhia,
dèan grasan oirnn gu luath:
Oir támaoid air ar lìonadh lán
do tharcuis ’ is do dhfuath.


[TD 241]

4 Le fanoid luchd na seasgaireachd
líonadh ar nanam bochd;
’S le spíd na muinntir ùd ata
lán árdain is aniochd.


SALM CXXIV.

NOis abradh Israèl gu fíor:
mar bhiodh Jehobha linn:
2 Mar bhiodh Jehobha, as ar leth,
’ntra dhéirigh daoine rinn;
3 ’N sin dhéanta leo ar slugadh beo,
’ntra las a bhfeargsan rinn.
4 Rachmoid fuidh ’ntuil, ’s ar nanam fos
rachadh fuidh shrothaibh teann.

5 ’N sin rachadh thar ar nanam bochd,
na tuiltigh árd gu lèir.
6 Moladh do Dhia, nach dtug è sinn
mar chreich da bhfiaclaibh gèur.
7 Mar èan as líon na nèanadair
ar nanam as do chuaidh:
Do sgaoileadh is do bhris an líon,
is shaoradh sinn le buaidh.

8 Ar congnamh ta ’s ar cuidiughadh
a nainm Jehobha thréin:
An neach do rinn an talamh tí,
’s a chruthaigh neamh na nspèur.


SALM CXXV.

TA ndream ni dóchas ann an Dia
Mar shliabh Sion a ghná,
Nach fèdir fos a chorrughadh,
ach mhairios ann gu bráth.
2 Ceart mar atà na beanntidh tric
timchioll Jerusalem,


[TD 242]

Ta Dia mar sin, o ’nois gu síor,
timchioll a phobuil fein.

3 Oir slat luchd uilc cho ghabh si tàmh
ar chrann na ndaoine cóir:
Deagla gur sín na fírenidh
an làmh gu peacadh mór.
4 A naitim úd ta maith, a Dhé,
do mhaitheas pàirtigh leo:
Is leis an droing ta trèmhdhireach
’s na ngcroidhe tá gun ghó.

5 Acht fos an droing do théid a thaoibh
ga nslighidh chlaon le chèil,
Iomanigh Dia le luchd an uilc:
’s biaidh síth air Israèl.


SALM CXXVI.

’Ntra thug Jehobha air a hais
bruid Shioin, do bhi sinn
Mar dhaoine chunnaic aisling mhòr
do mhosgail as an suain.
2 Líonadh ar bèul le gàir’ an sin,
’s ar tteanga fos le ceól:
A dubhradar ’measg Gentileach,
rinn Dia dhoibh bearta mòr.

3 Rinn Dia mòr-bheartadh air ar son:
chuir oirnne gàirdeachas.
4 Jehobha, pill ar bruid arìs:
mar shruth sa náird a deas.
5 An drong do chuir gu déurach sìol,
gu subhach ní siad buain.
6 An neach gu curthid~hachd théid amach
le sìol ro phrisoil caoin,

Ar bheth dhó gul gu muladach
ga iomrachadh gu fonn,


[TD 243]

Le haitas pillfidh sè gu dearbh,
a giùlan sguaba trom.


SALM CXXVII.

MAr tog Jehobha fein an tigh,
luchd togbhail dìomhaoin iad:
Mar glèidh Jehobha ’mbaile fos,
luchd faire díomhaoin táid.
2 Dhuibh ’s dìmhain bhì re mochairigh,
san noidhch’ re caithris bhuan,
Bhi ’githadh arain bròin: mar sin
Da shercin bheir sè suain.

3 Sè Dia bheir toradh bronn mar dhuais:
mar oighreachd bheir se clann.
4 Biaidh mic na hoig’ mar shoighde gèur,
’nláimh ghaisgigh thréin gach am.
5 ’S mo nèarachd fear ga mbì dhìobh sùd
a ghlac sa dhórllach lán:
Gun ruidhadh labhridh siad san phort
ren naimhdibh olc gu dán.


SALM CXXVIII.

’S Beannuight’ gach aon-neach air a mbi
eagal Jehobha mhóir:
Is ann an slighibh fhíorghloin Dé
’sdiúbhras a chèm ar chòir.
2 Oir toradh gníomh do làmhan fein
ìosan tu é gu hait:
Beannuighear thu gu mòr mar sin,
’s biaidh sonas ort gu pailt.

3 Mar fhìneam~hain tharbhach biaidh do bhean
’N taobh stigh do tfárdoich fein,
Do chlann mar phlanntoigh ol-chrainn úir
timchioll do bhúird gu lèir.


[TD 244]

4 Fèuch, samhluidh sin do bheannuigheas
an neach da neagal Dia.
5 As Sion gheibh tu beannachadh,
is sonas chean on Triath;

Is chì tu maith Jerusaléim
re fad do làeth’ gu léir.
6 Is clann do chloinne chí tu fos:
is Sìth air Israèil.


SALM CXXIX.

BU tric do chràdh siad me om òig’,
deir Israèl gu truadh:
2 Om óig’ do chrádh siad me gu tric,
gidheadh nior rug siad buaidh.
3 Na treabhthaigh threabh siad air mo dhruim
tharuing siad claissan fad.
4 Acht bhris Jehobha ceartbhreithach
córdan na ndaoi gu grad.

5 Air naimhdibh Shioin gu raibh náir’,
pillfaid ar gcùl gun cháird.
6 Mar fhéur a chríonas sol fa bhfás,
bhios shuas air tigh gu hárd:
7 Ní leis nach lìontar glac an fhir
a bhios gu tric a buain;
Is leis nach líontar sgia na ti,
a bhìos re ceangal sguab.

8 Ni mó deir luchd a bhealaich leo,
gu raibh oirbh beannachd Dé:
Ta sinne fos gar beannughadh
a nainm Jehobha threin.


SALM CXXX.

ON doimhneachd, O Jehobha Dhé,
do ghlaodh me riotsa suas.


[TD 245]

2 Dhia, èisd rem ghuth gu furachair:
’Sre murnuigh crom do chluas.
3 Ma chomhar~thuighar leat aingidhachd,
a Dhé, cia sheasmhas riot?
4 Acht agadsa ta iochd; do chum
gu stríochd a teagal duit.

5 Re Dia atáim aig feitheamh, fos
ta manam feitheamh ris,
Is ann na fhocal fírinneach
mo dhòchus cuirfidh mis.
6 Ta manam bochd ni ’s furachair
aig feitheamh Dhé do ghná,
No bhíos luchd faire maidne fos
re sgarachdain na ntráth:

Ni ’s furachair, a deiram fos,
ga fheitheamhsan gun ghó,
No bhios luchd forthair’ annsa noidhch’
re teachd a steach don ló.
7 Biodh dóchas Israéil an Dia:
oir tá a thrócair mòr,
Sann aig an Tighearna gu beachd
Ta fuasgladh pailt gu leòr.

8 Is bheir se fein gun cheist ar bith
da phobul Israèl.
Lán-saoradh agus fuasgladh glan
o naingidhachd gu lèir.


SALM CXXXI.

MO chroidhe ni bhfuil àrdanach,
no fos mo shùil, a Dhé:
Nior ghluaisas ann a ngcùisibh mór,
is áirde no me fhein.
2 Gu dearbh, mar naoidh ar chur on chích
chumas me fhein am thosd;


[TD 246]

Mar naoidh ar dul o chích a mhát~har,
is amhluidh manam bochd.

3 Bíodh dòchas maith aig Israèl
an Dia Jehobha treùn,
On aimsir so anois atann,
air feadh gach linn angcèin.


SALM CXXXII.

AIr Daibhi déansa cuimhn’, a Dhé,
’s ar uile amhghar ghéur:
2 Mar thug se mionn’ do Dhia, is móid
do Dhia ud Jacob thréun.
3 Dom thigh ni racham fhèin a steach,
no air mo leabaidh suas:
4 Ni leigam codla do mo shúil,
no suain dom roscaibh fos,

5 Gu nuig a nuair an fuigham áit
do Dhia Jehobha trèun,
Is áite comhnuidh bunailteach
do Dhia ud Jacob féin.
6 Fèuch, ann a ngcríochibh Ephrata
do chulamar an sgèul:
Air machairibh na ngcoillteach dlù
fuaramar mar a ngédn’.

7 Aig stòl a choise sléchdaidh sinn,
a nàros Dhia na bhfeart.
8 Erigh, a Dhè, gu tionad támh:
thu fein, is àirc do neart.
9 Sgeduight gu raibh do shagairtsa
do ghnà le hionracas:
Is dèanadh do luchd muinntir naomhth
gun tàmh úr gháirdeachas.

10 Air sgá do shearbhant dhíleas fein
Dáibhi dan dtug tu buaidh,


[TD 247]

Aghaidh na tì do ungadh leat
na cuir ar ais gu truadh.
11 Do Dháibhi mhionnuigh Dia gu fíor,
’s cho phill sé uaidh a bhfeasd,
Ad chathair rìoghoil cuirfidh me
tiarmad ’sdo shliochd gun cheisd.

12 Ma nì do chlann mo chobhenant
a choimhed, is mo reachd,
An teist do nì me theagasg dhoibh,
ma chumar leó gu ceart:
An sliochdsan suighidh mar a ngcèudn’
ad chathair ríogh, gu bráth.
13 Oir mhiannuigh agus roghnaigh Dia
Sion mar àite támh.

14 Se so mo thámh ’s mo shuaimhneas fos
gu suthain is gu síor:
Ann so do dhéanam fárdoch dhamh,
oir sè mo mhiann gu fior.
15 Mór-bheannuighams’ a stór gu pailt:
dìolfam a bochd le lón.
16 Le slàint’ a sagairt èduigheam:
’s a naoimh níd iolach mòr.

17 Bheiram a nsin gu húrur glas
air adharc Dháibhi fás:
Is lóchrann dórduigh me don tì
do ungadh leam tre gràs.
18 Cuartuighidh me a naimhdesan
le nàir’ is ruighadh gruaidh:
Acht airsan biaidh a choroin fein
a fás le hiomadh buaidh.


SALM CXXXIII.

O Fèuch, cia mèud a maith anois,
ca mèud an tlachd faraon,


[TD 248]

Bráithre do bhí na ngcomnuidh ’ghná
an síth sa ngceangal caoin.
2 Mar ola phrìsoil air a cheann,
rith air a nfhèusoig sìos,
Si fèusog Aron, is do shruth
gu hiomal èadaich ’rís.

3 Mar dhealt ar Hermon, ’ndealt do thuit
air sléibhtibh àrd Shioin,
’N sin dórduigh Dia an beannughadh,
a bheatha shíoruidhe bhuan.


SALM CXXXIV.

O Shearbhantadh Jehobha mhòir,
beannuighibh Dia a choidhch’;
Da ngnà bheth ann a nàros Dé
nar seasamh feadh na hoidhch’.
2 Na theampull togaibh suas bhur lámh,
beannuighaibh Dia na bhfeart.
3 Beannuigheadh Dia as Sion thù,
rinn neamh is làr le ’neart.


SALM CXXXV.

MOlaibhse Dia, árdmholaibh fos
deadh-ainm Jehobha thrèìn,
Is tugaibh cliu is moladh dhó,
shearbhanta Dè gu lèir.
2 O sibhse tá nar seasamh fos
an tigh Jehobha mhòir,
An ccuirtibh áluinn tigh ar nDia,
molaibh é mar is cóir.

3 Molaibh an Tighearna, do bhrìogh
gu bhfuil se maith gach rè:
Da ainmsan sinnaibh moladh ait,
oir ’s nì ro-thlachdmhur è.


[TD 249]

4 Oir Jacob fos do roghnigh Dia
na thròcair mhòr dhó fein;
Dhò fein mar ionnmhus is mar sheilbh,
do thagh se Israel.

5 Oir ’s fiosrach me ’s is deimhin leam
gu bhfuil Jehobha mór,
Gu bhfuil ar Tighearna faraon
os cionn gach Dia a nglòir.
6 Gach nì air bith bu mhiannach leis,
rinn Dia ann neamh na nspèur,
’S ar talamh, ’s annsna cuantibh mòr,
’sna doimhneachdaibh gu lèir.

7 Do bheir se air an cheo dul suas
o chrích na talmhan tí,
Uisge dó ní le dealanach;
gaoth as a stór gan dí.
8 Gach céidghein do bhí annsa Nèipht
do bhuaileadh leis gu trom:
Do dhuin’ is ainmhidh fos faraon,
bhì ’g iomachd air a bhfonn.

9 O Eiphte chuir se comhartha,
is mìrbhuilte le chèil,
Ad bhuilsgen fein; air Phárogh fos,
’s a shearbhantaibh gu lèir.
10 Na cinnigh lìonmhur chlaoidheadh leis:
mharbh rìoghridh cumhachtach.
11 Do mharbhadh Og Ríogh Bàsan leis,
Sihon Rìogh ’NAm~oritach:

Gach uile rìoghachd mar a ngcèdn’
ga hiomadh bhì siad ann,
Do sgriosadh, is do mhilleadh leis
Dan raibh an tìr Chanà~an.


[TD 250]

12 A bhfonn sa bhfearann súd ar fad
mar oighreachd thiodhlaic sé;
Mar oighreachd do chloinn Israèil,
siad pobull dìleas Dè.

13 Ta tainm, a Thighearna na bhfeart,
buan-mharthannach do ghná:
Ta tiomradh buan air chuimhn’, a Dhé,
O linn gu linn gu bràth.
14 Oir air a phobul fein nì Dia
ceart bhreitheamhnas gu beachd:
Is gabhaidh eisan aithreachas
ma shearbhantadh le iochd.

15 Iodhoil na ngcinneach táid don òr,
’s don airgiod ghlas faraon:
Is ni bhfuil ionnt’ acht dìmhaoineas
rinnadh le làimhaibh dhaoin’.
16 Ta Béul ac’, is gun chomhradh ann:
is súilan, leis nach léir.
17 Ta cluasan ac’, ’snior chluinnid leó:
gun anail fos na mbéul.

18 An mhuinntir tà ga ndèanamh sùd,
táid fein ro chosmhuil leó:
Is amhluidh tá gach uile neach
do chuireas ionnt’ a dhóigh.
19 O beannuighaibh Jehobha mòr,
a theaghlach Israèil:
’Sa theaghlaich Aaron, beannuighibh
an Tighearna le chéil.

20 O theaghlaich Lèbhi, beannuighibh
is tugaibh cliù do Dhia:
Sibhse da neagal Dia faraon,
mor-bheannuighibh an Triáth.


[TD 251]

21 As Sion beannuight’ gu raibh Dia;
ga bhfuil a chomhnuidh bhuan
A ngcathair naomhth’ Jerusaleim.
Molaibhse Dia gach uair.


SALM CXXXVI.

O Tugaibh buidheachas do Dhia,
do bhrìogh gur sár-mhaith é:
Air son gu mair a thròcair chaomh
gu síorruidh feadh gach rè.
2 Tugaibh do Dhia na nuile dhia
mór-bhuidheachas le chèil:
Air son gu mair a thròcair chaomh
gu síorruidh feadh gach rè.

3 An Tighearn’ os gach triath atà
àrd-mholaibh é gu léir:
Air son gu mair a thrócair chaomh
gu síorruidh feadh gach rè.
4 Don tí na aonar fos do rinn
mor-mhírbhuilte gu trèun:
Air son gu mair a thrócair chaomh
gu sìorruidh feadh gach rè.

5 Don ti le gliocas iongantach
do chruthuigh neamh nan spèur:
Air son gu mair a thròcair chaomh
gu síorruidh feadh gach rè.
6 Don tí do shín air uachdar tuinn
an talamh tròm gu lèir:
Air son gu mair a thròcair chaomh
gu sìorruidh feadh gach ré.

7 Don tí do rinn na soluis mhór
ta soillseachadh na nspéur:
Air son gu mair a thrócair chaomh
gu sìorruidh feadh gach rè.


[TD 252]

8 A ghrian gu huachdranachd san lò,
chum dhùinne gu budh lér:
Air son gu mair a thròcair chaomh
gu síorruidh feadh gach rè.

9 A ghealach is na réulta glan
do riaghladh oidhch’ le chèil:
Air son gu mair a thròcair chaomh
gu sìorruidh feadh gach rè.
10 Don ti rinn bualadh trom san Nèipht’
air cèidghin dhaoin’ is sprèidh:
Air son gu mair a thròcair chaomh
gu sìorruidh feadh gach rè.

11 Thug as a mbuilsgenían amach
a phobul Israél:
Air son gu mair a thròcair chaomh
gu sìorruidh feadh gach rè.
12 Le neart a gháirden sínt a mach,
’s le láimh atá ro-thrèun:
Air son gu mair a thrócair chaomh
gu sìorruidh feadh gach rè.

13 Don tì ler sgoilteadh an muir ruadh
na bhloidibh as a chéil:
Air son gu mair a thrócair chaomh
gu sìorruidh feadh gach ré.
14 Is trìd a mheadhon do thug se
gu tèaruint Israél:
Air son gu mair a thrócair chaomh
gu sìorruidh feadh gach rè.

15 San fhairge ruaidh do sgriosadh leis
Pháro ’s a shluadh gu léir:
Air son gu mair a thròcair chaomh
gu síorruidh feadh gach rè


[TD 253]

16 Don tí da thrìd a nfhásaich mhòír
threòruigh a mhuinntir fein:
Air son gu mair a thròcair chaomh
gu síorruidh feadh gach rè.

17 Don ti do bhuail, ’s do lot gu trom
na ríoghridh láidir thrèun:
Air son gu mair a thrócair chaomh
gu síorruidh feadh gach ré.
18 Is rìoghridh uasal iomraiteach,
do mharbh le ghàirden fein:
Air son gu mair a thròcair chaomh
gu síorruidh feadh gach ré.

19 Na measg sud do bhi Sihon ríogh
na Namoriteach tréun:
Air son gu mair a thrócair chaomh
gu sìorruidh feadh gach ré.
20 Is Og air Bàsan bhí na ríogh,
do mharbh is chasgair se:
Air son gu mair a thròcair chaomh
gu síorruidh feadh gach rè.

21 Is thug se fos mar oighreachd bhuan
a mfearannsan gu léir:
Air son gu mair a thrócair chaomh
gu síorruidh feadh gach ré.
22 A noighreachd thug do Israél,
a shearbhant díleas fein:
Air son gu mair a thrócair chaomh
gu síorruidh feadh gach ré.

23 Neach, air bhi dhùinn’ ro-ísiol truadh,
do chuimhnigh oirnn nar féim:
Air son gu mair a thrócair chaomh
gur siorruidh feadh gach rè.


[TD 254]

24 Gu sábhailt bhuin se sinn’, amach
o neart ar naimhde tréun:
Air son gu mair a thròcair chaomh
gu síorruidh feadh gach ré.

25 Ta tabhairt beatha do gach feoil
is lón do nuile chré:
Air son gu mair a thròcair chaomh
gu síorruidh feadh gach rè.
26 O tugaibh moladh agus cliù
do Dhia na neamh ’s na nspèur:
Air son gu mair a thròcair chaomh
gu siorruidh feadh gach ré.


SALM CXXXVII.

AIg srothaibh coimheach Bhabilòn,
shuigh sinn gu brònach bochd;
Air Sion fos ’ntra chuimhnamar,
do ghuilamar gu goirt.
2 Ar géugaibh soiligh innte súd,
ar gclàirseach’ chrochadh linn.
3 Oir dhiarr siad óran oirnn ann sùd,
an dream rinn braighdean dìnn,

Is diarr siad luathghair’ oirnn an drong
ler chreachadh sinn gu leir:
A dubhradar, dhùinn sinnaibh laoidh
do laoidhaibh Shioin fein.
4 ’N tìr choigrigh cia mar fhédar linn
òran Jehobha sheinn?
5 Mar gcuimhnig~ham thù, Jerusalem,
rem dheis nior lean a seirm.

6 Mo theanga leanadh re mo ghiall,
mur gcuimhnig~har thusa leam,
Mur togbham os m’uil’ aoibhnas árd
cathair Jerusalém.


[TD 255]

7 Clann Edom, cuimhnigh thus’, a Dhè,
oir dubhradar le tàir,
An latha truadh Jerusalem,
lom, lom ì, síos gu làr.

8 O inghean uaibhreach Bhabilon,
a dhfásaichar gu léir;
Mo nèarachd neach, mar rinn tu oirnn,
a dhìolfas duit da rèir.
9 Mo nèarachd neach a ghlacas fòs
do mhaoth-chlann bhega thruadh,
’S a phronnas iad gun acarachd,
re clochaibh tuinidh cruaidh.


SALM CXXXVIII.

LEm uile chroidh’ àrd-mholfam thú,
àrd-mholfam thù gu caomh
2 ’N lathair na ndia. Is slêchdfam dhuit
maghaidh red theampul naomhth’,
Is molfam tainm, bhrígh tfírinn cheart,
’s do chaoimhnais ghrádhaich fein:
Oir tfocal fiorghlan d’árduigh thù,
os cionn tuile ainm gu leir.

3 San ló do ghlaodh me riot, a Dhé,
fhreagair thu me gu luath:
Is thug tu spionnadh dhamh gu leòr,
le treóir, am anam truadh.
4 Bheir ríoghridh mòr na cruinne dhuit,
àrd-mholadh binn gu lèir:
San uair a ngcluinntar leò, a Dhia,
deadh-bhriathra glan do bheil.

5 An slighthibh fos Jehobha mhòir
seinnidh siad ceòl gu hait;
Ar son gur onorach, ’s gur árd
glòir àluinn Dhia na mfeart.


[TD 256]

6 Ge hárd Jehobha, seallaidh sé
air daoinaibh umhla còir;
Acht ’s lèr dhò ’ndrong ùd, fad o làimh,
ta lán don àrdan mhòr.

7 Da ngluaisfinn ann a mbuilsgen fòs
na triobloid mhóir dam chlaoidh,
Ata me fiosrach dóchasach
gu beothuigh thusa mi;
Anaghaidh corrigh mhòir mo nàmh,
do lámhsa síntar leat,
Is nì do dheaslámh ann a mfèum
mo theasairgin le neart.

8 Gach ní sambith a bheanas damh,
coimhlìonuidh Dia gu tréun:
Is buan do ghràs, a Dhia, gu bráth;
oibridh do lámh na tréig.


SALM CXXXIX.

DO rannsuigh thu, ’s is aithne dhuit
mise, Jehobha thréin.
2 Mo shuigh’, is m’èirghe ’s aithne dhuit;
’s lèir dhuit mo smuain a ngcéin.
3 Mo chémna, is mo luidhe sìos
do chuartuigh thu gu dlù;
Is ar mo shlighthibh fein gu léir
’s gèur-fhiosrach eolach thú.

4 Féuch, ni bhfuil focal mòr no beg
no uirghioll ann mo bhéul;
Mun labhram iad, a Dhia na mfeart,
nach aithne dhuit gu léir.
5 Do chuartuigh thu me ar gach taobh,
romham faraon ’s am dhèidh;
Do làmh ta neartmhur cumhachdach
do leag tu orm a Dhè.


[TD 257]

6 Tà nteòlas so ro iongantach,
is ormsa ta se cruaidh;
Ni ’nrigam air, oir ta se àrd
ren thuigsin, ’s re na luadh.
7 Cia ’ntàit’ ar bith a mféud me dol
od spiorad glic a Dhé?
Od ghnùis ta uile-léirsinneach
cia ’ntaobh a theichfas me?

8 Dan rachuinn suas ar neamh na nspèur,
ata tu fein a nsùd;
Dan luidhainn ann a nifrionn shíos,
tá tu sa nionad úd.
9 Ar barraibh sgià na maidne fos
dan siobhluinn fad o làimh;
Gu hiomalaibh na fairge móir
chum comhnuidh agus tàmh.

10 Stiùbhridh tu me ann sin, a Dhé,
led làimh ta tréun an neart,
Is nìtar leat mo chongbhail fos
led dheasláimh mhòir gu beachd.
11 Da nabrainn, gu déan dorchadas
gu deimhin mfolach uait;
Biaidh ’noidhche fein mar sholus glan
ag iathadh orm ma ngcuairt.

12 Cho nfholaigh uaitsa dorchadas,
’s comh-shoiller oidhch’ is lá:
’S ceart ionann duitse ’nduibhre dorch
is solus glan na ntrá.
13 Oir féuch do ghabh tu sealbh gu moch
air m’áirnibh is me maoth:
Sann leat do rinneadh mfholach fos
a mbolg mo mhàthar chaoimh.


[TD 258]

14 Ard-mholfam thú, oir ’s uamhasach
’s is mìrbhuilteach mo dhealbh:
Ta toibridhs’ iongantach: ’s is lèir
do manam è gu dearbh.
15 ’N Tra rinneadh me an díomhaireachd,
’s a dhealbhadh me gu ceart
A náitibh ìochtrach talmhain shìos;
budh lér dhuit brìgh mo neart.

16 Mo shubstaint tra bhi sì gun dreach,
dod shùilibhsa budh lèr;
Mo bhuill gu hiomlan chuireadh sìos
sgríobht’ ann ad leabhar fhein;
Gidheadh re aimsir is re hùin
do dhealbhadh iad san nam:
Ar bheth dhoibh roimhe sin gun dreach,
’s nach raibh a haon dìobh ann.
17 ’S ro-phrìsoil uime sin, a Dhé,
do smuaintighs’ uile leam:

’S ro-líonmhur mór re náireamh iad
’s re ngcur ar cunntas ceann.
18 Re náireamh, ’s mòr gur lìonmhuir iad
no gaineamh mhìn na tràgh’:
Ar mosgladh as mo chodal damh,
tàim maille riot do ghnà.

19 Marbhthar an taingidh leat gu beachd,
o Thighearna ro-thréun:
Anois, ò dhaoine fuileachtach
imthighibh uam a ngcéin.
20 Oir labhradar a taghaidh, Dhé,
le aingid~hachd easaontais;
Is thug do naimhde mìrunach
tainm naomhth’ a ndìomhainas.


[TD 259]

21 Nach bhfuil me tabhairt fuadh, a Dhia,
don druing thug dhuitse fuath?
Nach bhfuil me gabhail gráin don dream,
a taghaidh dhéirigh suas?
22 Fuath iomlan thug me dhoibh gu beachd:
mar naimhde nìm a meas.
23 Rannsuigh me, Dhé, mo chroidhe faic:
mo smuaintigh fèuch, fionn mis:

24 Féuch agus amhairc fein a bhfuil
sligh’ aingidh olc am chlè:
Is ann san tslighidh shìorruidh chòir
gu díreach treóruigh mé.


SALM CXL.

ON drochdhuin’ saor is teasairg me,
o Dhia Jehobha naomhth’:
O nfhear atà re foireigneadh
déan dìdean dhamh gu caomh.
2 Na ngcroidhe táid ag smuaintiughadh
ar aimhleas mòr gach lá:
Chum cath is comhrug cruaidh atáid
ar cruinneachadh do ghnà.

3 Mar theanga naithreach, rinneadar
an teanga sgaiteach géur:
Ta nimh is poinson naithreach fos
a bhfolach iona mbéul.
4 O làimh na ndaoi, glèidh mis, a Dhé;
’s o luchd a nfhoirneart, díon:
Mo chèmna theilgin bun os cionn,
se sùd an rún ’s a miann.

5 Dfoluigh na huaibhrigh goiste dhamh,
is còrduigh’ fos, dam sgrios
Re taobh an bhealaich sgaoil siad lìon:
do leag siad cep gun fhios.


[TD 260]

6 Re Dia Jehobha dubhairt me,
’s tu fein gu beachd mo Dhia:
Eisd re guth mathchuingheadh anois,
o Thighearn’ is a Thriath.

7 Is tus is spionnadh slàinte dhamh,
Jehobha Dhia na mflath:
Chuir dìon is folach ar mo cheann
a naimsir troid is cath.
8 Na deónigh miann a naingigh uilc,
o Thighearna na mfeart:
Asinntleachd fos na soirbhigh leis,
mun árduig~har iad an neart.

9 Acht ceann na druinge chuartuigh me
ma ngcuairt le tuaileas bhréug,
Gu rabhaid ar a bhfolach fos
le tubaisd’ mhòr a mbéil.
10 Orra gu tuiteadh éibhla loisgth’,
teilg iad sa nteine, beo:
A nslochdaibh domhain síos, do chum
nach èirghiodh iad ni ’s mò.

11 Na daingnighthar ar talamh fos
fear-labhairt uilc a chaoidhch’:
Biodh olc a sealg fir foireignidh
da leagadh is da chlaoidh.
12 Is aithne dhamh gu ndearna Dia
don dream ta ’namhghar goirt
A ngcùis a sheasamh dhoibh gu tréun;
is còir na ndaoine bochd.

13 Do bheir na fírenidh gu dearbh
dot hainmsa moladh mòr:
Biaidh comhnuidh bhuan a tfiaghnais fein,
a Dhè, aig daoine còir.


[TD 261]

SALM CXLI.

O Dhia, atàim ag èighach riot,
dèan deithfir chugam fhein:
Is tabhair èisteachd fos dom ghuth,
’ntrà ghlaodhas riot a mfhèm.
2 Mar bholtrach túis ad láthair suás,
mar sin biodh murnuigh riot:
Is togbhail suas mo lámh, gu rabh
mar íodhbairt fheasgair dhuit.

3 Cuir faire air mo bhèul, a Dhia:
dorus mo bhéilsa glèidh.
4 Gu drochbheart, no gu olc ar bith
na aom mo chroidhe, Dhé:
Deagla le luchd na haingidhachd,
gu ccuirsinn olc a ngnìomh,
Ge milis blast’ a nsòdh ’s a nglèus,
nior íosam fein maoin díbh.

5 Buaileadh an fíreun me le smachd,
gabhidh me sin gu caomh:
Gabhidh me uaidh an tachmhasan,
mar ola phrísoil mhaoth;
Cho bhris a mbualadh ùd mo cheann:
oir fos thèid murnuigh suas,
’Ntrá bhíos a naitim ùd gu truadh
na namhghar cruaidh a nsàs.

6 ’Ntrà theilgfar síos ar chlochaibh cruaidh
a mbreitheamhuin gu lèir;
’N sin cluinnidh siad, oir ’s milis binn
deadh-bhriathra grinn mo bhéil.
7 Ar cnàmhan fos aig bèul na huaigh
do sgaoileadar le tàir:
Mar ghearrar is mar sgoiltear fiodh
na spealtadh air an lár.


[TD 262]

8 Acht táid mo shùile riotsa suas,
Jehobha Dhia na mfeart:
Na fàgsa manam bochd gun treoir,
’s tu fein mo dhòigh ’s mo neart.
9 O teasairg me on rib’, a Dhè,
do leagadar dam sgrios;
’S o eangaich luchd na haingidhachd,
a dfholuighdar gun fhios.

10 Acht tuiteadh luchd na haingidhachd
na nlíontaibh rinneadh leo:
An feadh bhíos mise gabhail thart,
’s a téarnadh asta beo.


SALM CXLII.

GHlaodh me re Dia lem ghuth: is fos
lem ghuth rinn murnuigh ris.
2 Mo chaoi na fhiaghnais dhóirt me ’mach:
’s mo thriobloid dfhoillsigh mis.
3 ’N tra bhí mo spiorad báight a stigh,
’n sin baithne dhuit mo chèm:
San bhealach ionar shiubhail me,
gun fhios do leag siad lìon.

4 Damhairc me air mo dhéis, is dfèuch,
’s ni ’nraibh fear meólais ann;
Nò neach do manam bheireadh spéis:
thréig cabhair me sa nam.
5 O Thighearna, do ghlaodh me riot,
á dubhairt me gun ghò,
Gur tu is tearmunn dìleas damh,
’s mo chuid an tír na mbeo.

6 Ar son gur chlaoidheadh me gu truadh,
èisd re mo ghlaodh sa nam,
Is saor me o luchd mfhorneart mhòir:
oir ’s treise leó no leam.


[TD 263]

7 As prìosun manam buin amach,
tainmsa gu molfidh leam:
Is iathfuid umam fìrenigh:
oir ní tu pailtas riom.


SALM CXLIII.

RE murnuigh èisd, is aom do chluas
re mathchoingheadh, a Dhè:
Ad tfírinn, is ad cheartas árd
gu gràsmhur freagair me.
2 Na tionnsgain ann a mbreitheamhnas
le tòglach dìleas fein:
Oir ’s dearbh nach saorthar duine beó
ad tfiaghnais ann a mbéinn.

3 Oir lean an námhaid égcorach
le tòir ghéur manam bochd,
Mo bheatha theilg se sìos le tàir,
leag ris an lár gun iochd.
Do chuir se me a ndorchadas
chum comhnuidh ann gu truadh,
Is ionann me ’s an dream gu dearbh
bhiodh fada marbh sa nuaigh.

4 Is uime sin ta manam báight
gu crádhteach ann mo chom:
Mo chroidh’ am chliabh gu muladach
ar fás gu tuirseach trom.
5 Na láith o chiàn do chuimhnìgh me,
tàim cnuasachadh gun tàmh
Toibridh gu léir: ’s is smuaintiughadh
air gníomharthaibh do làmh.

6 Mo lámhan shín me riotsa suas:
a ngeall ta manam ort,
Amhluidh mar bheithas fearann cruaidh
ar tiormachadh le tart.


[TD 264]

7 Eisd riom, a Thighearna, gu grad,
chuaidh as do manam bochd;
Do ghnúis na ceil, deagla gu bìom
mar dhruing chuaidh síos don tslochd.

8 Toir orm gu gcluinntar leam gu moch
guth binn do chaoimhnais gràidh,
Oir ionnad chuir me fhein gu mòr
mo dhòchas is mo dhóigh,
A mbealach fos a ngluaisfar leam
tab~hair orm gu naithnigh me:
Oir riot atà me togbhail suas
mo spiorad truadh a Dhé.

9 Om naimhdibh guineach, teasairg me,
o Thighearn’ is a rígh:
Dot tionnsaidh theich me fos, do chum
gu foluight leatsa mi.
10 Do thoil do dhèanamh teagaisg dhamh,
oir ’s tu mo Dhia gu beachd,
O ’s maith do spiorad: treòruigh me
gu tìr na fìrentachd.

11 Sgà tainmsa, beothuigh me gu trèun,
a Dhè Jehobha mhòir:
Sgà tfírentachd, saor manam bochd
o thriobloid ghoirt ’s o leòn.
12 Cuir as dom naimhdibh tríd do ghràs,
is sgrios an drong gu léir
Atá cur manam truadh fuidh leòn:
oir ’s mise tóglach fein.


SALM CXLIV.

BEannuight gu raibh Jehobha trèun,
mo charruig è ’s mo threòir;
Mo lámh’ a theagaisgas gu cath,
’s gu comhrac maith mo mheóir.


[TD 265]

2 Mo mhaith, mo dhíon, ’s mo bhaidal árd,
mo shlánuig~htheoir, is mo sgiàth,
Se cheannsuighios mo dhaoine fúm:
mo mhuinighin se Dia.

3 Dhia, crèud é nduine, gu bhfuil tu
ag gabhail eolais air?
No créud è mac an duine fos,
gu dtug tu é fadear?
4 An duine, ’s cosmhuil é gu fíor
le díomhainas gun stà:
’Sa làeth’ mar sgàil, ’s mar fhaileas fos
ag gabhail thart atà.

5 O lùb, a Dhia, do fhlaithis àrd,
thig fein gun cháird anuas:
Buin ris na slèibhtibh mór led neart,
is uadh thèid deatach suas.
6 Leig chuc’ amach do dhealanach,
ler sgaoilar iad ar fad:
Is teilg amach do shoighde géur,
ler chlaoidhar iad gu grad.

7 Sìn uait do làmh as tionad árd,
saor me, is fuasgail orm
O uisgibh làidir iomarcach:
’s o láimh na ngcoigreach borb.
8 An drong ga bhfuil a mbèil ag teachd
air diomhaoinas gach ló:
An deaslámh sùd, is deaslàmh ì
lán ìgain agus gò.

9 Dhuit sinnam òran nuadh, a Dhè,
sann air a tsaltuir ghrinn,
Air inneal ciùil na ntèuda deich
dhuit sinnam moladh binn.

[TD 266]

10 Sé Dia do bheir do rìghribh mòr
slàint’ agus buaidh gu trèun,
S è shaoras Dáibhi a óglach caomh
on chloidheamh mhillteach ghèur.

11 Saor me, is fuasgail orm o láimh
na ngcoimheach, ga bhfuil bèul
Làn díomhaoinais; ’s a ndeaslámh fos
na deasláimh feill’ is brèig’.
12 Do chum go mbìodh ar macridh fás
mar fhaillein ùr na nòig’:
’S mar chlocha cùinne ar ningheana,
snoighte mar phalais mhòir.

13 Ar sgioboil lán do nuile stòir;
go mbíodh ar dtréuda ag breith
Na mílte, seadh deich mílte fos
nar sráidibh fein gu seth.
14 Ar daimh gù hobair láidir calm,
gun bhriseadh ’mach, nô steach;
Do chum nar sráidibh fos nach bíodh
guth caoi gu gearanach.

15 ’S beannuight’ a mpobul sin atá
san ninmhe so gu beachd;
’S beannuight’ a mpobul fos, dan Dia
Jehobha Triath na mfeart.


SALM CXLV.

ARduigham thù, mo Dhia, ’s mo Rîgh
tainm beannuigham gu bráth.
2 Dot hainms’ a mfeasd do bheiram cliù
árduigham thù gach lá.
3 Ta Dia Jehobha môr gu dearbh,
ionmholta Dia gu môr,
Cho nfhèdar méad a mhôrdhachdsan
a rannsughadh gu leôr.


[TD 267]

4 Molfidh gach ál do ghnìomhartha
do nál a thig na ndèidh,
Is toibridh cumhachtacha fos
sìor-chuirfar leó a ngcéill.
5 Onoir do mhòrdhachd ghlórmhar fèin
cuirfam a ngcèill gu beachd;
Air hoibribh iongantach gu lèir
labhram, a Dhè na mfeart.

6 Labhridh daoin’ oile fos air neart
do bhearta uathbhasach;
Is mise, foillsigham gu mór
do mhòrdhachd iongantach.
7 Is cuirfar leò a ngcéill gu pailt
iomradh do mhaithas mhóir;
Do cheartas glan, is tionracas
molfaid gu binn le ceól.

8 Ta Ntighearna ro-ghrásmhur caoin
is làn do thruacantachd;
Atá sé mall chum feirg’, is fos
pailt ann a ntròcaireachd.
9 Is maith Jehobha do gach dùil;
tá thròcair chaomh gu beachd
Os cionn gach obair agus gníomh
do rinneadh leis le ’neart.

10 Dhia, molfidh toibridh thú ar fad;
led naoimhibh molfar thu:
11 Ar glóir do ríoghachd labhridh siad;
innsid do neart le cliù.
12 Do chum a bhearta cumhachtach
gu tuigfadh clanna daoin’;
Gu bhfuil a rìoghachd àn do ghlóir,
is mòrdhalachd faraon.


[TD 268]

13 Do rìoghachd fein, is ríoghachd í
tá síorruidh buan gu beachd;
Is mairfidh tuachdranachd gu bráth,
re feadh gach àil re teachd.
14 Congmhaidh Jehobha suas le neart
an drong tà tuitam síos;
’S an dream ta claonadh chum an làir,
togbhidh sé ’nàird arìs.

15 Ta súile fos gach dùil’ ar bith
ag feitheamh ort a Rígh;
Is tá tú anns na tráthaibh ceart
a tabhairt dhoibh a mbìdh.
16 Atá tu ann ad thoirbheartas
fosgladh do làimh gu mòr,
Is miann gach neithe beò ar bith
sásuighar leat gu leór.

17 Ta Dia na uile shlighthibh ceart,
naomhtha na uile ghníomh.
18 ’S dlù Dia do mhéud sa ghairmas air,
seadh ghairmas air gu fíor.
19 Deadh-mhiann gach neach da neagal é
coimhlíonidh sé gu pailt;
Is éisdfidh eisean re na nglaodh,
saorfaidh sè iad na nairc.

20 An drong ta tabhairt gráidh do Dhia,
dhoibh ní sé tearmunn deas;
Acht fos na haingidh olc gu léir
do nì sè fein a nsgrios.
21 Ag luadh ar cliú Jehobhá thrèin
bithidh mo bhèul gun cheisd:
Ainm naomhtha beannuigheadh gach feoil
gu síorruidh buan a mfeasd.


[TD 269]

SALM CXLVI.

DIa moluibh; mol ó manam, Dia.
2 Molfa me Dia rem bheò.
Ard-sinnidh mise cliù dom Dhia,
re fad mo rè ’s mo lò.
3 Na earbibh, is na dèanuibh bun
a prionnsuig~hibh láidir tréun;
Nò fos a mac aon-duin’ atann,
’s gun fhurtachd ann re fèim.

4 Ta analsan dol ass amach,
thèid sé ga úir air ais,
Théid ass da smuainteachadh gu léir
san lò sin fein gu cas.
5 ’S beannuight’ an duine sin ga bhfuil
Dia Jacob dhò mar neart;
Ga mbhfuil a dhòchas ann na Dhia
Jehobha Triath na mfeart.

6 Sè chruthuigh neamh, is muir, is tìr,
’s gach aon-nì ionnta tá;
’s sé do choimhdeas fírinn fos
gu síorruidh is gu bràth.
7 Re daoinibh tá fúidh fhorneart mhóir
cumidh sè cóir gu caoin,
Bheir biadh do nocrach; cuirfidh Dia
na prìsunaigh fa sgaoil.

8 Se Dia ta fosgladh sùl na ndall,
togbhidh Jehobha mòr
An drong atá ar cromadh síos,
is caomh leis daoine còir.
9 Baintreach, is dìlleacht’ seasmhaidh Dia,
sè ’s dìon don choigcreach ann:
Acht slighe fhiar na ndaoine daoi
teilgidh se bun os cionn.


[TD 270]

10 Biaidh Dia na árdrìgh mòr gu bràth
do Dhias’, o Shioin naomhth’,
O linn gu linn gu marthannach.
Moluidhsa Dia gu caomh.


SALM CXLVII.

Moluidhsi Dia oir ’s maith bheth seinn
árdmholadh binn dar Ndia:
Oir ’s tlachdmhur è, ’s is maisoil súd
bhi tabhairt cliù don Triath.
2 Suas togbhidh Dia Jerusalem;
cruinnighidh sè le chèil
An dream dan drinneadh díbearthoigh
do ghinoil Israéil.

3 Do naitim ga bhfuil croidhe brúit
do bheir sé sláinte mhór:
Sè cheanglas suas gu faicilleach
gach cneidh ta orr’ is leòn.
4 Na réulta lìonmhur áirmhar leis;
ga nainmachadh gu lèir.
5 Is mór ar Ndia, ’s is mòr a neart;
gun tomhas ar a chèill.

6 Togbhidh Jehobha suas gu dearbh
na daoine ciùin arìs:
Is leagfar leis na daoi le táir
gu lár ga nteilgeadh síos.
7 Sinnibh do Dhia Jehobha mór,
le buidheachas gu binn:
Sinnibh dar Ndiaine moladh àrd
air téud na cláirsigh ghrinn:

8 Noch fholchus neamh le nèulluibh tiugh,
ullmhuig~hidh sé fearthuinn fos
Don talamh: sè bheir air a nfhéur
bheth fás air slèibhtibh mòr.


[TD 271]

9 Do nainmhidh ’s do gach beathach fiat
bheir eisean biadh gun dì:
Is do na fìachaibh óg’ maraon
a ghlaodhas ’giarraidh bìdh.

10 An neart a neich cho bhí a dhùil,
ge mór a lúdh ’s a threis’;
Cho ghabh sé tlachd a ngcosaibh fir
sheasmhas gu dìreach deas.
11 Ta Dia ag gabhail tlachd gu mòr
don dream da neagal è,
Chuirfas a ndóchas is a ndòigh
na thròcairsan gach rè.

12 Tab~hair moladh o Jerusalem,
do Dhia Jehobha mór,
Dod Dhiasa tabhair moladh fìor,
O Shioin mar is cóir.
13 Croinn-dhruididh fos do dhoirsi mòr
do neartuigh sè gu maith:
Do bheannuigh sè do shliochd gu léir
ad mheadhon fein astigh.

14 Sé chuirfas ann ad chríochaibh fos
sìoth agus sonas mór:
Sè ní le smior a chruithneachd ghloin
do shásughadh gu leòr.
15 Sé chuirfas àithn’ amach air tír,
ní bhriathar rith gu luath.
16 Bheir sneachd mar olann; sgaoilidh sè
an liath-reog~hadh mar an luaith.

17 Leic-oidhre teilgidh sè amach
mar ghreamanna nach gann;
Agus sa nfhuachd a rinneadh leis
cia fhèdas seasamh ann?


[TD 272]

18 Cuirfidh se bhriathar mór amach,
is leaghar iad arís:
Ar séidfadh dhó le gaoith a nsin,
sruthidh na huisgead~ha síos.

19 Do Jacob ta sè foillsiughadh
a bhriathra fíorghlan naomhth’,
A statuin is a bhreitheamhnuis
do Israèl gu caomh.
20 Nior dheónuigh se a maitheas ùd
d’ aon fhineach tá fuidhn ghréin:
A bhreitheamhnuis nior b’aithnidh dhoibh.
Moluidh Jehobha tréun.


SALM CXLVIII.

Moluidhsa Dia. Ardmholuidh fos
Jehobha mòr gun cháird
O neamh na nspéur: moluidhsa Dia
’sna hionadaibh is áird.
2 Uil’ aingle Dè mòr-mholuibh é:
moluibh è ’shluadh gu lèir.
3 O ghrian ’s a ghealach moluibh è:
’s a réulta glan na nspèur.

4 O neamha àrd na nuile neamh,
is uisgeachan atá
A ngcomhnuidh shuas os cionn na nspéur,
moluidhsa Dia do ghná.
5 Tugadh iad cliù is moladh binn
do ainm Jehobha thrèin,
Oir chuir se aithin amach le neart,
is rinneadh iad da rèir.

6 Do rinn sè fos an daingneachadh
do chum bheth buan do ghnà:
Is chuir sè statuin orra súd
nach drèid ar gcùl gu bráth.


[TD 273]

7 On ttalamh fos atá fuidh neamh
moluibh Jehobha tréun;
A Dhraguin ábhail uathbhasach,
’s a dhoimhneachta gu léir.

8 Tein’-aidheir agus cloichshneachd chruaidh,
an ceò théid suas ’s an sneachd;
Gaoth dhoinionnach ag coimhlionadh
a bhriatharsan gu beachd.
9 Na sléibhte farsing atmhur mòr,
’s na tulaich fos le chèil:
Gach craobh bheir toradh agus bláth,
’s na Sèdair árd gu léir.

10 Gach beathach, ainmhidh, is gach dùil
a shnàigios air an làr,
’S gach éunlaith sgiathach itagach
tà gitaligh gu hárd.
11 Gach rìgh ar talamh làidir mór,
’s gach pobul fos ar bith;
Na prionnsuigh is luchd breitheamhnuis
tá os gach tír fa leth.

12 Na hóigfhir is an mhacridh dheas,
’s na maighdiona le chéil;
Na seanoira ta eólach glic,
’s na leinibh òg gu lèir.
13 Ainm Dhé árd-moladh iad, oir tá
ainmsan amhàin ro-mhòr:
Os cionn na talmhan agus neamh
do àrduigheadh a ghlòir.

14 Adharc a phobuil árduig~har leis,
súd chù a naoimh gu léir,
Cloinn’ Israéil, a phobuill chaoimh.
Moluidh Jehobha tréun.


[TD 274]

SALM CXLIX.

MOluidhsa Dia: is oran nuadh
sinnibh do Dhia gu caomh;
Sinnibh a mholadhsan gu binn
a ngcoimhthionol na naomh.
2 Bìodh Isral aoibhneach ann a Ndia
an tì do chruthuigh è:
Dèanadh clann Shioin gáirdeachas
na nRìgh ar feadh gach rè.

3 Is ann san damhsa tugadh iad
da ainmsan moladh binn:
A chliù le tiompain sinneadh iad,
is leis an chláirsigh ghrinn.
4 Oir ta Jehobha gabhail tlachd
na phobul díleas fein:
Do ní sé sgiamhach le na shláint’
na daoine séimh gu léir.

5 Bìodh air na daoinibh naomhth’ a nsin
úrghàirdeachas a nglòir:
Is ar a nleabuibh sinnadh iad
do Dhia le hiolach mór.
6 Gu rabh árd-chliù an Tighearna
gu dligheach ann na mbeul:
Is iona nláimhsan fos gu rabh
cloidhiomh dà fhaobhar géur.

7 Do chum gu déant’ air fineachaibh
lán-dioghaltas gu trom:
Is mar a ngcèdn’ air phoibleachaibh
smachdachadh goirt mar thoill.
8 Do chum gu déant an Ríghridhsan
a chur fuidh chuibhreach gèur,
Fuidh gheimhlibh teann do niaran chruaidh
a nuaisle mòr gu lèir.


[TD 275]

9 Chum dioghaltas do chur a ngnìomh
ta sgríobht’ na fhocal ceart:
So cliù na mfìrenach gu lèir.
Moluidhsa Dia na mfeart.


SALM CL.

MOluidhsa Dia. Na theampul naomh
moluidhsa Dia gu mór:
A nspèuraibh árd a chumhachta
molaibh è mar is cóir.
2 Ar son a ghnìomhartha ro-thrèun
moluidhsa Dia gun cháird:
Do rèir a mhòrdhachd molaibh è,
’s a ghlòir atá ro-árd.

3 Le guth na gall-truimp’ mar a ngcèdn’
moluidhsa Dia gu binn:
Air clàirsigh sinnibh moladh dhó,
is air an tsaltuir ghrinn.
4 Le tiompain tugaibh moladh dhó
san damhsa mar a ngcédn’:
Le Organ togaibh suas a chliù,
’s le inneal ciúil na ndtèud.

5 Air Simbalibh ta labhar binn
moluidhsa Dia gun chàird:
Moluidhsa Dia air Simbalibh
ní toirm is fuaim ro-árd.
6 Gach uile dhùil sa mbith ta beo
ga bhfuil a ndeò na ncré,
Ard-mholadh iadsan Dia gu mòr.
Moluidh Jehobha trèun.

FINIS.


[TD 276]

[Blank]


[TD 277]

[Taobh-duilleig 1 san leabhar fhèin]

Foirceadul Aithghear, CHEASNUIGHE,
Ar ttùs ar na òrdughadh le Coimhthionol na Ndiàghaireadh aig Niàrmhanister an SASGAN.

Leis an Daontuighe Ard-seanadh Eagluis na HALBANN, chum a bheith na chuid égin daonmhodh Chràbhuidh edir Eaglaisaibh CHRíOSD annsna trì RíOGHACHDAIBH.

Ar na chur a Ngaoidheilg, le Seanadh EARRAGHAOIDHEAL.

Do chuireadh so angclò anois an treas uair.

Ar na chur a ngclò a Ndùn-éduin le Oighreachaibh Aindra Ainderson a Mbliadhna ar DTIGHEARNA 1694.


[TD 278]

[Taobh-duilleig 2 san leabhar fhèin]

[Blank]


[TD 279]

[Taobh-duilleig 3 san leabhar fhèin]

A LEGHTHORA.

MAr a rinn a ngràdh do bheith aguinn do phobul an Tighearna, atà a gnàthughadh na teanga gaoidheilg, sinne a bhrosnughadh ar ttùs chum a Ncatachiosma aithghearr so do tharruing as an bhèarla dhoibh; is amhluidh do bhrosnuigh an rùn cèudna sinn roimhe so, tuilleadh do na leabhraibh sin do bhualadh a ngclò an dara huàir, le claochladh beg ar cuid do na focla ata san chèud Translàsion. Oir ni amhàin gu nraibh na leabhair a nuair sin, mar ataid anois, ro ghann, acht mar a gcèudna dhaithnigh sinn le gnàthughadh na nleabhar do bheth aguinn, gu raibh an cèud Translàsion sin cruaidh ar an phobul, agus do-thuigse, do bhrìogh go do lean sinn ro theann ris an bhèarla; samhluidh anois atàid ar a mbualadh a ngclò an treas uair, agus na so-thuigse nò an chèud uair gu


[TD 280]

[Taobh-duilleig 4 san leabhar fhèin]

mòr le began claochlaidh. Uime sin, a Lèughthora Chrìosduidh, gabh misneach chum an leabhar so do thànig anois amach, do ghnàthughadh le díthchioll, ann a bhfuil cinn àrid a Chreidimh Chrìosduidh ar a ngcur sìos go haithghearra iomlan, oir, Is ì so a bheatha shuthain, eòlus do bhith aguinn air Dia, is air a mhac Iosa Crìosd, Eoin. 17. 3. Agus guidh thusa air an Tighearna, so a bheannachadh mar mheadhon àrid chum eòluis shoisgeil. Chrìosd a chraobhsgaoileadh annsna crìochaibh gaoidhlachsa. Gràsa maille riot.


[TD 281]

[Taobh-duilleig 5 san leabhar fhèin]

Foirceadul aithghearr,
CHEASNUIGHE,
Ar ttùs ar na òrdughadh le Coimhthionol na Ndiaghaireadh ag Niàrmhanister, a SASGAN.

Leis an Daontuighe Ard-seanadh Eagluis na HALBANN, chum a bheith na chuid ègin daonmhodh Chràbhuidh edir Eaglaisaibh CHRíOSD ’sna trì RíOGHACHDAIBH.


CEISD.

CRèud is crìoch árid don duine?
F. Is ì is críoch àrid don duine Dia do ghlòrughadh agus do mhealtuin gu suthaine.

2. C. Créud an riaghail thug Dia dhùinne dar dteagasg chum go bhfèdmaoid eisean do ghlòrughadh agus do mhealochduin?
F. Is è focal Dé (atá ar na chur sìos a sgriobtuiraibh an tseintiomna agus an


[TD 282]

[Taobh-duilleig 6 san leabhar fhèin]

tiomna nuaidh) amhàin is riaghail dùinne dar dteagusg chum go fèdmaoid eision do ghlórughadh is do mhealtuin.

3. C. Créud atá na Sgriobtuiridh gu hárid ag teagasg?
F. Atàid na Sgriobtuiridh gu hárid ag teagasg, gach nì is cóir don duine chreidsin adtimchioll Dhé, agus an dleasdanas atà Dia a giarraidh ar an duine.

4. C. Crèud é Dia?
F. Dia is Spiorad é, ata neamh-chríochnuighach, biothbhuan, neamh-chlaochlodhach iona bhith, ghliocas, chumhachd, naomhthachd, cheartas, mhaitheas, agus fhìrinne.

5. C. A bhfuilid tuille Dèe ann achd a haon?
F. Ni bhfuil acht a haon amhàin, an Dia beo fíor.

6. C. Cia lìon pearsa atá san diaghachd?
F. Atáid trì pearsa san diaghachd, an tathair, an mac, agus an Spiorad naomhtha: agus an triarsa is aon Dia iad, ionann a nádur, coimhmeas a ngcumhachd agus a nglóir.

7. C. Crèud iad órduighthe Dé?
F. Is iad òrduighthe Dé, a rùn sìorruidhe, do rèir comhairle a thoile, leis an dòrduigh sé roimh láimh, chum a ghlóire fein, gach ni thig gu crích.

8. C. Cíonnas atá Dia ag cur a órduigheadh a ngníomh?
F. Atà Dia ag cur a òrduigheadh a


[TD 283]

[Taobh-duilleig 7 san leabhar fhèin]

ngnìomh a noibrighaibh an chruthaigh agus an fhreasdail.

9. C. Créud is obair an chruthaigh ann?
F, Is í obair an chruthaigh, Dia do dhéanamh na huile neithe do neimhni, le focal a chumhachda, a bhfeadh sè làithe agus iad uile ro-mhaith.

10. C. Cionnas do chruthaigh Dia an duine?
F. Do chruthaigh Dia an duine, fear agus bean, do réir a íomhaighe féin, a neòlas, fìreuntachd, naomhthachd, le nachdranachd oscionn na gcrètuireadh.

11. C. Créud iad oibrighe freasdail Dè?
F. Is iad oibrighe freasdail Dé, gu bhfuil sé ag coimhed, agus ag riaghladh na nuile chrétuireadh, le a nuile ghníomharthaibh gu ro-naomhtha, ro-ghlic, agus gu ro-chumhachdach.

12. C. Crèud an gníomh árid freasdail do rinn Dia do thaobh an duine san staid ann do chruthuigheadh é?
F. An tan do chruthuigh Dia an duine, do rinn se coimhcheangal beatha ris, ag iarraidh umhlachd iomlan air mar chumhnant; agus ag toirmiosg dhó ní ar bith ithe do chraoibh eólais maith agus uilc, faoi phèin a bhàis.

13. C. An dfanid ar gcéud sinnsir ann san chéud staid ann do chruthuighadh iad?
F. Ar bheith dar gcéud sinnsearaibh ar a mbhfágbhail gu saoirse a ndtoile fein, do thuiteadar on staid ann do chruthuigheadh iad le peacadh anadhaigh Dhé.


[TD 284]

[Taobh-duilleig 8 san leabhar fhèin]

14. C. Crèud è peacadh?
F. Is è peacadh briseadh lagha Dè.

15. C. Cia é an peacadh leis an do thuit ar céud-sinnsir on staid ann do cruthuighadh iad?
F. Do bè an peacadh leis an do thuit ar cèud-sinnsir on staid an do cruthuighadh iad, gu dith siad an meas toirmisgthe.

16. C. An do thuit an cinneadh daonna uile a ngcèudpheacadh Adhamh?
F. O do bheth an coimhceangal ar na dhèanamh re Adhamh, ni amhàin air a shon fein acht air son a shliochd; uime sin, an cinneadh daonna uile do thànig anuas uaidh, tré ginolachadh gnàthaighthe, do pheacuigh iad annsan agus do thuit siad maille ris ann sa chèud-sheachran.

17. C. Crèud an staid ann dtug an leagadh ùd an cinneadh daonna?
F. Do thug an leagadh ùd an cinneadh daonna a staid peacaidh agus truaighe.

18. C. Crèud è peacadh na staide sin ann do thuit an duine?
F. Tríd an leagadh ùd, atá an duine faoi chionnta cèudpheacaidh Adhamh, faoi easbhuidh na céd fhírentachd, faoi thruailleadh a nàduir gu hiomlan (da ngoirthear gu ccoitchionda peacadh gein) agus fa gach uile pheacadh gníomhtha ata geintin uaidhe sin.

19. C. Crèud é truaighe na staide sin ann do thuit an duine?
F. Trid an leagadh ùd, do chaill an


[TD 285]

[Taobh-duilleig 9 san leabhar fhèin]

cinneadh daonna uile a ngcomhchomunn re Dia, atáid faoi fheirg agus mhallachadh Dhé, agus mar sin atáid fa gach uile thruaighe san bheàthuidhsa, fan bhás fein, agus fa phianaibh ifrinn gu síorruidhe.

20. C. An dfág Dia an cinneadh daonna uile da mbeith caillte a nstaid an pheacaidh agus na truaighe?
F. Ar dtagha do Dhia da ghean-maith fein, roimh thosach an tsaoghail, cuid ègin do na daoinaibh chum na beatha suthaine, do rinn sé coimhcheangal gràsa riù; da nsaoradh O staid an pheacaidh agus na truaighe, agus da ntabhairt gu staid slánuighe tríd fhearsaoruidh.

21. C. Cia is fearsaoruidh do phobul tagha Dè?
F. Is è is aon fhearsaoruidh do phobul tagha Dè, an Tighearna Iosa Críosd amháin, neach ar bheith dhò na mhac síorruidhe do Dhia, do rinneadh è na dhuine, agus mar sin ata sè ag fantain nà Dhia, agus nà dhuine, ann dá nádur edirdhealuighte, agus a naon-phearsoin a mfeasda.

22. C. Ar bheith do Chríosd na mhac do Dhia, Cionnas do rinneadh sè na dhuine?
F. Do rinneadh Críosd mac Dhé na dhuine, le corp fíor agus anam réusunta do ghabhail chuige fein, ar bheith dhò le cumhachd an Spioraid naoimh ar na ghabhail a mbroinn muire na hòighe, agus ar a bhreith lé, gidheadh a bhfégmhais peacaidh.


[TD 286]

[Taobh-duilleig 10 san leabhar fhèin]

23. C. Cia iad na hoifigeadha atá Críosd ag cur a ngnìomh mar ar fearsaoruidhne?
F. Atá Críosd mar ar fearsaoruidhne ag cur angnìomh Oifigeadha Fàigh, Sagairt, agus Rìogh, araon an staid an Irisluigh agus an Arduighe.

24. C. Cionnas ata Críosd ag cur Oifig Fáigh a ngníomh?
F. Atá Críosd ag cur Oifig Fàigh a ngníomh, ann toil Dè chum ar slánuighe dfhoillsiughadh dhùinn, le na fhocal agus le na Spiorad.

25. C. Cionnas ata Críosd ag cur Oifig Sagairt a ngníomh?
F. Ata Crìosd ag cur Oifig Sagairt a ngnìomh, ann é fein do thabhairt suas aon-uair na íobairt do dhíoladh ceartuis Dè; agus do dhèanamh ar réitigh re Dia; agus an gnátheadarghuidhe do dhéanamh ar ar soinne.

26. C. Cionnas ata Críosd ag cur Oifig Rìogh a ngnîomh?
F. Ata Críosd ag cur Oifig Ríogh a ngnìomh, le sinne do cheannsughadh dhò fein, do riaghladh agus do sheasamh agus le cosg do chur ar na huilibh is naimhde dhòsan agus dùinne.

27. C. Cia iad na neithe iona raibh Crìosd ar na irisliughadh?
F. Do bhí Críosd ar na irisliughadh, iona bheith ar a bhreith, agus sin a nstaid ísail, ar na dhèanamh faoi an lagh, ag dol fa gach truaighe na beathasa, fa fheirg Dhè, agus fa bhàs mhalluighte na


[TD 287]

[Taobh-duilleig 11 san leabhar fhèin]

croiche, iona bheith ar na adhlacadh, agus ag fuireach faoi chumhachda an bháis re seal.

28. C. Cia iad na neithe iona raibh Críosd ar na árdughadh?
F. Do bhí Críosd ar na árdughadh, iona eiseirigh o na marbhuibh ar an treas là, iona dhul suas ar neamh, iona shuidhe ar deaslàimh Dhé a nathar, agus iona theachd do thabhairt breitheamhnuis ar an tshaoghal ann san là dheigheannach.

29. C. Cionnas atámoid air ar ndéanamh ionar luchd comhpáirt don tsaoirse do chosainn Crìosd?
F. Atámoid air ar ndèanamh ionar luchd-comhpàirt don tsaoirse do chosainn Crìosd, leis an tsaoirse sin a chur rinne gu héifeachdach le na Spiorad naomhthasan.

30. C. Cionnas atá an Spiorad ag cur rinne na saoirse sin do chosainn Críosd?
F. Atà an Spiorad ag cur rinne na saoirse sin do chosainn Críosd, le creideamh oibriughadh ionnain leis an bhfuil sé ag ar comhcheangal re Críosd ionar gairm éifeachdigh.

31. C. Créud is gairm èifeachdach ann?
F. Is gairm éifeachdach ann, obair Spiorad Dè, leis an bhfuil sé ag ar bhfágbhail ris ionnain fein a bpeacadh agus truaighe, ag soillsiughadh ar ninntinneadha a neòlus Chríosd, ag athnuadhughadh ar dtoile, agus air a lorg sin ag ar ndéanamh deònach agus comasach ar Iosa


[TD 288]

[Taobh-duilleig 12 san leabhar fhèin]

Crìosd a dhlù-ghabhail chuguin, mar atá sè ar na thairgse dhùinne go saor ann san tsoisgeul.

32. C. Cia iad na sochair atá an drong ata ar a ngairm gu hèifeachdach ag faghail san bheathasa?
F. Is siad na sochair atà an drong sin ag faghail san bheathasa, Fìrenochadh, Uchdmhacachd, Naomhachadh; agus gach uile sochair atá ag sruthadh uatha sin bheathuidhse.

33. C. Créud is Firenochadh ann?
F. Is è Fírenochadh gnìomh saorghràsa Dè, leis an bhfuil sé ag maitheamh dhúinné ar nuile pheacuidh, agus ag gabhail rinne mar fhìrenaibh iona fhiaghnaise fein, agus sin amháin ar son fírentachd Chrìosd ar na meas dùinne, agus ar a ghabhail chugainn le creideamh amhàin.

34. C. Crèud is uchdmhacachd ann?
F. Is í an uchdmhacachd, gnìomh saorghràsa Dè, leis an bhfuilmaoid air ar ngabhail a náireamh chloinne Dé, agus leis an bhfuil còir aguinn ar gach uile shocharaibh agus uram bheanus doibh.

35. C. Crèud is naomhachadh ann?
F. An naomhachadh is obair saorghrása Dè è, leis an bhfuil sinne air ar nathnuadhughadh san duine gu hiomlan do réir fioghrach Dhé, agus air ár déanamh comasach ni is mò agus ni is mò chum bàsughadh do pheacadh, is chum bheith beo don fhírentachd.


[TD 289]

[Taobh-duilleig 13 san leabhar fhèin]

36. C. Crèud iad no sochair atà ann sa bheathuidhsa a ngcomhchuideachd nó ag sruthadh ò nfhirenochadh, on uchdmhacachd, agus on naomhachadh?
F. Is iad na sochair atá san bheathuidhsa na ngcomhchuideachd nò ag sruthadh uatha sin, dearbh-bheachd air grádh Dhè, síothchaint coguis, aoibhnas san Spiorad naomh, fàs a ngràsa, agus buanmhairtheachduin ann, gu teachd na crìche deigheannuighe.

37. C. Créud iad na sochair atà na creidmhigh ag faghail ò Chríosd, re ham a mbais?
F. Atàid anmanna na ngcreidmhach re ham a mbáis air a ndèanamh foirfe ann naomhthachd, agus ar an mball atáid ag dul chum glòire; agus ar mbeith da ngcorpuibh síor-cheangailte le Crìosd, do níd comhnuidh iona nuaigheannuibh gu nuig a neiseirigh.

38. C. Créud iad na sochair atà na creidmhigh ag faghail ó Chríosd san eiseirighe?
F. Ann san eiseirighe, air bheith do na creidmhachaibh air a ndùsgadh as a nuaigh a nglóir, bìthid siad air a naithniughadh gu follas, agus air a nlàn-saoradh a nlà an bhreitheamhnais, agus air a ndèanamh uile-bheannuight ann Dia a lán-mhealtuin gu sìorruidhe.

39. C. Crèud ê an dleasdanas atà Dia ag iarruidh air an duine?
F. Is é an dleasdanas atá Dia ag iarruidh air an duine, umhlachd da thoil atá air na foillsiughadh.


[TD 290]

[Taobh-duilleig 14 san leabhar fhèin]

40. C. Crèud an riaghuil umhlachda thug Dia don duine ar thosach?
F. Do bí an riaghuil umhlachda thug Dia don duine ar thosach, lagh na modhannidh.

41. C. Cía é an táite iona bhfuil an laghsa na modhannidh ar na chur síos gu haithghearra iomlan?
F. Atà an laghsa na modhannidh ar na chur síos gu haithghearra iomlan annsna deich Aitheantaibh.

42. C. Crèud is suim do na deich Aitheantaibh?
F. Is ì is suim do na deich Aitheantaibh, an Tighearna ar Dia do ghràdhughadh le ar nuile chroidhe, le ar nuile anam, le ar nuile neart, le ar nuile inntinn, agus ar gcomharsan do ghrádhughadh mar sinn fein.

43. C. Créud is Roimhràite do na deich Aitheantaibh?
F. Atà roimhràite na ndeich Aitheanta ar na chur sìos annsna briathraibhse [Is mise an Tighearna do Dhia neach tug thusa as talamh na Héghiphte, as tigh na daoirse?]

44. C. Crèud atà roimhrâite na ndeich Aitheanta ag teagasg dhùinne?
F. Atà roimhráite na ndeich Aitheanta ag teagasg dhùinne, do bhríogh gur ê Dia is Tighearna ann, agus gur è is Dia agus is fearsaoruidh dhùinne, uime sin gu bhfuil a Dhfiachaibh oruinne a uile aitheantasan do choimhead.


[TD 291]

[Taobh-duilleig 15 san leabhar fhèin]

45. C. Cía ì an chèud Aithne?
F. Is ì an chéud Aithne [Na biodh Dèe eile agad am fhiaghnaise.]

46. C. Créud atá ar na iarruidh san chéud Aithne?
F. Atà an chéud aithne ag iarruidh oruinn, aithniughadh agus admhail gur bè Dia amháin an fìor Dhia, agus gur bè ar Diaine è, agus sinne adhradh agus glóir do thabhairt dò da réir sin.

47. C. Crèud atá ar na thoirmiosg san chèud Aithne?
F. Atà an chèud Aithne ag toirmiosg an Dia fìor do shénadh, nó an tadhradh agus an ghlóir a dhlighthear dhòsan do ligionn thoruinn, nó a ntabhairt daon neach eile.

48. C. Crèud atá ar na theagasg dhúinne gu sunnradhach annsna briathraibhse san chèud Aithne [am fhiagh nuise?]
F. Atáid na briathrasa san chéud Aithne [am fhiaghnuise] ag teagasg dhúinne, gu bhfuil Dia do chí na huile neithe ag tabhairt aire don pheacadhsa, eadhon Dia ar bith eile do bheith aguinn, agus gu bhfuil sè ro-dhiombhach dheth.

49. C. Crèud ì an dara Haithne?
F. Is í an dara Haithne [Na dèan duit fein ìomhaigh ghrábhalta nò én-fhioghair neithe atà shuas air neamh, nó ar talmhuin a bhos, nò sa nuisge faoi thalmhuin, na gèillse dhoibh, agus na déan seirbhis dhoibh: oir mise an Ti-


[TD 292]

[Taobh-duilleig 16 san leabhar fhèin]

Tighearna do Dhia is Dia èudmhur me, leanas aingidheachd na naithreadh air an gcloinn, go nuige an treas nò an ceathramh cém no glùn ghinealuigh air an droing fhuathuigheas me: agus a fhoillsigheas tròcaire do mhìltîbh don droing a ghrádhuigheas me, agus a choimheadas maitheanta.

50. C. Créud iarrthar san dara Haithne?
F. Atá an dara Haithne ag iarruidh gach uile ghnè adhraidh agus órduighe dhiagha, a diarr Dia iona fhocal do ghabhail chuguinn, do chonmhail, agus do choimhead gu glan iomlan.

51. C. Crèud atà an dara Haithne ga thoirmeasg?
F. Atá an dara Haithne ag toirmeasg, adhradh do Dhia tríd ìomhaigh, nò air modh ar bith oile, nach bhfuil órduighte iona fhocal fein.

52. C. Créud iad na résuin atá ceangailte ris an dara Haithne?
F. Is iad na résuin atà ceangailte ris an dara Haithne, àrd-uachdranachd Dè os ar gcionn, an tsealbh-chóir atá aig ionnuinn, an gràdh laiste agus èud atà aige da adhradh fein.

53. C. Cia ì an treas Aithne?
F. Is ì an treas Aithne, [Na tabhair ainm an Tighearna do Dhia an díomhaoineas; oir ge bè bhèiras a ainm a ndíomhaoineas, ni budh neamhchiontach a bhfiaghnuisi an Tighearna è, nó, ni a meas an Tighearna neamhchiontach é.]


[TD 293]

[Taobh-duilleig 17 san leabhar fhèin]

54. C. Crèud iarrthar san treas Aithne?
F. Atá an treas Aithne ag iarruidh, gnáthughadh naomhtha urramach do dhéanamh ar ainmnaibh, tiodolaibh, órduighaibh, briathraibh, agus oibrighaibh Dhè.

55. C. Créud atá ar na thoirmeasg san treas Aithne?
F. Atá an treas Aithne ag toirmeasg mínaomhthachadh nó míghnáthughadh ar bith do dhéanamh air èinni leis an bhfuil Dia ga fhoillsiughadh fein.

56. C. Cia è an résun atá ar na cheangal ris an treas Aithne?
F. Is è an résun atà ar na cheangal ris an treas Aithne, gè gu bhfèdfuid luchd briseadh na Haithneasa dol saor ó dhioghaltas do thaobh dhaoineadh, gidhheadh ni fhuilngionn an Tighearna ar Diaine dhoibh dol as ó a cheart-bhreitheamhnas fein.

57. C. Cia î an ceathramhadh Aithne?
F. Is í an ceathramhadh Aithne, [Cuimhnigh là na Saboide a choimhead naomhtha: a sè làethibh déan hobair, agus huile shaothair; acht is è an seachdmhadh lá Sáboid an Tighearna do Dhia; na déan èn obair san ló sin, tù fein, nó do mhac, nò hinghean, hóglach, nó do bhanóglach, nò hainmhidhe, nó do choigcrioch atà don taobh astigh dot dhoirsibh: oir a sè làethibh do rinn an Tighearna, neamh agas talamh,


[TD 294]

[Taobh-duilleig 18 san leabhar fhèin]

a nfhairge, agas gach nì atà ionnta, agas do ghabh se comhnuidh an seachdmhadh là, uime sin do bheannuigh an Tighearna là na Sáboide, agus do naomhthuigh se é.]

58. C. Crèud iarrthar san cheathramhadh Aithne?
F. Atá an ceathramhadh Aithne ag iarruidh coimhead naomhtha do dhéanamh do Dhia ar na tràthaibh suighighte do dhòrduigh sé fein iona fhocal, gu sunnradhach aon lá iomlan do na seachd láethibh, chum a bheith na Sháboid naomhtha dhò fein.

59. C. Cìa an lá do na seachd láethibh a dòrduigh Dia bheith na Shàboid gach seachdmhuin?
F. O thosach an tsaoghail anuas gu nuig eiseirigh Chríosd dòrduigh Dia an seachdmhadh lá do bheith na Sháboid gach seachdmhuin; agas a riamh ò sin a leth, an cèud là don tseachdmhuin a dhfhantain agus do ghnáthughadh gu deireadh an domhain chum a bheith na Shàboid do na Críosduighaibh.

60. C. Cionnas is còir an Tsàboid do naomhthughadh?
F. Is còir an Tsáboid do naomhthughadh le támh naomhtha do ghabhail re fad an là sin gu hiomlan, agus sin fos o ghnothuighaibh saoghalta, o aigher agus sùgradh atá ceaduighte ar làethibh eile, agus a nuile aimsir sin do bhuiliughadh re oibrighibh cràbhuidh gu díomhuir agus gu follus, le a muigh don mhèad


[TD 295]

[Taobh-duilleig 19 san leabhar fhèin]

is atá iomchubhuidh re na chaitheamh re hoibrighuibh na hégin agus na trócaire.

61. C. Créud atá ar na thoirmeasg san cheathramhadh Aithne?
F. Atá an ceathramhadh Aithne ag toirmeasg mínaomhthachadh na Sàboide le díomhaoineas, agas neamhchùram a noibrighibh an lá sin, nó fós le smuaintighuibh, briathraibh, nò gnìomharthaibh neamhfhèumoil a dtimchioll ghnothuighheadh saoghalta, nò re aigher agus sùgradh.

62. C. Cía iad na Rèsuin atà ceangailte ris an ceathramhadh Aithne?
F. Is iad so na Rèsuin atá ceangailte ris an ceathramhadh Aithne, Dia do bheith ag ceadughadh dhùinne, sé láethe don tseachdmhuin dar gnothuighaibh fein, agus ag agra córa àrighthe dhò fein air an tseachdmhadh lá, agus a neisiomplair do thug se fein uaidhe, agus go do bheannuigh se lá na Sáboide.

63. C. Cìa í an cùigeadh Aithne?
F. Is í an cúigeadh Aithne, [Tabhair onoir dod tathair, agas dod mháthair: chum go sínfidhe do láethe air a nfhearann do bheir an Tighearna do Dhia dhuit.]

64. C. Créud iarrthar san chùigeadh Aithne?
F. Atá an cúigeadh Aithne ag iarruidh, a nonoir do choimhead, agus an dleasdanas do choimhlíonadh atá a


[TD 296]

[Taobh-duilleig 20 san leabhar fhèin]

dhfiachaibh do thabhairt do gach èinneach a lorg a ninmhe agus an dáimhaibh dha chéile fa leth, mar atáid a náirde, nó nìsle, nò ngcoimhmeas inmhe.

65. C. Créud atá air na thoirmeasg san chùigeadh Aithne?
F. Atá an cúigeadh aithne ag toirmeasg ní ar bith do dhéanamh atá a naghaidh na honora agus an dleasdanais, a bheanus do gach èinneach a lorg a ninmhe agus a ndáimhe fa leth da chéile.

66. C. Crèud é an Rèsun atá ceanguilte ris an chúigeadh Aithne?
F. Is è an Résun atá ceanguilte ris an chùigeadh Aithne, gealladh ar sonus, agus saoghal fada d’uile luchd coimhead na haithnesa, do réir mar thig sin le glóir Dhè agus a maith fein.

67. C. Cia ì an seiseadh Aithne?
F. Is ì an seiseadh Aithne, [Na déan marbhadh.]

68. C. Crèud iarrthar san tseiseadh Aithne?
F. Atà an seiseadh Aithne ag iarruidh gach uile dhíthchioll dligheach do dhéanamh chum ar nanma fein, agus anma dhaoine eile do choimhead.

69. C. Crèud atá air na thoirmeasg san tseiseadh Aithne?
F. Atá an seiseadh Aithne ag toirmeasg ar nanma do bhuain asuin fein, nò as ar gcomharsan gu hègcorach: agus gach uile neithe a chuidiughas sin do dhèanamh.

[TD 297]

[Taobh-duilleig 21 san leabhar fhèin]

70. C. Cía í an seachdmhadh Aithne?
F. Is í an seachdmhadh Aithne, [Na déan adhaltrannus.]

71. C. Crèud iarrthar san tseachdmhadh Aithne?
F. Atà an seachdmhadh Aithne ag iarruidh coimhead do bheith aguinn air ar geanmnuigheachd fein, agus geanmnuigheachd ar gcomharsoin, ionar gcroidhe, ionar gcainnte, agus ionar mbéusuibh.

72. C. Crèud atà an seachdmhadh Aithne ga thoirmeasg?
F. Atá an seachdmhadh Aithne ag toirmeasg gach uile smuaintiughadh, briathar, agus gníomh neamhgheanmnuigh.

73. C. Cìa ì an tochdmhadh Aithne?
F. Is í an tochdmhadh Aithne, [Na dèan goid.]

74. C. Crèud iarrthar san ochdmhadh Aithne?
F. Atá an tochdmhadh Aithne ag iarruidh gach cuidiughadh laghamhail do dhèanamh, do chum ar saidhbhrios saoghalta fein agus saidhbhrios dhaoine eile, do chur air aghaidh.

75. C. Crèud atà ar na thoirmeasg san ochdmhadh Aithne?
F. Atà an tochdmhadh Aithne ag toirmeasg gach neithe ar bith a bhacas ar saidhbhrios saoghalta fein, no saidhbhrios ar gcomharsain gu hégcorach.

76. C. Cìa í an naoiamh Aithne?


[TD 298]

[Taobh-duilleig 22 san leabhar fhèin]

F. Is í an naoiamh Aithne, [Na dèan fiaghnuise bhrèige a naghuidh do chomharsoin?]

77. C. Crèud iarrthar san naoiamh Aithne?
F. Atá an naoiamh Aithne ag iarruidh a nfhírinn edir duine is duine; agus ar deadh-ainm fein, agus deadh-ainm ar gcoimharsan do sheasamh, agus sin gu sunnradhach an fiaghnuis do dhéanamh.

78. C. Crèud atá ar na thoirmeasg san naoiamh Aithne?
F. Atá an naoiamh Aithne ag toirmeasg gach neithe atá ag cur lethtrom ar a nfhírinne, nò ní égcóir air ar deadh-ainm fein, nó air deadhainm ar gcomharsan.

79. C. Cia í an deicheamh Aithne?
F. Is ì an deicheamh Aithne, [Na smuain duit fein áros no teach do chomharsain, na smuain duit fein bean do chomharsain, nò a òglach, nò a bhanòglach, nò a dhamh, nó a asal nò èinní eile bheanus dod chomharsan.]

80. C. Créud iarrthar san deicheamh Aithne?
F. Atà an deicheamh Aithne ag iarruidh oruinn, bheith làn-toilighte le ar staid fein, maille re fonn ceart agus inntinn sheirceamhuil do bheith ionnuinn dar gcomharsan agus do gach uile ní bheanas dò.

81. C. Créud atá ar na thoirmeasg san deicheamh Aithne?


[TD 299]

[Taobh-duilleig 23 san leabhar fhèin]

F. Atà an deicheamh Aithne ag toirmiosg gach talach air ar sdaid fein, gach doilghios agus formad re maith ar gcomharsoin, gach togra agus miann anchnest, chum èin-nì da mbì aige.

82. C. An bhfuil neach ar bith comasach ar Aitheanta a Dé do choimhead gu foirfe?
F. Ni hédir le hêinneach nach bhfuil acht na dhuine amhàin, ò chéud thuitim ar sinnsear aitheanta Dè do choimhead gu foirfe san bheathuidhse, acht atà siad gach lá ga mbriseadh a smuaintiughadh, a bhfocal, agus a ngnìomh

83. C. An bhfuil gach uile bhriseadh an lagha coimhmeas a nuathmhuireachd?
F. Atá cuid do pheacaidhaibh ionnta fein, agus do bhrìgh mòran do neithibh atà ga nanntromughadh ni is fuathmhuire na chèile a bhfiaghnu se Dé.

84. C. Créud atá gach aon pheacadh ag toilltinn?
F. Atà gach aon pheacadh ag toilltinn feirge, agus mallachadh Dé araon san bheathuidhse, agus san bheathuidh atà chum teachd.

85. C. Créud atá Dia ag iarruidh oruinne chum gu bhfédmaoid téarnadh ò na fheirge agus ó na mhallachadhsan a thoill sinne thaobh ar bpeacaidh?
F. Chum téarnadh ó fheirge agus ó mhallachadh Dè a thoill sinne ar son ar bpeacaidh, atà Dia ag iarruidh oruinne


[TD 300]

[Taobh-duilleig 24 san leabhar fhèin]

Creideamh a Niosa Crìosd, aithrighe chum na beatha, maille re gnáthughadh díchiollach do dhèanamh air na meadhonaibh atá an le a muigh, leis an bhfuil Crìosd ag compártughadh rinne sochair na saoirse.

86. C. Créud is Creideamh a Niosa Críosd ann?
F. Creideamh a Niosa Críosd is grás slàintamhail é, leis an bhfuil sinne ga ghabhailsan, agus ag ar socrughadh fein airsan na aonar chum slàinte, mar atà sè air na thairgse dhùinne san tsoisgeul.

87. C. Créud is aithrighe chum na beatha ann?
F. Aithrighe chum na beatha is gràs sláintamhail ì, leis an bhfuil an peacach (ar mothughadh dhò gu ceart da pheacadh fein, agus do thròcaire Dhia ann a Ncriosd) le doilghios agus le fuath a pheacaidh ag iompodh uaidh gu Dia, le làn-rùn, agus gná-thairgse nuadhumhlachd do thabhairt dò.

88. C. Créud iad na meadhoin on le amuigh, leis an bhfuil Críosd ag comhpártughadh rinne sochair na saoirse?
F. Is iad na meadhoin sin, òrduighe Chrìosd, gu hárid an focal, Sàcramuinteadhá agus Urnuighe: atá gu huilidhe air a ndèanamh éifeachdach chum slàinte, do na daoinaibh taghte.

89. C. Cionnas atá an focal ar na dhéanamh éifeachdach chum sláinte?
F. Ata Spiorad Dé ag dèanamh léigh-


[TD 301]

[Taobh-duilleig 25 san leabhar fhèin]

thoireachd a nfhocail acht gu hárid a shearmonughadh; na mheadhon éifeachdach chum peacacha fhágbhail ris, agus dà niompodh, agus dà ntogbhail suas ann naomhthachd, agus a ngcomhfhurtachd trìd creideamh chum sláinte.

90. C. Cionnas is còir an focal do léighadh agus do éisteachd, chum gu mbiodh sé èifeachdach chum slánuighthe?
F. Chum gu dèanta an focal éifeachdach chum slànuighthe, is féidhmoil dùinne aire do thabhairt dò le ullmhughadh, le urnuighe, agus le díthchioll; a ghabhail chuguinn le creideamh agus grádh, a chur an taisge ionar gcroidheadhaibh, agus a chur a ngníomh ionar mbeathuidh.

91. C. Cionnas atà na Sácramuinteadha ar na ndèanamh na meadhoin èifeachdach chum slànuightbe?
F. Atáid na Sàcramuinteadha, ar na ndéanamh eifeachdach chum sláinte, ni hann o bhrìgh ar bith atà ionnta fein, nò san tí do nì a mfritheoladh, achd trìd bheannughadh Chrìosd amháin, agus oibriughadh a Spioradsan, san droing a ghabhas chuca iad le creideamh.

92. C. Créud is Sácramuint ann?
F. An Tsacramuint is òrdughadh naomhtha, le Crìosd i, iona bhfuil Crìosd, agus sochair chumhnanta na ngrás, air an taisbeineadh, agus air an sèlughadh, agus air na ngcur ris na gcreidmhachaibh le comharthaibh corpordha so-fhaicsin.


[TD 302]

[Taobh-duilleig 26 san leabhar fhèin]

93. C. Cia iad Sàcramuinteadha an Tiomna Nuaidhe?
F. Is iad Sàcramuinteadha an Tiomna Nuaidhe, Baisteadh, agus Suipeir an Tighearna.

94. C. Créud is Baisteadh ann?
F. An Baisteadh is Sacramuint é, ann a bhfuil ionnlad le huisge, a nainm a nathar, agus an mhic, agus an Spioraid naoimh, ag ciallughadh agus ag sélughadh gu bhfuil sinne air ar suighughadh ann a Ncrìosd, agus ionar luchd comhpárt do shochairaibh chumhnanta na ngrás, agus ag sélughadh fos ar mbòid gur leis an Tighearna sinn.

95. C. Cia da ngcóir a Mbaisteadh do fhritheoladh?
F. Nior chóir an Baisteadh do fhritheoladh déin-neach atá an taobh amuigh do neagluis fhaicsionnigh, nò gu naidmheochaid a ngcreideamh ann a Ncríosd, agus a numhlachd dhò, acht is còir naoidheana na droinge, atá iona mbuill do neaglais fhaicsionnigh, do bhaisdeadh.

96. C. Crèud í suipeir an Tighearna?
F. Suipeir an Tighearna is Sàcramuint í ann a bhfuil bàs Chríosd ar na fhoillsiughadh, le aran agus fíon do thabhairt agus do ghabhail do rèir a òrduighe fein agus an drong a ghabhas chuca gu hiomchubhidh iad, atáid siad (ni ar mhodh feòlmhar, achd) tríd chreideamh ar a ndéanamh na nluchd comhpàrtach da


[TD 303]

[Taobh-duilleig 27 san leabhar fhèin]

chorp agus da fhuilsan, le uile shocharaibh chum a naltrum agus a mfàs a ngrás.

97. C. Créud is féidhmoil do ndruing sin a dhéanamh, leis a mbáill Suipeir an Tighearna do ghabhail gu hiomchuibhidh?
F. Is féidhmoil dhoibh iad fein a cheasnughadh iona neòlas chum aithne do dhèanamh air chorp an Tighearna, iona ngcreideamh chum beatha a nanama do tharruing as, iona naithreachas, ná ngrádh, agus nà nuadh-umhlachd: deagla, ar dteachd doibh gu neamh-iomchubhaidh gu nithfuid agus gu nòlfuid breitheamhnas doibh fein.

98. C. Crèud is urnuighe ann?
F. Is í is urnuighe ann, tabhairt suas ar nathchoingthe do Dhia, ag iarraidh neitheanna do réir a thoil a nainm Chríosd, ag admhail ar bpeacaidh, agus ag tabhairt buidheachas dò ar son a thiodhlaicaibh.

99. C. Créud an riaghail thug Dia dhùinne dar seòladh ann urnuighe do dhèanamh?
F. Atà focal Dè gu huilidhe gar séoladh a nurnuigh do dhèanamh, acht is í an riaghail shunnradhach a sheòlas sinn, a nfhoirm urnuighe sin do theagaisg Crìosd da dheisgioblaibh da ngoirthar, gu ccoitchionda urnuighe an Tighearna.

100. C. Créud atà romhráite urnuighe an Tighearna ag teagasg dhúinne?
F. Atà Romhràite urnuighe an Ti-


[TD 304]

[Taobh-duilleig 28 san leabhar fhèin]

Tighearna [Iodhon, Ar nathairne atá air neamh] ag teagasg dhùinne teachd a bhfogas do Dhia le gach uile urram naomhtha agus muinghin, mar chloinn chum a nathar, atà comasach agus ullamh dar cùidiughadh; agus gur cóir guidhe dhéanamh maille re daoinaibh eile, agus air an son.

101. C. Créud atá sinn ag guidhe san chéud iarrtas?
F. San chèud iarrtas [iodhon, Gu ma beannaighthe hainmse] ata sinn ag guidhe gu ma toil le Dia sinne agus daoine eile do dhèanamh comasach air è fein do ghlòrughadh anns gach éinni leis an bhfuil sè ga fhoillsiughadh fein dhùinne, agus gu ma toil leis gach nì do shuighughadh agus órdughadh chum a ghlòire fein.

102. C. Créud atá sinn ag guidhe san dara hiarrtas?
F. San dara hiarrtas [iodhon, Gu dtigeadh do rìoghachdsa] atà sinn ag guidhe Dhé rìoghachd a naibhirseoir do sgrios, agus ríoghachd na ngràs do mhéudughadh, sinn fein agus daoine eile do tharruing da thionnsaidh, agus do choimhead innte, agus rìoghachd na glòire do luathughadh.

103. C. Créud atá sinn ag guidhe san treas iarrtas?
F. San treas iarrtas [iodhon, Déantar do thoilsi ar dtalmhain mar do nithar air neamh,] atàmuid ag guidhe Dhé


[TD 305]

[Taobh-duilleig 29 san leabhar fhèin]

sinne do dhèanamh comasach agus deònach le na ghràs, chum eòlas a ghabhail ar a thoil fein, do bheith freagrach agus umhal dì anns gach éinni, amhuil mar atáid na haingil ar neamh.

104. C. Créud atá sinn ag guidhe san cheathramh iarrtas?
F. San cheathramh iarrtas [iodhon, Tabhair dhùinn a niugh ar naran láetheamhail,] atá sinn ag iarruidh gu bfhuighmaoid do shaor-thoirbheartas Dé, rann chuimseach do neithaibh maithe na beathasa, agus gu mealmoid a bheannughadh fein maille riù.

105. C. Créud atá sinn ag guidhe san chùigeadh iarrtas?
F. San chùigeadh iarrtas [iodhon, Agus maith dhùinne ar bhfiacha, amhluidh mar mhaithmuid dar bhféicheamhnaibh] atámuid ag guidhe Dhé maitheamhnas do thabhairt dúinn gu saor ann ar nuile pheacaidhaibh air son Chrìosd: agus is mòid ar misneach so iarraidh, gu bhfuilmaoid air ar neartughadh trìd a ghrássan, ann maitheamhnas do thabhairt do dhaoinaibh eile ò ar gcroidhe.

106. C. Créud atá sinn ag guidhe san tseiseadh iarrtas?
F. San tseiseadh iarrtas [iodhon, Agus na leig a mbuaidhreadh sinn, achd saor sinn ô olc] atà sinn ag guidhe Dhé ar gcoimhead o bheith air ar mbuaidhreadh chum peacaidh; nò ar gcongbhail suas, agus ar saoradh an tan do bhuaidhrear sinn.


[TD 306]

[Taobh-duilleig 30 san leabhar fhèin]

107. C. Créud atá comhdhùnadh urnuighe an Tighearna ga theagasg dhùinne?
F. Atá comhdhùnadh urnuighe an Tighearna (iodhon, Oir is leatsa an ríoghachd, agus an cumhachd, agus an ghlòir, gu síorruidh, Amen.] Ag teagasg dhúinne ar misneach a nurnuighe do ghabhail ò Dhia amhàin, agus ionar nurnuighe eisean do mholadh; le rìoghachd, cumhachd, agus glóire do thabhairt dò: agus mar fhiaghnuise air ar miann, agus ar dearbh-beachd a nèisdeachd fhaghail, deirmid, Amen.


[TD 307]

[Taobh-duilleig 31 san leabhar fhèin]

Na deich Aitheanta,
Exod. 20.

Do labhair Dia na briathra so uile ag rádh. Is mise an Tighearna do Dhia, an neach tug thusa amach as talamh na Héghiphte, as tigh na daoirse.

I. Na biodh Dèe ar bith eile agad am fhiaghnuise.

II. Na déan duit fein íomhaigh ghrábhalta, nó én-fhioghair neithe atà shuas air neamh, nó ar talmhuin a bhos, nò sa nuisge faoi thalmhuin, ná géillsi dhoibh, agus ná dèan seirbhis doibh: Oir mise an Tighearna do Dhia is Dia éadmhar me, leanas aingidhachd na naithreadh air an gcloinn, gu nuige an treas nò an ceathramh cém no glún ghinealuigh air an droing fhuathuigheas me, agus a fhoillsigheas tròcaire do mhíltibh don droing a ghrádhuigheas me, agus a choimheadas maitheanta.

III. Na tabhair ainm an Tighearna do Dhia an díomhaoinas: Oir ge bè bheiras a ainm an díomhaoinas, ni bu neamhchiontach a bhfiaghnuise an Tighearna é, nò, ni am meas an Tighearna neamhchiontach è.

IV. Cuimhnigh lá na Sáboide a choimhead naomhtha: a sè láethibh déan hobair, agus huile shaotháir; acht is è an seachdmhadh lá, Sáboide an Tighearna do Dhia, na


[TD 308]

[Taobh-duilleig 32 san leabhar fhèin]

déan én-obair san lò sin, tu fein, nò do mhac, nò hinghean, hòglach, nò do bhanóglach, nó hainmhidhe, nò do choigcrioch atá ntaobh astigh dot dhoirsibh: Oir a sè làethibh do rinn an Tighearna, neamh agus talamh, a nfhairge agus gach nì atá ionnta, agus do ghabh sè comhnuídh an seachdmhachd là; uime sin do bheannuigh an Tighearna là na Sáboide, agus do naomhthuigh se é.

V. Tabhair onoir do tathair agus dot mhàthair, chum gu sínfidhe do làethe air a nfhearann, do bheir an Tighearna do Dhia dhuit.

VI. Na dèan marbhadh.

VII. Na déan adhaltrannus.

VIII. Na dèan goid.

IX. Na déan fiaghnuisi bhrèige a naghuidh do chomharsan.

X. Na smuain duit fein áros nò teach do chomharsain, nà smuain duit fein bean do chomharsain, nò a òglach, nò a bhanòglach, nò a dhamh, nó a asal, nò èinni eile bheanas dod chomharsan.


Urnuighe an TIGHEARNA.

AR Nathairne atá air Neamh, Go ma beannuighte hainmsa, Gu dtigeadh do Rìoghachdsa, Dèantar do thoilsi air dtalmhuin mar atà air Neamh, Tabhair dhúinn a niugh ar naran làetheamhuil, Agus maith dhùinne ar bhfiacha, amhuil mhaithmuid dar bhféicheamhnuibh, Agus na leig a mbuaidhreadh sinn acht saor sinn o olc: Oir is leatsa an ríoghachd, agus an cumhachd, agus an ghlóir gu siorruidh, Amen.


[TD 309]

[Taobh-duilleig 33 san leabhar fhèin]

A CHRED.

Creidim a Ndia an Tathair uilechumhachdach, cruthuightheoir neamh agus talmhuin: Agus a Nìosa Crìosd aon-Mhacsan ar Tighearna, neach do ghabhadh leis an Spiorad naomh, do rugadh le Muìre óighe, do fhuiluing páis faoi Phontius Philait, do chèsadh, do fhuair bás, do adhlacadh, do chuaidh síos a nifrionn, do èirigh air an * treas là ò na marbhaibh, do chuaidh suas air neamh do shuigh ar deasláimh Dhè a nathar uilechumhachtaich; as sin do thiocfas do thabhairt breitheamhnuis ar bheothaibh agus ar mharbhaibh: Creidim san Spiorad naomh: Gu bhfuil Eaglais naomhtha gu huilidhe ann, comhchomunn na naomh, maitheamhnas na mbpeacadh, eiseirigh na colla, agus a bheatha shuthain. Amen.


* Dfuirigh sè a nstaid na marbh, agus faoi chumhachd a bháis gu nuig an treas lá.


FINIS.